Spelbeschrijving

In De Paleizen van Carrara probeert elke speler zo’n mooi mogelijke paleizen op te bouwen in de 6 verschillende steden. Sommige steden zullen geld opleveren, anderen leveren punten op.

Als je aan de beurt bent kan je kiezen uit één van de 3 mogelijke acties. De eerste mogelijkheid is om nieuwe bouwstenen aan te kopen uit één bepaald segment van het draaiwiel: het aantal bouwstenen wordt aangevuld tot 11 en je draait het wiel één plaats verder. Op deze manier worden alle bouwstenen iets goedkoper, en sommige zelf gratis! Je kan er ook voor kiezen om het wiel níet te verplaatsen om het niet goedkoper te maken voor de volgende speler, maar dan wordt het aanbod ook niet aangevuld. Eens je genoeg bouwstenen hebt verzameld kan je ook kiezen om een gebouw te bouwen in één van je zes steden. Hiervoor betaal je het aantal bouwblokjes dat staat weergegeven op dat bepaalde gebouw. Je kan met alle kleuren van blokjes betalen, maar deze bepalen wel in welke steden je het gebouw kan plaatsen. In Livorno kan je namelijk enkel de gebouwen plaatsen die je enkel met witte blokjes (de duurste) betaald, terwijl je in Lérici alle bouwstenen mag bouwen! De derde mogelijke actie is om je gebouwen te waarderen. Hierbij kan je kiezen of je alle gebouwen in een bepaalde stad waardeert, of alle gebouwen van éénzelfde type.. Afhankelijk van de stad krijg je dan punten of geld.. In Livorno krijg je vb. 3 punten per bouwsteen dat je hebt moeten betalen, terwijl je in Pisa 3 geld krijgt per bouwsteen. Telkens wanneer je waardeert ontvang je ook voorwerpen, deze leveren punten op aan het einde van het spel en heb je vaak nodig om te voldoen aan de eindvoorwaarden (zie verder).

Het spel eindigt heel plots van zodra één speler bekend maakt dat hij/zij aan de drie eindvoorwaarden voldoet. In de gevorderde variant zijn deze eindvoorwaarden elke keer verschillend wat het spel keer op keer een andere wending geeft. Enkele voorbeelden van zo’n voorwaarden: waardeer 3 steden, behaal 25 punten, bouw 3 gebouwen in 2 verschillende steden, verzamel 7 voorwerpen, … Hierna volgt nog een eindtelling, die ook telkens anders is (afhankelijk van de eindvoorwaarden). De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Wij zijn erg enthousiast over dit spel. Door de verschillende eindvoorwaarden heb je in het spel telkens andere doelen waardoor het elke keer weer anders aanvoelt. Anderzijds heb je met vrij eenvoudige spelregels toch een strategisch spel waarin je steeds keuzes moet maken. Het kan vb. Een goeie zet zijn om bouwstenen te kopen zonder het wiel door te draaien, daar heeft de volgende speler vaak geen rekening lee gehouden. Ook het feit dat elke stad maar één keer gewaardeerd kan worden zorgt voor heel wat interactie, gelukkig maar dat je de gebouwen ook nog per type kan waarderen.

Wat typisch is in dit spel is dat het telkens ‘plots’ gedaan is terwijl je nog maar een paar dingen wou doen.. Enerzijds erg frustrerend als je iets opbouwt en het spel nét voor je eigen climax eindigt, anderzijds is dat net hetgene dat er voor zorgt dat je zin hebt om het spel nog een keertje te spelen.. om een volgende keer iets sneller te zijn en wel als eerste het einde aan te kondigen.. Het is trouwens niet altijd diegene die het einde aankondigt dat uiteindelijk wint, maar dat is wel vaak het geval.

De familievariant is wat minder leuk, deze brengt minder uitdaging en spanning met zich mee. Hierbij ben je vb. verplicht om het wiel van de bouwstenen te draaien en zijn de eindvoorwaarden telkens dezelfde. In de gevorderde variant zitten ook nog dure gebouwen (die 8 bouwstenen kosten), door zo één te kopen kan je een bonus kiezen en de opbrengst van je steden verbeteren.

Conclusie: De Paleizen van Carrara is zeker een aanrader voor diegenen die houden van het betere bordspel! 8,5/10

De Paleizen van Carrara

Auteurs: Michael Kiesling & Wolfgang Kramer
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Speelduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In Rialto kruipen alle spelers in de rol van Venetiaanse edelen die invloed en macht willen verwerven. Hiervoor wil je zoveel mogelijk raadsheren in de stadswijken onder brengen. De stadswijken met de meest prestigieuze bruggen zijn het belangrijkste en zullen met gevolg ook de meeste punten opleveren.

In elke ronde kan elke speler kiezen uit één van de sets van 6 kaarten die open op tafel liggen, de volgorde wordt bepaald door de volgorde op de dogenspoor. Je mag nog 2 extra kaarten van de stapel nemen en moet daarna één kaart verwijderen, waardoor je nog 7 kaarten over houdt om deze ronde mee te spelen. Daarna worden alle types van kaarten één voor één gespeeld, telkens met hetzelfde principe: voor elke kaart krijg je een bepaald voordeel, als je de meeste kaarten van dit type bezit krijg je een bonus. Er zijn 6 verschillende types van kaarten: Met de Doge-kaarten ga je vooruit op het dogenspoor waardoor je startspeler kan worden én het voordeel krijgt bij elke vorm van gelijkstand. Met de goudkaarten ontvang je uiteraard goud terwijl je met de bouwkaarten nieuwe gebouwen kan aankopen. Deze gebouwen geven je bepaalde voordelen tijdens het spel. De brugkaarten leveren punten op terwijl de gondelkaarten voor nieuwe raadsheren zorgen, diegene die de meeste kaarten heeft van deze kaarten kan resp. een nieuwe brug/gondel plaatsen op een verbinding tussen twee stadswijken. Tenslotte kan je met de blauwe kaarten een raadsheer plaatsen in de actuele stadswijk.

Na 6 ronden eindigt het spel en volgt de puntentelling. Elke stadswijk wordt afzonderlijk gewaardeerd, de waarde van elke stadswijk is gelijk aan de som van de punten die vermeld staan op de aangrenzende bruggen en/of gondels. De speler met de meeste raadsheren ontvangt het totaal aantal punten, de volgende speler ontvangt de helft van de punten enz. Bij gelijkstand wordt telkens gekeken naar de stand op de dogenspoor.

Onze mening

Rialto is best een leuk spel, maar het is nogal abstract. Van het verhaal/thema voel je zo goed als niets tijdens het spelen, het stoort ons niet maar schrikt wel sommige spelers af. Daarnaast is het vooral een kaartspel waarin je heel wat keuzes moet maken. Dit begint al bij de kaart (of later meerdere kaarten) dat je in het begin van de ronde moet verwijderen. Alle acties zijn goed, en liefst van al wil je alle kaarten houden om veel acties te doen.. Als je veel kaarten van hetzelfde type kunt bijhouden levert dit vaak een bonus op, die wil je uiteraard graag krijgen.. Als je van elk type kaarten maar 1 of 2 kaarten bezit zal je van alles iets kunnen doen, maar wellicht maar zelden een bonus verdienen.

De actie die je al snel over het hoofd gaat zien is die van de dogen-kaarten.. Het levert namelijk niets op, alleen bij gelijkstand krijg jij het voordeel. Startspeler zijn is natuurlijk een voordeel omdat je dan als eerste kan kiezen tussen de setjes kaarten die op tafel liggen, maar heb je het er voor over om andere goede kaarten af te leggen om deze te houden?

Ook voor 2 spelers is Rialto best een leuk spel. Dan is er een 3de, imaginaire speler die zorgt voor wat concurrentie bij het behalen van de bonussen maar vooral bij de meerderheden van raadsheren in de stadswijken.

Conclusie: Rialto is een abstract kaartspel dat vrij snel speelt. 7,5/10

Rialto

Auteur: Stefan Feld
Uitgeverij: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2 – 5
Speelduur: ± 45 min
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Treed in de voetsporen van de beroemde ontdekkingsreiziger Amerigo Vespucci. Ontdek nieuwe gebieden, versla de piraten en bouw nieuwe landen/dorpen! De acties die je kan doen worden bepaald door de blokjes in de dobbeltoren. Het spel wordt gespeeld in 5 ronden en elke ronde bestaat uit 7 fases: in elke fase wordt namelijk één kleur van de blokjes door de dobbeltoren gegooid en mag iedereen één actie doen.

Afhankelijk van de blokjes die uit de toren vallen kan iedere speler een aantal acties doen: het hoogste aantal van één kleur bepaalt hoeveel acties iedereen mag doen, de verschillende kleuren bepalen wélke acties je juist mag doen. Zo kan je met de blauwe actie je schip verplaatsen en nieuwe gebieden ontdekken en met de zwarte actie kanonnen laden. Met de rode en de groene acties kan je dorps- en landschapstegels aankopen en bouwen, en met de gele actie kan je productiefiches kopen.

Op het einde van een ronde moet iedereen genoeg kanonnen hebben om de piraten te verslaan, want anders verlies je je zuur verdiende punten! Elke ronde komen er meer en meer piraten opdagen, dus je zal steeds meer kanonnen moeten laden..

Na 5 ronden is het spel gedaan en volgt de eindtelling, diegene met de meeste punten wint het spel. In dit typische Feld-spel krijg je voor heel wat dingen punten: de goederen die je verzameld hebt met de productiefiches leveren punten op, net als je positie op het vooruitgangsspoor (bruine actie) en op het spoor voor de spelersvolgorde (witte actie). Tijdens het spel kan je ook al punten verdienen door het bouwen van dorps- en landschapstegels, en wanneer een eiland volledig vol gebouwd wordt worden er ook punten verdeeld onder al diegenen die een handelspost op dat eiland bezitten.

Onze mening

Amerigo is zo’n spel is waarin je zoveel dingen wilt doen maar het niet altijd mogelijk lijkt. Je kan perfect alle acties doen in de volgorde dat de blokjes door de toren worden gegooid, in het begin van het spel kan je ook moeilijk anders. Je kan ook van het stramien afwijken en één van de andere mogelijke acties kiezen, wat soms in je voordeel zal werken en andere keren in je nadeel.. Van elke kleur zijn er 7 blokjes beschikbaar, je kan dus altijd tellen of er van een bepaalde kleur nog een blokje in de toren zit, en dat helpt je soms om te beslissen of je al dan niet van het stramien wilt afwijken. Ondanks dat de acties bepaald worden door de dobbeltoren heb je toch erg veel in handen: de mogelijke acties zijn namelijk voor iedereen dezelfde.

In dit spel is het ons opgevallen dat iedereen andere doelstellingen heeft. Sommigen palmen in het begin meteen de kleine eilandjes in: die leveren minder punten op tijdens het bouwen, maar hoe vroeger een eiland voltooid wordt, hoe meer punten je handelsposten op dat eiland opleveren! Op deze manier kan je vroeg in het spel al snel veel punten verzamelen en een grote voorsprong op je medespelers hebben. Je kan ook meteen voor een groot eiland gaan: dat levert meer punten op tijdens het bouwen, en meestal heb je ook meerdere handelsposten op zo’n eiland staan: dus ook meer punten als het eiland voltooid is. Zo’n groot eiland helemaal alleen voltooien is namelijk niet altijd mogelijk, dus soms zal je moeten rekenen op je medespelers, en die gaan uiteraard enkel helpen als ze er zelf ook voordelen uit kunnen halen..

De grootte van het spelbord wordt bepaald door het aantal spelers, waardoor het spel bij zowel 2, 3 als 4 spelers erg goed speelt.

Conclusie: Amerigo is een strategisch spel dat bij ons erg in de smaak valt! 8/10

Amerigo

Auteur: Stefan Feld
Uitgeverij: Queen Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 90 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In het 15e eeuwse Brugge zijn we kooplieden en proberen we onze relaties met de machthebbers in de stad te onderhouden. Zo proberen we zoveel mogelijk invloed en macht te hebben!

Een ronde bestaat uit 4 fasen: In de eerste fase kunnen alle spelers hun handen aanvullen tot 5 kaarten, daarbij kunnen ze kiezen uit één van de twee stapels waarvan ze enkel de rugkant en dus ook de kleur van de kaart kunnen zien. In de volgende fase worden de dobbelstenen gegooid en krijg je noodlotfiches voor alle 5’en en 6’en die gedobbeld werden. De derde fase is de belangrijkste: daarin kan je 4 van je kaarten gebruiken om acties te doen. Met zo’n kaart kan je arbeiders of geld nemen, maar ook kanaalfiches bouwen, noodlotfiches verwijderen of huizen bouwen. Tenslotte kan je de kaart ook gebruiken om de afgebeelde persoon aan te trekken. Deze personen geven je bepaalde voordelen tijdens het spel. In de laatste fase kan je nog een meerderheidsfiche ter waarde van 4 punten verdienen als je de meerderheid hebt op het ontwikkelingsspoor, de kanaalfiches en/of personen.

Als je 3 noodlotfiches in dezelfde kleur hebt dan vindt er een negatieve gebeurtenis plaats in je stad. Zo kan je geld kwijt geraken door een overval, een persoon verliezen door de pest enz .. Het is dus belangrijk om af en toe één van je noodlotfiches te verwijderen!

Het spel eindigt aan het einde van de ronde waarin de laatste kaart van één van de stapels is getrokken. Op het einde is er een puntentelling en kan je nog puntjes sprokkelen voor heel wat verschillende dingen, zoals we gewoon zijn bij een spel van Stefan Feld. Zo krijg je o.a. punten voor je huizen, personen, kanaalfiches, meerderheidsfiches, vooruitgang op het ontwikkelingsspoor, …

Onze mening

In Brugge kan je zoveel acties doen met je kaarten dat je continu in een dilemma zit. De kleur van je kaart is heel belangrijk, die bepaalt namelijk heel veel van je acties: wélke noodlotfiches je mag afleggen, hoeveel munten je kan nemen (afhankelijk van de gekleurde dobbelstenen), waar je een kanaalfiche kan aanleggen,… Er is wel een bepaalde geluksfactor in het spel bij het trekken van de kaarten. Doordat er zoveel acties zijn die je kan doen is deze geluksfactor niet allesbepalend en heb je toch ook veel zelf in de hand.

Wat we leuk vinden aan Brugge is dat elke actie zijn nut heeft aan het einde van het spel. Alle acties zijn goed, alleen zijn sommige nog beter op bepaalde momenten. Op het einde van het spel krijg je voor heel wat verschillende dingen punten en dat houdt het spel spannend tot het einde! Bovendien speelt Brugge goed onafhankelijk van het aantal spelers, en dat allemaal binnen 60 minuten!

Conclusie: Brugge is een heel goed spel dat nog vaak op tafel mag komen! 8/10

Brugge

Auteur: Stefan Feld
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In dit spel is elke speler een circuseigenaar die het publiek probeert te vermaken met indrukwekkende shows. Hiervoor neem je nieuw personeel in dienst en probeer je jouw artiesten zo goed mogelijk te voorzien zodat ze hun beste optredens brengen.

Je moet 3 keer een show opvoeren en daar heb je telkens 5 tot 7 dagen (ronden) voorbereidingstijd voor. Elke dag kan je eerst jouw 3 werkers inzetten voor de actiefase: je kan o.a. tickets verkopen, artiesten en personeel inhuren of benodigdheden verzamelen. Daarna is er de distributiefase waarin je de benodigdheden uitdeelt aan je artiesten om deze te voorzien van hun noden. Deze benodigdheden worden weergegeven door blokjes in 5 verschillende kleuren en elke artiest vraagt er drie. Van zodra een artiest één van deze gekregen heeft is hij in staat om een optreden van niveau 1 te geven, door meerdere blokjes te geven geeft een artiest dus een betere show! Tijdens de show levert elk optreden van je artiesten je iets op: bij sommigen is dat geld, bij andere blokjes/kaarten en soms zelf een woonwagen waardoor je die artiest geen salaris hoeft uit te betalen na de show.. Een artiest die een uitstekend optreden (niveau 3) aflevert kan je laten rusten door deze kaart om te draaien. Vanaf dit moment geeft hij geen optredens meer in toekomstige shows, maar levert hij wel éénmalig punten op. Daarnaast is zijn salaris vanaf dan gedaald en is dit een manier om de kosten wat binnen de perken te houden.

Na de 3e show eindigt het spel en worden er nog punten uitgereikt aan diegenen met de meeste artiesten, de meeste perfecte optredens, een grote groep en een perfecte bezetting (als je van elke soort artiest minstens één in dienst hebt). Diegene met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Wij zijn nog steeds erg enthousiast over Drum Roll! Het thema sprak ons al aan en het is ook nog eens goed verwerkt in het spel. Hierdoor lijken alle acties erg logisch en voelt het toch als een ‘gemakkelijk’ spel ook al zijn er best wel wat opties..

Er zijn enkele aanpassingen als je het met twee wilt spelen, maar ook dan is het best leuk. Je hebt uiteraard minder concurrentie op de acties en meestal heb je dan meer personeel/artiesten in dienst dan met meerdere spelers.

Conclusie: Drum Roll is een leuk spel waarin het thema goed verwerkt is! 8/10

Drum Roll

Auteurs: D. Drakopoulos & K. Kokkinis
Uitgeverij: Artipia Games
Speelduur: ± 90 min.
Aantal spelers: 2 – 4
Vanaf 12 jaar

Spelbeschrijving

In Viticulture is elke speler een wijnboer in het rustige Toscanië en droom je ervan om van je wijngaard een groot succes te maken. Het voornamelijke doel is om kwalitatieve wijn te produceren, je bestellingen af te maken en zo punten te scoren! Hiervoor zetten de spelers hun werknemers in gedurende het jaar, elk seizoen is anders:

In de lente bepaalt iedereen hoe laat ze opstaan om aan het werk te gaan. Sta je vroeg op? Dan kan je als eerste je acties bepalen.. Maar als je later opstaat krijg je wel bepaalde voordelen! In de zomer kan je je wernemers inzetten om bepaalde acties te doen. Je kan vb. een rondleiding geven op je wijngaard (om zo extra inkomsten te krijgen) of een nieuwe druivenplant planten. Ook druiven verkopen of gebouwen bouwen behoren tot de mogelijkheden. Er zijn 7 mogelijke gebouwen die je kan bouwen en deze geven je allerhande voordelen bij bepaalde acties. In de herfst krijg je nieuwe bezoekerskaarten, je kan kiezen tussen zomer- of winterbezoekers. Deze bezoeken zijn vaak kort maar geven je wel extra voordelen. In de winter kan je net als in de zomer je werknemers inzetten, maar dan nu op de ‘winter-acties’. Dan kan je o.a. nieuwe contracten verkrijgen, een wijnveld oogsten of druiven omzetten in wijn. Daarnaast is het nu ook mogelijk om nieuwe werknemers in dienst te nemen of je huidige werknemers op te leiden! Op het einde van het jaar rijpt je wijn en komen je arbeiders terug.

Wat belangrijk is: alle werknemers die je in de zomer inzet kan je niet meer gebruiken in de winter.. Dus je zal goed moeten overwegen welke acties je in de zomer wilt doen (of eerder: níet wilt doen) zodat je in de winter nog werknemers over houdt om daar enkele acties te doen. Bovendien leveren sommige acties nog een bonus op als je ze als eerste kan uitvoeren!

Het spel eindigt wanneer iemand meer dan 20 punten haalt.

Onze mening

Het is al een tijdje geleden dat we Viticulture gespeeld hebben, en het zit nog steeds zo vers in ons gedachten.. Dat is een goed teken! Het spel zit ontzettend leuk in elkaar! Een workerplacement is vaak leuk, maar hier komt er nog een trapje bij aangezien je je werknemers moet verdelen over de verschillende seizoenen. Alle acties zijn erg aanlokkelijk maar je wilt ook nog wel iets kunnen doen in de winter.. Een dilemma waar je elke ronde opnieuw mee zit! Er zijn zoveel dingen dat je wilt doen en je komt (zoals in elk goed spel) weeral tijd te kort!

Het zijn heel wat regeltjes en mogelijke acties, maar doordat het spel thematisch zo goed in elkaar zit voelt het helemaal niet aan als een moeilijk spel. Het is allemaal erg logisch! Daarnaast is ook het mooie materiaal het vermelden waard: de rustige lay-out, de mooie houten figuurtjes en een dubbelzijdig speelbord: één kant met tekst en één kant zonder tekst. Er zijn heel wat strategieën mogelijk in dit spel en iedereen zal het anders proberen. Je kan soms op korte termijn wel wat punten sprokkelen, maar geleidelijk aan opbouwen en op het einde veel punten halen is ook een goed idee.. Er is misschien een beetje geluk aanwezig bij het trekken van de kaarten, maar dat kan het plezier niet bederven!

Conclusie: Ondanks dat we geen wijnliefhebbers zijn, zijn wij héél erg enthousiast over Viticulture. Het heeft alle kenmerken van een goed spel en we kijken er zelf alvast naar uit om het nogmaals te spelen!

Voor de geïnteresseerden: er loopt momenteel een Kickstarter-project voor de uitbreiding, waar je ook het basisspel bij kan verkrijgen! Kickstarter: Tuscany Expansion for Viticulture

Viticulture

Auteurs: J. Stegmaier & A. Stone
Uitgeverij: Stonemaier Games
Tijdsduur: ± 60 min.
Aantal spelers: 2 – 6
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

 In Bruxelles kruipt elke speler in de huid van een 19e eeuwse architect en ontwerpt een gebouw in de Art Nouveau stijl.

Elke beurt kan een speler één van zijn poppetjes inzetten om een actie te doen. Het aantal beschikbare acties is elke ronde anders en wordt bepaald door één van de kaarten. Met die acties kan je kunstwerken maken die je later weer kan verkopen voor geld en/of punten. Je kan ook bouwmateriaal ophalen dat je later kan gebruiken om te bouwen. Met de laatste actie kan je bepaalde personages om hulp vragen en daarna beslissen of je die personages al dan niet in dienst houdt, maar elk personage in dienst zal je aan het einde van het spel moeten betalen! Daarnaast zijn er ook nog acties op het “Bruxelles-bord”, maar hier riskeer je één van je poppetjes kwijt te geraken: diegene die op het einde van de ronde de meeste poppetjes op dat bord heeft staan verliest er één. Met deze acties kan je o.a. geld verzamelen, je personeel aan het werk zetten of één actie naar keuze uitvoeren.

Daarnaast is het ook nog belangrijk waar je je poppetje zet voor een actie! Je kan er namelijk geld onder leggen, en op het einde van de ronde wordt per kolom gecontroleerd wie het meeste geld heeft betaald. Diegene wordt beloond met een kaart die verschillende voordelen geeft. Ook elk wapenschild wordt gecontroleerd : diegene die de meeste poppetjes rond een wapenschild heeft staan krijgt een aantal punten!

Eén ronde is gedaan wanneer iedereen gepast heeft (meestal wanneer je poppetjes op zijn). Er worden 5 ronden gespeeld.

Onze Mening

In dit spel moet je vooral erg veel in’t oog houden. De acties doen is één ding, maar daarnaast wil je je actie ook op de juiste plaats doen voor punten aan de wapenschilden, of om geld te betalen omdat er een kaart ligt die je erg graag wilt halen! De acties op het “Bruxelles-bord” zijn ook erg leuk, maar als er niet veel tegenstanders die acties doen dan wil je het ook niet telkens doen omdat je dan wellicht weer een poppetje verliest, en die krijg je niet zo gemakkelijk terug. Het is ook een erg druk bord en dat maakt het soms minder overzichtelijk..

Daarnaast is het wel een intrigerend spel en zijn er erg veel dingen die je nog zou willen doen maar waar je niet toe komt. Dat is meestal een goed teken. Bovendien speelt het spel goed met zowel 2, 3 als 4 spelers! Met 5 spelers hebben we helaas nog niet kunnen proberen. Het is ook wel leuk om een spel te spelen over een stad waar je meermaals per week bent: je herkent de bekende gebouwen (vb. Het Muziekinstrumentenmuseum), je herkent de architecten en de bekende personen,.. 🙂

Conclusie: Bruxelles 1893 is een goede workerplacement waar je erg veel aspecten in de gaten moet houden. Zeker voor herhaling vatbaar!

  Bruxelles 1893

Auteur: Etienne Espreman
Uitgeverij: Pearl Games
Speelduur: ±90 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 13 jaar