Spelbeschrijving

In De Paleizen van Carrara probeert elke speler zo’n mooi mogelijke paleizen op te bouwen in de 6 verschillende steden. Sommige steden zullen geld opleveren, anderen leveren punten op.

Als je aan de beurt bent kan je kiezen uit één van de 3 mogelijke acties. De eerste mogelijkheid is om nieuwe bouwstenen aan te kopen uit één bepaald segment van het draaiwiel: het aantal bouwstenen wordt aangevuld tot 11 en je draait het wiel één plaats verder. Op deze manier worden alle bouwstenen iets goedkoper, en sommige zelf gratis! Je kan er ook voor kiezen om het wiel níet te verplaatsen om het niet goedkoper te maken voor de volgende speler, maar dan wordt het aanbod ook niet aangevuld. Eens je genoeg bouwstenen hebt verzameld kan je ook kiezen om een gebouw te bouwen in één van je zes steden. Hiervoor betaal je het aantal bouwblokjes dat staat weergegeven op dat bepaalde gebouw. Je kan met alle kleuren van blokjes betalen, maar deze bepalen wel in welke steden je het gebouw kan plaatsen. In Livorno kan je namelijk enkel de gebouwen plaatsen die je enkel met witte blokjes (de duurste) betaald, terwijl je in Lérici alle bouwstenen mag bouwen! De derde mogelijke actie is om je gebouwen te waarderen. Hierbij kan je kiezen of je alle gebouwen in een bepaalde stad waardeert, of alle gebouwen van éénzelfde type.. Afhankelijk van de stad krijg je dan punten of geld.. In Livorno krijg je vb. 3 punten per bouwsteen dat je hebt moeten betalen, terwijl je in Pisa 3 geld krijgt per bouwsteen. Telkens wanneer je waardeert ontvang je ook voorwerpen, deze leveren punten op aan het einde van het spel en heb je vaak nodig om te voldoen aan de eindvoorwaarden (zie verder).

Het spel eindigt heel plots van zodra één speler bekend maakt dat hij/zij aan de drie eindvoorwaarden voldoet. In de gevorderde variant zijn deze eindvoorwaarden elke keer verschillend wat het spel keer op keer een andere wending geeft. Enkele voorbeelden van zo’n voorwaarden: waardeer 3 steden, behaal 25 punten, bouw 3 gebouwen in 2 verschillende steden, verzamel 7 voorwerpen, … Hierna volgt nog een eindtelling, die ook telkens anders is (afhankelijk van de eindvoorwaarden). De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Wij zijn erg enthousiast over dit spel. Door de verschillende eindvoorwaarden heb je in het spel telkens andere doelen waardoor het elke keer weer anders aanvoelt. Anderzijds heb je met vrij eenvoudige spelregels toch een strategisch spel waarin je steeds keuzes moet maken. Het kan vb. Een goeie zet zijn om bouwstenen te kopen zonder het wiel door te draaien, daar heeft de volgende speler vaak geen rekening lee gehouden. Ook het feit dat elke stad maar één keer gewaardeerd kan worden zorgt voor heel wat interactie, gelukkig maar dat je de gebouwen ook nog per type kan waarderen.

Wat typisch is in dit spel is dat het telkens ‘plots’ gedaan is terwijl je nog maar een paar dingen wou doen.. Enerzijds erg frustrerend als je iets opbouwt en het spel nét voor je eigen climax eindigt, anderzijds is dat net hetgene dat er voor zorgt dat je zin hebt om het spel nog een keertje te spelen.. om een volgende keer iets sneller te zijn en wel als eerste het einde aan te kondigen.. Het is trouwens niet altijd diegene die het einde aankondigt dat uiteindelijk wint, maar dat is wel vaak het geval.

De familievariant is wat minder leuk, deze brengt minder uitdaging en spanning met zich mee. Hierbij ben je vb. verplicht om het wiel van de bouwstenen te draaien en zijn de eindvoorwaarden telkens dezelfde. In de gevorderde variant zitten ook nog dure gebouwen (die 8 bouwstenen kosten), door zo één te kopen kan je een bonus kiezen en de opbrengst van je steden verbeteren.

Conclusie: De Paleizen van Carrara is zeker een aanrader voor diegenen die houden van het betere bordspel! 8,5/10

De Paleizen van Carrara

Auteurs: Michael Kiesling & Wolfgang Kramer
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Speelduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Aan het einde van het jaar is het weer tijd om onze statistiekjes bij te werken. Het is al een even grote verslaving als het spelen zelf! Iedereen die al eens met ons een spel gespeeld heeft ziet ons al komen: gewapend met het kleine rode boekje om tijdsduur en scores van alle gespeelde spellen bij te houden. Wat later worden ook alle gespeelde spellen gelogd op boardgamegeek om een gemakkelijk overzicht te krijgen van de spellen die we al gespeeld hebben. Tijd voor wat conclusies.

We speelden nooit meer spellen dan in 2014

Sinds 2012 houden we al onze speelsessies bij, het aantal spellen dat we spelen per jaar stijgt keer op keer! Die eerste keer speelden we zo’n 708 spellen, het jaar lag onze eerste 13×13-challenge aan de basis van ons nieuw record: 896 spellen. Het jaar is nog niet ten einde, maar dat we alweer meer gespeeld hebben is al een tijdje duidelijk: de teller staat momenteel op 996. Dat record hebben we vooral te danken aan onze recordmaand, we speelden in november zo’n 159 spellen.. Dat komt op 5,3 spellen per dag?! Amai. Benieuwd of we dat record in 2015 nog gaan kunnen verbreken!

Leidersrol voor Linko!

In 2013 was Qwixx met 67 speelsessies ons meest gespeelde spel, dit jaar heeft Qwixx een plaatsje moeten opschuiven voor Linko! Het aantal keer dat Linko gespeeld werd komt echter niet in de buurt van die 67, Linko kwam dit jaar slechts 23 keer op tafel. Qwixx volgt op de tweede plaats met alweer 19 speelsessies. Bij het opzoeken van deze statistiekjes waren we verbaasd dat Linko nog steeds bovenaan stond, de laatste keer dat het op tafel kwam dateert al van eind augustus. Hieruit blijkt dat we dit jaar niet alleen méér speelden maar ook vaker afwisselden van spellen, we speelden tot hier toe maar liefst 335 verschillende spellen, 226 daarvan waren nieuw voor ons!

Opvallende afwezigen

Elk jaar zijn er zo’n spellen die plots in de mist verdwenen zijn, ook dit jaar is dat helaas weer het geval. Can’t Stop stond vorig jaar met zo’n 35 speelsessies op de derde plaats, nu lijkt die helemaal verdwenen uit de top: het verslavende dobbelspel kwam slechts drie keer op tafel dit jaar. Tijd om dat nog eens boven te halen! Ook Hanabi zakte van 21 naar 4 plays, maar het behoort nog steeds tot onze favoriete coöperatieve spellen.

Michael Kiesling of Wolfgang Kramer?

Het duo Kramer-Kiesling bracht ons in het verleden al heel wat leuke spellen, waaronder ons meest gespeelde spel Linko. Toch staat er maar één van hen bovenaan in het lijstje van welke auteur we dit jaar de meeste spellen speelden! Onze speelsessies van Linko, De Paleizen van Carrara, Coal Baron, Asara en Artus zorgden ervoor dat het duo bovenaan kwam in de lijst, maar het was 7 Steps dat de doorslag gaf! Dit abstracte spel werd ontworpen door Michael Kiesling, deze keer in samenwerking met Reinhard Staupe. En zo eindigt Michael Kiesling in 2014 voor de eerste keer bovenaan die lijst! In het klassement sinds 2011 moet Kiesling echter nog heel wat anderen voor hem laten gaan, het lijkt alsof Uwe Rosenberg daar nog een hele tijd bovenaan zal blijven staan.

H-index

Af en toe hoor je spellenliefhebbers het wel eens hebben over die fameuze h-index. Met die h-index wordt bijgehouden hoeveel spellen je hoe vaak gespeeld hebt. Als je h-index 4 is wilt dat dus zeggen dat er 4 spellen zijn die je tot dan toe minstens 4 keer gespeeld hebt. Hoe hoger die h-index gaat, hoe moeilijker het wordt om die te laten stijgen! Aan het eind van 2013 stond onze h-index op 19, gedurende de voorbije 12 maanden is die gestegen naar 21. Dat wilt dus zeggen dat er 21 spellen zijn die we minstens 21 keer gespeeld hebben! Benieuwd of die h-index in 2015 weer zal stijgen.

Dat was het alweer voor deze aflevering, maandagavond kom je te weten welk spel ons het best kon overtuigen op vlak van illustraties en materiaal.