Spelbeschrijving

De bedoeling is simpel: werk samen met je medespelers en orden de 100 kaarten op vier stapels waarbij twee stapels enkel in stijgende richting gaan en de twee anderen in dalende richting. Makkelijker gezegd dan gedaan, zeker als je niet mag weten welke kaarten je tegenspelers op hand hebben.

Nadat de vier richtingkaarten op tafel werden gelegd krijgen alle spelers zes kaarten op hand (7 met twee spelers) en kan het spel beginnen. Als je aan beurt bent heb je maar één opdracht: minstens twee kaarten op de stapels leggen, meer mag maar hoeft niet. De inleiding heeft alles al verklapt, twee van de stapels zullen steeds in stijgende lijn moeten gaan, de andere twee omgekeerd. Daar is één uitzondering op, want als je een kaart kan aanleggen die exact 10 lager/hoger is dan mag je voor die ene kaart zondigen aan het reglement. Uiteraard is het toegelaten om met elkaar te praten, maar het is wel strikt verboden om daarbij concrete getallen uit te spreken! Je kan je tegenstanders wel afraden om op een bepaalde stapel verder te gaan of je kan vragen om geen te grote sprongen te doen. De communicatie loopt wel los naarmate het spel vordert. Aan het einde van je speelbeurt vul je je hand opnieuw aan tot zes kaarten en is de volgende speler aan de beurt.

Wanneer de stapel kaarten op is is het niet meer verplicht om twee kaarten tijdens je beurt te spelen, één kaart is vanaf nu voldoende. Van zodra een speler tijdens zijn beurt niet kan voldoen aan het minimum aantal te spelen kaarten eindigt het spel meteen. Als je er in geslaagd bent om alle kaarten op de stapels te spelen ben je allemaal samen gewonnen, als dat niet gelukt is worden de strafpunten opgeteld. Elke overblijvende handkaart en eventueel overgebleven kaarten in de stapel leveren één strafpunt op. Elke score waarbij je minder dan 10 strafpunten hebt wordt door de spelregels gezien als excellent. Als je dit eenmaal onder de knie hebt kan je de moeilijkheidsgraad verhogen door het aantal verplicht te spelen kaarten op te trekken naar drie of door het aantal handkaarten te verlagen.

Onze mening

Het doosje en de lay-out van de kaarten sprak ons eerlijk gezegd niet meteen aan, maar na het lezen van de spelregels konden we er niet snel genoeg aan beginnen. Ten eerste spelen we graag coöperatieve spellen, ten tweede deed het ons wat denken aan Hanabi, nog steeds één van onze favoriete coöperatieve spellen. Na een eerste speelsessie waren niet alleen wij maar ook onze medespelers enthousiast, dat smaakt naar meer. Met 8 strafpunten hadden we dat niet slecht gedaan, maar het is zo’n spelletje waarbij je steeds meer en steeds beter wilt presteren! Enerzijds vinden we het jammer dat je bij dit coöperatief spel geen afgebakende lijn hebt tussen winst en verlies, anderzijds zorgen de (straf)punten net voor die verslavende factor waardoor je het spel steeds opnieuw wilt spelen. De communicatie met je medespelers is top in dit spel, je mag geen concrete getallen zeggen, maar door te zeggen dat niemand nog een kaart mag leggen op één bepaalde stapel is het soms best wel duidelijk. We slaagden er twee keer in om alle kaarten uit te spelen en dus een perfecte score te halen, één keer met twee spelers, één keer met vijf spelers. Het werd daarbij duidelijk dat je maar best van die sprongen (10 omhoog/omlaag in de andere richting) gebruik kan maken, al is ook dat weer gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het aantal spelers heeft duidelijk invloed op het spel, met 2 spelers heb je maar 12 kaarten in het spel en met 5 spelers 30, de kans dat je dan al is terug omhoog kan springen is in dat laatste geval ook groter, al loopt de communicatie met zoveel spelers toch heel anders dan met twee. We slaagden er nog niet in om het spel te winnen op een hogere moeilijkheidsgraad, maar het is zeker een pluspunt dat die optie bestaat. Dit coöperatieve kaartspel komt hier wellicht nog vaak op tafel!

Conclusie: Alweer veel speelplezier in een klein doosje.

The Game: Spiel … so lang du kannst!

Auteur: Steffen Benndorf
Uitgever: Nürnberger Spieleverlag & White Goblin Games
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

In mei 2014 verscheen op onze blog een preview van Essen The Game – SPIEL 2013. De spelbeschrijving en onze mening hoeven we niet nog een keer neer te schrijven want die is grotendeels hetzelfde gebleven t.o.v. het prototype. In dit korte verslag gaan we in op wat er wel/niet veranderd is, hoe onze mening over dit spel geëvolueerd is en de kwaliteit van het uiteindelijke resultaat!

Qua spelregels zijn er geen grote veranderingen toegepast, er zijn wel enkele dingen toegevoegd. Zo is er nu een laatste-beurt tegel, een extra tegel die verborgen blijft tot de laatste ronde en dan een bepaald effect geeft. Zo kan het gebeuren dat een bepaald genre in de laatste ronde extra punten oplevert of dat je overal 10 euro extra korting krijgt! De Essen-promo bevatte zelf zo’n tegel met het symbool ‘brandalarm’, het spel eindigt meteen en er is geen zevende ronde meer. Die laatste kan bij ons op weinig appreciatie rekenen. Dankzij het toevoegen van zo’n tegel is het nu duidelijk wanneer de laatste rond van start gaat, alles staat duidelijk(er) aangeduid op het bord, wat bij het prototype nog niet het geval was.

In het prototype was er voor elke speler een eigen spelersbord voorzien, daarop vond je de actievelden én je kofferbak. Die actievelden vind je nu op de rand van het bord en het spelersbord werd vervangen door een leuke kofferbak. Aan de lay-out zijn vele kleine dingen veranderd die het alleen maar beter en overzichtelijker maken, op het scorespoor na. De daarvoor voorziene schijfjes zijn net iets te groot, waardoor het wel eens vervelend wordt als alle spelers net één punt met elkaar verschillen. Al is dat maar een klein detail.

Zelf zijn we nog steeds even enthousiast over Essen The Game, we beleven er na 7 speelsessies nog steeds veel plezier mee. Enerzijds heb je wel het logisch denken, het uittellen wat je wél of niet kan doen is toch een belangrijke factor in dit spel, iets wat niet door iedereen gesmaakt wordt. Ook de interactie met je medespelers is aanwezig, wie koopt de spellen op de gemeenschappelijke verlanglijst en wie koopt dat waardevolle spel als eerste? Anderzijds blijft het thema ons fascineren, het blijft boeiend om die leuke Essen-tijd te herbeleven en verhalen boven te halen. Het stoort ons (totaal) niet dat het titels zijn uit 2013, het zorgt daarentegen juist voor nieuwe gesprekken over de afgebeelde spellen. Veel van onze medespelers waren net als ons enthousiast, maar we konden er zeker niet iedereen mee overtuigen. Wij spelen het met veel plezier nog eens opnieuw!

Spelbeschrijving

In ESSEN: The Game kruip je in de huid van één van de vele geeks die elk jaar in oktober afzakken naar hét grootste evenement in de wereld der gezelschapsspelen: SPIEL. Elke speler begint het avontuur met €300 en zoekt zijn weg tussen een massa volk naar de stands van zijn favoriete uitgevers. Je probeert de spellen aan te kopen die op je verlanglijst staan, maar ook die spellen die momenteel populair blijken te zijn op BoardGameGeek. Veel spellen aankopen heeft echter ook z’n nadelen: je moet meer sleuren en je zal je moeilijker kunnen verplaatsen door de hallen. Er is maar één oplossing: terug naar de parking, alles in de koffer, eventueel wat extra geld afhalen en terug naar binnen! Gelukkig kan je af en toe terug op krachten komen door in de verbindingsgang iets te eten..

Wanneer je aan de beurt bent kan je een aantal acties uitvoeren, afhankelijk van het aantal spellen dat je op dat moment in je zakken meesleurt. Er zijn slechts 3 mogelijke acties: verplaatsen, spellen aankopen of spellen testen. Bij het verplaatsen kan je jouw figuur naar een horizontaal, verticaal of diagonaal aangrenzende plaats verzetten. Elke ronde staan er andere spellen in de belangstelling, dat wilt zeggen dat ook die massa volk zich zal verplaatsen! In de hallen waar de massa zich bevindt zal het dus moeilijker zijn en kost elke verplaatsing je 2 acties. Op elke stand kan je ook een spel aankopen: dezelfde spellen dat zijn verschenen op SPIEL 2013, aan dezelfde prijzen! Je betaalt het juiste bedrag, ontvangt punten afhankelijk van de populariteit van dat spel en legt het spel op het laatst beschikbare actieveld op je tableau. Vanaf dan heb je dus één actieveld minder ter beschikking. Als laatste kan je ook spellen testen, hierdoor leer je nieuwe spellen kennen en wordt je verlanglijstje wat uitgebreider: neem 2 kaarten en kies hiervan één dat bij op je verlanglijst komt. Wanneer je op de parking bent kan je al je aankopen uitladen in je koffer en creëer je dus vrije actievelden die je meteen weer kan gebruiken! Bovendien kan je ook extra geld afhalen, al moet je daar wel punten voor inleveren: 2 punten voor elke €50.

Wanneer alle spelers hun acties hebben uitgevoerd is de ronde gedaan… Elke ronde worden er 6 nieuwe spellen in de hallen geleverd en wordt de volgende levering alvast open gelegd op de paletten. Hierdoor kan je inschatten wat er de volgende ronde in het spel zal komen. Afhankelijk van de nieuwe spellen die op de paletten komen wordt er bepaald welk type van spellen wel of niet populair zijn, hierdoor veranderen de bonuspunten die je krijgt bij het aankopen van spellen én wordt de massa-figuur verplaatst. Diegene die de minste spellen in zijn zakken heeft wordt de startspeler voor de volgende ronde. Na de 3de en laatste (7e) ronde volgt er een waardering: je vergelijkt de types van je aangekochte spellen met diegene die populair zijn op BoardGameGeek, Trictrac & Fairplay, als die overeen komen krijg je een aantal bonuspunten. Op het einde van het spel worden je aankopen ook vergeleken met de spellen op je verlanglijst: hoe meer spellen je kocht die op je lijstje stonden: hoe meer punten! Voor overgebleven geld krijg je uiteraard geen punten: wie vertrekt nu vanuit Essen mét geld op zak?!

Onze mening

Wij waren vanaf het eerste spel meteen enthousiast! Het is haast niet te geloven hoe je het ‘Essen-gevoel’ kunt nabootsen in een spel. Gedurende 60 min. heb je echt het gevoel dat je rondloopt op dé grote beurs waar iedereen naar uitkijkt, op zoek naar de nieuwste pareltjes. Niet alleen zijn de prijzen en de spellen dezelfde als op Spiel 2013, maar ook de locatie van de verschillende uitgevers klopt! Thematisch zit het heel erg goed in elkaar wat het gevoel zo compleet maakt.

In de verschillende sessies dat wij het spel gespeeld hebben won er altijd iemand met een heel andere strategie, wat wilt zeggen dat er verschillende mogelijkheden zijn en er niet één strategie is waar je ‘altijd’ mee wint. Zo kan je je focussen op je verlanglijst om zo veel punten te scoren op het einde, of door spellen te kopen die populair zijn en gedurende het spel veel punten opleveren. Door de ranking op BGG e.d. in de gaten te houden kan je ook veel punten scoren na de 3de en laatste ronde, wat ook een winnende strategie kan zijn. We hebben ook al mensen weten winnen die op alles letten (verlanglijst, populariteit en  de ranking).. Alles is dus mogelijk! Het spel is ook elke keer verschillend: niet alle spellen zijn aan het begin van het spel beschikbaar in de hallen en je zal dus elke keer opnieuw op zoek gaan naar een ideale weg. Het is wel erg belangrijk om regelmatig terug naar de parking te gaan: het creëert extra acties én verhoogt de kans om startspeler te zijn als je minder spellen op zak hebt! Startspeler zijn kan een voordeel zijn in dit spel omdat je dan als eerste bij de net verschenen spellen kan geraken..

Daarnaast heeft het spel een groot doelpubliek. Als trouwe SPIEL-bezoeker is het leuk om een spel te spelen dat je hetzelfde gevoel geeft als het bezoeken van de beurs, maar ook als je nog nooit naar SPIEL geweest bent is het gewoon een erg leuk spel.. De spelregels zijn heel eenvoudig uit te leggen en het spel heeft toch voldoende diepgang. Het heeft in dit spel geen voordeel als je het al vaak gespeeld hebt, vooral doordat de levering van spellen altijd anders verloopt. Zelfs Etienne Espreman is nog verslaanbaar door een ‘newbie’, ondanks dat hij het spel al ongeveer 100 keer gespeeld heeft.

Conclusie: ESSEN The Game is een erg verslavend spel, heeft een leuk thema en speelt heel vlot.

Edit 29/11/’14: Deze preview was gebaseerd op het prototype. Ons verdict over het uiteindelijke resultaat vind je hier: Essen The Game – het verdict.

ESSEN The Game: SPIEL 2013

Auteurs: Frédéric Delporte, Etienne Espreman & Fabrice Beghin
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

 

Spelbeschrijving

Je kan het wellicht al raden… in VivaJava gaan we allemaal aan de slag om onze klanten de lekkerste koffie voor te schotelen. Probeer de beste bonen van het land te gebruiken voor een waardevol kopje of maak een kleurrijke mengeling. Of kies jij ervoor om eerst wat ervaring op te doen zodat het de volgende ronden alleen maar beter kan zijn? Aan jou de keuze!

Als je aan de beurt bent dobbel je met vijf witte dobbelstenen, in tegenstelling tot vele andere dobbelspelletjes heb je hier (aanvankelijk) maar één kans, daarna moet je beslissen of je gaat mengelen of onderzoeken. Om te onderzoeken kies je één kleur van dobbelstenen en kleur je dat aantal op je persoonlijk koffieblaadje. Als je bv. twee groene dobbelstenen hebt gedobbeld kan je er voor kiezen om twee groene bonen op je blaadje in te kleuren. Van zodra je minstens twee bonen in een bepaalde kleur hebt aangeduid krijg je in je volgende beurten een bepaald voordeel, je kan er vb. mee herdobbelen of een dobbelsteen opwaarderen. Deze acties zijn verschillend per kleur en per spel. Je hebt niet alleen twee varianten maar ook een uitbreiding met 24 fiches waarbij die acties steeds willekeurig getrokken worden. Van zodra je 5 dezelfde bonen hebt gekleurd kan je die actie zelfs twee keer per beurt uitvoeren, na 7 gekleurde bonen levert dit je ook nog eens 2, 3 of 4 punten op, al kan je de actie dan niet meer gebruiken. Je kan in de onderzoeksfase ook aroma-dobbelstenen bemachtigen, of toch als je tijdens je worp zwarte bonen gedobbeld hebt. Dankzij deze aroma-dobbelstenen heb je de volgende beurt een grotere kans op een betere worp, je hebt niet alleen méér dobbelstenen maar ook een kans op een joker! Bovendien kan je deze dobbelstenen ook mee werpen als je tegenstanders aan de beurt zijn, als ze jouw aromadobbelsteen dan willen gebruiken voor een mengeling geniet jij mee van de punten!

Als je een mengeling maakt is het simpel: met 5 verschillende bonen maak je een regenboogmengeling, met minstens twee dezelfde bonen kan je de beste koffie van het dorp maken. Beide mengelingen leveren je meteen één punt op, als het bordje van die mengeling de volgende ronde nog steeds voor jou ligt kan je er alweer tot drie punten mee verdienen. Een regenboogmengeling kan je zomaar wegnemen van een tegenspeler, om de beste koffie van het dorp te maken moet jouw mengeling uiteraard beter zijn: meer gelijke bonen dus! Die beste koffie levert je elke ronde drie punten op zolang niemand beter is dan jou, maar in tussentijd kan jij niets doen en wordt je koffie alleen maar kouder… Of lever je het label van ‘beste koffiemaker’ in en ga je opnieuw aan de slag? Aan jou de keuze!

Er zijn dus twee manieren om punten te scoren: door het maken van mengelingen (één punt op het moment zelf, later krijg je elke beurt punten zolang niemand beter doet) en door het onderzoeken van bepaalde acties. Van zodra één speler 21 punten behaald eindigt het spel meteen, deze speler is onherroepelijk de beste koffiemaker.

Onze mening

Ook al is het maar een dobbelspelletje, de spelregels zijn niet op 1, 2, 3 gelezen. Het kostte best wel wat tijd voor we helemaal doorhadden hoe alles nu juist in zijn werk ging, maar eens je een speelsessie achter de rug hebt krijg je er maar geen genoeg van! Al bij al is het best eenvoudig uit te leggen, ook al doen de lange, Duitse en overbodige overzichtskaarten anders vermoeden. Dit dobbelspel speelt erg vlot en toch zit er meer in dan je aanvankelijk zou denken. Je moet bepaalde keuzes maken: iedereen wilt wel eens de beste koffie van het dorp maken, maar door te onderzoeken krijg je heel wat voordelen waardoor het straks misschien gemakkelijker wordt? Bovendien kan je ook via dat onderzoeken heel wat punten scoren, een manier dat vaak onderschat wordt. Wij speelden die basisvariant al met plezier een vijftal keren, je kiest steeds een andere weg (afhankelijk van je dobbelsteenworp) en het gaat dus niet snel vervelen. Maar als dat toch het geval is heb je nog een andere variant én kan je dankzij de ‘Al Gusto’-uitbreiding nog meer variatie aan het spel toevoegen. Het aantal spelers heeft weinig invloed op het spel, zowel met 2, 3 als 4 spelers beleefden we veel plezier aan dit koffie-dobbelspel. De aroma-dobbelstenen en het feit dat de beurt van een tegenstander ook voor jou interessant kan zijn zorgt ervoor dat je je geen seconde gaat vervelen. Even voor de duidelijkheid: het is en blijft een dobbelspel waar wel wat geluk mee komt kijken, maar met deze tijdsduur kan dat geen probleem zijn, toch? Het grootste nadeel is wat ons betreft het blokje met scoreblaadjes. Ze zijn dan wel dubbelzijdig bedrukt, maar aangezien elke speler steeds één blaadje nodig heeft gaan die er snel door.

Conclusie: Een snel dobbelspel met verschillende keuzemogelijkheden!

VivaJava: The Coffee Game: The Dice Game

Auteur: T.C. Petty III
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 1 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 10 jaar

Enkele maanden geleden kon je hier al een interview lezen met Douglas Morse, regisseur. De film “The Next Great American Game” waar hij het toen over had is ondertussen verkrijgbaar. Je kan de film digitaal aankopen op www.tabletopmovie.com of de DVD of blu-ray bestellen op Boardgamegeek of Funagain.

Filmbeschrijving

De film beschrijft het verhaal van Randall Hoyt, een docent grafisch ontwerp dat elk weekend en elke vakantie vele uren verslijt in de auto, voornamelijk om zijn dochters te bezoeken. Op een dag besloot hij zijn ervaringen en frustraties van die vele uren in de file om te zetten naar een spel en begon hij een eigen bordspel te ontwikkelen. Vijf jaar heeft het geduurd vooraleer hij tevreden was over het resultaat, maar dan was Turnpike af. Randall Hoyt is geen veelspeler, maar wel meer dan 100% overtuigd van zijn eigen bordspel. Turnpike was in zijn ogen goud waard, hij noemde het “The next great American Game”.

Met die ingesteldheid trok hij naar verschillende uitgevers, op zoek naar iemand die deze nieuwe hit zou willen produceren en verdelen. Hij trekt naar verschillende spellenbeurzen in Amerika: Gen Con, Origins, … Hij stelt zijn bordspel voor aan vele uitgeverijen: Mayfair Games, ThinkFun, Ravensburger, Hasbro, … Helaas ging dat niet zo vlot als hij had gehoopt, uitgevers waren om te beginnen niet zo enthousiast over het thema: wie wilt er nu een spel spelen over een thema waar je je dagelijks zo aan moet ergeren? Het was zoeken naar de juiste doelgroep: is Turnpike een spel voor de echte veelspeler? Of eerder iets voor de gelegenheidsspeler? Randall krijgt steeds meer inzicht terwijl hij op zoek gaat naar zijn doelpubliek!

Stilaan begon Randall te beseffen dat het verkopen van Turnpike niet zo goed ging, hij slaagde er niet in om een uitgever te overtuigen van zijn zogenaamde goudmijn, hét spel dat heel Amerika rond de speltafel zou krijgen. Een gesprek met een ex-verkoper van Hasbro was hard maar bracht hem tot inzicht, je hebt twee opties: of je bent een spelontwerper, of een kunstenaar. Als kunstenaar verander je niets aan het spel, je laat het zoals je wilt en het is een object om in de kast of in een museum te plaatsen. Als spelontwerper moet je verder gaan: zoeken naar een interessant thema, interessante mechanismen. Je moet het spel spelen, testen, veranderen, nog meer testen en misschien weer veranderen… je doorloopt een heel ontwikkelingsproces tot je een resultaat hebt waar je niet alleen zelf tevreden over bent maar vooral tot je resultaat klaar is voor het brede publiek en verkoopbaar is!

Naast het spel Turnpike heeft Randall ook een ander spel ontworpen: Talk+Listen, een spel over communicatie en samenwerking. Spelontwerper Mike Fitzgerald ziet het spel en noemt het meteen goud, “pure gold”. Aan het einde slaagt Randall ook met Turnpike een nieuwe weg in: Turnpike krijgt een nieuw thema, een nieuwe cover en zelfs een nieuwe titel… Zijn de uitgevers nu gemakkelijker te overtuigen?

Onze mening

We keken er al een tijdje naar uit om deze documentaire te kijken. We zijn niet de allergrootste filmfanaten, maar als er een film uitkomt over gezelschapsspelen moeten we die toch gezien hebben! Het verhaal is interessant, en best wel eens leuk om te zien. Als speler worden we overspoeld door de vele nieuwe spellen die elk jaar weer verschijnen, deze film geeft een beeld van de andere kant van diezelfde wereld, waar een auteur zo overtuigd is van een spel dat geen enkele uitgever kan boeien. Los van het interessante verhaal vinden we het iets te lang duren, hij krijgt steeds hetzelfde te horen van enkele grote namen uit de spellenwereld. Het kan liggen aan het feit dat we niet zo geduldig zijn om films te kijken, maar na een tijdje begon onze aandacht toch te minderen. Wat het moeilijk maakt om deze (Engelstalige) film te volgen is het geluid. Vele opnames zijn gemaakt op grote beurzen in Amerika, het gevolg is dat je heel wat achtergrondlawaai hebt waardoor de gesprekken soms amper verstaanbaar zijn. Sommige scènes zijn goed verstaanbaar, maar het grootste gedeelte van de film helaas niet. De kwaliteit van het beeld is goed, wij konden de digitale versie van de film zonder problemen op een grote tv bekijken. Helaas was de scherpstelling naar onze mening niet altijd even perfect, het is zonde om te zien dat de achterliggende spellenkast scherper is dan de persoon die op dat moment een ‘belangrijk’ gesprek voert. Al zijn we dan misschien heel streng en spreken we hier dan over kleine fragmenten, maar toch. Tenslotte zijn we niet helemaal overtuigd van het einde. Je verwacht een climax, of toch minstens een eindresultaat van wat er dan uiteindelijk komt van het spel dat je heel die tijd hebt zitten bekijken. Helaas komt die er niet, de zoektocht van Randall gaat aan het einde van de film gewoon verder: hij zal nooit opgeven. Wat ons betreft mocht de regisseur gerust nog enkele maanden/jaren verder gedraaid hebben zodat we ook te weten konden komen of Turnpike nu effectief wordt uitgebracht of niet. In ieder geval zijn wij nu wel benieuwd hoe het verhaal van Randall eindigt! Bij een aankoop krijg je er meteen heel wat extra’s bij, waaronder interviews met Steve Jackson, Antoine Bauza, Matt Leacock, Alan Moon, Reiner Knizia, Richard Garfield en Klaus Teuber.

The Next Great American Game

Regisseur: Douglas Morse
Hoofdrolspeler: Randall Hoyt
Taal: Engels
Tijdsduur: 82 min.
http://www.tabletopmovie.com/

Bekijk hier de trailer:

https://www.youtube.com/watch?v=DJeO3s6YtdA

Kids Chronicles is verhalend en avontuurlijk spel voor kinderen vanaf 7 jaar (of jonger als ze daar klaar voor zijn). In de doos zit een dubbelzijdig speelbord, een bundel kaarten voor alle personages en een deck voor alle voorwerpen die in het spel voorkomen. Om het spel te spelen is het downloaden van de app echter cruciaal, want deze zal jullie niet alleen door het spel, maar door een heus avontuur leiden! Het spelmateriaal op zich is taalonafhankelijk, in de app kan je zelf een taal kiezen, maar Nederlands is helaas (nog?) niet beschikbaar.

Spelregels lezen is niet nodig, het introductie scenario legt je spelenderwijs uit hoe het spel werkt. In de app zie je waar in de speelwereld je je bevindt: je scant de juiste locatie op het bord en kan vervolgens met je toestel de kamer verkennen. Zo ontdek je personages en/of voorwerpen, die je dan weer tussen het spelmateriaal moet gaan zoeken en op de juiste plaats op het bord moet leggen. Met de personages ga je in gesprek, dat doe je door hun QR-code te scannen en daarna alle QR-codes van wie/wat je iets meer wilt te weten komen. In het introductie-scenario ga je op zoek naar de paarse kat Nils, die vanaf dan je trouwe metgezel wordt om het avontuur te vervolgen. Want dat vinden we alvast bijzonder aan Kids Chronicles: het verhaal gaat steeds verder waar het de vorige keer geëindigd is.

Wij hebben bij Kids Chronicles zo’n dubbele gevoelens. Het gebrek aan een Nederlandse app was voor ons toch een groot struikelblok. Het digitale spel bestaat merendeel uit te lezen tekst, je speelt ook letterlijk een ‘verhaal’. Heel de tijd ganse verhalen zitten vertalen werkt gewoon niet zo heel fijn en heeft een grote rem op het spel. Anderzijds is Matteo stapel-stapelzot op dit spelletje. Hij leeft zich helemaal in in dit avontuur, gaat kaartjes zoeken, codes scannen, logische verbanden en oplossingen zoeken, … . En eigenlijk heeft hij groot gelijk, want het spel zit écht wel heel goed in elkaar. Moest er zich een Nederlandse uitgever buigen over de vertaling van de app ben ik zeker dat niet alleen Matteo, maar héél veel kinderen fan zullen worden van dit avontuur! Je moet er als ouder wel bewust van zijn dat het gebruik van de app in dit spel zeer aanwezig is, dus dit spel moet je natuurlijk niet gaan kopen om ze eventjes weg te halen van die schermpjes.

Kids Chronicles: The Quest for the Moon Stones

Lucky Duck Games, 30 min., 1-4 spelers, vanaf 7 jaar

Stel je voor: je bent een kever en je zit op kantoor. Het is vrijdagmiddag en na een drukke werkweek heb je zin om de werkweek af te sluiten in de Bubble Bar. We doen een wedstrijdje, wie leidt zijn keverteam als eerste naar de bar?

Het aantal netwerktegels (oftewel: de weg van kantoor naar de bar) bepaalt de lengte van je spel. Lekker handig dat je meteen kan bepalen of je dus een kort, gemiddeld of lang spel wilt spelen! Elke speler start met drie handkaarten, de spelregels zijn werkelijk in 2 minuten uitgelegd: je speelt 1 of 2 kaarten en trekt tenslotte één kaart om je beurt af te sluiten. De symbolen op de kaarten zijn duidelijk geïllustreerd waardoor ze weinig/geen uitleg nodig hebben. Je kan er je eigen (of soms die van je tegenstander!) kevers mee verplaatsen, soms naar een bepaalde kleur en andere keren een bepaald aantal velden. Tot hiertoe is Beetle to the Bubble een simpel spelletje waar je wel wat geluk bij kan gebruiken. Een paar extra spelregels tillen het naar een hoger niveau. Niet alleen moet je alle kevers op je rug mee verplaatsen (maar kan je niet voorbij stapeltjes van 3 kevers!), maar vooral de extra bonusacties die op de tegels aangegeven staan maken het extra boeiend. Zo ga je op zoek naar combinaties en extra stapjes. Je probeert je tegenstanders zo weinig mogelijk te helpen en tegelijkertijd te profiteren van hun bewegingen. Misschien komt het voor jou wel éxtra goed uit als je een tegel mag verdraaien?

Beetle To the Bubble is een heel luchtig spel, het feit dat je het zo snel hebt uitgelegd maakt dat je het met iedereen op tafel kan leggen. Zeker ook de niet-spelers kunnen zoiets eenvoudig – met een paar leuke twists – wel smaken! Voor ons is dit dan ook een gelegenheidsspel, ideaal om met vrienden boven te halen. Beetle to the Bubble is verder ook heel geschikt voor gezinnen met jonge kinderen die graag een goed spel op tafel leggen, zonder dat ze daarvoor eerst ellenlange spelregels moeten ontcijferen. Allemaal win-win! Kobe en Matteo hun voorkeur ligt weliswaar iets meer bij de meer uitdagende en (in hun woorden: iets ‘ingewikkeldere’) spellen, maar toch hebben ze voor Beetle to the Bubble alleen maar lof.

Beetle to the Bubble, H-town Games, 2-5 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Ook Save the Dragon is nieuw van Blue Orange Games. Het spelletje oogt veelbelovend: stevig materiaal, mooie illustraties en een 3D trap als spelbord. Met één blik op de achterkant van de doos begrijp je meteen de bedoeling: als eerste met jouw prinses (pion) proberen boven aan de trap te geraken om de draak te redden. Onderweg probeer je het vallende rotsblok te ontwijken.

Het spelletje werkt heel eenvoudig: je dobbelt de getallendobbelsteen en gaat vervolgens 1/2/3 trapjes omhoog. Wanneer je slechts één of twee stappen mag doen krijg je nog een bonusactie. In dat geval bepaalt de tweede dobbelsteen of je het rotsblok naar beneden mag laten rollen of een schild/deur mag verplaatsen. Als je pion door het rotsblok naar beneden wordt gekegeld krijg je als troostprijs wel een bonusfiche dat je kan inzetten voor een gratis extra stapje in een volgende beurt.

Save the Dragon is in feite een klassiek ‘dobbel-en-stap’-spelletje, maar dan met een pest-factor door het vallende rotsblok. Persoonlijk zijn wij niet de allergrootste fans van dit spelletje. Enerzijds heb je met die trap toch telkens weer wat opbouw-werk dat de kindjes niet alleen kunnen. Anderzijds kan het soms ook ellendig lang duren als je keer na keer weer van de trap gekogeld wordt. Al zijn er zeker en vast gezinnen die wél kunnen omgaan met dat soort hindernissen in een spel.

Save the Dragon, Blue Orange Games, 2-4 spelers, vanaf 5 jaar

We eindigen het jaar zoals we het begonnen zijn: met een heus uitgevers-festijn. Week na week stellen we een uitgever aan jullie voor en maken jullie kans om iets te winnen.

---

White Goblin Games is een Nederlandse uitgever die zich steeds meer laat gelden binnen de spellenmarkt. Ze hebben inmiddels een breed gamma aan bord-, kaart- en dobbelspellen voor de ganse familie. Binnen de categorie familiespellen zijn Qwixx, The Game, Codenames en Cacao bijvoorbeeld enkele toppers die ook hier heel erg in de smaak vallen. In 2019 maakte ‘de gele reeks’ zijn intrede in hun gamma, een serie van kleine kaartspellen voor kinderen: Li La Lawaai, Rudi Racer, Robbie Robot en Willem Wiebeltoren!

Deze week maak JIJ kans om één van deze spelletjes te winnen. Deelnemen kan op Facebook en op Instagram tot 27 november 19u30. Veel succes!

Weer weten over White Goblin Games? Bezoek dan zeker hun website!

Nieuwe week, nieuw thema. De bundel aan schoolwerkjes deed al vermoeden dat ook de kleuterjuffen veel inspiratie hadden voor dit thema. Een blik doorheen onze spellencollectie bevestigde dat ook spellen auteurs zich maar al te graag laten inspireren door het mooie dierenrijk. Onze eerste selectie bevatte méér dan 50 spelletjes binnen de leeftijdscategorie 2 tot 8 jaar. We maakten een strenge collectie en zochten er de 22 (+1) beste spelletjes uit.

Het leuke aan het grote aanbod is dat we deze week alléén leuke spelletjes op de tafel zagen verschijnen. We hebben onze selectie uiteraard volledig op maat van Kobe en Matteo gemaakt, zodat niemand op z’n honger bleef zitten. Matteo kon nu gelukkig veel spelletjes meespelen, want alleen maar mogen toekijken vindt hij écht niet leuk. Kobe klaagt wel eens dat hij liever spelletjes speelt waar hij moet bij nadenken omdat hij het anders saai vindt, maar ook daar konden we nu gemakkelijk rekening mee houden. We delen hun favorieten graag met jullie:

Matteo begint de gemakkelijkste spelletjes stilaan te ontgroeien en kiest ook meer en meer voor wat meer uitdaging. Toppers zoals Berenhonger en Visjes Vangen hebben hier stilaan hun beste tijd gehad. Waar hij wel meteen naar grijpt is ‘Da ist der Wurm drin‘, een spelletjes van de Duitse uitgeverij Zoch Spiele. Hoewel deze hier moeilijk te verkrijgen is (het is het zoeken waard!) is dat echt één van de beste spelletjes voor 3- en 4-jarigen dat ook bij de klasgenootjes heel populair was in de 1e en 2e kleuterklas. Het super eenvoudige maar bewegende Eendjesdans van Goliath was toch ook weer een succes, net zoals het eeuwig populaire Coconuts!

Kobe koos Zoo Run als eerste spelletje, een ongelofelijk leuk en vernieuwend spelletje waar je kaarten probeert te combineren en op die manier de race probeert te winnen (hoewel er ook een eenvoudigere coöperatieve variant bijhoort). Hoewel Spinderella, Froggit en Slakkenrace ook wel in de smaak vielen, ging zijn grootste lof toch naar Concept Kids en Moddervarkens. Concept Kids is een soort van (kinder)quiz waarbij één speler tips kan aanduiden en de andere spelers moeten raden welk dier je bedoelt. Hét ideale spel voor leergierige kinderen die graag alles willen weten over dieren, het is bovendien ook speelbaar in groep waardoor ook jongere kindjes mee kunnen raden. Moddervarkens is dan weer een leuk kaartspelletje waar je tegen een stootje moet kunnen aangezien je medespelers je zonder pardon proberen te boycotten, maar het viel zo goed in de smaak dat hij het toch meteen twee keer na mekaar wilde spelen!

Tenslotte een eervolle vermelding voor Ubongo Junior. Een spelletje dat aanvankelijk niet in onze selectie zat maar we in de loop van de week extra uithaalden toen ze maar bleven vragen om spelletjes te spelen. Bleek dat plots hét grote succes bij zowel Kobe als Matteo. Het feit dat ze allebei op hun eigen niveau konden meedoen (de puzzelplaten zijn er in 2 niveaus) bleek de beslissende factor. Nu konden ze voor het eerst samen een spel spelen dat Matteo op een degelijke manier kon meespelen zonder dat Kobe het gevoel had dat hij een ‘babyspel’ moest meespelen. Bovendien kunnen we deze versie nog combineren met de ‘echte’ Ubongo zodat ook wij op een ietwat uitdagende manier kunnen meespelen. Ik voel een nieuwe familie-favoriet komen!

De selectie spellen die we afgelopen week speelden, stuk voor stuk echte top spellen:

Dier op Dier (4+) – HABA
Froggit (6+) – Smartgames
Concept Kids – Dieren (5+) – Asmodee
Coconuts (5+) – Jumping Turtle Games
Dierentuin Dobbelspel (7+) – 999 Games/White Goblin Games
Farm Rescue (4+) – Jumping Turtle Games
Farmini (5+) – LOKI
Visjes Vangen (2+) – HABA
Jungle Speed Kids (4+) – Asmodee
Ice Cool (6+) – Brain Games
Berenhonger (2+) – HABA
Hop in Galop (3+) – HABA
Dierentumult (3+) – HABA
Eendjesdans (3+) – Goliath
Lucky Langhals (3+) – HABA
Max de Kat (4+) – Sunny Games
Moddervarkens (7+) – White Goblin Games
Slakkenrace (5+) – HABA
Spinderella (8+) – Zoch Spiele
Zoomemo (5+) – Sunny Games
Zoo Run (4+) – LOKI
Ubongo Junior (4+) – White Goblin Games

De spelletjes die onze selectie nét niet haalden:

Rudi Racer (4+) – White Goblin Games
Boerderijbende (5+) – HABA
Bella Bloempje (3+) – HABA
Jakkiebak Kippenkak (4+) – 999 Games
Drakenjacht (5+) – HABA
Draak Dondertand (3+) – HABA
Farmy’Up (4+) – Jumping Turtle Games
Fishing Day (4+) – Blue Orange Games
Flip-a-Zoo (4+) – Jumping Turtle Games
Foto Fish (4+) – LOGIS
Kitty Bitty (4+) – Blue Orange Games
Hop Hop Haasje (3+) – Pegasus Spiele
Hamsterbende (4+) – HABA
Go Slow (4+) – LOGIS
Leo (6+) – 999 Games
Kleine vogel grote honger (3+) – HABA
Kleine regenboogrups (3+) – HABA
Kleine Beer (5+) – Sunny Games
Little cooperation (2+) – DJECO
De Gouden Wortel (4+- HABA
Polar Party (5+) – Pegasus Spiele
UNO junior (4+) – Mattel
Where’s Mr Wolf (5+) – Blue Orange Games