Spelbeschrijving

Café International, de titel zegt het al. Het speelbord stelt een café voor waar alle gasten per nationaliteit aan tafel schuiven. In het midden van het bord verzamelen diegenen die geen plaats meer vinden aan tafel voor een gezellig praatje. Het is aan de spelers om alle gasten een goede plaats aan te bieden. Hoe meer tevreden je gasten: hoe meer punten!

Elke speler begint met 5 gasten die alle spelers kunnen zien. Als je aan de beurt bent kan je 1 of 2 gasten aan tafel zetten OF 1 gast aan de bar plaatsen. Als je gasten aan tafel plaatst zijn er enkele regeltjes waar je rekening mee moet houden. Zo mogen gasten niet zielig alleen aan tafel geplaatst worden als je punten wilt verdienen, ze moeten dus minimum met twee zijn. Dat is nog niet alles, twee mannen of twee vrouwen mogen in dit spel niet samen aan tafel zitten, je zal dus eerst man en vrouw aan tafel moeten krijgen… Later kan je de tafel dan aanvullen tot 2 mannen en 2 vrouwen, maar een andere combinatie is niet toegestaan. Het laatste waar we rekening mee moeten houden is de nationaliteit: een gast moet altijd aan een tafel zitten van zijn nationaliteit, al kan het wel gebeuren dat hij daardoor ook aan een tafel zit van een andere nationaliteit (1 stoel grenst vaak aan 2 tafels). Als je niemand aan tafel kan/wil plaatsen kan je er ook voor kiezen om iemand in de bar te plaatsen. De jokers kan je gebruiken voor elke nationaliteit, als je een persoon hebt die op de plaats van een eerder gelegde joker past kan je er ook voor kiezen die te ruilen tijdens je beurt.

Personen aan tafel leveren altijd punten op afhankelijk van het aantal gasten aan tafel, als alle gasten van dezelfde nationaliteit zijn worden die punten nog eens verdubbeld! Aangezien de meeste stoelen aan 2 tafels grenzen worden de punten geteld per tafel waar je zonet geplaatste gast kan meepraten. In de bar kan je niet kiezen op welke plaats je gast gaat zitten, je bent verplicht om de eerst volgende vrije plaats in te nemen. De eerste 5 plaatsen leveren pluspunten op, voor de volgende 15 plaatsen zal je punten moeten inleveren. Dat probeer je dus te vermijden! Op het einde van je beurt vul je je voorraad aan tot 5 gasten, tenzij je een tafel hebt vervolledigd die bestaat uit 4 personen met dezelfde nationaliteit: dan kan je er voor kiezen om een tegel minder te trekken.

Het spel eindigt als alle tafels of de bar volzet zijn, of wanneer één speler geen tegels meer in zijn voorraad heeft. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Café International zal altijd een speciaal plaatsje hebben bij ons. Ik ken het spel al erg lang en speelde het 10 jaar geleden al online. Enkele jaren geleden kreeg ik de jubileumeditie cadeau van mijn schoonouders en sindsdien is het hier al vaak op tafel gekomen. Het spel lijkt zo eenvoudig, maar er zit véél meer strategie in dan je op voorhand zou vermoeden! Doordat je openlijk kan zien welke gasten je medespelers hebben kan je daar rekening mee houden. Door één kaart te spelen, of juist niet te spelen kan je je tegenstanders behoorlijk dwarszitten. Het spel leent zich perfect om met twee te spelen, dat vinden we zelf leuker dan met 3 of 4. De spelregels zijn eenvoudig uit te leggen aan nieuwelingen, maar het is moeilijk om als nieuweling te winnen tegen iemand die het spel door en door kent.

Het spel viert dit jaar zijn 25-jarig bestaan, en spellen die na 25 jaar nog steeds verkocht én gespeeld worden: dat wilt toch al iets zeggen. Daarom verdient het hier wat extra aandacht, want het is voor ons een spel dat niet in onze collectie mag ontbreken! Het is natuurlijk wel te merken dat het spel al wat ouder is: de lay-out is duidelijk niet meer uit deze tijd en de puntenfiches lijken op die van het nog oudere vlooienspel. Je moet zelf onthouden welke kleur hoeveel punten is, want het zijn gewoon gekleurde schijfjes.

Conclusie: Een strategische klassieker dat alle aandacht verdient! 8/10

Café International

Auteur: Rudi Hoffman
Uitgeverij: Amigo Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Rondo is een abstract spel waarin je zoveel mogelijk punten probeert te scoren door de stenen op de beste plaatsen op het bord te leggen. Uiteraard mag je die daar niet ‘zomaar’ leggen maar moeten ze altijd grenzen aan eerder gelegde stenen, en je tegenstander heeft misschien exact dezelfde plaatsen in gedachte. Je zal dus goed moeten afwegen wat je wanneer speelt!

Elke speler heeft een houder waar 5 stenen in passen. Wanneer je aan de beurt bent heb je twee mogelijkheden: stenen trekken of spelen. Als je kiest om stenen te trekken mag je er twee nemen, tenzij er maar één plaats meer is in je houder: dan trek je er één. Als je géén plaats meer hebt ben je verplicht om stenen uit te spelen op het bord. Je mag bij deze actie kiezen hoeveel stenen je speelt, maar je moet dus wel aangrenzend bouwen aan eerder gelegde stenen (in het begin van het spel is dat het middelpunt) én moet je rekening houden met de kleuren. Rode stenen leg je op de rode cijfers enz… Je scoort onmiddellijk de punten die op het bord stonden onder je zonet geplaatste steen. Als je meerdere stenen van dezelfde kleur hebt kan je er voor kiezen om die als een stapel op het bord te leggen, dan scoor je de aangegeven punten meerdere keren. Je kan een steen ook gedekt op het bord plaatsen, je scoort hiermee geen punten maar je kan wel een brug bouwen naar volgende plaatsen die misschien erg interessant zijn voor jou.

Het spelbord heeft een aantal grijze vakken, van zodra die vakken vol liggen met stenen eindigt het spel onmiddellijk. Diegene met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Rondo bewijst dat abstracte spellen niet altijd saai en langdradig moeten zijn, maar dat het ook kort en krachtig kan. Het mooie, kleurrijke materiaal helpt zeker mee aan een leuke speelervaring. De spelregels zijn eenvoudig uit te leggen en iedereen kan onmiddellijk meespelen. Je probeert meestal stapels van stenen te leggen op de plaatsen met hoge punten, dat is dé manier om in één beurt heel wat punten te vergaren. Je moet altijd opletten waar je je stenen legt, want soms maak je ongewild bruggen die je tegenstander kan gebruiken om die hoge punten te scoren. Elke beurt opnieuw denk je: “Leg ik nu stenen af, of wacht ik nog een ronde in de hoop van nog méér punten te scoren?”. Soms heb je geluk, maar soms is je tegenstander op dat moment gaan lopen met de punten die jij in gedachte had, of misschien trek je gewoon de verkeerde kleur en ben je er niets mee. Er zit wel wat strategie in, maar je hebt toch wel een zekere portie geluk nodig om de juiste kleuren op de juiste moment te trekken.

Uit de verschillende potjes is gebleken dat een speler die in het begin van het spel een voorsprong maakt nog maar zelden in te halen valt. Uiteindelijk eindigt het altijd zeer nipt, maar net als je denkt die speler in te halen scoort hij weer heel wat punten terwijl jij eerst terug je voorraad moet aanvullen, en dat kost je weer enkele beurten. Rondo is geen topper, maar toch mag het hier nog geregeld op tafel komen!

Conclusie: Rondo is een kort en abstract spel met kwalitatief materiaal! 7,5/10

Rondo

Auteur: Reiner Knizia
Uitgeverij: Schmidt Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving:

Opgelet: dit is een uitbreiding op Fleet en kan niet zelfstandig gespeeld worden.
Meer informatie over het basisspel kan je hier terugvinden: Fleet

Fleet: Arctic Bounty bestaat uit verschillende onderdelen waarvan je zelf kiest welke je aan het spel wilt toevoegen en welke niet. Zo zijn er nieuwe licenties zodat je nieuwe types van boten kan lanceren, boten die je zonder licentie kan lanceren, vissers die je iets opleveren als je geen licentie koopt en crew-leden die je er soms zomaar bij krijgt!

Er zitten 5 nieuwe licenties, met bijhorende bootkaarten in deze uitbreiding. In elk spel heb je 5 basislicenties en 3 premium licenties nodig, hiervoor kan je dus alle mogelijke combinaties maken met de licenties uit het basisspel en die uit de uitbreiding. Uiteraard geven deze licenties weer andere bonussen, en ook deze keer zitten er heel leuke tussen! Zo kan je de maximumcapaciteit van je oester-boten verhogen of kaarten nemen ipv vissen. Bij andere licenties worden je kapiteinen helemaal gratis (dan mag je ze rechtstreeks van de stapel nemen en hoeft deze kaart niet uit je hand te komen) of kan je vissen van je tegenspelers ‘stelen’.

Daarnaast zijn er nu ook de zogenaamde ‘dock-cards’. Dat zijn boten die je kan lanceren zonder dat je daar een licentie voor nodig hebt. Bovendien moet je niet wachten tot je ze op hand krijgt maar kan je ze gewoon van de stapel nemen in de lanceringsfase. Je betaald te kostprijs van de boten zoals anders. Deze boten geven bepaalde extra’s: zo verzamelt je ‘Tug boat’ elke ronde kaarten tot je op een gegeven moment beslist om de kaarten op hand te nemen, vanaf dan ben je je boot weer kwijt.

Een ander onderdeel van de uitbreiding zijn de ‘bay-cards’. Dit zijn allemaal kaarten die je bepaalde extraatjes kunnen geven tijdens het spel. Zo krijg je elke keer een visser als je geen licentie wilt/kan aankopen, deze kan je later in het spel gebruiken als 2 munten, maar levert 2 punten op als je ze aan het einde van het spel niet gebruikt hebt. Ook de crew-leden geven leuke extra’s zoals extra lanceringen, extra vissen, munten of punten. Er is zelf een kaart waardoor je de bonus van één van je licenties kan verhogen! Deze crew-leden komen bij de licenties te liggen nadat de licentie ‘crew members’ werd getrokken. Wanneer er later een licentie aangekocht wordt waar een kaart bij ligt, krijg je deze er dus zomaar bij!

Tenslotte is er ook nog een 2-speler variant. Hiervoor spelen beide spelers tegen een fictieve speler. Hiervoor kan je kiezen tussen Captain Kirkman of Captain T.C., oftewel: een makkelijkere of moeilijkere variant. Deze kapitein bied soms mee op de licenties en lanceert boten. Op het einde van het spel tellen de punten op de licenties en boten mee, bovendien ontvangt hij ook punten voor vissen alsof al zijn boten volzet waren.

Onze mening

Over het algemeen zijn we niet meer zo voor uitbreidingen, maar deze voegt toch wel leuke dingen toe aan het basisspel! Vooral de visserskaart die je krijgt als je geen licentie aankoopt vinden we erg leuk. In het basisspel leek het soms een ‚verloren beurt’ als je geen licentie kon kopen, nu krijg je daar iets voor in de plaats. Daarna is het afwegen of je de kaart gaat gebruiken als geld, of gaat sparen voor de punten op het einde van het spel. Kiezen welke licenties je toevoegt aan het spel is meestal het moeilijkste want ze zijn allemaal heel leuk! De nieuwe licenties en bonussen vragen je om nieuwe tactieken te bedenken. Doordat je niet elke keer dezelfde licenties in het spel hebt ben je ook genoodzaakt elke keer op een andere manier te spelen. Ook de boten die je zonder licenties kan lanceren voegen iets extra toe, als je niet de juiste boten op hand hebt kan je altijd kiezen om één van deze te lanceren. Of gewoon omdat de voordelen van die boten interessant zijn…

De 2-speler variant is er moeilijker op geworden, het is vooral moeilijk om van de kapitein te winnen, en niet van elkaar. Je weet niet op voorhand of de kapitein zal bieden (wordt bepaald door een willekeurige kaart), maar als hij bied dan kan hij vrij hoog bieden. Momenteel nog gemengde gevoelens over deze variant, maar in ieder geval is het er spannender op geworden!

Conclusie: We zijn heel enthousiast over de uitbreiding, maar de 2-speler variant kon ons tot op heden nog niet overtuigen.

Fleet: Arctic Bounty

Auteur: Matt Riddle & Ben Pinchback
Uitgeverij: Gryphon Games
Aantal spelers: 1 – 6
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In ESSEN: The Game kruip je in de huid van één van de vele geeks die elk jaar in oktober afzakken naar hét grootste evenement in de wereld der gezelschapsspelen: SPIEL. Elke speler begint het avontuur met €300 en zoekt zijn weg tussen een massa volk naar de stands van zijn favoriete uitgevers. Je probeert de spellen aan te kopen die op je verlanglijst staan, maar ook die spellen die momenteel populair blijken te zijn op BoardGameGeek. Veel spellen aankopen heeft echter ook z’n nadelen: je moet meer sleuren en je zal je moeilijker kunnen verplaatsen door de hallen. Er is maar één oplossing: terug naar de parking, alles in de koffer, eventueel wat extra geld afhalen en terug naar binnen! Gelukkig kan je af en toe terug op krachten komen door in de verbindingsgang iets te eten..

Wanneer je aan de beurt bent kan je een aantal acties uitvoeren, afhankelijk van het aantal spellen dat je op dat moment in je zakken meesleurt. Er zijn slechts 3 mogelijke acties: verplaatsen, spellen aankopen of spellen testen. Bij het verplaatsen kan je jouw figuur naar een horizontaal, verticaal of diagonaal aangrenzende plaats verzetten. Elke ronde staan er andere spellen in de belangstelling, dat wilt zeggen dat ook die massa volk zich zal verplaatsen! In de hallen waar de massa zich bevindt zal het dus moeilijker zijn en kost elke verplaatsing je 2 acties. Op elke stand kan je ook een spel aankopen: dezelfde spellen dat zijn verschenen op SPIEL 2013, aan dezelfde prijzen! Je betaalt het juiste bedrag, ontvangt punten afhankelijk van de populariteit van dat spel en legt het spel op het laatst beschikbare actieveld op je tableau. Vanaf dan heb je dus één actieveld minder ter beschikking. Als laatste kan je ook spellen testen, hierdoor leer je nieuwe spellen kennen en wordt je verlanglijstje wat uitgebreider: neem 2 kaarten en kies hiervan één dat bij op je verlanglijst komt. Wanneer je op de parking bent kan je al je aankopen uitladen in je koffer en creëer je dus vrije actievelden die je meteen weer kan gebruiken! Bovendien kan je ook extra geld afhalen, al moet je daar wel punten voor inleveren: 2 punten voor elke €50.

Wanneer alle spelers hun acties hebben uitgevoerd is de ronde gedaan… Elke ronde worden er 6 nieuwe spellen in de hallen geleverd en wordt de volgende levering alvast open gelegd op de paletten. Hierdoor kan je inschatten wat er de volgende ronde in het spel zal komen. Afhankelijk van de nieuwe spellen die op de paletten komen wordt er bepaald welk type van spellen wel of niet populair zijn, hierdoor veranderen de bonuspunten die je krijgt bij het aankopen van spellen én wordt de massa-figuur verplaatst. Diegene die de minste spellen in zijn zakken heeft wordt de startspeler voor de volgende ronde. Na de 3de en laatste (7e) ronde volgt er een waardering: je vergelijkt de types van je aangekochte spellen met diegene die populair zijn op BoardGameGeek, Trictrac & Fairplay, als die overeen komen krijg je een aantal bonuspunten. Op het einde van het spel worden je aankopen ook vergeleken met de spellen op je verlanglijst: hoe meer spellen je kocht die op je lijstje stonden: hoe meer punten! Voor overgebleven geld krijg je uiteraard geen punten: wie vertrekt nu vanuit Essen mét geld op zak?!

Onze mening

Wij waren vanaf het eerste spel meteen enthousiast! Het is haast niet te geloven hoe je het ‘Essen-gevoel’ kunt nabootsen in een spel. Gedurende 60 min. heb je echt het gevoel dat je rondloopt op dé grote beurs waar iedereen naar uitkijkt, op zoek naar de nieuwste pareltjes. Niet alleen zijn de prijzen en de spellen dezelfde als op Spiel 2013, maar ook de locatie van de verschillende uitgevers klopt! Thematisch zit het heel erg goed in elkaar wat het gevoel zo compleet maakt.

In de verschillende sessies dat wij het spel gespeeld hebben won er altijd iemand met een heel andere strategie, wat wilt zeggen dat er verschillende mogelijkheden zijn en er niet één strategie is waar je ‘altijd’ mee wint. Zo kan je je focussen op je verlanglijst om zo veel punten te scoren op het einde, of door spellen te kopen die populair zijn en gedurende het spel veel punten opleveren. Door de ranking op BGG e.d. in de gaten te houden kan je ook veel punten scoren na de 3de en laatste ronde, wat ook een winnende strategie kan zijn. We hebben ook al mensen weten winnen die op alles letten (verlanglijst, populariteit en  de ranking).. Alles is dus mogelijk! Het spel is ook elke keer verschillend: niet alle spellen zijn aan het begin van het spel beschikbaar in de hallen en je zal dus elke keer opnieuw op zoek gaan naar een ideale weg. Het is wel erg belangrijk om regelmatig terug naar de parking te gaan: het creëert extra acties én verhoogt de kans om startspeler te zijn als je minder spellen op zak hebt! Startspeler zijn kan een voordeel zijn in dit spel omdat je dan als eerste bij de net verschenen spellen kan geraken..

Daarnaast heeft het spel een groot doelpubliek. Als trouwe SPIEL-bezoeker is het leuk om een spel te spelen dat je hetzelfde gevoel geeft als het bezoeken van de beurs, maar ook als je nog nooit naar SPIEL geweest bent is het gewoon een erg leuk spel.. De spelregels zijn heel eenvoudig uit te leggen en het spel heeft toch voldoende diepgang. Het heeft in dit spel geen voordeel als je het al vaak gespeeld hebt, vooral doordat de levering van spellen altijd anders verloopt. Zelfs Etienne Espreman is nog verslaanbaar door een ‘newbie’, ondanks dat hij het spel al ongeveer 100 keer gespeeld heeft.

Conclusie: ESSEN The Game is een erg verslavend spel, heeft een leuk thema en speelt heel vlot.

Edit 29/11/’14: Deze preview was gebaseerd op het prototype. Ons verdict over het uiteindelijke resultaat vind je hier: Essen The Game – het verdict.

ESSEN The Game: SPIEL 2013

Auteurs: Frédéric Delporte, Etienne Espreman & Fabrice Beghin
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In het oude China heeft de keizer aangekondigd dat hij de provincie komt bezoeken. Daardoor gaan beide spelers aan de slag om imposante pagodes te bouwen. Hoe hoger m’n bouwt, hoe gevaarlijker de werken en dus hoe meer punten je ervoor krijgt. Van zodra er drie pagodes voltooid zijn eindigt het spel en wint diegene met de meeste punten.

Een voltooide pagode bestaat telkens uit 4 verdiepen met daarop een dak. Op één verdiep moeten alle pilaren én de volgende pagodetegel van dezelfde kleur zijn. De pagodetegel die geplaatst wordt bepaald in welke kleur het volgende verdiep zal gebouwd worden. Bovenop het 4de verdiep komt het dak dat bestaat uit een pagodetegel met 2 pilaren op elkaar.

Elke speler heeft 5 kaarten in zijn open gebied en 2 kaarten op hand, je mag al deze kaarten gebruiken om te bouwen en er wordt geen onderscheid gemaakt. Het enige verschil is dat de kaarten in je open gebied zichtbaar zijn voor je tegenspeler. Als je aan de beurt bent ben je verplicht om 1 pilaar te bouwen, maar je mag er maximum 3 bouwen. Daarnaast mag je zoveel pagodetegels bouwen als je zelf wilt, indien mogelijk. Zowel pilaren als pagodetegels kosten 1 kaart in die bepaalde kleur. Afhankelijk van het verdiep waarop je pilaren gebouwd hebt krijg je onmiddellijk punten: 1 punt op het eerste verdiep tot 4 punten op het 4de verdiep. Voor elke pagodetegel ontvang je één punt ongeacht het verdiep, maar je krijgt er wel een speciale vaardigheid bij. Dankzij deze vaardigheden kan je vb. je bouwlimiet van 3 pilaren eenmalig verhogen naar 4 pilaren of 2 kaarten van dezelfde kleur gebruiken om te bouwen in een andere kleur. Als laatste kan je ook een dak bouwen, dat wil zeggen dat je dus één kaart zal moeten spelen voor de pagodetegel en twee kaarten voor de top (= 2 pilaren op elkaar). Het bouwen van een dak is 6 punten waard. Op het einde van je beurt vul je je kaarten in je open gebied aan tot 5 en je handkaarten tot 2.

Van zodra er 3 (of meer) pagodes zijn voltooid wordt de ronde afgespeeld en eindigt het spel. Diegene met de meeste punten is de beste architect en wint het spel!

Onze mening

Pagode is een tactisch bouwspel waarin je heel wat beslissingen moet nemen. Doordat je maximum 3 pilaren mag bouwen kan je nooit een verdiep op je ééntje afwerken, maar je wilt het ook niet te gemakkelijk maken voor je tegenstander… Hoe hoger je pilaren kan bouwen hoe meer punten, je wilt dus vooral de pilaren op de hoogste verdiepingen zélf bouwen en niet aan je tegenstander overlaten. Hiervoor kan het belangrijk zijn dat jij de pagodetegel legt en dus de kleur van het volgende verdiep kan kiezen, want dan kies je gewoon de kleur waar jij veel kaarten van hebt. De vaardigheden die je dankzij de pagodetegels krijgt zijn ook erg handig en wil je zoveel mogelijk gebruiken. Daarvoor moet je natuurlijk wel de juiste kaarten bezitten en daar is wel wat geluk voor nodig.

Er zijn dus heel veel dingen die je wilt doen in dit korte spelletje en je moet elke keer opnieuw kiezen wat je zelf wilt doen en wat je aan je tegenstander overlaat. De kaarten in het open gebied kunnen daar bij helpen, je ziet namelijk grotendeels wat je tegenstander wel/niet zal kunnen doen. Een minpunt aan het spel is dat één mindere beurt, zeker naar het einde toe, je fataal kan zijn. Als je één keer niet de juiste kaarten op hand hebt en dus niets nuttig kan doen is het dé moment dat je tegenspeler kan uitlopen, en dat is in veel situaties niet meer in te halen.

Conclusie: Pagode is een origineel bouwspel met tactische keuzes.

Pagode

Auteur: Arve D. Fühler
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

De handelaren in Istanbul zijn druk in de weer, ze zoeken de kortste weg om hun handkarren te vullen met handelswaren die ze dan kunnen leveren in de markt of in het paleis van de Sultan. Ze doen inkopen op de zwarte markt en proberen met het verdiende geld juwelen te kopen bij de juwelier. Gelukkig hebben ze assistenten die kunnen helpen met het vele werk. Alle handelaren hebben maar één doel: zij willen de eerste zijn die 5 robijnen kan bemachtigen op de bazaar van Istanbul!

Elke speler begint aan de fontein met 4 assistenten en daar bovenop zijn handelaar. Wanneer je aan de beurt bent kan je je handelaar op stap sturen en zet hij zijn assistenten aan het werk. Om dit te doen verplaats je je handelaar (mét zijn assistenten) 1 of 2 locaties. Op je bestemming heb je twee opties: je laat één van je assistenten achter om een opdracht uit te voeren of je neemt een assistent die daar nog aanwezig was terug mee. Als je een handelaar van je tegenspelers ontmoet op je eindbestemming moet je hem/haar 2 Lira betalen. Daarna kan je assistent de mogelijke actie van die locatie uitvoeren. Met die acties kan je o.a. je handkar uitbreiden zodat je meer ruimte hebt om handelswaren te bewaren. In de warenhuizen en het postkantoor kan je handelswaren verkrijgen die je dan op de markt weer kan verkopen voor Lira, of je kan ook al gokkend proberen bij te verdienen in het theehuis. In het politiebureau kan je een familielid bevrijden en deze een actie naar keuze laten doen terwijl je in de karavaanserie bonuskaarten kan verkrijgen. Dit alles heeft maar één doel: je wilt je goederen inleveren voor robijnen in het paleis van de sultan of robijnen aankopen bij de juwelier. De enige andere manier om robijnen te verkrijgen is door mee te helpen in de moskeeën door goederen in te leveren tegen een moskeetegel, want als je twee tegels van dezelfde moskee bezit ontvang je eenmalig een robijn.

Om al deze acties te doen zal je je handelaar goed moeten dirigeren: assistenten die je hebt achtergelaten wil je later namelijk terug ophalen aangezien je zonder assistenten geen acties meer kan uitvoeren. Wanneer iemand er in slaagt om 5 robijnen te verzamelen (bij 2 spelers: 6 robijnen) wordt de lopende ronde uitgespeeld en eindigt het spel. Diegene met de meeste robijnen wint, bij gelijkstand is het meeste geld van belang.

Onze mening

Istanbul is een heel leuk spel dat er toch wel bovenuit springt. Je zet je assistenten niet alleen aan het werk maar je moet ook nog eens zien dat je ze achteraf terug kan ophalen… Wanneer je een assistent terug komt ophalen kan je de actie gelukkig nog een keer uitvoeren en zo kan je dus op zoek naar de ideale combo’s. Bij het opzetten van het spel kan je kiezen in welke volgorde je de locaties legt, zo is er een startopstelling waar je met korte routes mooie combo’s kan maken, terwijl er ook een startopstelling ‘lange routes’ in de spelregels staat. Je kan er ook helemaal van afwijken en alle locaties gewoon willekeurig neerleggen waardoor elk spel steeds anders is en je elke keer opnieuw gaat zoeken naar de meest optimale manier om zo snel mogelijk die 5 robijnen te verzamelen! Dit spelprincipe hebben we nog niet eerder gezien en is erg intrigerend.

Het spel speelt heel vlot, is binnen het uur voorbij en is elke keer opnieuw heel spannend. Ook de interactie met je tegenspelers is zeker aanwezig… Elke keer een robijn wordt aangekocht bij de juwelier of in het paleis van de sultan wordt de volgende duurder, je wilt dus heel de tijd nét iets sneller zijn dan je medespelers. Geluk speelt in dit spel weinig/geen rol. Ook de 2-speler variant is erg leuk, hier kan je makkelijker in de gaten houden wat de plannen van je tegenspeler zijn.

Conclusie: Istanbul is één van de beste spellen die we dit jaar al ontdekt hebben! 9/10

Istanbul

Auteur: Rüdiger Dorn
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 50 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In een drukke jungle met slangen, apen, vleermuizen en andere wilde dieren is het etenstijd: Jungle Brunch! Elke speler probeert het lekkerste eten voor zijn dieren te vinden en tegelijkertijd te ontsnappen van andermans roofdieren. Niet alle dieren willen dezelfde maaltijd, zo eten de sterke olifanten graag noten en de apen graag bananen. De tijger eet daarentegen buffels of apen en een vleermuis verzwakt je herbivoren.. Kortom: in deze jungle is niemand veilig!

Elke speler krijgt een set van 22 dierkaarten in zijn spelerskleur met o.a. buffels, apen, olifanten,… In het midden van de tafel liggen kruiden, bananen en noten die momenteel in de jungle te vinden zijn en dus mogelijke lekkernijen zijn voor je dieren. Op de kaarten met al deze lekkernijen staat telkens een getal, dat is het aantal punten dat je kan verdienen met die kaart! Iedereen heeft bij het begin van een ronde telkens 6 van zijn dierkaarten op hand. Wanneer je aan de beurt bent speel je twee van deze kaarten: één kaart gedekt en een andere kaart zichtbaar voor alle spelers. Wanneer iedereen op deze manier twee kaarten heeft gespeeld kan de maaltijd beginnen!

De grootte/sterkte van de dieren bepaald welke als eerste aan hun maaltijd mogen beginnen. Zo mag een sterke olifant als eerste zijn eten kiezen, maar hij is wel nogal kieskeurig en kiest er liefst de noten uit.. Apen komen pas later aan bod en eten zo goed als alles. De buffels proberen zo snel mogelijk te eten maar zijn zelf een ideale prooi voor de snellere tijgers! Door je dieren in groepen weg te sturen kunnen ze niet worden aangevallen door vleermuizen of slangen, maar ze eten samen slechts één prooi op. Op deze manier worden alle dierkaarten afgehandeld volgens hun krachtnummer. De speler die deze ronde als eerste mocht beginnen eten wordt de startspeler voor de volgende ronde.

Het spel eindigt als er niet genoeg plantkaarten meer zijn om het aanbod in de jungle aan te vullen of na 9 rondes als je stapel met dierkaarten is uitgeput. De punten die vermeld staan op de verzamelde maaltijden worden opgeteld en de speler met de meeste punten wint het spel!

Onze mening

Jungle Brunch is een leuk en grappig tussendoortje. Het idee achter het spel is erg goed gevonden, maar tijdens het spel zelf komt het thema eigenlijk niet volledig naar boven en wordt er vooral gekeken naar de getallen (de krachtwaarde) op de kaarten. Wat wel erg leuk is is het feit dat iedereen telkens één gedekte en één open kaart speelt, daardoor weet je al min of meer wat er gespeeld is maar blijft de helft toch nog spannend tot wanneer iedereen aan de beurt is geweest, het kan dus altijd anders uitdraaien dan verwacht. Je wilt uiteraard de planten met de meeste punten opeten, maar misschien zit er wel ergens een tijger verstopt die één van jouw dieren komt veroveren! Als je de pech hebt dat er geen smakelijke prooien voor je tijger aanwezig zijn kan het zelf gebeuren dat die je eigen dier op eet, dat wil je natuurlijk voorkomen..

Jungle Brunch is volgens de doos speelbaar vanaf 2 spelers, maar dan is er eigenlijk niet erg veel uitdaging aan. Met 3 spelers is het al heel wat leuker en bij dit spel geldt dan ook vooral: hoe meer spelers, hoe leuker! Doordat alles steeds afhangt van de kaarten van je tegenstander is de interactie in dit spel vrij groot. De kleurrijke illustraties en eenvoudige spelregels nodigen vooral uit om dit spel met kinderen te spelen, maar ook als volwassene kan je wel eens plezier beleven aan dit grappig kaartspelletje.

Conclusie: Jungle Brunch is een interactief en grappig kaartspel, ideaal voor met kinderen. 6,5/10

Jungle Brunch

Auteurs: Luca Bellini & Luca Borsa
Uitgeverij: Quantuum Magic
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6 jaar

Dit spel werd gesponsord door Quantuum Magic.

Spelbeschrijving

Genius is een eenvoudig spel tot 4 spelers. De spelers plaatsen de domino-achtige tegels op het 6-hoekige speelbord en proberen zo punten te scoren voor elk van de 6 verschillende symbolen/kleuren. Het heeft echter geen nut om veel punten te scoren in één kleur,want het is enkel de kleur waar je de minste punten voor hebt dat telt voor je eindscore!

Elke speler heeft 6 tegels in zijn voorraad, deze kan je rechtzetten in de uitsparingen in het speelbord. Wanneer je aan de beurt bent mag je één van deze tegels op het bord leggen, aangrenzend aan een eerder gelegde tegel (of één van de voorbedrukte symbolen op het bord). Voor elk van de 2 symbolen worden er punten gescoord afhankelijk van het aantal gelijke symbolen in een rechte lijn vanaf de nieuwe tegel. Op je persoonlijk scorebord verplaats je de blokjes van de bijhorende kleuren, al kan het natuurlijk ook gebeuren dat je maar één kleur scoort. Van zodra één van je gekleurde blokjes het laatste (18e) veld bereikt roep je “Genius” en krijg je een extra beurt. Op het einde van je beurt vul je je voorraad opnieuw aan tot 6 tegels.

Het spel eindigt meteen wanneer er geen ruimte meer is om een tegel op het bord te leggen. Nu telt enkel de kleur waarvan je de minste punten hebt, wie daar het meeste scoort is de winnaar van Genius! Bij gelijkstand wordt er gekeken naar de op één na minste kleur, …

Onze mening

Genius is echt een geniaal spel, het heeft zijn ondertitel dus niet gestolen. Het abstracte spel is gebaseerd op heel eenvoudige spelregels en is erg verslavend! Het is een typisch spel waarbij je bij elke tegel afweegt op welke plaats je er nét een puntje meer kan uithalen. In het begin is het nog eenvoudig kiezen maar naarmate het spel vordert worden deze beslissingen alsmaar moeilijker! Je mag vooral niet vergeten dat je alle kleuren moet scoren, aangezien het enkel je ‘slechtste’ kleur is die telt.. Daarnaast kan je ook steeds de scoreborden van je tegenspeler(s) zien en proberen hun slechte kleuren te omringen op het speelbord, zodat zij daar moeilijker (of soms helemaal niet meer) kunnen scoren. Het geluk speelt een kleine factor bij de tegels die je trekt, maar het is zeker niet beslissend in dit spel!

De nieuwste versie van White Goblin Games is wat goedkoper door de besparingen op het materiaal. De tegels zijn van karton maar zijn ideaal om mee te spelen. Het scorebordje vinden we echter wat aan de kleine kant, dit mocht wat groter en steviger voor ons. De verschillende blokjes liggen erg dicht bij elkaar en je moet nogal nauwkeurig zijn om één van je blokjes te verplaatsen. Als wij met ons fijne vingers daar al moeite mee hebben vermoeden we dat anderen dat ook gaan hebben..

Conclusie: Genius is een eenvoudig, snel en verslavend spel! 6/10

Genius

Auteur:  Reiner Knizia
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur: ± 30 min.
Aantal Spelers: 1 – 4
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit duivels spel proberen de spelers zoveel mogelijk chips te verzamelen. Probeer in te schatten hoeveel kolen één enkele speler uit het vuur kan halen zonder zijn vingers te verbranden. Door te veel te wedden zal je verliezen.. Maar je wilt natuurlijk wel meer hebben dan je tegenspelers..

Aan het begin van een ronde maakt elke speler tegelijk bekend hoeveel chips hij inzet. Daarna mag elke speler een kans wagen zoveel mogelijk kolen uit het vuur te halen. Je mag zo veel kool uit het vuur halen als je zelf aandurft, maar pas op: als je een duivel trekt verbrand je je vingers en worden al je eerder gesprokkelde kolen waardeloos! Probeer dus te stoppen voordat het te laat is.. Nadat alle spelers aan beurt zijn geweest wordt er gekeken wie chips gewonnen/verloren heeft.

Als één speler er in geslaagd is om minstens even veel kool uit het vuur te halen als dat jij had gewed mag je je inzet houden en krijg je hetzelfde bedrag erbij van de bank. Als je daarmee nog eens de hoogste inzet van alle spelers had krijg je je bedrag zelfs dubbel betaald van de bank! Als je inzet echter niet uit de kolen werd gehaald verlies je je ingezette bedrag aan de bank.. Daarnaast worden de moedigste spelers onder ons nog beloond met chips ter waarde van 50: de speler die de meeste kolenfiches uit het vuur nam zonder zijn vingers te verbranden en de speler met de hoogste waarde aan kolenfiches. Het kan ook gebeuren dat één speler op deze manier 100 extra chips wint!

Op het einde van de ronde telt elke speler al zijn chips. Dit bedrag wordt niet bekend gemaakt, maar je plaatst wel je pion tussen twee waarden op het speelbord zodat iedereen ‘ongeveer’ een idee heeft hoeveel je bezit. Als je als enige minder dan 50 chips bezit kan je een pact sluiten met de duivel en moet elke speler die zijn vingers verbrand jou 50 chips betalen! Van zodra één of meerdere spelers meer dan de waarde van 1600 aan chips bezitten eindigt het spel, diegene die het meeste heeft wint het spel!

Onze mening

Auf Teufel komm raus is een leuke filler waar meer in zit dan je aanvankelijk zou denken. In de verschillende potjes hebben we al verschillende ‘strategieën’ de revue zien passeren, en het kan allemaal! Sommigen zetten veel in en kunnen zo in één keer een erg groot bedrag binnenhalen, terwijl anderen altijd kleine beetjes inzetten die zo goed als altijd worden gehaald en dus nooit iets verliezen! Daarnaast kan je best wat beslissingen maken wanneer je kolen uit het vuur haalt: hebben je medespelers hun vingers verbrand in een poging hun hoge bedrag te kunnen winnen? Probeer dan net genoeg uit het vuur te halen om jouw inzet te halen, maar toch net te weinig voor je medespelers..

De chips zijn van een erg goede kwaliteit, wat wellicht samen met de houten kolen de vrij hoge prijs voor dit spel bepaald.. Het blijft uiteraard een filler, verwacht geen zware doordenker want dan kan deze serieus tegenvallen. Je hebt uiteindelijk niet erg veel in de hand tijdens dit gokspelletje, maar het heeft een leuke factor in zich dat aanslaat en het leuk maakt om bij bepaalde gelegenheden uit de kast te halen!

Conclusie: Auf Teufel komm raus is een duivels leuk gokspelletje voor tussendoor. 7/10

Auf Teufel komm raus

Auteurs: Tanja & Sara Engel
Uitgeverij: Zoch Verlag
Speelduur: 30 min
Aantal spelers: 2 – 6
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Nadat we de avonturen uit Het Verboden Eiland hebben overwonnen vertrekt onze helikopter richting het vasteland. Door een hevige zandstorm moet onze helikopter echter een noodlanding maken en komen we terecht in een verlaten woestijn; een nieuw avontuur staat ons te wachten in De Vergeten Stad! Samen trachten we de woestijnstorm te trotseren en alle onderdelen van ons vliegmachine bij elkaar te sprokkelen zodat we onze reis richting huis kunnen verder zetten..

Als je aan de beurt bent heb je 4 acties te besteden. Je kan jouw avonturier bewegen naar één van de aangrenzende tegels of zand weg scheppen zodat je uiteindelijk een bepaalde stadstegel kan uitgraven. Wanneer je een stadstegel uitgraaft wordt deze tegel omgedraaid en krijg je het vermelde voordeel. Zo krijg je vaak werktuigen (die helpen in bepaalde omstandigheden), maar dit is ook de manier om een waterput te ontdekken en je voorraad water aan te vullen: als je geen water meer hebt en de zon brandt zal je het anders niet overleven! Daarnaast vind je ook de coördinaten van onze onderdelen op deze manier. Elk coördinaat zegt telkens op welke horizontale/verticale lijn dat een onderdeel ligt, van zodra we dus beide coördinaten hebben ontdekt weten we waar exact dat onderdeel zich bevindt! Dan rest ons enkel nog dat onderdeel op te pikken en toe te voegen aan ons legendarisch vliegmachine. Op het einde van ieders beurt beweegt het oog van de woestijnstorm over de stad, op deze manier komt er telkens weer zand bij en wordt het steeds moeilijker om onze opdracht te volmaken!

Wanneer de 4 onderdelen van ons vliegmachine zijn gevonden en uitgegraven moeten we ons met heel het team naar het lanceringsplatform begeven, vanwaar we onze reis naar huis kunnen verder zetten en samen de overwinning kunnen vieren! Het spel eindigt ook als de storm te krachtig wordt (= de zandtegels op zijn) of wanneer een speler sterft van de dorst (als de zon brandt tijdens het bewegen van de storm), in deze twee situaties hebben we het spel gezamenlijk verloren.

Onze mening

De Vergeten Stad is een erg spannend, coöperatief spel dat bij ons zeker in de smaak valt. Terwijl zijn voorganger ‘Het Verboden Eiland’ vrij gemakkelijk te winnen was op de verschillende niveaus is dat bij deze minder het geval. Ook hier zijn er verschillende niveaus (Beginner, Normaal, Elite & Legendarisch) waardoor je ook na enige ervaring toch nog uitdaging vindt in dit avontuur. De manier waarop de zandstorm beweegt is erg leuk gevonden (volgens de windroos op de stormkaart), soms heb je geluk omdat de storm richting het Noorden beweegt maar het oog van de storm zich al in het noordelijke deel van de stad bevindt: dan kan de storm geen schade aanrichten. Andere keren kan de storm heel onverwachte wendingen maken, en dat maakt het juist zo spannend!

Door de eenvoudige spelregels is het ook ideaal voor een instapper, je kan meteen alles mee volgen en redeneren hoe we het spel kunnen winnen. Daarnaast is ook al het materiaal van een goede kwaliteit!

Conclusie: De Vergeten Stad is een relatief kort maar erg spannend coöperatief spel! 8/10

De Vergeten Stad

Auteur: Matt Leacock
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur: ± 45 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 10 jaar