Dit jaar werd “Edifice” voorgesteld als de nieuwste uitbreiding op 7 Wonders. 7 Wonders Edifice is dan ook niet afzonderlijk te spelen, maar enkel in combinatie met het basisspel. Edifice bevat twee nieuwe wonders, waarvan één ook gespeeld kan worden zonder de andere nieuwigheden in deze uitbreiding. Een nieuw wonder, nieuwe opties, altijd leuk!

Wat écht nieuw is zijn de vijftien nieuwe gebouwkaarten: voor elk tijdperk wordt er voortaan één gebouw voorgesteld als gemeenschappelijk project. Zo’n project kost je best wat geld en bouw je bovendien niet in je ééntje, dus als je wilt profiteren van de winst zal een medespeler mee op de kar moeten springen. Wie echter beslist om NIET mee te werken zal (enkel) beboet worden als het project niet af is tegen het einde van het betreffende tijdperk. De straf is voor elk gebouw verschillend, vaak moet je geld/kaarten/overwinningsfiches verwijderen. Wie de straf niet kan aflossen krijgt bovendien nog extra minpunten!

In praktijk voelt Edifice aan als een heel kleine uitbreiding. Je hebt een extra keuzemogelijkheid op het moment dat je aan je wonder bouwt: werk jij mee aan het project, ja of nee? Edifice heeft geen invloed op het spelmechanisme, noch op de spelduur. Het is niet complex en vraagt iets meer interactie tijdens het spel. Het is een leuke extra, maar persoonlijk zullen we 7 Wonders even graag zonder als met deze uitbreiding spelen.

7 Wonders Edifice, Asmodee, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar

7 Wonders is al bijna een oldie te noemen, maar absoluut een klassieker binnen het betere bordspelgamma. De eerste editie dateert van 2010 en ik denk dat wij het al ongeveer even lang in onze kast hebben staan, het pré-Spellenmolen-tijdperk, toen er dus nog geen recensies van onze hand verschenen. De tijd ook waarin we steeds gebrek hadden aan een derde speler, en hoewel er een 2-speler-variant was, was 7 Wonders toch vooral leuk met een iets groter groepje.

Ondertussen zijn we dus ruim 10 jaar verder en is Kobe in het 7 Wonders universum getuimeld. Hij ontdekte 2 jaar geleden 7 Wonders Architects was toen al laaiend enthousiast. Tijd voor de gewone 7 Wonders! Zoals de naam zegt heb je ook hier 7 Wonderen, waarvan elke speler er één kan kiezen om het spel te spelen.

Het spel verloopt doorheen drie tijdperken, elk tijdperk start met 7 handkaarten. Je kiest er één en geeft de overige door aan je buur. Als de kaarten op zijn volgt er een conflict tussen spelers vooraleer we verder gaan met het volgende tijdperk. In 7 Wonders heeft bovendien ALLES te maken met je buurman of buurvrouw. Niet alleen krijg je zijn/haar kaarten, maar je kan er ook grondstoffen gaan kopen als je iets ontbreekt. Je zal conflicten met hen voeren, voordelen (door hen) ontvangen en aan het einde misschien zelfs punten door verdienen!

Tussen die beschikbare kaarten vind je grondstofkaarten in verschillende soorten, die zijn belangrijk om andere kaarten (of delen van je wonder) te kunnen bekostigen. Want hoe later in het spel, hoe duurder de kaarten! Sommige kaarten leveren pure overwinningspunten op terwijl andere dan weer de militaire macht geven die je kan helpen zo’n conflict te overwinnen. Al snel ontdek je ook nog andere types kaarten die het spel alleen maar leuker maken.

Samengevat: in 7 Wonders draait alles om keuzes maken. Alles is goed, maar wat is in dit geval het béste? Terwijl je je eigen wonder uitbouwt ben je continu aan het waken over je linker- en rechterbuur. 7 Wonders voelt aan als een ‘groots’ spel, en toch duurt het hooguit 30 minuutjes. Dat allemaal doordat alle speler gelijktijdig nadenken en gelijktijdig spelen. Wij waren 10 jaar geleden al enthousiast en overtuigd, vandaag de dag is ook Kobe hélemaal in de ban van 7 Wonders. Hij speelde het al met vriendjes, en ook zij waren enthousiast. Wat leuk om deze klassieker bij ons (verdiend) te zien heropleven. Al wie 7 Wonders nog niet in huis heeft, maar houdt van snelle, doordachte en vooral héél leuke spelletjes: snel naar de winkel! Oh, en ervaren spelertjes die zorg kunnen dragen voor speelkaarten kunnen ongetwijfeld al vroeger meespelen!

7 Wonders, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar

In Creature Comforts kruipen we in de huid van een bosdierenfamilie. Met vier bosdiertjes gaan we ons 8 maanden lang voorbereiden op de winter, en dat in het prachtige decor van de Esdoornvallei! De prachtige illustraties brengen ons al meteen in de stemming voor deze vernieuwende workerplacement!

Voor wie niet bekend is met het spelconcept ‘workerplacement’: je hebt vier werkers die je elke ronde opnieuw op een andere locatie kan inzetten om bepaalde acties voor jou te laten uitvoeren. Zo kan je in de vallei, rivier of op de markt grondstoffen verzamelen die je op andere locaties kan gebruiken om goederen te maken. Wil jij graag een bordspel aanschaffen? Of ga je toch eerder voor een schommelstoel en een potje thee? Door je goederen slim te combineren verdien je niet alleen de basispunten, maar maak je telkens kans op bonuspunten. Want geef toe, een kommetje soep is toch NOG beter met wat vers brood erbij? Elke maand is er bovendien een andere reiziger te gast in de Herberg, goed voor elke maand vernieuwende en exclusieve actiemogelijkheden! Tenslotte kan je nog investeren in werkplaatsen, en ook hier probeer je de beste combinaties te vormen. Door eigenaar van een bos te worden profiteer je mee als medespelers hout komen sprokkelen, maar met een bureau kan je dan weer punten verdienen voor verlichtingskaarten van je medespelers. Interactie is in Creature Comforts vrij beperkt, maar dit soort kleine dingen geeft wel een leuke draai aan het spel.

Wat Creature Comforts echter écht uniek maakt is niet het geweldig leuke thematische verhaal, maar de manier waarop je werkers aan het werk gaan. Een dobbelsteenwaarde zal namelijk bepalen of (en hoe) je bepaalde acties überhaupt kán uitvoeren! Op het moment dat je je vier werkers inplant ken je slechts de 2 waardes van je familiedobbelstenen, de algemene dobbelstenen – die je ook nodig hebt – zal je pas daarna ontdekken. Op die manier wordt het uitzenden van je werkers een (berekende?) gok. Noem het de X-Factor, die Creature Comforts meteen naar een hoger niveau tilt!

Creature Comforts is een spel dat echt tot de verbeelding spreekt. Wij houden heel erg van spellen die thematisch goed uitgewerkt zijn. Het helpt niet alleen om de spelregels ervan goed te begrijpen, maar het is gewoon dubbel zo leuk dat je écht iets aan het opbouwen bent. De prachtige illustraties en het mooie spelmateriaal maken het natuurlijk helemaal af. De tekst op de kaarten maakt een eerste spel wat onoverzichtelijk, je wilt steeds altijd alle beschikbare kaarten gelezen hebben waardoor je best wat tijd verliest. Dat, in combinatie met het feit dat iedereen best veel tijd nam om de beschikbare dobbelstenen aan een werker te koppelen, maakt dat ons eerste potje behoorlijk langer duurde dan aangegeven op de doos. De keren daarna kenden we de kaarten wat beter en speelde het best vlot. De grote hoeveelheid aan wisselende kaarten zorgt ervoor dat Creature Comforts elke keer weer anders aanvoelt. Creature Comforts is geen spel dat je op tafel legt voor jonge kinderen en is uitermate geschikt voor een avondje onder volwassenen, met zowel gelegenheids- als veelspelers. Uiteraard kunnen ook jonge, ervaren spelers zoals Kobe hier ten volle van genieten. Kobe was op slag verliefd op dit leuke familiespel, de manier waarop je ‘hoopt’ op een goed dobbelresultaat en tegelijkertijd de beste combinaties probeert samen te stellen maakt het helemaal af! Alles samen maakt Creature Comforts een variërend, aangenaam en toegankelijk familiespel. Eéntje die wij maar al te graag op tafel leggen met ervaren spelers!

Creature Comforts, Happy Meeple Games, 1-5 spelers, 45 min., vanaf 8 jaar

De doos en titel zeggen eigenlijk al genoeg: Doodle Dash is een tekenspel! Elke speler krijgt een bordje en een uitwisbare stift. Nu denk je misschien: Jamaar, ik kán helemaal niet tekenen! Wel: in Doodle Dash kan dat zelfs een voordeel zijn, dus lees nog even verder.

Elke ronde is er één speler de actieve speler die zal moeten raden wat de andere spelers aan’t tekenen zijn. Hij noemt een getal en duidt zo onwetend aan wélk woord zij moeten tekenen. Terwijl de actieve speler zijn ogen toe houdt gaan de anderen aan de slag. Wie eerst klaar is grijpt de totem, wie als tweede klaar is neemt de dobbelsteen en gaat aan het dobbelen. Van zodra hij STOP dobbelt stoppen ook de overige spelers met tekenen. Tenslotte mag de actieve speler de tekeningen in diezelfde volgorde bekijken en telkens één gok doen. Bij een juist antwoord krijgt zowel de tekenaar als de actieve speler een punt. Zeer gedetailleerd tekenen kan dus best in je nadeel spelen, want misschien krijgen ze jouw tekening nooit te zien? Elke keer opnieuw moet je afwegen of je voor details of voor de snelheid gaat. Eindelijk een tekenspel waar niet de beste kunstenaar uit de groep steeds wint!

Doodle Dash werd hier vanaf dag één heel enthousiast onthaald. De 10+ op de doos is best misleidend, want in onze ogen kan je Doodle Dash toch heel wat vroeger meespelen. Van zodra je zelf kan lezen (je kan de opdracht natuurlijk niet luidop voorlezen), kan je Doodle Dash meespelen. Dat maakt Doodle Dash een leuk en vlot party/familiespel. Jong en oud samen aan tafel, plezier gegarandeerd! De grote hoeveelheid aan woordkaarten maakt Doodle Dash elke keer weer anders. Na veel spelen zien de bordjes en de stiftjes wel af, maar dat is natuurlijk een nadeel van z’n eigen succes. Doodle Dash komt ongetwijfeld nog vaak op tafel, dit soort creatieve spellen wordt hier altijd gesmaakt!

Doodle Dash, Geronimo Games, 3-7 spelers, 15 min., vanaf 10 jaar

Alice Garden was zo’n spel waar we instant verliefd werden op het mooie materiaal. We ontdekten het op Zuiderspel 2022 en zagen voor elke speler een spelersbord in de vorm van een tuin, 5 prachtige fluwelen zakjes met daarin een berg aan tetris-achtige blokfiguren. Dat smaakt naar meer, is het écht zo leuk als het eruit ziet?

Het doel was alvast te voorspellen: leg een tuin aan die voldoet aan de eisen van de Koningin, en scoor op die manier zoveel mogelijk punten! Elke ronde kiest één speler een vorm om blokjes open te leggen op tafel, vervolgens mag elke speler (te beginnen met diegene die de vorm koos) één blok nemen om aan te leggen in zijn tuin. Simpel, toch? Op die vormen vind je alles wat je in een koninklijke tuin kan vinden: rozen, bomen, paddenstoelen en om het helemaal af te maken: schaakstukken! Elke soort kan je punten opleveren, maar daar hebben ze uiteraard allemaal hun eigen voorwaarden voor. Bomen zet je namelijk het liefst in rijtjes terwijl een roos volledig tot zijn recht komt in een vol gebied. Schaakstukken zet je dan weer op het schaakveld en paddenstoelen verdeel je best wat over de hele tuin. Af en toe in tuinmannen investeren kan ook geen kwaad, want teamwork makes the dream work! Een team van tuinmannen levert je namelijk extra bonustegels op, ideaal om de laatste details af te werken aan het einde! Op het einde helpt een scoreblok om alle verschillende soorten tegels te waarderen en zo de winnaar te bepalen.

Voor wie het nog niet door had: Alice’s Garden is dus écht zo leuk als het eruit ziet. Of tenminste voor wie van puzzelspelletjes houdt. Het puzzelen van die blokjes is iets wat wij over het algemeen al heel graag doen, maar in Alice’s garden heb je dat éxtra laagje. Je blokken moeten niet alleen fysiek op je spelersbord (met zo weinig mogelijk onbenutte velden) passen, maar nu ook inhoudelijk samen horen als je veel punten wilt scoren. Alice’s Garden is een spel dat heel snel uitgelegd is en zo zeer toegankelijk is, tegelijkertijd zorgt het toch voor voldoende diepgang om ook ervaren spelers te bekoren. Het artwork en het materiaal maakt het tenslotte helemaal af. Wij hebben Alice’s garden inmiddels een jaar in huis, en we worden het maar niet beu. Het is geliefd bij ons alle vier, maar ook bij heel wat vrienden en familieleden die het hier al kwamen meespelen! Het enige minpunt is misschien het te dunne scoreblokje, al is dat stiekem ook wel te danken aan z’n eigen succes!

Alice’s garden, Happy Meeple Games, 1-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Oneironauts was een spel waar we op slag verliefd op werden. Een super mooie blikken doos, een gedetailleerd houten schaapje en vooral prachtig geïllustreerde grote kaarten! Dat smaakt naar meer! In Oneironauts gaan we coöperatief aan de slag in een oceaan van dromen. Om te winnen zullen we elkaars keuze goed moeten interpreteren en zo 15 schaapjes tellen vooraleer onze elixir op is.

Elke ronde wordt er een kaartje met een thema open gedraaid, waarna alle spelers in het geheim één kaart kiezen die bij dat thema past. Vervolgens wordt er één kaart van de stapel aan toegevoegd en worden de kaarten in een willekeurige volgorde open op tafel gelegd. Alle spelers gokken gelijktijdig welke kaart uit de stapel komt, overleggen is uiteraard niet toegestaan. Hoe meer juiste antwoorden, hoe meer punten! Het woordkaartje wordt vervolgens op de elixir-buisjes gelegd en vormt zo een soort van rondeteller.

Oneironauts is een eenvoudige variant op Dixit, ééntje die vooral heel veel rust uitstraalt. Kobe en Matteo doopten het om tot ons ‘slaapspelletje’. Samen Oneironauts spelen is super gezellig en relaxt waardoor ze het ideaal vonden om vlak voor het slapengaan te spelen. Ook bij vrienden en familie viel Oneironauts absoluut al in de smaak! Winnen is zeker niet evident, maar ook niet onhaalbaar. Een kleine geluksfactor is zeker aanwezig maar geen pretbederver voor ons. Oneironauts is een spelletje dat hier heel erg gewaardeerd wordt en ongetwijfeld nog vaak op tafel zal komen!

Oneironauts, IGames, 2-6 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar

Het Oostenrijkse Piatnik kwam op Spiel 2022 met hun nieuwste “80 Days”. In 80 dagen maken we een avontuurlijke reis rond de wereld. We vertrekken in Londen, december 1872 en maken ons klaar voor een heus avontuur. 80 dagen zullen voorgesteld worden door 5 perioden of speelronden. Elke ronde start met een nieuwsbericht, alle avonturiers krijgen hier een som geld die ze die ronde kunnen spenderen tijdens hun acties. Als iedereen gepast heeft (meestal wanneer de spelers blut zijn) wordt alles in gereedheid gebracht voor de volgende speelronde.

Alles wat je in de wereld wilt doen kost uiteraard geld, in 80 days is dat vooral reizen en shoppen! Hoe vaker een bepaalde actie tijdens de ronde gebruikt wordt, hoe duurder die wordt. De eerste speler kan bijvoorbeeld voor 1 munt de trein nemen terwijl de volgende speler daar 2 munten voor zal moeten betalen. In de verschillende steden kan je ook revolvers, paraplus en kleding artikelen aankopen. Die kan je stockeren in je koffer en heb je nodig om tijdens je reis ook avontuurkaarten te volbrengen. Zij vormen de basis van je dagboek en leveren je bonussen en punten op! In het basisspel (het A-bord) kan je als actie ook nog gaan bedelen terwijl je op het B-bord een bepaald voordeel kiest bij het passen.

Je zal minstens 4 avonturen moeten vervolledigen vooraleer je weer welkom bent in Londen. Hoe sneller je hier geraakt, hoe meer punten je verdient! Je laatste beurten spendeer je in de Engelse hoofdstad en kan je je extra focussen op het vervullen van opdrachten. Nadat iedereen heeft gepast eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten.

80 Days voelde voor ons aan als een spel dat al jaren bestond, een doorwinterde klassieker met ongetwijfeld een zeer groot doelpubliek. Het bekende verhaal enerzijds, het luchtige spelprincipe anderzijds. Je probeert het beschikbare budget nuttig te besteden en je acties nauwkeurig uit te dokteren. De interactie met medespelers zit vooral in het feit dat ze de kosten voor jouw acties de hoogte in jagen, waardoor je steeds op zoek blijft gaan naar manieren om het toch ‘anders’ aan te pakken dan hen. 80 Days is zeker geen strategische klepper, maar wel een familiespel dat weet te entertainen. Voorlopig is er (nog?) geen sprake over een Nederlandstalige versie, maar dit soort spellen zal het ongetwijfeld goed doen in de massamarkt. Ik zie het al helemaal voor mij tijdens een gezellige avond met familie of vrienden. Kobe was ook heel enthousiast en speelt 80 Days met véél plezier nog enkele keren mee!

80 Days, Piatnik, 2-4 spelers, 60 min., vanaf 10 jaar

Op Maui is de handdoeken oorlog pas écht begonnen. We bevinden ons op een prachtig en zonnig strand nabij de oceaan. De opdracht: leg je handdoeken strategisch neer en ga op zoek naar de beste posities. Dichtbij het water en onder een parasol zijn de beste locaties, maar té dicht wil je nu ook weer niet komen. Als je aan de beurt bent kan je munten of een handdoek van de markt nemen. Die handdoek leg je op de volgende beschikbare plaats op je persoonlijke strand, waarbij je probeert minstens één handdoekkleur te laten overeenkomen met de vorige handdoektegel.

Wanneer zo’n kleur overeenstemt krijg je extra punten voor die handdoekkleur. Hoe beter de locatie, hoe meer punten! Je gaat dus niet louter op zoek naar handdoektegels die mooi passen, maar je probeert ze bovendien te laten passen op de meest uiterst gelegen gebieden van je strand om zo extra punten te sprokkelen! Leg je de handdoek echter één plaatsje te ver dan worden er minpunten afgetrokken. Door je handdoeken goed te schikken kan je af parasols vrijspelen, die leveren extra bonuspunten op. Het spel eindigt van zodra één speler de laatste handdoek op zijn spelersbord legt. De speler met de meeste punten wint het spel.

Maui heeft verrassend eenvoudige spelregels en kan je daardoor dus met iedereen op tafel leggen. In onze spelletjes werden de strandmunten zelden gebruikt en werd er vooral gezocht naar een manier om één van de gratis handdoektegels nuttig in te zetten. Je kiest op basis van de kleuren en zal moeten beslissen of je bepaalde richtingen uitgaat om de parasols te grijpen of niet. In de krab-variant worden die keuzes nog uitgebreider omdat je bepaalde spots wilt vermijden. Deze variant maakt het spel een tikkeltje interessanter maar het algemene gevoel blijft zeker behouden. Diepgaande strategieën komen er bij Maui niet aan de pas, maar de kleine beslissingen die je moet nemen zorgen ervoor dat het toch entertainend genoeg is om op tafel te leggen. Maui is een spel dat wij vooral aan families en gelegenheidsspelers zouden aanbevelen. Absoluut ééntje dat wij in de zomermaanden (kwestie om wat in de sfeer te komen) met veel plezier terug naar boven zullen halen!

Maui, Asmodee, 2-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Als onderzoeksteam reizen we met de boot naar Toko Island. Op dat eiland zijn een heleboel schatten bedolven, samen zullen we in de voetsporen treden van enkele wereldberoemde wetenschappers! De eerste opdracht is een missie van Jean-Baptist Lamarck, een bioloog uit de 18e eeuw met veel kennis over ongewervelden. De gedetailleerde informatie die je in het spelregelboek kan vinden (over de wetenschappers, maar ook over alle gebruikte voorwerpen) spraken Kobe en Matteo al meteen heel erg aan. Hoe meer ze kunnen bijleren, hoe liever ze dat hebben!

Tijdens het spelen wijk je weliswaar wat af van die wetenschappelijke achtergrond en krijgen we een geheugen- en deductiespel voorgeschoteld. Tijdens je beurt kies je een onderzoeksfiche van het schip en mag je (zoals aangegeven) 1, 2 of 3 fiches omdraaien binnen een bepaald gebied op het eiland. Samen proberen jullie de gevraagde schat te vinden. Om later in het spel vlot de volgende voorwerpen terug te vinden proberen jullie natuurlijk alles te onthouden. Hoewel dit spelprincipe wel doet denken aan memory voelde Toko Island toch heel anders aan, wij noemen het eerder een “geheugenspel” i.p.v. de zoveelste memory-variant.

Naast onthouden zit er in Toko Island ook een deeltje logisch denken verstopt. Op de overzichtskaart kan je zien welke schatten er zijn, hierdoor kan je deductie-gewijs redeneren naar welke grootte je op zoek moet gaan. Naar onze ervaring was dat in de eerste spelletjes weinig noodzakelijk, maar hoe meer missies je volbrengt, hoe belangrijker dit deel van het spel wordt.

Je wint het spel door de 10 verborgen schatten te vinden vooraleer jullie gereedschap is uitgeput. Een opdracht waar wij tijdens de eerste missies met gemak in slaagden. Door zo’n missie te voltooien behaal je een trofeekaart die je kan verzamelen in een mooie kaft. Prestigieuze overwinningen zorgen bovendien voor een glinsterende trofee. Kobe en Matteo waren dus meteen gemotiveerd om het onderste uit de kan te halen, en dat was net iets minder eenvoudig.

Het spel bevat 4 soorten missies, telkens in 3 verschillende moeilijkheidsgraden. Qua herspeelbaarheid kan dit natuurlijk tellen! Kobe en Matteo waren van in het begin dol enthousiast over Toko Island. Ze houden ervan om hun geheugen op de proef te stellen, ze houden van de wetenschappelijke achtergrond dat het spel met zich meebrengt en blijven bovendien getriggerd omdat het spel steeds uitdagender wordt. De kaft voor de oogverblindende trofee-kaarten is een bijzonder leuk extraatje en er is zélfs aan een stoffen zakje gedacht om alle fiches netjes op te bergen. De leeftijdsaanduiding (6+) geeft aan dat Toko Island voor kinderen bedoeld is, maar in dit geval toch ééntje die wat grotere kinderen ongetwijfeld ook nog kan bekoren. Stiekem zou ik het zelfs met volwassenen onderling op tafel durven leggen!

Toko Island, Helvetiq, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Akropolis is een spelletje dat wordt uitgegeven door het Franse Gigamic. Voor de beschikbaarheid in België moeten we nog even geduld hebben, maar wij konden het spel alvast uitproberen. We wanen ons in het oude Griekenland en streven naar de titel “Getalenteerd architect”. Alle spelers bouwen gelijktijdig een eigen stad uit, rekening houdend met de voorgeschreven bouwregels.

Om te beginnen krijgt elke speler een starttegel, vanaf dan liggen er voortdurend tegels open (die geregeld worden aangevuld) die je kan aankopen. De eerste in de rij is gratis, daarna worden ze steeds duurder. Op die tegels vind je 3 types: steengroeven, pleinen en districten. Steengroeven leveren je stenen op wanneer deze overbouwd worden, en dit maakt Akropolis meteen uniek in de categorie tegel-leg spellen. Hoger liggende tegels zullen bovendien zwaarder doorwegen in de puntentelling en leveren dus best wat op! Pleinen zijn van groot belang, want zij vormen de coëfficiënt voor de puntentelling in die bepaalde kleur. Als je geen enkel plein hebt is dat dus x 0, terwijl je mits wat opbouwen evenwel x 6 zou kunnen halen. Iets om zéker rekening mee te houden dus! Tenslotte zijn er de districten, die elk hun eigen bouwvoorschriften hebben. Huizen wil je namelijk in groep, terwijl winkels best gespreid worden en het leger aan de rand van je stad moeten waken. Tempels wil je omringen en tuinen wil je overal en vooral zoveel mogelijk!

De spelregels zijn relatief snel uitgelegd en er is een kaartje voorzien dat alles nog eens mooi (in het Engels) samenvat. Akropolis voelt als één grote puzzel, je probeert het beste te halen uit de tegels die je het goedkoopste kan krijgen. Voor pleinen geef je al eens wat meer uit, want die zijn toch wel cruciaal. De combinatie van spelregels maakt Akropolis voor ons heel innovatief binnen zijn categorie. Tegenspelers kunnen ook tactisch spelen door in de gaten te houden welke pleinen je nodig hebt, maar verder is Akropolis een spel met weinig interactie waar je toch hoofdzakelijk met je eigen werk bezig bent. Het speelt aangenaam en vlot. Hoewel het thema nog niet binnen Kobe’s leefwereld ligt vindt hij Akropolis alvast een heel leuk spel, en wij geven hem daar meer dan gelijk in. Akropolis is een licht familiespel dat wij zeker ook met alleen volwassenen op tafel zouden durven leggen! Als laatste nog een compliment voor de doos die netjes georganiseerd is en waar je alles netjes kan in opbergen.

Akropolis, Gigamic, 2-4 spelers, 25 min., vanaf 8 jaar