Spelbeschrijving

Het kaartspel van Qwixx heeft natuurlijk heel wat weg van het dobbelspel dat vorig jaar heel wat prijzen gewonnen heeft!

Ook nu proberen we op ons scoreblad zoveel mogelijk getallen in de vier kleuren aan te kruisen.. Hoe meer kruisjes, hoe meer punten! Wanneer je een getal aanduid in de rij moet dit altijd van links naar rechts, al ben je uiteraard niet verplicht om alle getallen aan te kruisen.Van zodra dat je minstens 5 kruisjes in een rij hebt mag je ook het laatste getal aanduiden (rode en gele 12; groene en blauwe 2). Wanneer je dit doet sluit je die bepaalde kleur, maar anders dan in het dobbelspel sluit je deze kleur enkel voor jezelf en niet voor je medespelers. Wanneer één iemand 2 kleuren heeft gesloten (of 4 mislukte rondes heeft) is het spel onmiddellijk gedaan.

Je hebt kaarten van 2 tot 12 in alle vier de kleuren, en dan nog één set jokers van 2 tot 12. Belangrijk detail: op de voorkant van de kaart zie je de kleur én het getal, op de achterkant zie je enkel het getal. Er liggen 4 kaarten in het aanbod met de rugzijde naar boven en daarnaast ligt de stapel. In het begin van je beurt vul je je hand aan tot 5 kaarten met behulp van de kaarten uit het aanbod. Wanneer je dan ook het aanbod hebt aangevuld wordt er gekeken naar de bovenste kaart van de stapel: dit getal mag iedereen aanduiden in een kleur naar zijn keuze. Daarna mag je tot max. 3 kaarten uitspelen van dezelfde kleur en kan je kiezen of je deze getallen ook wilt aankruisen. Wanneer je meerdere getallen aankruist mag er maar max. één vakje opengelaten worden tussen het hoogste en laagste getal dat je aanduid. 8 – 6 – 5 mag dus omdat je dan enkel de ‘7’ open laat. 8 – 6 – 4 mag niet. Heb je géén kruisje kunnen/willen zetten deze ronde dan vink je een vakje ‘mislukte ronde’ aan.

Wanneer de stapel op is wordt deze geschud. Met 2 spelers is dat meestal niet van toepassing, met 4 spelers was dit soms wel nodig.

Onze mening

Het kaartspel van Qwixx heeft uiteraard veel gelijkenissen met het dobbelspel, maar toch voelt het heel anders. Terwijl de dobbelstenen een grote geluksfactor zijn in het dobbelspel kan je het kaartspel iets beter controleren. Wanneer je kaarten kiest weet je op zijn minst het getal al en is enkel de kleur een verassing. Bovendien kan je ook in de gaten houden welke kaarten al gespeeld zijn en dat kan je helpen met bepaalde keuzes.. Al kan je natuurlijk ook gewoon op het gevoel spelen zoals bij het dobbelspel 🙂

Het is vaak interessant om meerdere kaarten uit te spelen (uiteraard van dezelfde kleur), ookal kan je ze niet allemaal aankruisen. Dan kan je namelijk meer kaarten nemen in je volgende beurt en is de kans groter dat je interessante kaarten op hand krijgt.

Conclusie: Het kaartspel is even snel uitgelegd als het dobbelspel, maar je hebt het iets meer in de hand. Wij vermoeden dat ook dit een toppertje zal worden, ter afwisseling met het dobbelspel 🙂 8/10

Qwixx – het kaartspel!

Auteur: Steffen Benndorf & Reinhard Staupe
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

 In Bruxelles kruipt elke speler in de huid van een 19e eeuwse architect en ontwerpt een gebouw in de Art Nouveau stijl.

Elke beurt kan een speler één van zijn poppetjes inzetten om een actie te doen. Het aantal beschikbare acties is elke ronde anders en wordt bepaald door één van de kaarten. Met die acties kan je kunstwerken maken die je later weer kan verkopen voor geld en/of punten. Je kan ook bouwmateriaal ophalen dat je later kan gebruiken om te bouwen. Met de laatste actie kan je bepaalde personages om hulp vragen en daarna beslissen of je die personages al dan niet in dienst houdt, maar elk personage in dienst zal je aan het einde van het spel moeten betalen! Daarnaast zijn er ook nog acties op het “Bruxelles-bord”, maar hier riskeer je één van je poppetjes kwijt te geraken: diegene die op het einde van de ronde de meeste poppetjes op dat bord heeft staan verliest er één. Met deze acties kan je o.a. geld verzamelen, je personeel aan het werk zetten of één actie naar keuze uitvoeren.

Daarnaast is het ook nog belangrijk waar je je poppetje zet voor een actie! Je kan er namelijk geld onder leggen, en op het einde van de ronde wordt per kolom gecontroleerd wie het meeste geld heeft betaald. Diegene wordt beloond met een kaart die verschillende voordelen geeft. Ook elk wapenschild wordt gecontroleerd : diegene die de meeste poppetjes rond een wapenschild heeft staan krijgt een aantal punten!

Eén ronde is gedaan wanneer iedereen gepast heeft (meestal wanneer je poppetjes op zijn). Er worden 5 ronden gespeeld.

Onze Mening

In dit spel moet je vooral erg veel in’t oog houden. De acties doen is één ding, maar daarnaast wil je je actie ook op de juiste plaats doen voor punten aan de wapenschilden, of om geld te betalen omdat er een kaart ligt die je erg graag wilt halen! De acties op het “Bruxelles-bord” zijn ook erg leuk, maar als er niet veel tegenstanders die acties doen dan wil je het ook niet telkens doen omdat je dan wellicht weer een poppetje verliest, en die krijg je niet zo gemakkelijk terug. Het is ook een erg druk bord en dat maakt het soms minder overzichtelijk..

Daarnaast is het wel een intrigerend spel en zijn er erg veel dingen die je nog zou willen doen maar waar je niet toe komt. Dat is meestal een goed teken. Bovendien speelt het spel goed met zowel 2, 3 als 4 spelers! Met 5 spelers hebben we helaas nog niet kunnen proberen. Het is ook wel leuk om een spel te spelen over een stad waar je meermaals per week bent: je herkent de bekende gebouwen (vb. Het Muziekinstrumentenmuseum), je herkent de architecten en de bekende personen,.. 🙂

Conclusie: Bruxelles 1893 is een goede workerplacement waar je erg veel aspecten in de gaten moet houden. Zeker voor herhaling vatbaar!

  Bruxelles 1893

Auteur: Etienne Espreman
Uitgeverij: Pearl Games
Speelduur: ±90 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 13 jaar

Spelbeschrijving

In dit spel probeer je zoveel mogelijk kaarten voor je uit te leggen. Elke kaart die voor je ligt levert aan het einde van het spel pluspunten op, elke handkaart is een minpunt. Als je aan de beurt bent mag je een willekeurig aantal kaarten afleggen van dezelfde waarde. Wanneer je hetzelfde aantal kaarten maar met een hogere waarde aflegt dan één van je tegenstanders, dan mag je kiezen:

– Of je neemt die kaarten van je tegenstander en je tegenstander neemt hetzelfde aantal nieuwe kaarten
– Of je neemt de kaarten niet, dan moet je tegenstander zijn kaarten zelf terug op hand nemen OF deze op de aflegstapel leggen en hetzelfde aantal nieuwe kaarten nemen.
Kaarten die je op deze manier hebt verworven kan je in een volgende beurt misschien in een grotere combinatie afleggen.

Het spel eindigt als de stapel op is of als één van de spelers geen handkaarten meer heeft.

 

Onze mening

Een eerste keer dat je Linko! speelt is het erg verwarrend. Het lijkt nogal nutteloos om kaarten van elkaar af te nemen, tot je je eigen kaarten bij een tegenstander ziet terugkomen in een grotere combinatie.

Aangezien het zo’n kort spel is wordt er al snel gezegd ‘nog een keertje!’, en dan wordt het best verslavend. De hoge kaarten zijn vaak goed omdat de tegenstander geen hogere waarde kan afleggen, maar als je veel kleine getallen kan leggen (vb. 6 tweeën) zijn ze ook erg moeilijk te verslaan. (dan moet je tegenstander al 6 drieeën of hoger kunnen afleggen)

Conclusie: Dit is een korte filler dat hier wellicht nog vaak op tafel zal komen! 8/10

Linko!

Auteur: Michael Kiesling & Wolfgang Kramer
Uitgeverij: Ravensburger
Speelduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 10 jaar