SPELLENMOLEN

Cleo’Carta was één van de genomineerde spelletjes voor Toys & Games of the Year in België. Het ging echter niet met de hoofdprijs lopen, maar wij waren zodanig geprikkeld dat we het met veel plezier wat verder onder de loep namen! Het thema brengt ons terug naar de Oude Egyptenaren met hun hiëroglyfen. We ontdekten een sarcofaag van de farao maar moeten eerst de puzzels oplossen om het geheim te onthullen. Spannend!

Cleo’Carta kan je op drie niveaus spelen: beginner, gevorderd of expert. Elke speler heeft een set van 4 puzzelkaarten met een heleboel gekleurde hiëroglyfen. We starten het spel door een opdrachtkaart open te draaien, waarna alle spelers gelijktijdig aan het puzzelen gaan. Hun doel? De combinatie van de opdrachtkaart exact nabootsen met hun puzzelkaarten. Op het laagste niveau doe je dat door je kaarten zo te draaien en te bewegen tot de symbolen correct liggen, op de hogere niveaus zullen je kaarten vaak één of meerdere keren overlappen om je doel te bereiken. Wie denkt de juiste combinatie te hebben gewonnen roept “CLEO CARTA!” en neemt de sarcofaag om die ter controle over de puzzelkaarten te leggen. Wie als eerste 7 codes kon kraken wint het spel!

Cleo’Carta is een spelletje dat ons in de winkelrekken niet meteen zou aantrekken. Onterecht, zo blijkt! Dit is een heel fijn en snel puzzelspelletje! Iedereen is gelijktijdig bezig met dezelfde opdracht en dezelfde puzzelkaarten. Cleo’Carta is heel leuk voor kinderen met een sterk ruimtelijk inzicht, maar ook het reactievermogen wordt hier flink op de proef gesteld. Je moet niet alleen puzzelen, maar ook snél puzzelen! De grote niveauverschillen maken dat zowel jonge kinderen als volwassenen hier plezier aan kunnen beleven. Te grote niveauverschillen tussen de spelers zullen echter toch nog lastig blijken aangezien je één niveau moet kiezen voor alle spelers. Het thema komt tijdens het spelen niet echt naar boven, maar is hier vooral functioneel qua vormgeving. Kobe en Matteo hadden elke keer opnieuw dolle pret bij het spelen van Cleo’Carta, puzzelen is dan ook echt iets dat ze graag doen! Met alleen volwassenen zouden we dit niet snel op tafel leggen, maar het is absoluut een heel leuk familiespel!

Cleo’Carta

Megableu, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Ook Waterfall Park was alomtegenwoordig op Spiel 2023. Een spel met een opvallend leuke en kleurrijke cover, uniek materiaal en één van de leukste thema’s ever: we bouwen een pretpark! Alle spelers bouwen samen aan het meest fantastische pretpark ooit, maar slechts één speler zal uiteindelijk dé beste handelaar blijken en met de overwinning gaan lopen. Om een succesvol uitbater te worden moet je jouw eigendommen succesvol combineren met je attracties, en als dat niet meteen lukt: grondig onderhandelen!

Een spelletje Waterfall Park speelt zich af over amper 4 ronden. Aan het begin van elke ronde krijgen de spelers nieuwe locatiekaarten en attractietegels. Locatietegels worden visueel gemaakt door jouw kleur op de bijhorende locatie te leggen, attractietegels houd je voorlopig nog in je voorraad, want eerst volgt dé belangrijkste fase in dit spel: onderhandelen. In die onderhandelfase mag je alles ruilen met je medespelers, misschien kan jij wel een waanzinnige deal sluiten! Je mag locaties, attractietegels én al je geld inzetten; creativiteit wordt zelfs aangemoedigd. Alles kan en alles mag, maar uiteraard probeer je er altijd nét dat tikkeltje meer voordeel uit te halen dan je tegenspeler. Je uiteindelijke doel is om je locaties wat te groeperen om zo iets grotere attracties te kunnen bouwen. Een bowlingbaal is bijvoorbeeld voltooid als je 5 tegels bij elkaar kan bouwen, terwijl je er voor een souvenirwinkel slechts 3 moet samenbrengen. Als iedereen besluit voldoende onderhandeld te hebben kunnen de attracties gebouwd worden. Tenslotte krijgt elke speler inkomen naar gelang zijn eigendommen, voltooide attracties leveren daarbij aanzienlijk meer op dan onvoltooide attracties. Na vier ronden eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld.

De spelregels van Waterfall park zijn zo eenvoudig dat iedereen à la minute kan meespelen! De leeftijdsaanduiding (10+) doet eerder een zwaar spel verwachten en dat is hier toch absoluut niet het geval. Om Waterfall Park te kunnen spelen moet een kind wel vlot de getallen tot 100 kennen en in staat zijn om zelfstandig te (onder)handelen. Ook de aangegeven 45 minuten zijn maar een ruwe schatting, want in dit spel geldt vooral: “De speler maakt het spel”. Dit is zo’n spel dat met de ene spelersgroep de grootste flop ever is, en bij de andere groep tot grote favoriet zal worden uitgeroepen. Onderhandelen is nagenoeg het enige spelmechanisme dat er toe doet, en dat ligt immers niet iedereen even goed. Spelers die graag onderhandelen en steeds het onderste uit de kan willen halen hebben met Waterfall Park absoluut hun ding gevonden; zo zou Waterfall Park wel eens een groot succes kunnen worden bij de gelegenheidsspeler. Het uitdelen van de locatie- en attractietegels kan wel een geluksfactor zijn, maar is in dit spel niet allesbepalend. De vormgeving van de doos lijkt in eerste instantie best knap, maar blijkt uiteindelijk weinig functioneel. Kobe zijn conclusie na de eerste sessie was: “Leuk, maar er had best iets meer mogen in zitten dan alleen dat ruilen.”. Een echt vertegenwoordiger is er aan ons niet verloren gegaan!

Waterfall Park

Repos Production, Asmodee, 45min., 3-5 spelers, vanaf 10 jaar

Cosmoctopus werd op Spiel 2023 voorgesteld door Lucky Duck Games. De ruimte-achtige octopus doet denken aan science fiction, maar de bedoeling van dit spel is best eenvoudig: wees de eerste om 8 tentakels te verzamelen!

De basisprincipes van Cosmoctopus zijn best eenvoudig. Elke beurt opnieuw verplaats je de octopus en speel je een kaart. Het verplaatsen van die octopus is de meest eenvoudige manier om grondstoffen en kaarten te verzamelen, maar het zijn vooral de kaarten die je naar de overwinning zullen helpen! Om zo’n kaart uit te spelen zal je eerst het gevraagde aantal grondstoffen moeten betalen, vervolgens zijn er vier soorten kaarten die elk op een andere manier werken. Zo geven de gele kaarten een voordeel bij bepaalde octopus-acties en leveren de zwarte kaarten korting op bij het uitspelen van toekomstige kaarten. Rode kaarten hebben een onmiddellijk en éénmalig voordeel. Met veel geluk kan je hiermee zelfs een tentakel verzamelen, maar dé manier om tentakels te verzamelen is via de groene kaarten. Als je een volgende keer grondstoffen verzamelt kan je ervoor kiezen om die niet in je voorraad, maar op je groene kaart(en) te leggen. Maar let op: je moet ze ook nog in de juiste volgorde toevoegen, je actie met de octopus wordt er de komende beurten dus steeds belangrijker op! Tenslotte is er nog één zeer gegeerde manier om tentakels te verzamelen, want door 13 grondstoffen van dezelfde soort in te ruilen tegen een ‘Forbidden Knowledge’-fiche verdien je maar liefst twee tentakels in één keer. Om dat voor elkaar te krijgen zal je echter toch wat moeten rekenen en moet je je acties goed op elkaar afstemmen, aangezien je telkens op het einde van je beurt grondstoffen moet afleggen tot wanneer je er maximaal 8 van elke soort overhoudt.

De spelregels van Cosmoctopus zijn over het algemeen heel eenvoudig, waar het niet dat er heel veel kleine regeltjes zijn die best voor wat verwarring zorgen. Met name kaarten die voor één of andere korting of voordeel zorgen moeten goed nagelezen worden in de spelregels, de ene keer is het zus en de andere keer is het zo. Na het lezen van de spelregels had ik niet het gevoel dat dit een lang spel zou worden, maar het opbouwen van een vlot systeem gaat toch trager dan je vooraf zou vermoeden. Dat opbouwen op zich is wel een leuk element in het spel. Het doet wat denken aan Splendor, waar je ook steeds kaarten gaat aankopen die je voordelen geven in de toekomst. Op die manier ga je steeds efficiënter te werk tot je een vlotte machine hebt waarmee je de grotere punten kan binnenhalen. Wie helemaal fan is van Cosmoctopus is bovendien wel eventjes zoet. De spelregels beschrijven naast een hoop varianten in de opstelling namelijk ook een AI-karakter in de vorm van een privé detective. Het materiaal in Cosmoctopus is van een degelijke kwaliteit met leuke tentakels als eye-catchers! Hoewel we van alle elementen in dit spel houden blijven we toch wat op onze honger zitten. Voor een spel van deze tijdsduur (60-90min.) vinden we het spelverloop iets te eentonig. Het geheel voelt aan als een heel abstract spel waarbij het nét te lang duurt tot de motor op volle toeren draait.

Cosmoctopus

Lucky Duck Games, 60-90 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

Nautilus Island werd op Spiel 2023 gepresenteerd door de Franse uitgever Funnyfox. We kruipen in de huid van een gestrand avonturier. Om te overleven op dit vulkanische eiland zal je een hoop goederen moeten verzamelen en een kamp oprichten. Al dat materiaal valt te rapen in het wrak van ons schip, maar je tegenstanders zijn natuurlijk hetzelfde van plan. Wie maakt de beste keuzes?

De eerste ronde begint in een klassieke spelersvolgorde, maar vanaf dan zal de volgorde aan de boot beslissen wie wanneer aan beurt is. Tijdens je beurt verplaats je simpelweg je speelfiguur naar een vrije plaats aan de overkant van die boot. Een keuze die best wat invloed heeft, want naast de volgende spelersvolgorde bepaalt het ook wat je deze beurt zal kunnen doen. Zo zijn er rijen met 1, 2 of 3 kaarten, waarbij je dat aantal kaarten ofwel mag verzamelen, ofwel kan uitspelen. In het begin zal je uiteraard kaarten sprokkelen, maar gaandeweg wil je sets verzamelen en uitspelen om punten te scoren. Die punten zullen elk spel lichtjes anders verdeeld worden dankzij de variërende bonusfiches, maar één ding staat vast: als je beslist dat je van een bepaalde kleur voldoende kaarten hebt verzameld kan je dat set afsluiten met een luikje. Hoe vroeger je die beslissing maakt, hoe meer punten jouw luik waard is, maar vanaf dat moment kan je dat type kaarten niet meer uitspelen. Toch maar opletten geblazen, dus!

Nautilus Island is zo’n snel spelletje dat je in 1 2 3 hebt uitgelegd aan nieuwe spelers. Het verzamelen van sets is natuurlijk niet nieuw, maar de manier waarop het spel gespeeld wordt is toch best verrassend. De unieke spelersvolgorde, de keuze tussen verzamelen of uitspelen en de bonusfiches zorgen toch voor een leuke twist. Het spel is mooi uitgebalanceerd voor verschillende spelersaantallen en speelt ook in volle bezetting heel vlot. Het strategische gehalte in dit spel is minimaal, maar je hebt toch voldoende in de hand. Nautilus Island is voor ons het perfecte spel om de spelavond af te ronden, maar ook om met vrienden en familie te spelen die houden van een wat lichter spelletje.

Nautilus Island

Funnyfox, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar

Zag jij ze ook al passeren? De waaier aan Railroad Ink-spelletjes? Er zijn inmiddels 4 basisspellen en een hele resem aan uitbreidingen beschikbaar. Voor de échte Railroad Ink-kenner gaan we hier weinig nieuws kunnen melden, want wij zijn gewoon begonnen met één van die basisspellen. Maar ben jij net zo benieuwd als wij waren? Lees dan gauw verder!

Wij hebben de diepblauwe versie onder de loep genomen. Ik heb me laten vertellen dat deze net zoals de rode versie een basisversie is die je t.e.m. 6 spelers kan spelen. De gele en de groene versies zijn iets uitdagender en kunnen met maximum 4 spelers gespeeld worden. Het idee is echter overal hetzelfde: we gaan allemaal een netwerk aan treinroutes tekenen op basis van dezelfde dobbelresultaten! Elke ronde worden namelijk de 4 witte dobbelstenen gedobbeld, het resultaat daarvan moet elke speler gelijktijdig op zijn bordje tekenen. Er zijn lage en hoge routes, die je mooi in elkaar wil laten overlopen. Je probeert daarbij zoveel mogelijk uitgangen met elkaar te verbinden, lange spoorlijnen te maken én het centrale plein te bereiken voor een mooie score. Vier keer kan je gedurende het spel een dobbelsteen vervangen door één van de bonus-figuren die op je bord getekend staan. Wat al de basisspellen van elkaar onderscheid zijn de mini-uitbreidingen die hieraan toegevoegd zijn. Voor deze blauwe versie zijn dat rivieren en meren. Je kan één van deze uitbreidingen aan het spel toevoegen en zo met 6 dobbelstenen spelen voor nog meer variatie en uitdaging!

In tegenstelling tot andere roll & writes is de geluksfactor in Railroad Ink eerder beperkt. Dat is vooral omdat iedereen het met hetzelfde dobbelresultaat moet doen: het gaat er dus meer om wie de beste keuzes heeft gemaakt doorheen het spel. Of je nu met 2 of met 6 speelt, downtime is er in dit spel niet, je speelt namelijk allemaal gelijktijdig. Interactie is er (althans in deze versie) echter niet, want je bent vooral met je eigen spel bezig. Railroad Ink is heel geschikt voor mensen die houden van wat ruimtelijk inzicht en puzzelen. Het is heel luchtig, snel uitgelegd en al even snel gespeeld. Want na amper 7 ronden eindigt het spelletje al, op een moment dat je vaak nog héél wat plannen voor de boeg had! Na enkele potjes word je zienderogen beter in het puzzelen van Railroad Ink, maar anderzijds heeft het ook net te weinig mogelijkheden voor een oneindige herspeelbaarheid. De twee mini uitbreidingen geven dat al wel een kleine boost, dus mogelijks kan je met de waaier aan Railroad Ink-uitbreidingen die al op de markt is wél helemaal verslaafd blijven aan deze treinroutes. Een laatste opmerking toch graag over het motorische. Want hoewel Railroad Ink helemaal niet moeilijk is om te begrijpen, vraagt het wel behoorlijk wat fijne motoriek om dit mooi en netjes te tekenen. De stiftjes zijn aan de dikke kant en als je ergens per ongeluk wat weg veegt heb je een probleem. Om die reden is het niet altijd evident om dit met jongere kinderen op tafel te leggen.

Railroad ink – diepblauwe versie

White Goblin Games/ Horrible Guild, 20 min., 1-6 spelers, vanaf 8 jaar

Een spelletje over muziek, dat zien wij als muzikale familie toch graag verschijnen! We begonnen met veel enthousiasme aan dit nieuwe On the Road. We kruipen in de huid van een rockband en vertrekken voor een heuse tournee. De eindbestemming? Het grote muziekfestival ‘On the Road’! Onderweg sprokkelen we zoveel mogelijk fans, want wat is er straks leuker dan een volle weide?

Als je aan de beurt bent speel je één van jouw handkaarten om het aantal aangegeven stappen vooruit te gaan. Je verdient één ticket van de soort waar je jouw beurt eindigt, tenslotte kan je even veel fans (sterretjes) in het zakje gooien als je tickets hebt van deze soort. De eerste keer dat je in een bos eindigt kan je dus 1 fan in het zakje doen, de volgende keer 2, enzovoort. Onderweg kom je drie steden tegen, daar werkt het nét een tikkeltje anders. In zo’n stad ga je geen reclame maken, maar gewoon optreden! Je mag hier dus fans uit het zakje trekken. Je hoopt daarbij vooral op fans van je eigen spelerskleur; al de rest stuur je gewoon naar de WC. Als de betrokken spelers die fans terug in de running willen krijgen zullen ze tickets moeten inruilen of tactisch naar de juiste tegels bewegen! Van zodra je de festivalweide hebt bereikt zit je tournee erop. Je kan nu elke beurt na elkaar optreden, je hoopt daarbij vooral je eigen fans uit het zakje te trekken. Wanneer de weide volzet is eindigt het spel, de speler met de meeste fans wint het spel!

Hoewel het thema in het spelregelboek absoluut aanwezig is, voelt het tijdens het spelen toch eerder aan alsof er een willekeurig thema is opgeplakt. Je probeert enerzijds zoveel mogelijk sterretjes in de zak te steken, maar dan hoop je om ze er ook zélf uit te trekken. Je zou denken dat véél sterren in de zak goed nieuws is, maar als ze dan allemaal door iemand anders getrokken worden zitten ze alsnog allemaal op de WC. Hier en daar voelt het alsof je wel wat tactische mogelijkheden hebt, maar tegelijkertijd lijkt de geluksfactor van de handkaarten zo doorslaggevend dat je lang niet alles kan doen wat je zou willen doen. Het aantal spelers had ook veel invloed op onze speelsessies: zo voelde het met 2 spelers aan alsof je totaal geen concurrentie had, terwijl je elkaar met 4 spelers voortdurend voor de voeten loopt. Het leek alsof de spelregels nog niet 100% op punt stonden. Hoewel de doos dat niet laat uitschijnen is On the Road toch voornamelijk bedoeld voor families met (jonge) kinderen. Een spelletje met een heel aanwezige geluksfactor waarbij je weinig moet nadenken; go with the flow!

On the Road

Helvetiq, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 8 jaar

Op Spiel 2022 was dit één van de spellen die ons als volwassene het meest heeft getriggerd: een deductiespel zoals je het nog nooit eerder zag! De doos alleen al is best indrukwekkend. Bij het bekijken zal je snel opmerken dat niet alleen de doos, maar ook een heleboel kaarten vol gaten zitten. Dat maakt allemaal deel uit van het heuse machine dat hier met speelkaarten wordt nagebootst. Ben jij ook al zo benieuwd?

In dit fascinerende deductiespel kies je één van de 7 miljoen problemen om op te lossen. Twintig daarvan staan er uitgeschreven in de spelregels, oneindig veel andere problemen kan je automatisch laten genereren via hun website. Bij het bepalen van zo’n probleem kan je niet alleen de moeilijkheidsgraad maar ook de geluksfactor bepalen, en dat zowel voor een competitieve als voor een coöperatieve (of solo-) variant! Afhankelijk van het gekozen probleem koppel je 4 tot 6 controlekaarten aan een specifieke criteriakaart. Wat je nu moet ontcijferen? Een code van drie cijfers, met de cijfers 1 t.e.m. 5. Oftewel: een getal tussen 111 en 555.

Om te beginnen kies je een willekeurige combinatie, bijvoorbeeld 333, en neem je de bijhorende ponskaarten. Alle spelers mogen nu gelijktijdig (maar maximum 3 keer) een vraag stellen aan de machine. Concreet doe je dat door de verificatiekaart achter je code te houden. Door het unieke systeem zal je dan ‘ja’ of ‘nee’ kunnen aflezen. De vragen die je kan stellen zijn uiteraard vooraf bepaald en zijn af te lezen op de criteriakaart. Zo kan je o.a. meer info krijgen over de waarde van de getallen, de verhouding even/oneven getallen, de totale som of de deelbaarheid, maar ook vb. over de manier waarop die getallen zich tegenover elkaar verhouden. Aangezien het allemaal ja/nee-vragen betreft komt die informatie maar met mondjesmaat binnen en wordt het dus cruciaal om alle informatie nauwkeurig te noteren en te verwerken. Logischerwijs wint de speler die er in slaagt om met zo weinig mogelijk vragen het correcte antwoord te ontrafelen.

Turing Machine is voor ons de koning der deductiespellen, teruggebracht naar al zijn puurheid, met alleen cijfers. Hoewel er geen elektriciteit aan te pas komt bootst dit spel behoorlijk goed de mogelijkheden van de eerste computers na. Dit spel is door zijn wiskundige aard misschien niet vanzelfsprekend voor de doorsnee bordspelfan, maar ongetwijfeld het walhalla voor iedereen die houdt van getallen, deductie en bordspellen! Wie vroeger Mastermind al leuk vond, kan nu absoluut zijn ei kwijt in Turing Machine. Bovendien is het spel zowel met meer spelers, maar zéker ook als solo-spel super leuk. De coöperatieve variant vinden we persoonlijk leuk om het spel te leren kennen, maar daarna verkiezen we de competitieve kant. Niets leuker dan een poging doen om als eerste die code te kraken! Als we één minpuntje vermelden dan is het wel het notitieblokje. Deels het nadeel van zijn eigen succes; maar dit is een veel te dun blokje voor zo’n leuk spel. Je kan het gelukkig wel eenvoudig afdrukken vanaf hun website.

Turing Machine

Scorpion Masqué, 20 min., 1-4 spelers, vanaf 14 jaar

Block and Key is een spelletje dat reeds in 2022 verscheen, toch hebben wij het pas ontdekt op Spiel 2023. We waren op zoek naar een vrij tafeltje om een spel te spelen toen ons oog viel op dit mooie spel met twee verdiepen. De jongens waren vroeger grote fans van Spinderella, en bleven aan het tafeltjes met Block and Key staan tot er ééntje vrij kwam!

Block and Key heeft niet alleen twee verdiepen, maar ook een specifieke speelzijde voor elke speler. Je zal voor alle opdrachten namelijk moeten kijken hoe het er vanuit jouw perspectief uit ziet, en zo speelt iedereen een beetje zijn eigen spel. De lay-out lijkt in eerste instantie perfect aan te sluiten bij de Jungle-achtige omgeving van het spel, maar een kritische blik leert je al snel dat alle spelregels schuilgaan in deze jungle-achtige tekeningen. Alvast een groot compliment voor de designer!

De spelregels zijn bovendien eenvoudig aan te leren: of je neemt een reeks van drie blokken op het onderste verdiep, of je plaatst één van je blokken op het bovenste verdiep. Voor dat plaatsen zijn er enkele regels die duidelijk afgebeeld worden op de doos, maar je grootste doel is uiteraard om de bouwvoorschriften van je opdrachtkaarten na te bouwen! Hoewel die spelregels heel eenvoudig klinken, is het heus niet zo eenvoudig om dit goed te spelen. Je bent grotendeels je eigen spel aan het spelen, maar de blokken die je tegenstanders in het spel brengen zijn natuurlijk ook vanuit jouw perspectief te zien. Dat kan zowel een positief als een negatief effect hebben. Bovendien moet je ook beslissen of je voor de gemakkelijke opdrachten met minder punten gaat of toch een groter risico neemt voor zo’n moeilijke opdracht.

Block and Key is een spel met prachtig materiaal. De zware (tetris-achtige) blokken zijn van een materiaal en kwaliteit die zelfs wij maar zelden zagen in gezelschapsspellen. De 3D-opstelling van de doos daarentegen is volledig uit karton gemaakt. Alles zag er op het eerste zicht wel stevig genoeg uit, maar als het heel vaak gespeeld wordt zouden we toch opteren om de opstelling zo eventjes te laten staan. Van de solovariant waren we iets minder fan. Block and Key is een abstract spel, dus als je houdt van abstracte denk- en puzzelspellen, is dit zeker iets voor jou! Hou er wel rekening mee dat de spelersinteractie beperkt is en de speelduur gevoelig kan oplopen met spelers die elke zet blijven overdenken. Puzzelen is absoluut iets dat wij heel graag doen, waardoor wij ongetwijfeld fan zijn van dit prachtige Block & Key!

Block and Key

InsideUp Games, Skellig Games, 1-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Kids Chronicles is verhalend en avontuurlijk spel voor kinderen vanaf 7 jaar (of jonger als ze daar klaar voor zijn). In de doos zit een dubbelzijdig speelbord, een bundel kaarten voor alle personages en een deck voor alle voorwerpen die in het spel voorkomen. Om het spel te spelen is het downloaden van de app echter cruciaal, want deze zal jullie niet alleen door het spel, maar door een heus avontuur leiden! Het spelmateriaal op zich is taalonafhankelijk, in de app kan je zelf een taal kiezen, maar Nederlands is helaas (nog?) niet beschikbaar.

Spelregels lezen is niet nodig, het introductie scenario legt je spelenderwijs uit hoe het spel werkt. In de app zie je waar in de speelwereld je je bevindt: je scant de juiste locatie op het bord en kan vervolgens met je toestel de kamer verkennen. Zo ontdek je personages en/of voorwerpen, die je dan weer tussen het spelmateriaal moet gaan zoeken en op de juiste plaats op het bord moet leggen. Met de personages ga je in gesprek, dat doe je door hun QR-code te scannen en daarna alle QR-codes van wie/wat je iets meer wilt te weten komen. In het introductie-scenario ga je op zoek naar de paarse kat Nils, die vanaf dan je trouwe metgezel wordt om het avontuur te vervolgen. Want dat vinden we alvast bijzonder aan Kids Chronicles: het verhaal gaat steeds verder waar het de vorige keer geëindigd is.

Wij hebben bij Kids Chronicles zo’n dubbele gevoelens. Het gebrek aan een Nederlandse app was voor ons toch een groot struikelblok. Het digitale spel bestaat merendeel uit te lezen tekst, je speelt ook letterlijk een ‘verhaal’. Heel de tijd ganse verhalen zitten vertalen werkt gewoon niet zo heel fijn en heeft een grote rem op het spel. Anderzijds is Matteo stapel-stapelzot op dit spelletje. Hij leeft zich helemaal in in dit avontuur, gaat kaartjes zoeken, codes scannen, logische verbanden en oplossingen zoeken, … . En eigenlijk heeft hij groot gelijk, want het spel zit écht wel heel goed in elkaar. Moest er zich een Nederlandse uitgever buigen over de vertaling van de app ben ik zeker dat niet alleen Matteo, maar héél veel kinderen fan zullen worden van dit avontuur! Je moet er als ouder wel bewust van zijn dat het gebruik van de app in dit spel zeer aanwezig is, dus dit spel moet je natuurlijk niet gaan kopen om ze eventjes weg te halen van die schermpjes.

Kids Chronicles: The Quest for the Moon Stones

Lucky Duck Games, 30 min., 1-4 spelers, vanaf 7 jaar

Horrible Guild bracht dit jaar, naast het verslavende Quicksand, ook Sunrise Lane op de markt. En ik heb alvast goed nieuws voor alle taalgenoten: White Goblin Games heeft al een Nederlandstalige versie aangekondigd voor 2024! Sunrise Lane is een herwerkte versie van Rondo, een spel van Reiner Knizia dat we in 2012 al op onze website hebben gerecenseerd en na 10 jaar nog steeds in onze kast staat. Dat wil alvast zeggen dat we fan zijn van het spelprincipe!

De abstracte tegels en getallen hebben plaatsgemaakt voor een heuse stadsomgeving. Elke speler krijgt een verzameling aan huisjes die hij snel maar vooral waardevol in de stad wil bouwen. Maar niet elke locatie in de stad is even strategisch, je wilt vooral pieken op de juiste moment en op de juiste plaats. Dat pieken mag je vooral letterlijk nemen, want als jij 3 huisjes op een plaats met 5 punten zet, verzamel je à la minute 15 punten bij elkaar! In je beurt kan je ofwel twee kaarten verzamelen, ofwel huisjes plaatsen. Die huizen moeten steeds grenzen aan het middenplein of aan een eerder gebouwd huis (in eender welke kleur), al kan je wel een park bouwen als overbrugging. Dit spelprincipe is quasi identiek aan Rondo, maar de extra manieren van punten sprokkelen stuwen Sunrise Lane toch naar een hoger niveau. Zo zijn er in de stad nu ook restricties die aan het einde van het spel extra punten kunnen opleveren. In sommige delen van de stad worden de spelers met de hoogste gebouwen beloond terwijl in andere wijken de meeste huisjes een extra prijs kunnen verdienen. Wie tenslotte de meeste huizen in één rij heeft staan verdient ook nog een bonus.

Sunrise Lane is een geweldig familiespel. Het spel is in enkele minuten uitgelegd en speelt vervolgens heel vlot. De huisjes hebben veel bijzondere details en zijn daarom ook heel fotogeniek, bij het stapelen moet je wel steeds alert zijn om ze in de juiste richting op elkaar te plaatsen, want anders blijft een grotere stapel niet mooi staan. Het feit dat je met zo’n simpele spelregels toch een heel leuk en tactisch spelletje kan spelen doet ons alvast vermoeden dat Sunrise Lane een groot succes kan worden bij het bredere publiek. De doos geeft 45 minuten aan, maar met vlotte spelers gaat dat naar ons gevoel toch heel wat sneller. Zowel Kobe als Matteo zijn fan van Sunrise Lane, dit zal ongetwijfeld nog vaak gespeeld worden!

Sunrise Lane

Horrible Guild, 45 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar