Cosmoctopus

Cosmoctopus werd op Spiel 2023 voorgesteld door Lucky Duck Games. De ruimte-achtige octopus doet denken aan science fiction, maar de bedoeling van dit spel is best eenvoudig: wees de eerste om 8 tentakels te verzamelen!

De basisprincipes van Cosmoctopus zijn best eenvoudig. Elke beurt opnieuw verplaats je de octopus en speel je een kaart. Het verplaatsen van die octopus is de meest eenvoudige manier om grondstoffen en kaarten te verzamelen, maar het zijn vooral de kaarten die je naar de overwinning zullen helpen! Om zo’n kaart uit te spelen zal je eerst het gevraagde aantal grondstoffen moeten betalen, vervolgens zijn er vier soorten kaarten die elk op een andere manier werken. Zo geven de gele kaarten een voordeel bij bepaalde octopus-acties en leveren de zwarte kaarten korting op bij het uitspelen van toekomstige kaarten. Rode kaarten hebben een onmiddellijk en éénmalig voordeel. Met veel geluk kan je hiermee zelfs een tentakel verzamelen, maar dé manier om tentakels te verzamelen is via de groene kaarten. Als je een volgende keer grondstoffen verzamelt kan je ervoor kiezen om die niet in je voorraad, maar op je groene kaart(en) te leggen. Maar let op: je moet ze ook nog in de juiste volgorde toevoegen, je actie met de octopus wordt er de komende beurten dus steeds belangrijker op! Tenslotte is er nog één zeer gegeerde manier om tentakels te verzamelen, want door 13 grondstoffen van dezelfde soort in te ruilen tegen een ‘Forbidden Knowledge’-fiche verdien je maar liefst twee tentakels in één keer. Om dat voor elkaar te krijgen zal je echter toch wat moeten rekenen en moet je je acties goed op elkaar afstemmen, aangezien je telkens op het einde van je beurt grondstoffen moet afleggen tot wanneer je er maximaal 8 van elke soort overhoudt.

De spelregels van Cosmoctopus zijn over het algemeen heel eenvoudig, waar het niet dat er heel veel kleine regeltjes zijn die best voor wat verwarring zorgen. Met name kaarten die voor één of andere korting of voordeel zorgen moeten goed nagelezen worden in de spelregels, de ene keer is het zus en de andere keer is het zo. Na het lezen van de spelregels had ik niet het gevoel dat dit een lang spel zou worden, maar het opbouwen van een vlot systeem gaat toch trager dan je vooraf zou vermoeden. Dat opbouwen op zich is wel een leuk element in het spel. Het doet wat denken aan Splendor, waar je ook steeds kaarten gaat aankopen die je voordelen geven in de toekomst. Op die manier ga je steeds efficiënter te werk tot je een vlotte machine hebt waarmee je de grotere punten kan binnenhalen. Wie helemaal fan is van Cosmoctopus is bovendien wel eventjes zoet. De spelregels beschrijven naast een hoop varianten in de opstelling namelijk ook een AI-karakter in de vorm van een privé detective. Het materiaal in Cosmoctopus is van een degelijke kwaliteit met leuke tentakels als eye-catchers! Hoewel we van alle elementen in dit spel houden blijven we toch wat op onze honger zitten. Voor een spel van deze tijdsduur (60-90min.) vinden we het spelverloop iets te eentonig. Het geheel voelt aan als een heel abstract spel waarbij het nét te lang duurt tot de motor op volle toeren draait.

Cosmoctopus

Lucky Duck Games, 60-90 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

Kobe en Matteo spelen Nautilus Island

Nautilus Island werd op Spiel 2023 gepresenteerd door de Franse uitgever Funnyfox. We kruipen in de huid van een gestrand avonturier. Om te overleven op dit vulkanische eiland zal je een hoop goederen moeten verzamelen en een kamp oprichten. Al dat materiaal valt te rapen in het wrak van ons schip, maar je tegenstanders zijn natuurlijk hetzelfde van plan. Wie maakt de beste keuzes?

De eerste ronde begint in een klassieke spelersvolgorde, maar vanaf dan zal de volgorde aan de boot beslissen wie wanneer aan beurt is. Tijdens je beurt verplaats je simpelweg je speelfiguur naar een vrije plaats aan de overkant van die boot. Een keuze die best wat invloed heeft, want naast de volgende spelersvolgorde bepaalt het ook wat je deze beurt zal kunnen doen. Zo zijn er rijen met 1, 2 of 3 kaarten, waarbij je dat aantal kaarten ofwel mag verzamelen, ofwel kan uitspelen. In het begin zal je uiteraard kaarten sprokkelen, maar gaandeweg wil je sets verzamelen en uitspelen om punten te scoren. Die punten zullen elk spel lichtjes anders verdeeld worden dankzij de variërende bonusfiches, maar één ding staat vast: als je beslist dat je van een bepaalde kleur voldoende kaarten hebt verzameld kan je dat set afsluiten met een luikje. Hoe vroeger je die beslissing maakt, hoe meer punten jouw luik waard is, maar vanaf dat moment kan je dat type kaarten niet meer uitspelen. Toch maar opletten geblazen, dus!

Nautilus Island is zo’n snel spelletje dat je in 1 2 3 hebt uitgelegd aan nieuwe spelers. Het verzamelen van sets is natuurlijk niet nieuw, maar de manier waarop het spel gespeeld wordt is toch best verrassend. De unieke spelersvolgorde, de keuze tussen verzamelen of uitspelen en de bonusfiches zorgen toch voor een leuke twist. Het spel is mooi uitgebalanceerd voor verschillende spelersaantallen en speelt ook in volle bezetting heel vlot. Het strategische gehalte in dit spel is minimaal, maar je hebt toch voldoende in de hand. Nautilus Island is voor ons het perfecte spel om de spelavond af te ronden, maar ook om met vrienden en familie te spelen die houden van een wat lichter spelletje.

Nautilus Island

Funnyfox, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar

Kobe speelt Railroad Ink

Zag jij ze ook al passeren? De waaier aan Railroad Ink-spelletjes? Er zijn inmiddels 4 basisspellen en een hele resem aan uitbreidingen beschikbaar. Voor de échte Railroad Ink-kenner gaan we hier weinig nieuws kunnen melden, want wij zijn gewoon begonnen met één van die basisspellen. Maar ben jij net zo benieuwd als wij waren? Lees dan gauw verder!

Wij hebben de diepblauwe versie onder de loep genomen. Ik heb me laten vertellen dat deze net zoals de rode versie een basisversie is die je t.e.m. 6 spelers kan spelen. De gele en de groene versies zijn iets uitdagender en kunnen met maximum 4 spelers gespeeld worden. Het idee is echter overal hetzelfde: we gaan allemaal een netwerk aan treinroutes tekenen op basis van dezelfde dobbelresultaten! Elke ronde worden namelijk de 4 witte dobbelstenen gedobbeld, het resultaat daarvan moet elke speler gelijktijdig op zijn bordje tekenen. Er zijn lage en hoge routes, die je mooi in elkaar wil laten overlopen. Je probeert daarbij zoveel mogelijk uitgangen met elkaar te verbinden, lange spoorlijnen te maken én het centrale plein te bereiken voor een mooie score. Vier keer kan je gedurende het spel een dobbelsteen vervangen door één van de bonus-figuren die op je bord getekend staan. Wat al de basisspellen van elkaar onderscheid zijn de mini-uitbreidingen die hieraan toegevoegd zijn. Voor deze blauwe versie zijn dat rivieren en meren. Je kan één van deze uitbreidingen aan het spel toevoegen en zo met 6 dobbelstenen spelen voor nog meer variatie en uitdaging!

In tegenstelling tot andere roll & writes is de geluksfactor in Railroad Ink eerder beperkt. Dat is vooral omdat iedereen het met hetzelfde dobbelresultaat moet doen: het gaat er dus meer om wie de beste keuzes heeft gemaakt doorheen het spel. Of je nu met 2 of met 6 speelt, downtime is er in dit spel niet, je speelt namelijk allemaal gelijktijdig. Interactie is er (althans in deze versie) echter niet, want je bent vooral met je eigen spel bezig. Railroad Ink is heel geschikt voor mensen die houden van wat ruimtelijk inzicht en puzzelen. Het is heel luchtig, snel uitgelegd en al even snel gespeeld. Want na amper 7 ronden eindigt het spelletje al, op een moment dat je vaak nog héél wat plannen voor de boeg had! Na enkele potjes word je zienderogen beter in het puzzelen van Railroad Ink, maar anderzijds heeft het ook net te weinig mogelijkheden voor een oneindige herspeelbaarheid. De twee mini uitbreidingen geven dat al wel een kleine boost, dus mogelijks kan je met de waaier aan Railroad Ink-uitbreidingen die al op de markt is wél helemaal verslaafd blijven aan deze treinroutes. Een laatste opmerking toch graag over het motorische. Want hoewel Railroad Ink helemaal niet moeilijk is om te begrijpen, vraagt het wel behoorlijk wat fijne motoriek om dit mooi en netjes te tekenen. De stiftjes zijn aan de dikke kant en als je ergens per ongeluk wat weg veegt heb je een probleem. Om die reden is het niet altijd evident om dit met jongere kinderen op tafel te leggen.

Railroad ink – diepblauwe versie

White Goblin Games/ Horrible Guild, 20 min., 1-6 spelers, vanaf 8 jaar

On the Road

Een spelletje over muziek, dat zien wij als muzikale familie toch graag verschijnen! We begonnen met veel enthousiasme aan dit nieuwe On the Road. We kruipen in de huid van een rockband en vertrekken voor een heuse tournee. De eindbestemming? Het grote muziekfestival ‘On the Road’! Onderweg sprokkelen we zoveel mogelijk fans, want wat is er straks leuker dan een volle weide?

Als je aan de beurt bent speel je één van jouw handkaarten om het aantal aangegeven stappen vooruit te gaan. Je verdient één ticket van de soort waar je jouw beurt eindigt, tenslotte kan je even veel fans (sterretjes) in het zakje gooien als je tickets hebt van deze soort. De eerste keer dat je in een bos eindigt kan je dus 1 fan in het zakje doen, de volgende keer 2, enzovoort. Onderweg kom je drie steden tegen, daar werkt het nét een tikkeltje anders. In zo’n stad ga je geen reclame maken, maar gewoon optreden! Je mag hier dus fans uit het zakje trekken. Je hoopt daarbij vooral op fans van je eigen spelerskleur; al de rest stuur je gewoon naar de WC. Als de betrokken spelers die fans terug in de running willen krijgen zullen ze tickets moeten inruilen of tactisch naar de juiste tegels bewegen! Van zodra je de festivalweide hebt bereikt zit je tournee erop. Je kan nu elke beurt na elkaar optreden, je hoopt daarbij vooral je eigen fans uit het zakje te trekken. Wanneer de weide volzet is eindigt het spel, de speler met de meeste fans wint het spel!

Hoewel het thema in het spelregelboek absoluut aanwezig is, voelt het tijdens het spelen toch eerder aan alsof er een willekeurig thema is opgeplakt. Je probeert enerzijds zoveel mogelijk sterretjes in de zak te steken, maar dan hoop je om ze er ook zélf uit te trekken. Je zou denken dat véél sterren in de zak goed nieuws is, maar als ze dan allemaal door iemand anders getrokken worden zitten ze alsnog allemaal op de WC. Hier en daar voelt het alsof je wel wat tactische mogelijkheden hebt, maar tegelijkertijd lijkt de geluksfactor van de handkaarten zo doorslaggevend dat je lang niet alles kan doen wat je zou willen doen. Het aantal spelers had ook veel invloed op onze speelsessies: zo voelde het met 2 spelers aan alsof je totaal geen concurrentie had, terwijl je elkaar met 4 spelers voortdurend voor de voeten loopt. Het leek alsof de spelregels nog niet 100% op punt stonden. Hoewel de doos dat niet laat uitschijnen is On the Road toch voornamelijk bedoeld voor families met (jonge) kinderen. Een spelletje met een heel aanwezige geluksfactor waarbij je weinig moet nadenken; go with the flow!

On the Road

Helvetiq, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 8 jaar

Kobe speelt Turing Machine

Op Spiel 2022 was dit één van de spellen die ons als volwassene het meest heeft getriggerd: een deductiespel zoals je het nog nooit eerder zag! De doos alleen al is best indrukwekkend. Bij het bekijken zal je snel opmerken dat niet alleen de doos, maar ook een heleboel kaarten vol gaten zitten. Dat maakt allemaal deel uit van het heuse machine dat hier met speelkaarten wordt nagebootst. Ben jij ook al zo benieuwd?

In dit fascinerende deductiespel kies je één van de 7 miljoen problemen om op te lossen. Twintig daarvan staan er uitgeschreven in de spelregels, oneindig veel andere problemen kan je automatisch laten genereren via hun website. Bij het bepalen van zo’n probleem kan je niet alleen de moeilijkheidsgraad maar ook de geluksfactor bepalen, en dat zowel voor een competitieve als voor een coöperatieve (of solo-) variant! Afhankelijk van het gekozen probleem koppel je 4 tot 6 controlekaarten aan een specifieke criteriakaart. Wat je nu moet ontcijferen? Een code van drie cijfers, met de cijfers 1 t.e.m. 5. Oftewel: een getal tussen 111 en 555.

Om te beginnen kies je een willekeurige combinatie, bijvoorbeeld 333, en neem je de bijhorende ponskaarten. Alle spelers mogen nu gelijktijdig (maar maximum 3 keer) een vraag stellen aan de machine. Concreet doe je dat door de verificatiekaart achter je code te houden. Door het unieke systeem zal je dan ‘ja’ of ‘nee’ kunnen aflezen. De vragen die je kan stellen zijn uiteraard vooraf bepaald en zijn af te lezen op de criteriakaart. Zo kan je o.a. meer info krijgen over de waarde van de getallen, de verhouding even/oneven getallen, de totale som of de deelbaarheid, maar ook vb. over de manier waarop die getallen zich tegenover elkaar verhouden. Aangezien het allemaal ja/nee-vragen betreft komt die informatie maar met mondjesmaat binnen en wordt het dus cruciaal om alle informatie nauwkeurig te noteren en te verwerken. Logischerwijs wint de speler die er in slaagt om met zo weinig mogelijk vragen het correcte antwoord te ontrafelen.

Turing Machine is voor ons de koning der deductiespellen, teruggebracht naar al zijn puurheid, met alleen cijfers. Hoewel er geen elektriciteit aan te pas komt bootst dit spel behoorlijk goed de mogelijkheden van de eerste computers na. Dit spel is door zijn wiskundige aard misschien niet vanzelfsprekend voor de doorsnee bordspelfan, maar ongetwijfeld het walhalla voor iedereen die houdt van getallen, deductie en bordspellen! Wie vroeger Mastermind al leuk vond, kan nu absoluut zijn ei kwijt in Turing Machine. Bovendien is het spel zowel met meer spelers, maar zéker ook als solo-spel super leuk. De coöperatieve variant vinden we persoonlijk leuk om het spel te leren kennen, maar daarna verkiezen we de competitieve kant. Niets leuker dan een poging doen om als eerste die code te kraken! Als we één minpuntje vermelden dan is het wel het notitieblokje. Deels het nadeel van zijn eigen succes; maar dit is een veel te dun blokje voor zo’n leuk spel. Je kan het gelukkig wel eenvoudig afdrukken vanaf hun website.

Turing Machine

Scorpion Masqué, 20 min., 1-4 spelers, vanaf 14 jaar

Kobe en Matteo spelen Block and Key

Block and Key is een spelletje dat reeds in 2022 verscheen, toch hebben wij het pas ontdekt op Spiel 2023. We waren op zoek naar een vrij tafeltje om een spel te spelen toen ons oog viel op dit mooie spel met twee verdiepen. De jongens waren vroeger grote fans van Spinderella, en bleven aan het tafeltjes met Block and Key staan tot er ééntje vrij kwam!

Block and Key heeft niet alleen twee verdiepen, maar ook een specifieke speelzijde voor elke speler. Je zal voor alle opdrachten namelijk moeten kijken hoe het er vanuit jouw perspectief uit ziet, en zo speelt iedereen een beetje zijn eigen spel. De lay-out lijkt in eerste instantie perfect aan te sluiten bij de Jungle-achtige omgeving van het spel, maar een kritische blik leert je al snel dat alle spelregels schuilgaan in deze jungle-achtige tekeningen. Alvast een groot compliment voor de designer!

De spelregels zijn bovendien eenvoudig aan te leren: of je neemt een reeks van drie blokken op het onderste verdiep, of je plaatst één van je blokken op het bovenste verdiep. Voor dat plaatsen zijn er enkele regels die duidelijk afgebeeld worden op de doos, maar je grootste doel is uiteraard om de bouwvoorschriften van je opdrachtkaarten na te bouwen! Hoewel die spelregels heel eenvoudig klinken, is het heus niet zo eenvoudig om dit goed te spelen. Je bent grotendeels je eigen spel aan het spelen, maar de blokken die je tegenstanders in het spel brengen zijn natuurlijk ook vanuit jouw perspectief te zien. Dat kan zowel een positief als een negatief effect hebben. Bovendien moet je ook beslissen of je voor de gemakkelijke opdrachten met minder punten gaat of toch een groter risico neemt voor zo’n moeilijke opdracht.

Block and Key is een spel met prachtig materiaal. De zware (tetris-achtige) blokken zijn van een materiaal en kwaliteit die zelfs wij maar zelden zagen in gezelschapsspellen. De 3D-opstelling van de doos daarentegen is volledig uit karton gemaakt. Alles zag er op het eerste zicht wel stevig genoeg uit, maar als het heel vaak gespeeld wordt zouden we toch opteren om de opstelling zo eventjes te laten staan. Van de solovariant waren we iets minder fan. Block and Key is een abstract spel, dus als je houdt van abstracte denk- en puzzelspellen, is dit zeker iets voor jou! Hou er wel rekening mee dat de spelersinteractie beperkt is en de speelduur gevoelig kan oplopen met spelers die elke zet blijven overdenken. Puzzelen is absoluut iets dat wij heel graag doen, waardoor wij ongetwijfeld fan zijn van dit prachtige Block & Key!

Block and Key

InsideUp Games, Skellig Games, 1-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Kids Chronicles: Quest for the Moon Stones

Kids Chronicles is verhalend en avontuurlijk spel voor kinderen vanaf 7 jaar (of jonger als ze daar klaar voor zijn). In de doos zit een dubbelzijdig speelbord, een bundel kaarten voor alle personages en een deck voor alle voorwerpen die in het spel voorkomen. Om het spel te spelen is het downloaden van de app echter cruciaal, want deze zal jullie niet alleen door het spel, maar door een heus avontuur leiden! Het spelmateriaal op zich is taalonafhankelijk, in de app kan je zelf een taal kiezen, maar Nederlands is helaas (nog?) niet beschikbaar.

Spelregels lezen is niet nodig, het introductie scenario legt je spelenderwijs uit hoe het spel werkt. In de app zie je waar in de speelwereld je je bevindt: je scant de juiste locatie op het bord en kan vervolgens met je toestel de kamer verkennen. Zo ontdek je personages en/of voorwerpen, die je dan weer tussen het spelmateriaal moet gaan zoeken en op de juiste plaats op het bord moet leggen. Met de personages ga je in gesprek, dat doe je door hun QR-code te scannen en daarna alle QR-codes van wie/wat je iets meer wilt te weten komen. In het introductie-scenario ga je op zoek naar de paarse kat Nils, die vanaf dan je trouwe metgezel wordt om het avontuur te vervolgen. Want dat vinden we alvast bijzonder aan Kids Chronicles: het verhaal gaat steeds verder waar het de vorige keer geëindigd is.

Wij hebben bij Kids Chronicles zo’n dubbele gevoelens. Het gebrek aan een Nederlandse app was voor ons toch een groot struikelblok. Het digitale spel bestaat merendeel uit te lezen tekst, je speelt ook letterlijk een ‘verhaal’. Heel de tijd ganse verhalen zitten vertalen werkt gewoon niet zo heel fijn en heeft een grote rem op het spel. Anderzijds is Matteo stapel-stapelzot op dit spelletje. Hij leeft zich helemaal in in dit avontuur, gaat kaartjes zoeken, codes scannen, logische verbanden en oplossingen zoeken, … . En eigenlijk heeft hij groot gelijk, want het spel zit écht wel heel goed in elkaar. Moest er zich een Nederlandse uitgever buigen over de vertaling van de app ben ik zeker dat niet alleen Matteo, maar héél veel kinderen fan zullen worden van dit avontuur! Je moet er als ouder wel bewust van zijn dat het gebruik van de app in dit spel zeer aanwezig is, dus dit spel moet je natuurlijk niet gaan kopen om ze eventjes weg te halen van die schermpjes.

Kids Chronicles: The Quest for the Moon Stones

Lucky Duck Games, 30 min., 1-4 spelers, vanaf 7 jaar

Kobe en Matteo spelen Sunrise Lane

Horrible Guild bracht dit jaar, naast het verslavende Quicksand, ook Sunrise Lane op de markt. En ik heb alvast goed nieuws voor alle taalgenoten: White Goblin Games heeft al een Nederlandstalige versie aangekondigd voor 2024! Sunrise Lane is een herwerkte versie van Rondo, een spel van Reiner Knizia dat we in 2012 al op onze website hebben gerecenseerd en na 10 jaar nog steeds in onze kast staat. Dat wil alvast zeggen dat we fan zijn van het spelprincipe!

De abstracte tegels en getallen hebben plaatsgemaakt voor een heuse stadsomgeving. Elke speler krijgt een verzameling aan huisjes die hij snel maar vooral waardevol in de stad wil bouwen. Maar niet elke locatie in de stad is even strategisch, je wilt vooral pieken op de juiste moment en op de juiste plaats. Dat pieken mag je vooral letterlijk nemen, want als jij 3 huisjes op een plaats met 5 punten zet, verzamel je à la minute 15 punten bij elkaar! In je beurt kan je ofwel twee kaarten verzamelen, ofwel huisjes plaatsen. Die huizen moeten steeds grenzen aan het middenplein of aan een eerder gebouwd huis (in eender welke kleur), al kan je wel een park bouwen als overbrugging. Dit spelprincipe is quasi identiek aan Rondo, maar de extra manieren van punten sprokkelen stuwen Sunrise Lane toch naar een hoger niveau. Zo zijn er in de stad nu ook restricties die aan het einde van het spel extra punten kunnen opleveren. In sommige delen van de stad worden de spelers met de hoogste gebouwen beloond terwijl in andere wijken de meeste huisjes een extra prijs kunnen verdienen. Wie tenslotte de meeste huizen in één rij heeft staan verdient ook nog een bonus.

Sunrise Lane is een geweldig familiespel. Het spel is in enkele minuten uitgelegd en speelt vervolgens heel vlot. De huisjes hebben veel bijzondere details en zijn daarom ook heel fotogeniek, bij het stapelen moet je wel steeds alert zijn om ze in de juiste richting op elkaar te plaatsen, want anders blijft een grotere stapel niet mooi staan. Het feit dat je met zo’n simpele spelregels toch een heel leuk en tactisch spelletje kan spelen doet ons alvast vermoeden dat Sunrise Lane een groot succes kan worden bij het bredere publiek. De doos geeft 45 minuten aan, maar met vlotte spelers gaat dat naar ons gevoel toch heel wat sneller. Zowel Kobe als Matteo zijn fan van Sunrise Lane, dit zal ongetwijfeld nog vaak gespeeld worden!

Sunrise Lane

Horrible Guild, 45 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar

Kobe speelt Hickory Dickory

Hickory Dickory is een spel dat ons héél erg was opgevallen in Essen. Dat had alles te maken met het materiaal: prachtige illustraties, een uniek spelbord in de vorm van een koekoeksklok, bewegende wijzers, een resem kleine houten muisjes in allerlei vormen en dan nog felgekleurde keramische tegels. De klok doet meteen denken aan Tzolk’in en de tegels aan Azul, maar de naam “Hickory Dickory” konden we maar niet thuisbrengen. Na wat opzoekwerk blijkt dat een gekend Engelstalig kinderliedje! Opzoeken op eigen risico: onze jongens lopen het nu al 3 weken non-stop te zingen, maar het vat de werking van het spel alvast 100% samen!

In dat liedje, en ook in het spel, klimmen de muizen op de koekoeksklok. Bij elk getal op de klok kunnen ze een specifieke actie uitvoeren. Daarbij hebben de muizen op de grote wijzer steeds voorrang om af te springen en de actie uit te voeren, pas daarna kunnen de aanwezige muisjes beslissen of ze die actie ook willen uitvoeren of toch liever willen opstappen. Op die wijzer is echter maar plaats voor 5 muizen, dus mogelijks verplicht een andere muis/speler je alsnog om die actie toch uit te voeren! Gaandeweg zijn er heel wat mogelijkheden om punten te scoren, zo kan je op verschillende manieren keramische tegels verzamelen om ze later tegen punten te verkopen. Liefst die tegels die ook gevraagd worden op de Quest-kaarten en je kan gebruiken op je jagersbord, om zo combinaties te maken die je heel veel punten opleveren! Terwijl je al die acties uitvoert tikt de tijd genadeloos verder, maar om klokslag middernacht eindigt het spel onherroepelijk. Je zal de tijd dus nuttig moeten gebruiken en je familie feilloos moeten laten samenwerken: elke muis heeft niet alleen zijn eigen draagzak, maar ook zijn eigen kwaliteiten. Zo heeft de spotter een grotere kans om de juiste tegels te bemachtigen, kan de schurk een andere muis soms nét te snel af zijn en heeft de aaseter een extra grote zak om alles mee te smokkelen. Door je muizen op eenzelfde nummer samen te brengen kunnen ze hun materialen aan elkaar doorgeven en zo het onderste uit de kan halen!

Een review als dit is te kort om de volledige speluitleg te omvatten, maar dat voelt dan ook meteen aan zoals het spel: hoewel je ruim anderhalf uur aan het spelen bent lijkt het steeds net te vroeg te stoppen! Je had nog zoveel plannen en er waren nog zoveel opties die je had kunnen doen. Je eindigt het spel alvast met een plan voor een volgende keer, dat is voor ons meteen een kenmerk van een goed spel. Hickory Dickory heeft dus niet alleen prachtig spelmateriaal, maar zit ook kei goed in elkaar! Het is een expertspel met een mix van vele spelmechanismes en daardoor best uniek in de spellenwereld. Zelfs na meerdere (lange) spelletjes gaat Hickory Dickory niet vervelen. Een blocker op de wijzer zorgt ervoor dat het spel zowel met 2, 3 als 4 spelers goed werkt; hoewel het met vier spelers betrekkelijk langer duurt dan met twee. De spelregels zijn (voorlopig?) nog niet in het Nederlands verkrijgbaar, maar aangezien het spelmateriaal taalonafhankelijk is hoeft dat niet meteen een probleem te zijn. Bovendien hebben de uitgevers gezorgd voor tal van uitleg-filmpjes, dus wie niet graag leest kan gewoon de QR-code scannen! Hickory Dickory is een spel dat bij ons een speciaal plaatsje krijgt in de kast en ongetwijfeld nog vaak gespeeld zal worden, wat een topper!

Hickory Dickory

PlaidHatGames, 60-120 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

Ticket to Ride Legacy: Legendes uit het Westen

Het was de meest zichtbare (pre-) release op Spiel 2023. Hét spel waar honderden spelliefhebbers al maandenlang naar zaten af te tellen: een legacy-versie van het overbekende Ticket to Ride! Hier vertellen we alles wat je wil weten voor je aan het avontuur begint, maar gaan we geen spoilers prijsgeven.

Kobe en Matteo op Spiel 2023

Wat is dat juist: een legacy game? Dat is een spelmechanisme waarin het spel permanent verandert doorheen de opeenvolgende spellen. In het geval van Ticket to Ride wordt de geschiedenis van de Amerikaanse spoorwegexpansie verteld. Elke speler wordt de eigenaar van een nieuwe spoorwegmaatschappij, 12 spellen lang zal hij dit bedrijf leiden. Doorheen die spellen zullen er zaken gebeuren die het spel permanent veranderen. Nieuwe spelregels, nieuwe speelstukken, nieuwe regio’s, nieuwe opdrachten, maar ook onderdelen die verbannen of gewijzigd worden en nog zoveel meer. Een legacy-game speel je met één spelersgroep, je kan het dus niet elke keer met iemand anders op tafel leggen. Hoewel er in dit spel wel een regel voorzien is voor wie een spel gemist heeft, wil je dit avontuur gewoon graag samen beleven. Kenmerkend aan zo’n legacy-spel is ook dat je dit regelmatig wil spelen. Na verloop van tijd zijn er zoveel extra regeltjes dat je best geen 6 weken wacht tot je volgende speelsessie; want dan ben je alles weer vergeten. Na elk spel heb je één winnaar, maar aan het einde van de campagne zal een eindresultaat berekend worden waarbij één grote overwinnaar zal zijn. Alle voortgang wordt tussendoor netjes bewaard in je persoonlijke bedrijfsbox.

Hoe speelt het spel? Deze Ticket to Ride Legacy houdt inhoudelijk erg trouw aan het originele Ticket to Ride. Aan het begin van de campagne wordt het spel gespeeld op een deel van het speelbord, met alleen een Amerikaans landschap zichtbaar. In je beurt zal je dus ofwel treinkaarten verzamelen, ofwel die treinkaarten gebruiken om routes te claimen, ofwel nieuwe bestemmingskaarten trekken. Verschillend met het basisspel is echter wel dat je geen punten scoort bij het claimen van de routes, doorheen het spel zullen hier andere voor- of nadelen aan verbonden worden. Aan het begin krijg je vb. een extra treinkaart of 2$ voor specifieke routes. Dat is meteen ook waar alles om draait in dit spel: geld verdienen! Zo krijg je aan het einde van het spel nu ook dollars i.p.v. punten voor elke behaalde bestemmingskaart. Uiteraard komen hier doorheen de campagne heel wat spelregels bij, maar daar ga ik nog niets over verklappen. Als je géén TTR-fan bent, hoef je dus niet te hopen dat je het met deze legacy versie opeens wél leuk gaat vinden. Maar als jij net als ons wél houdt van Ticket to Ride en héél graag een avontuur wil beleven met je vaste spelersgroep: loop dan maar gauw naar de winkel!

Waar moet ik nog meer op letten? De prijs is allesbehalve goedkoop, maar de doos is dan ook één van de grootste speldozen die we ooit gezien hebben. Na enkele avonturen kan ik alvast zeggen dat het het geld voor ons waard is: niet alleen is het een onwijs leuk avontuur om samen te beleven, maar ook het materiaal is van een uitzonderlijke kwaliteit. In de doos vind je een heleboel geheime onderdelen die je aan het begin nog niet mag openen en/of bekijken, maar geloof mij: er komen al heel snel leuke verrassingen uit de bus! Sommige legacy-games komen traag op gang, maar deze TTR evolueert vanaf het begin best snel. Wat wel onmisbaar is, is een grote speltafel. De 5 eerste puzzelstukken van het spelbord verklappen al dat het wel eens een héél groot speelbord zou kunnen worden tegen het einde van de campagne. Bovendien ligt er nog heel wat ander spelmateriaal op tafel.

Wie kan er allemaal meespelen? Dit verhaal is ontzettend leuk om samen als gezin, familie of vriendengroep te beleven. Als je jonge kinderen wil laten meespelen is het wel belangrijk dat ze het originele Ticket to Ride kunnen/kennen. Dan bedoelen we niet Mijn eerste reis, maar een grotere versie waarbij ze de bestemmingen zelf kunnen lezen en vinden op het spelbord. Naast deze basisregels moet je voor dit Legacy-spel ook in staat zijn om langere spellen (tot 90 min.) vol te houden én goed kunnen lezen, doorheen het spel kan je namelijk postkaarten ontvangen die je deels aan je medespelers moet voorlezen en deels geheim moet houden. De 10+ wijst er natuurlijk op dat dit niet voor heel jonge kinderen is bedoeld. Kobe en Matteo zijn allebei spel-ervaren genoeg om het hele avontuur mee te beleven, onze nieuwe huisafspraak luidt dan ook: Zondag = Ticket-to-Ride-dag!

En wat daarna? Het is één van de meest gestelde vragen bij een Legacy-game: wat doe je ermee na die 12 speelsessies? Na de volledige campagne zal je speelmateriaal uiteraard niet meer hetzelfde zijn als bij de start van je campagne. Doorverkopen aan spelers die het avontuur niet eerder speelden is dus uiteraard geen optie. De makers hebben echter wél verzekerd dat je het spel ook na de campagne opnieuw en opnieuw zal kunnen blijven spelen. Maar heel eerlijk? Dit spel koop je vooral om dit unieke avontuur te beleven, niet voor de sessies die je er achteraf nog wel of niet mee kan spelen.

Ticket to Ride Legacy: Legendes uit het Westen

Days of Wonder, Asmodee, 20-90 min., 2-5 spelers, vanaf 10 jaar