Oneironauts was een spel waar we op slag verliefd op werden. Een super mooie blikken doos, een gedetailleerd houten schaapje en vooral prachtig geïllustreerde grote kaarten! Dat smaakt naar meer! In Oneironauts gaan we coöperatief aan de slag in een oceaan van dromen. Om te winnen zullen we elkaars keuze goed moeten interpreteren en zo 15 schaapjes tellen vooraleer onze elixir op is.

Elke ronde wordt er een kaartje met een thema open gedraaid, waarna alle spelers in het geheim één kaart kiezen die bij dat thema past. Vervolgens wordt er één kaart van de stapel aan toegevoegd en worden de kaarten in een willekeurige volgorde open op tafel gelegd. Alle spelers gokken gelijktijdig welke kaart uit de stapel komt, overleggen is uiteraard niet toegestaan. Hoe meer juiste antwoorden, hoe meer punten! Het woordkaartje wordt vervolgens op de elixir-buisjes gelegd en vormt zo een soort van rondeteller.

Oneironauts is een eenvoudige variant op Dixit, ééntje die vooral heel veel rust uitstraalt. Kobe en Matteo doopten het om tot ons ‘slaapspelletje’. Samen Oneironauts spelen is super gezellig en relaxt waardoor ze het ideaal vonden om vlak voor het slapengaan te spelen. Ook bij vrienden en familie viel Oneironauts absoluut al in de smaak! Winnen is zeker niet evident, maar ook niet onhaalbaar. Een kleine geluksfactor is zeker aanwezig maar geen pretbederver voor ons. Oneironauts is een spelletje dat hier heel erg gewaardeerd wordt en ongetwijfeld nog vaak op tafel zal komen!

Oneironauts, IGames, 2-6 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar

Het Oostenrijkse Piatnik kwam op Spiel 2022 met hun nieuwste “80 Days”. In 80 dagen maken we een avontuurlijke reis rond de wereld. We vertrekken in Londen, december 1872 en maken ons klaar voor een heus avontuur. 80 dagen zullen voorgesteld worden door 5 perioden of speelronden. Elke ronde start met een nieuwsbericht, alle avonturiers krijgen hier een som geld die ze die ronde kunnen spenderen tijdens hun acties. Als iedereen gepast heeft (meestal wanneer de spelers blut zijn) wordt alles in gereedheid gebracht voor de volgende speelronde.

Alles wat je in de wereld wilt doen kost uiteraard geld, in 80 days is dat vooral reizen en shoppen! Hoe vaker een bepaalde actie tijdens de ronde gebruikt wordt, hoe duurder die wordt. De eerste speler kan bijvoorbeeld voor 1 munt de trein nemen terwijl de volgende speler daar 2 munten voor zal moeten betalen. In de verschillende steden kan je ook revolvers, paraplus en kleding artikelen aankopen. Die kan je stockeren in je koffer en heb je nodig om tijdens je reis ook avontuurkaarten te volbrengen. Zij vormen de basis van je dagboek en leveren je bonussen en punten op! In het basisspel (het A-bord) kan je als actie ook nog gaan bedelen terwijl je op het B-bord een bepaald voordeel kiest bij het passen.

Je zal minstens 4 avonturen moeten vervolledigen vooraleer je weer welkom bent in Londen. Hoe sneller je hier geraakt, hoe meer punten je verdient! Je laatste beurten spendeer je in de Engelse hoofdstad en kan je je extra focussen op het vervullen van opdrachten. Nadat iedereen heeft gepast eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten.

80 Days voelde voor ons aan als een spel dat al jaren bestond, een doorwinterde klassieker met ongetwijfeld een zeer groot doelpubliek. Het bekende verhaal enerzijds, het luchtige spelprincipe anderzijds. Je probeert het beschikbare budget nuttig te besteden en je acties nauwkeurig uit te dokteren. De interactie met medespelers zit vooral in het feit dat ze de kosten voor jouw acties de hoogte in jagen, waardoor je steeds op zoek blijft gaan naar manieren om het toch ‘anders’ aan te pakken dan hen. 80 Days is zeker geen strategische klepper, maar wel een familiespel dat weet te entertainen. Voorlopig is er (nog?) geen sprake over een Nederlandstalige versie, maar dit soort spellen zal het ongetwijfeld goed doen in de massamarkt. Ik zie het al helemaal voor mij tijdens een gezellige avond met familie of vrienden. Kobe was ook heel enthousiast en speelt 80 Days met véél plezier nog enkele keren mee!

80 Days, Piatnik, 2-4 spelers, 60 min., vanaf 10 jaar

Op Maui is de handdoeken oorlog pas écht begonnen. We bevinden ons op een prachtig en zonnig strand nabij de oceaan. De opdracht: leg je handdoeken strategisch neer en ga op zoek naar de beste posities. Dichtbij het water en onder een parasol zijn de beste locaties, maar té dicht wil je nu ook weer niet komen. Als je aan de beurt bent kan je munten of een handdoek van de markt nemen. Die handdoek leg je op de volgende beschikbare plaats op je persoonlijke strand, waarbij je probeert minstens één handdoekkleur te laten overeenkomen met de vorige handdoektegel.

Wanneer zo’n kleur overeenstemt krijg je extra punten voor die handdoekkleur. Hoe beter de locatie, hoe meer punten! Je gaat dus niet louter op zoek naar handdoektegels die mooi passen, maar je probeert ze bovendien te laten passen op de meest uiterst gelegen gebieden van je strand om zo extra punten te sprokkelen! Leg je de handdoek echter één plaatsje te ver dan worden er minpunten afgetrokken. Door je handdoeken goed te schikken kan je af parasols vrijspelen, die leveren extra bonuspunten op. Het spel eindigt van zodra één speler de laatste handdoek op zijn spelersbord legt. De speler met de meeste punten wint het spel.

Maui heeft verrassend eenvoudige spelregels en kan je daardoor dus met iedereen op tafel leggen. In onze spelletjes werden de strandmunten zelden gebruikt en werd er vooral gezocht naar een manier om één van de gratis handdoektegels nuttig in te zetten. Je kiest op basis van de kleuren en zal moeten beslissen of je bepaalde richtingen uitgaat om de parasols te grijpen of niet. In de krab-variant worden die keuzes nog uitgebreider omdat je bepaalde spots wilt vermijden. Deze variant maakt het spel een tikkeltje interessanter maar het algemene gevoel blijft zeker behouden. Diepgaande strategieën komen er bij Maui niet aan de pas, maar de kleine beslissingen die je moet nemen zorgen ervoor dat het toch entertainend genoeg is om op tafel te leggen. Maui is een spel dat wij vooral aan families en gelegenheidsspelers zouden aanbevelen. Absoluut ééntje dat wij in de zomermaanden (kwestie om wat in de sfeer te komen) met veel plezier terug naar boven zullen halen!

Maui, Asmodee, 2-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Als onderzoeksteam reizen we met de boot naar Toko Island. Op dat eiland zijn een heleboel schatten bedolven, samen zullen we in de voetsporen treden van enkele wereldberoemde wetenschappers! De eerste opdracht is een missie van Jean-Baptist Lamarck, een bioloog uit de 18e eeuw met veel kennis over ongewervelden. De gedetailleerde informatie die je in het spelregelboek kan vinden (over de wetenschappers, maar ook over alle gebruikte voorwerpen) spraken Kobe en Matteo al meteen heel erg aan. Hoe meer ze kunnen bijleren, hoe liever ze dat hebben!

Tijdens het spelen wijk je weliswaar wat af van die wetenschappelijke achtergrond en krijgen we een geheugen- en deductiespel voorgeschoteld. Tijdens je beurt kies je een onderzoeksfiche van het schip en mag je (zoals aangegeven) 1, 2 of 3 fiches omdraaien binnen een bepaald gebied op het eiland. Samen proberen jullie de gevraagde schat te vinden. Om later in het spel vlot de volgende voorwerpen terug te vinden proberen jullie natuurlijk alles te onthouden. Hoewel dit spelprincipe wel doet denken aan memory voelde Toko Island toch heel anders aan, wij noemen het eerder een “geheugenspel” i.p.v. de zoveelste memory-variant.

Naast onthouden zit er in Toko Island ook een deeltje logisch denken verstopt. Op de overzichtskaart kan je zien welke schatten er zijn, hierdoor kan je deductie-gewijs redeneren naar welke grootte je op zoek moet gaan. Naar onze ervaring was dat in de eerste spelletjes weinig noodzakelijk, maar hoe meer missies je volbrengt, hoe belangrijker dit deel van het spel wordt.

Je wint het spel door de 10 verborgen schatten te vinden vooraleer jullie gereedschap is uitgeput. Een opdracht waar wij tijdens de eerste missies met gemak in slaagden. Door zo’n missie te voltooien behaal je een trofeekaart die je kan verzamelen in een mooie kaft. Prestigieuze overwinningen zorgen bovendien voor een glinsterende trofee. Kobe en Matteo waren dus meteen gemotiveerd om het onderste uit de kan te halen, en dat was net iets minder eenvoudig.

Het spel bevat 4 soorten missies, telkens in 3 verschillende moeilijkheidsgraden. Qua herspeelbaarheid kan dit natuurlijk tellen! Kobe en Matteo waren van in het begin dol enthousiast over Toko Island. Ze houden ervan om hun geheugen op de proef te stellen, ze houden van de wetenschappelijke achtergrond dat het spel met zich meebrengt en blijven bovendien getriggerd omdat het spel steeds uitdagender wordt. De kaft voor de oogverblindende trofee-kaarten is een bijzonder leuk extraatje en er is zélfs aan een stoffen zakje gedacht om alle fiches netjes op te bergen. De leeftijdsaanduiding (6+) geeft aan dat Toko Island voor kinderen bedoeld is, maar in dit geval toch ééntje die wat grotere kinderen ongetwijfeld ook nog kan bekoren. Stiekem zou ik het zelfs met volwassenen onderling op tafel durven leggen!

Toko Island, Helvetiq, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Akropolis is een spelletje dat wordt uitgegeven door het Franse Gigamic. Voor de beschikbaarheid in België moeten we nog even geduld hebben, maar wij konden het spel alvast uitproberen. We wanen ons in het oude Griekenland en streven naar de titel “Getalenteerd architect”. Alle spelers bouwen gelijktijdig een eigen stad uit, rekening houdend met de voorgeschreven bouwregels.

Om te beginnen krijgt elke speler een starttegel, vanaf dan liggen er voortdurend tegels open (die geregeld worden aangevuld) die je kan aankopen. De eerste in de rij is gratis, daarna worden ze steeds duurder. Op die tegels vind je 3 types: steengroeven, pleinen en districten. Steengroeven leveren je stenen op wanneer deze overbouwd worden, en dit maakt Akropolis meteen uniek in de categorie tegel-leg spellen. Hoger liggende tegels zullen bovendien zwaarder doorwegen in de puntentelling en leveren dus best wat op! Pleinen zijn van groot belang, want zij vormen de coëfficiënt voor de puntentelling in die bepaalde kleur. Als je geen enkel plein hebt is dat dus x 0, terwijl je mits wat opbouwen evenwel x 6 zou kunnen halen. Iets om zéker rekening mee te houden dus! Tenslotte zijn er de districten, die elk hun eigen bouwvoorschriften hebben. Huizen wil je namelijk in groep, terwijl winkels best gespreid worden en het leger aan de rand van je stad moeten waken. Tempels wil je omringen en tuinen wil je overal en vooral zoveel mogelijk!

De spelregels zijn relatief snel uitgelegd en er is een kaartje voorzien dat alles nog eens mooi (in het Engels) samenvat. Akropolis voelt als één grote puzzel, je probeert het beste te halen uit de tegels die je het goedkoopste kan krijgen. Voor pleinen geef je al eens wat meer uit, want die zijn toch wel cruciaal. De combinatie van spelregels maakt Akropolis voor ons heel innovatief binnen zijn categorie. Tegenspelers kunnen ook tactisch spelen door in de gaten te houden welke pleinen je nodig hebt, maar verder is Akropolis een spel met weinig interactie waar je toch hoofdzakelijk met je eigen werk bezig bent. Het speelt aangenaam en vlot. Hoewel het thema nog niet binnen Kobe’s leefwereld ligt vindt hij Akropolis alvast een heel leuk spel, en wij geven hem daar meer dan gelijk in. Akropolis is een licht familiespel dat wij zeker ook met alleen volwassenen op tafel zouden durven leggen! Als laatste nog een compliment voor de doos die netjes georganiseerd is en waar je alles netjes kan in opbergen.

Akropolis, Gigamic, 2-4 spelers, 25 min., vanaf 8 jaar

Yak heeft een kleurrijke cover, een cover waarbij we moeilijk konden inschatten welk type spel we mochten verwachten. De doos weegt opvallend zwaar, met een berg aan houten blokken en 4 prachtige yaks met hun handelskarren. We duiken het Himalaya gebergte in, waar de yaks af en toe het noorden kwijt zijn door de dichte mist. De dorpsoudste vroeg ons om een stenen toren te bouwen, dus we gaan snel aan de slag!

De komende dagen (= speelrondes) gaan we zorgvuldig aan die opdracht besteden. In de ochtend beslissen we wat te doen, in de namiddag voeren we onze plannen uit. Er staat telkens één yak voor ons klaar. Als je de actie bevoorraden koos kan je één voedselsoort uit de handelskar nemen, voor de actie bouwen moet je dan met die voedselfiches betalen. Op die manier koop je stenen om je piramide te bouwen. Elke kar heeft z’n eigen restricties van voedselfiches die niet aanvaard worden, wat het handelen er niet gemakkelijker op maakt! Tenslotte kan je ook naar de markt om maximaal 2 (verschillende) voedselfiches te halen.

In Yak probeer je continu vooruit te kijken. Je weet dat de yaks bij zonsondergang hun tocht verderzetten en welke mogelijkheden dat voor jouw volgende beurt zal meebrengen. Maar af en toe (op onvoorspelbare momenten!) brengt de opkomende mist alles in de war en lopen de yaks plots de andere richting uit. Kan jij snel schakelen, of zat je hier stiekem al op te wachten na jouw berekend risico? Het vormt zeker ook een kleine geluksfactor in het spel, hoewel je toch steeds het gevoel behoudt de touwtjes in handen te hebben. Bij het bouwen van die toren probeer je rekening te houden met de kleur van je bouwstenen; de grootte en het aantal kleuren van je bouwstenen zal bepalend zijn bij de eindscore.

Yak brengt interessante spelprincipes met zich mee, ideaal om kennis te maken met het betere spel. Wij beschouwen Yak dan ook als een licht familiespel, een leuke instapper (zoals bijvoorbeeld Ticket to Ride) en zeer geschikt voor jonge gezinnen! Yak verdient voor ons absoluut een prijs voor het prachtige materiaal: de yaks, de houten stenen, de spelersbordjes, de karren, zélfs het zakje is geweldig! Wij vonden Yak het leukst met 4 spelers, met 2/3 spelers ontbreekt er namelijk één kar waardoor de geluksfactor groter aanvoelde en het plannen vaak stroever verliep. Yak werd bij ons door iedereen positief onthaald en zal dus zeker nog vaker gespeeld worden!

Yak, Asmodee, 45 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar

Die Wandelnden Türme was op Spiel 2022 nieuw bij het Duitse Abacusspiele, een uitgever die de laatste jaren al heel wat toppers op de markt bracht. De leuke 3D-torens en de vele gekleurde mannetjes uit dit spel trokken meteen onze aandacht en speelden ons eerste potje dus meteen op de beurs!

De bedoeling is eenvoudig: drop al je meeples in het zwarte kasteel en win het spel! De spelregels zijn ook op 2 minuten uitgelegd. Tijdens jouw beurt kan je namelijk 2 actiekaarten uitspelen, daarmee kan je torens en/of meeples over het landschap verplaatsen. Door zo’n toren over andere meeples te verplaatsen kan je één van je toverdrankjes vullen, die heb je namelijk allemaal nodig om je laatste meeple in het zwarte kasteel te kunnen droppen! Continu alert blijven is dus de boodschap, want voor je het weet zijn jouw meeples verstopt onder één van de vele torentjes en verlies je kostelijke acties om ze terug te vinden. Tegelijkertijd ben je de hele tijd aan het plannen, kan je het aantal stapjes met die torens en je meeples zo uittellen zodat er een meeple in het kasteel eindigt? Klein detail: dat kasteel beweegt ook nog eens elke keer er een meeple in komt, soms rendeert het dus om je meeple gewoon even te laten wachten. Aan jou om de juiste beslissing te nemen op het juiste moment! De uitgever voorziet meteen ook heel wat extra acties die je (mits het gebruik van toverdrankjes) kan inzetten voor een uitdagender spel!

Vrij eenvoudige spelregels, maar tijdens het spelen voel je al snel meer diepgang dan je op het eerste zicht zou verwachten. Dat is bij ons toch vaak een succes-recept voor een licht familiespel. De manier waarop je die regels naar je hand probeert te zetten en steeds het onderste uit de kan probeert te halen smaakt naar meer. 3D elementen in een spel zijn altijd leuk, maar het concept om meeples mét hun torens te verplaatsen of te verstoppen is toch best vernieuwend. Die Wandelnden Türme speelt best vlot en hier geld vooral: hoe meer spelers, hoe meer vreugd! Voor 2 spelers zouden we het niet meteen aanraden, maar het kan. Dit spel is voor ons zeker een aanrader voor gezinnen die houden van niet al te complexe spellen, stiekem hopen we dat er snel een Nederlandstalige versie volgt!

Die Wandelnden Türme, Abacusspiele, 30 min., 2-6 spelers, vanaf 8 jaar

Zombie Kidz is één van onze meest gespeelde spelletjes het afgelopen anderhalf jaar. In het begin was vooral Kobe fan, maar al snel was Matteo even enthousiast. Zombie Kidz ging al mee naar familie, vrienden én school; dat wilt al wat zeggen! Nu Zombie Kidz was uitgespeeld waren we klaar voor het volgende avontuur: Zombie Teenz! En wat blijkt? Thematisch gezien is dit ook een vervolg op het verhaal. Nu de zombies verbannen zijn uit de school, maken ze de hele stad onveilig. Het is aan ons, tieners, om de zombie-gekte onder controle te houden door een tegengif te brouwen.

Daarvoor moeten we 4 kratten uit de gebouwen naar onze thuis-locatie (de school) brengen. Die kratten zijn echter te zwaar om te dragen, we moeten dus een menselijke ketting vormen om ze aan mekaar door te geven. Een aspect dat we in gezelschapsspelletjes nog maar zelden tegen kwamen maar meteen een leuke twist geeft aan dit spel! Terwijl we ons focussen op die kratten moeten we ook proberen te vermijden dat de zombies alle gebouwen onder controle krijgen, want zij hebben inmiddels indrukwekkende bewegingstechnieken! Net als bij Zombie Kidz heeft ook Zombie Teenz heel eenvoudige spelregels. Eenvoudige spelregels willen echter niet zeggen dat je ook gemakkelijk kan winnen, en laat dat nu net dé kracht zijn van deze Zombie-reeks! Die eenvoudige spelregels probeer je zodanig naar de hand te zetten dat je met zo weinig mogelijk tijdsverlies slaagt in je opdracht. Het heeft een soort verslavend effect, je moet het echt proberen om te begrijpen!

Ook Zombie Teenz is een legacy-spel, dus een spel dat evolueert doorheen de spelsessies. Na elke sessie mag je een stickertje kleven, zo zie je op het evolutiespoor wanneer je een nieuw envelopje mag openen. Met 14 enveloppen staat er ons nog een heel avontuur te wachten! Als dat avontuur even boeiend wordt als Zombie Kidz dan gaan we hier ongetwijfeld weer heel veel plezier aan beleven. Je hoeft Zombie Kidz niet vooraf gespeeld te hebben, maar wij zijn stiekem wel blij dat we dat wél gedaan hebben en zo het volledige verhaal mee hebben. Zombie Teenz is qua moeilijkheidsgraad moeilijker te winnen dan Zombie Kidz, wat ook mooi in de evolutie past. Het materiaal is opnieuw van mooie kwaliteit, en fijn dat ze (o.a door een speelfiguur in een rolstoel) ook aan diversiteit gedacht hebben. Na 20 speelsessies nog enthousiast zijn en de indruk hebben dat het spel nét nieuw is? Bij Zombie Teenz kan dat! Hier zijn niet enkel de jongens, maar ook de mama’s weer enthousiast!

Zombie Teenz Evolutie, Asmodee, 2-4 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar

Cactus Town is voor ons dé grote verrassing van Spiel 2022 geworden. We ontdekten het spelletje dankzij de opvallend leuke cover, de 7+ aanduiding deed ons meteen vermoeden dat het qua niveau wel zou passen om met ons ganse gezin te spelen. Het spelmateriaal is best eenvoudig: een hoop kaarten en wat kartonnen stand-ups. Voor alle duidelijkheid: dan heb ik het over de basis-versie. Wij hadden het geluk om de Deluxe-versie te testen en kregen er dus ook minifigures, een speelbord en andere extra’s bij.

De spelregels waren een uitdaging, voor mij waren ze niet heel duidelijk geschreven. Hoewel het spel nochtans wel logisch in elkaar zit hebben we toch een filmpje opgezocht voor wat extra duiding. Daarna kon de pret beginnen! Cactus Town is alvast uniek omdat elke speler dit spel op een andere manier zal ervaren, spelen én winnen. Elke speler speelt zijn eigen verhaal, maar wel in dezelfde stad én met veel interactie. Wij hebben het spel eerst met twee spelers uitgetest, daarbij zijn enkel de sherrifs en de dieven in het spel. De dieven kennen 4 geheime locaties en krijgen als opdracht deze locaties te vinden, te overvallen en met de buit te ontsnappen. De sherrifs willen dat echter voorkomen door 2 dieven te overmeesteren in een duel en vervolgens achter slot en grendel te steken!

Alsof dit nog niet voor genoeg spektakel zorgt gaan we dit spel ook per ronde plannen: elke speler legt zijn actiekaarten in volgorde, daarna start het echte spel. De startspeler voert zijn eerste actiekaart uit, waarna ook de andere speler zijn eerste kaart speelt, enz. Je gaat dus niet zomaar rechtuit voor je doel, maar je probeert ook continu in te schatten wat je tegenstander wanneer zou doen zodat je daar zo goed mogelijk op kan inspelen. Dit zorgt voor een super spannende ervaring: klopt jouw plannetje of word je toch gedwarsboomd door je tegenstander? De acties zijn (dankzij het thematische plaatje) heel duidelijk en dus snel uit te leggen aan jong en oud. Al snel werd duidelijk dat Cactus Town een gewéldige nagelbijter was voor 2 spelers, maar wat dan met die derde en vierde speler? Kobe en Matteo waren al fan van bij de speluitleg, aangezien zij het spel quasi meteen onder de knie hadden haalden we er snel de premiejagers en de danseres bij!

Ook die twee rollen hebben natuurlijk elk hun eigen spelmateriaal en doelstellingen. De komst van de premiejagers zet de boel op zijn kop: hij zit de sherrifs dwars doordat hij een gevangene terug kan vrijlaten, maar zit de dieven nog steeds achterna want hij wilt er óók één gevangen nemen! Bij de toevoeging van deze rol wordt pas duidelijk hoe goed dit spelletje is getest en uitgebalanceerd. Geen enkele rol heeft een betere startsituatie dan de andere, geen enkel moment heb je het gevoel dat je machteloos bent tegenover je tegenstander. De spanning wordt alleen nog meer opgedreven, waardoor je bij Cactus Town meestal tot het bittere eind op het puntje van je stoel zit!

De Can-Can danseres voegt op haar beurt ook weer een leuke bijdrage. Zij is ieders vijand en wilt drie willekeurige duels winnen. Als ze dan ook haar schulden is gaan aflossen kan zij er zomaar eens met de winst vandoor gaan. Tijdens onze speelsessies won er telkens een andere rol of speler. Niemand van ons heeft een voorkeur voor één bepaald figuur, de afwisseling maakt het eens zo leuk omdat je elke keer het gevoel hebt een ander spel te spelen.

Dit is het basis-principe van Cactus-Town, maar het spel biedt nog veel meer. Zo is er bijvoorbeeld een alternatieve methode voorzien om de acties te plannen of wordt er in de cactus-variant een bepaald gebouw geblokkeerd. Een grotere verandering is het andere kaarten-deck dat allerlei symbolen toevoegt aan de gebouwen in Cactus Town. Hierdoor kan je in die gebouwen nu ook voorwerpen vinden (vb. extra kogels) of extra acties verkrijgen. Na heel wat sessies zijn wij nog lang niet uitgekeken op het basisspel en spelen we met veel plezier nog héél wat potjes om het spel verder te ontdekken. Stiekem zijn we zelfs al benieuwd naar de drie uitbreidingen!

Cactus Town is op dit moment nog niet in het Nederlands verkrijgbaar. Het spelmateriaal is echter wel taalonafhankelijk en de NL- spelregels zijn online te downloaden op hun site. Wij hopen stiekem dat Cactus Town in de toekomst ook de Nederlandstalige spellenmarkt weet te bereiken, want dit pareltje wilt elk gezin in huis!

Cactus Town, Second Gate Games, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 7 jaar

Galaxy Trucker werd gelanceerd in 2007, maar kreeg vorig jaar een make-over met heel kleurrijk en sprekende illustraties. Het ruimte-thema spreekt kinderen snel aan waardoor Kobe al snel geïnteresseerd was! Voor een spel van 30 minuten viel wel op dat het een behoorlijk dik regelboekje bevat. Dat wilt niet meteen zeggen dat de spelregels moeilijk zijn, maar wel dat je in Galaxy Trucker heel veel opties hebt.

We gaan namelijk elk ons ruimteschip bouwen om in een latere fase een (gevaarlijke!) vlucht door het sterrenstelsel te maken. Het bouwen van dat schip gebeurt realtime, alle spelers bouwen gelijktijdig en onder tijdsdruk. In het midden van de tafel ligt een gedekte verzameling van componenten. Alle componenten hebben hun eigen specifieke voorwaarden of doelen, vandaar dus ook het dikke regelboek. Spelers die Galaxy Trucker voor de eerste keer spelen krijgen best wat informatie te verwerken (en zijn in een licht nadeel tov ervaren spelers), hoewel alles wel best logisch in elkaar zit. Zo zijn er cabines voor de astronauten en cargo-ruimten voor goederen, maar ook motoren en kanonnen. Voor de beste exemplaren moet je logischerwijs ook batterijen voorzien, en om je schip tegen buitenaardse aanvallen te beschermen zijn schilden ook geen overbodige luxe. Je wilt dus véél, maar niet eender waar: het zou nogal stom zijn om je motoren bovenaan te plaatsen en je kanonnen op een cargo-ruimte te richten.

Na die hectische bouwfase worden de bouwwerken geëvalueerd (en fouten verwijderd), dan zijn we klaar voor de eerste vlucht. Die doen we als groep, wie eerst klaar was met bouwen vliegt vooraan. Vooraan vliegen heeft zo zijn voor- en nadelen: je bent er als eerste bij om goederen op te pikken als je een planeet voorbijvliegt, maar je wordt ook als eerste geraakt wanneer er buitenaardse schepen op jullie afstormen! Elke kaart die opengedraaid wordt heeft ook weer zijn eigen effect, hoewel er veel verschillende kaarten zijn krijg je dat principe wel snel onder de knie. Op planeten kan je goederen verzamelen maar verlies je tijd, op verlaten ruimteschepen kan je geld verzamelen maar verlies je crew. Meteorietenzwermen zijn gevaarlijk: tegen de kleine meteorieten kan je je nog beschermen maar de grotere exemplaren brengen ongetwijfeld schade aan. Gaandeweg zie je je schip veranderen: eindig jij met een mooie verzameling van goederen of valt je ruimteschip in brokjes uit elkaar? Het kan allemaal! De spelregels geven zelf aan dat overleven belangrijker is dan winnen: als jij het spel kan eindigen met minstens 1 credit, wat maakt het dan uit dat de anderen meer haalden?

Het eerste spelletje, met de spelregels bij de hand, duurde gevoelig langer. Onze schepen vlogen nochtans al snel in stukken uit elkaar, maar bij Galaxy Trucker gaan we leren uit onze fouten (en hopen dat we de volgende keer ook nét iets meer geluk hebben tijdens de reis)! Een tweede keer ging al behoorlijk beter. Kobe gaat hier helemaal in op: meteorieten afschieten, planeten bezoek en aliens verwelkomen: hélemaal zijn ding! Een meteoriet incasseren was iets minder zijn ding, maar dat kon hem toch niet van de wijs brengen. Galaxy Trucker speelt gewoon heel fijn. Enerzijds heb je dat snelle en beredeneerde puzzelen, anderzijds heb je het spannende avontuur dat letterlijk alle kanten op kan gaan.

Eens je het basisprincipe onder de knie hebt biedt Galaxy Trucker ook heel wat variatiemogelijkheden. Zo zijn er drie niveaus van ruimtereizen, zowel de grootte van de ruimteschepen als het gevaar van de vluchten gaat dan in stijgende lijn. De échte fanaten kunnen zelfs voor een “Transgalactische trip” kiezen, waarbij ze drie vluchten na mekaar spelen en tussendoor allerhande titels kunnen verdienen.

Galaxy Trucker, CGE Games, 2-4 spelers, 30min., vanaf 8 jaar