Burg Appenzell is een van het Duitse Zoch Spiele. De doos zegde ons weinig en de voorbereiding duurde vooral lang genoeg voor een kinderspel, maar het lezen van de spelregels deed al snel vermoeden dat Burg Appenzell wel eens heel interessant zou kunnen zijn! Een hoop muizen heeft ontdekt dat er onder het dak van dit kasteel een schat van kaas schuilgaat, ze bestormen het dak en proberen 4 verschillende kaassoorten te vinden om het spel te winnen.

Tijdens je beurt kan je in totaal 4 acties uitvoeren, daarbij kan je kiezen om een muis te verplaatsen, een dak te verwijderen (anders kan je dat stuk namelijk niet betreden) of een tegel onderin het bord te verschuiven. Het is meteen die laatste actie die ervoor zorgt dat Burg Appenzell uniek is in zijn soort, het lijkt wel een combinatie van 3 spellen in één! Het schuiven (doolhof-gewijs) zorgt voor héél wat tactische opties in dit spel: je kan de muizen van tegenstanders in de val lokken, die zijn ze dan voor de rest van het spel kwijt. Je kan ook de positie van de kaas veranderen en zo heel gunstige situaties creëren voor je eigen muizen. Om een kaassoort te verdienen moet je met 2 van je muizen op éénzelfde kaassoort staan. Burg Appenzel blijkt zo een heel spannend en leuk spelletje voor jonge kinderen! Door alle acties slim te combineren kan je indrukwekkende vooruitgang boeken, daardoor is dit toch een heel uitdagend spelletje. Matteo was al snel enthousiast en wilde het ook met zijn broer spelen. Kobe (die niet meer zoveel houdt van de meeste kinderspellen) werd verrast door het spel en zei dat dit één van de weinige 6+ spellen is dat hij écht nog leuk vindt! De mama’s zijn enthousiast over de manier waarop verschillende spelmechanismen hier vlekkeloos samenvloeien en tot bloei komen, maar zijn minder fan van de lange spelvoorbereiding en de manier waarop je de stukjes terug moet in elkaar puzzelen om de doos te kunnen opbergen.

Burg Appenzell, Zoch Spiele, 30 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Als onderzoeksteam reizen we met de boot naar Toko Island. Op dat eiland zijn een heleboel schatten bedolven, samen zullen we in de voetsporen treden van enkele wereldberoemde wetenschappers! De eerste opdracht is een missie van Jean-Baptist Lamarck, een bioloog uit de 18e eeuw met veel kennis over ongewervelden. De gedetailleerde informatie die je in het spelregelboek kan vinden (over de wetenschappers, maar ook over alle gebruikte voorwerpen) spraken Kobe en Matteo al meteen heel erg aan. Hoe meer ze kunnen bijleren, hoe liever ze dat hebben!

Tijdens het spelen wijk je weliswaar wat af van die wetenschappelijke achtergrond en krijgen we een geheugen- en deductiespel voorgeschoteld. Tijdens je beurt kies je een onderzoeksfiche van het schip en mag je (zoals aangegeven) 1, 2 of 3 fiches omdraaien binnen een bepaald gebied op het eiland. Samen proberen jullie de gevraagde schat te vinden. Om later in het spel vlot de volgende voorwerpen terug te vinden proberen jullie natuurlijk alles te onthouden. Hoewel dit spelprincipe wel doet denken aan memory voelde Toko Island toch heel anders aan, wij noemen het eerder een “geheugenspel” i.p.v. de zoveelste memory-variant.

Naast onthouden zit er in Toko Island ook een deeltje logisch denken verstopt. Op de overzichtskaart kan je zien welke schatten er zijn, hierdoor kan je deductie-gewijs redeneren naar welke grootte je op zoek moet gaan. Naar onze ervaring was dat in de eerste spelletjes weinig noodzakelijk, maar hoe meer missies je volbrengt, hoe belangrijker dit deel van het spel wordt.

Je wint het spel door de 10 verborgen schatten te vinden vooraleer jullie gereedschap is uitgeput. Een opdracht waar wij tijdens de eerste missies met gemak in slaagden. Door zo’n missie te voltooien behaal je een trofeekaart die je kan verzamelen in een mooie kaft. Prestigieuze overwinningen zorgen bovendien voor een glinsterende trofee. Kobe en Matteo waren dus meteen gemotiveerd om het onderste uit de kan te halen, en dat was net iets minder eenvoudig.

Het spel bevat 4 soorten missies, telkens in 3 verschillende moeilijkheidsgraden. Qua herspeelbaarheid kan dit natuurlijk tellen! Kobe en Matteo waren van in het begin dol enthousiast over Toko Island. Ze houden ervan om hun geheugen op de proef te stellen, ze houden van de wetenschappelijke achtergrond dat het spel met zich meebrengt en blijven bovendien getriggerd omdat het spel steeds uitdagender wordt. De kaft voor de oogverblindende trofee-kaarten is een bijzonder leuk extraatje en er is zélfs aan een stoffen zakje gedacht om alle fiches netjes op te bergen. De leeftijdsaanduiding (6+) geeft aan dat Toko Island voor kinderen bedoeld is, maar in dit geval toch ééntje die wat grotere kinderen ongetwijfeld ook nog kan bekoren. Stiekem zou ik het zelfs met volwassenen onderling op tafel durven leggen!

Toko Island, Helvetiq, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Around the World is een spelletje dat meteen onze aandacht trok op SPIEL 2022. Het speelbord is een soort landkaart en dat vinden Kobe en Matteo altijd heel boeiend. De spelregels doen stiekem een beetje denken aan Ticket to Ride, maar dan met een boot, een vliegtuig én een trein.

Bij Around the World liggen er 2 bestemmingskaarten open, alle spelers proberen tijdens hun beurt naar deze kaarten te reizen om een punt te scoren. Je hebt daarvoor meerdere bewegingsmogelijkheden: je kan zelfstandig naar een aangrenzende locatie reizen of één van de openbare vervoersmiddelen gebruiken om zover te reizen als je wilt (binnen de route van dat middel, uiteraard). Het aantal stappen dat je kan uitvoeren wordt bepaald door de dobbelsteen (1-3).

In Around the World leer je vooral om te optimaliseren. Hoe kan je met 3 stappen toch aan de andere kant van het bord geraken? Het is vrijwel altijd mogelijk, maar niet alle jonge kinderen zien de opties meteen. Het voelt een beetje als een zeer vereenvoudigde versie van Ticket to Ride. Een mooie voorloper, misschien zelfs. Daarom zouden we Around the World vooral aanraden aan de oudste kleuters. Wanneer een kind deze optimalisatie volledig onder de knie heeft is het spel verder nog weinig uitdagend, want dan slaag je er 90% van de keren in om tijdens je beurt één van de twee kaarten te bereiken. In deze fase wint dan niet de speler met het meeste inzicht, maar de speler met het meeste geluk.

Around the World, Djéco, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Dino Draft is een nieuw kaartspelletje van Franse Djeco, in onze ogen toch één van de grotere uitgevers met spellen voor jongere kinderen. Zoals de titel aangeeft leren we de kinderen hiermee het principe van draften. Oftewel: één van je handkaarten kiezen en de rest doorgeven aan de speler naast jou, en dat tot wanneer iedereen nog maar één kaart over heeft!

In Dino Draft doen we dit in een poging om ons geheime contract na te leven. Dat contract bestaat uit een dino-soort en een achtergrondkleur, bijvoorbeeld rood + triceratops. Aan het einde van de ronde zal je dus 1 punt krijgen voor elke triceratops én 1 punt voor elke rode achtergrond. Meer nog, je probeert ook te achterhalen welke kaarten je linkerbuur verzamelt, want je krijgt niet alleen punten volgens je eigen contract, maar ook volgens dat van je linker buur. Diegene die daarna de meeste punten heeft, wint het spel!

Draften kenden onze kinderen al, en het contract naleven is dan wel érg eenvoudig (een portie geluk komt ook wel van pas). Het ontfutselen van het contract van je linkerbuur is echter heel moeilijk, bij Kobe en Matteo zorgde dat vooral voor heel veel gebluf. Als ze dat goed (en altijd anders) aanpakken dan is dat quasi onmogelijk en wint de grootste geluksvogel dit spelletje. Om die reden zijn wij niet de grootste fans van Dino Draft. De kwaliteit van de kaarten en het doosje zijn wel van een zeer goede kwaliteit, zoals we gewoon zijn van Djéco!

Dino Draft, Djéco, 2-4 spelers, 10 min., vanaf 6 jaar

Het Duitse Pegasus Spiele brengt dit jaar Happy Hopping op de markt. Een spelletje waarbij kikkers door de lucht springen, op zoek naar de beste locatie in en rond de vijver.

Om jonge kinderen wat te helpen zijn er stokjes voorzien waarmee je de kikkers kan lanceren. Elke ronde wordt er een andere opdracht open gedraaid. De ene keer speel je tegen de tijd (vb. “als eerste je kikker in het vijvergedeelte van je eigen kleur) terwijl je andere keren alle kikkers laat wegspringen om bijvoorbeeld het meeste kikkers in een bepaald veld te krijgen. Na elke ronde krijgt de winnaar mosquito-kaarten. Pas op het einde van het spel wordt er bepaald welke mosquito-kleur de belangrijkste is, en dus wie de winnaar is.

Beide kindjes zijn enthousiast over het laten springen van de kikkers. De opdrachten zijn leuk om gericht te (leren) schieten. Verder zijn we echter weinig enthousiast over het spel, los van het schieten en de inviduele opdrachten voelen we weinig samenhang in het spel. Je verdient mosquito-kaarten door een ronde te winnen, maar dan moet je alsnog wachten op het slot om te weten welke mosquito-kaarten nu voor de overwinning zorgen. Een twist die voor ons overbodig is. Als familie zullen we dit zelden zelf kiezen, maar zoiets is ongetwijfeld leuk met jonge kinderen onder elkaar.

Happy Hopping, Pegasus Spiele, 10 min., 2-4 jaar, vanaf 6 jaar

Welkom in Gummiland! Dit kleurrijke en zoete spelletje trok meteen de aandacht van onze Matteo. Het materiaal geeft vervolgens ook een geweldige eerste indruk, met o.a. 4 knappe Gummie-doosjes en 3 geheime doosjes voor uitbreidingen. De spelregels vond ik erg verwarrend geschreven. Het thema dat hierop geplakt werd (met snoepjes die je moet ‘kietelen’ om uit de doos te lokken) is wel erg ver gezocht en sprak ons niet meteen aan. Tijdens het eerste spelletje was het een beetje zoeken, maar gelukkig werd het al snel duidelijk.

In Gummiland start je elke beurt door 2 gummies uit je doosje te duwen (“kietelen”) met een pluimpje. Zo begint het spel alvast met een heel leuk principe. Op de gummies die tevoorschijn komen staan bepaalde stukken fruit, daarmee kan je de wilde gummies naar jou lokken. Als je geen enkele Gummie kan lokken dan blijven je gummies liggen, de volgende ronde hebt je vast wel voldoende voorraad om nieuwe gummies aan te trekken. Die nieuwe gummie gaat vervolgens (samen met diegene waarmee je ‘betaald’ hebt) in je doosje en kan je later in het spel weer gebruiken om nieuwe gummies te lokken. Op die manier ben je wat aan het opbouwen, de wilde gummies zijn meestal beter dan je oorspronkelijke startvoorraad. Door ze op een slimme manier terug in je doosje te steken probeer je de beste gummies zo snel mogelijk weer te hergebruiken. Op deze manier maken kinderen op een zeer toegankelijke manier kennis met het principe van “deck-building”.

Hoewel de spelregels niet meteen duidelijk waren, waren we al in de eerste beurten echt fan van Gummiland. Het is een eenvoudig kinderspelletje maar toch heeft het voldoende inhoud/uitdaging om iets te triggeren. De leuke manier van spelen (met o.a. die doosjes waaruit je de fiches tevoorschijn tovert) is ook super verslavend. Het spel voorziet ook een avontuurmodus die wat doet denken aan een legacy-game. Door een spel te eindigen in een bepaalde situatie kan je tot 3 keer nieuwe gummies vrijspelen, tot dan zitten die verstopt in één van die leuke doosjes. De manier waarop je dat moet vrijspelen staat naar ons gevoel niet 100% op punt, maar dat neemt niet weg dat het wel heel leuk is om nieuwe gummies toe te voegen en zo ook nieuwe acties in het spel te krijgen. Gummiland is ongetwijfeld een spelletje dat hier nog regelmatig op tafel zal komen, zowel met het gezin als met vriendjes die passeren. Een absolute aanrader voor jonge kinderen!

Gummiland, Blue Orange Games, 20 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Daar is het dan, het eerste spelletje van FlexiQ, voor ons dé grote verrassing van Spiel 2022. Monster Mash is een spel uit de categorie “reactiesnelheid kaartspellen”. Elke speler krijgt een aantal kaarten en probeert als eerste zijn kaarten kwijt te spelen. Daarvoor zal je wel alert moeten blijven, want diegene die als laatste reageert krijgt er steeds kaarten bij.

Het basisprincipe van Monster Mash is eenvoudig te begrijpen: elk om beurt draaien we een kaart open op één van de drie openliggende stapels. Daarbij blijf je continu alert en ga je op zoek naar gemeenschappelijke eigenschappen. Van zodra ze daaraan voldoen mep je zo snel mogelijk op het monster. Dat monster spreekt meteen tot ieders verbeelding, zowel jong als oud neemt het gefascineerd in de hand. Het doet een beetje denken aan een stressbal, maar wat is die mooi afgewerkt! Ook de 6-hoekige kaarten zijn toch weer dat tikkeltje anders dan in andere spellen, wij zijn fan van dit soort leuke details!

Bij FlexiQ is er in elk spel een twist die je dwingt om flexibel te kunnen omdenken, die zit hier vooral in die gemeenschappelijke eigenschappen. Dat zijn er maar liefst drie: de achtergrondkleur, de vorm en de kleur van het monster. Wat Monster Mash uniek maakt is het toevoegen van de meerkleurige monsters die zich continu kunnen aanpassen aan de andere kleuren. Twee rode monster en een meerkleurige? Meppen maar! Dat klinkt simpel, maar in alle haast en spoed die dit spel met zich meebrengt is het toch opletten geblazen! Bovendien wil je zeker niet verkeerd meppen, want dat wordt uiteraard ook afgestraft.

Wat ons zo aansprak in Monster Mash is enerzijds de leuke vormgeving en het kwalitatieve materiaal en anderzijds de twist die de meerkleurige monsters met zich meebrengen. Reactiespelletjes zijn er al best veel op de markt, maar door deze twist is dit toch net dat tikkeltje anders. Leg er dan het aantrekkelijke monstertje bij en je bent meteen verkocht. Binnen dit genre is Monster Mash voor ons één van de betere reactiespellen!

Monster Mash, FlexiQ Games, 2-8 spelers, 20 min., vanaf 6 jaar

Turtle Bay is één van de vele spelletjes dat we op Spiel 2022 ontdekten bij het Oostenrijkse Piatnik. De tekeningen doen vermoeden dat het over een heel eenvoudig kinderspelletje gaat, en dat is ook het geval. Matteo vond de schildpadjes wel schattig en wilde het graag uittesten. De bedoeling is alvast eenvoudig: breng jouw kolonie jonge schildpadden als eerste naar de zee! De manier waarop we dat doen is al even eenvoudig: je dobbelt en verplaatst dan één van jouw schildpadden. Toch is er één verrassende twist in het spel: wanneer je een ander schildpad voorbijsteekt dan vliegt die omver. Een schildpad die op z’n kop ligt kan niet meer verder wandelen, of toch niet totdat er alweer een schildpad voorbijraast zodat het schildpadje terug op zijn poten terechtkomt.

We speelden het eerst met z’n tweetjes, en dat was eigenlijk best saai. Van zodra jouw laatste schildpad wordt ingehaald weet je ook dat er niemand meer achterna kan komen en je dus verloren hebt. De keer daarna speelden we het met 4 spelers en dat gaf op z’n minst een heel andere beleving. Schildpadden werden voortdurend voorbijgestoken en dus ook continu omgedraaid waardoor er plots veel meer dynamiek in het spel zat. Turtle Bay is naar ons gevoel dus veel meer geschikt voor 3 en 4 spelers, met 2 spelers kan je overwegen om twee spelerskleuren per speler te kiezen en zo alsnog wat meer schwung in het spel te krijgen.

Het spelmechanisme kon ons niet helemaal bekoren, misschien dat het bij een iets jonger publiek wel in de smaak valt. Het materiaal is wel van een degelijke kwaliteit.

Turtle Bay, Piatnik, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 6 jaar

Na Ice Floes en Foes komt nu ook Blue Orange Games met een spelletje waar we Lunapark-gewijs tegels in het spel gaan schuiven, en dat in een gelijkaardig thema! In Pengo Jump proberen we een familie pinguïns te redden voor het nacht wordt en de ijsschotsen wegdrijven. Het is een coöperatief spel, we winnen of verliezen dus samen, alles of niets!

Aan het begin van het spel staan de pinguïns helemaal vanachter, om hen te redden moeten we dus logisch nadenken en vooral voorzichtig zijn! Tijdens je beurt trek je een ijsschots uit het zakje dat je vervolgens via de opening op het speelbord schuift. Je kan daarbij proberen om naar gelang de huidige situatie een grotere of net een kleinere schots te kiezen, maar het valt ons op dat niet alle jonge kinderen daar meteen bij stilstaan. Op die manier heeft een eenvoudig spelletje als Pengo Jump toch een kleine groeimarge. Tenslotte mag je één van de pinguïns één stapje verzetten naar een aangrenzende ijsschots en soms – als ze op een gladde tegel eindigen – schuiven ze zelfs extra door!

Kobe en Matteo houden meer van spelletjes die wat uitdagend zijn, maar in veel gezinsituaties zal Pengo Jump zonder twijfel een groot succes zijn. Het spelletje is mooi, spannend en vooral vernieuwend voor jonge kinderen! Zelf namen we het mee naar een familiefeestje met andere jonge kinderen en zij waren meteen verkocht aan Pengo Jump. Op één namiddag werd het gemakkelijk meer dan 20 keer gespeeld. Opnieuw, opnieuw en nog eens opnieuw!

Pengo Jump, Blue Orange Games, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 6 jaar

Trefl bracht op Spiel 2022 het nieuwe MagaJaja uit. Een spelletje vanaf 6 jaar in maar liefst 2 versies: dino’s en unicorns! Inhoudelijk zijn de spellen identiek, je kan gewoon kiezen voor het thema dat jou het meeste aanspreekt. Kobe en Matteo kozen voor de dino-versie en waren meteen heel benieuwd. Dino’s zijn namelijk erg populair bij (jonge) kinderen, en toch ontbreekt het in dat thema nog aan echt goede spellen voor deze leeftijdscategorie. Kan MagaJaja Dino daar verandering in brengen?

Het idee is alvast vernieuwend: je krijgt 4 eieren die op het eerste zicht niet zo heel speciaal zijn, tot ze echter op één van de vier locaties worden geplaatst! Op dat moment gaat het lichtje branden en krijgt je ei een kleur. Dat is meteen ook het idee achter het spel: de eieren worden voortdurend over het spelbord bewogen (door verplaatsingskaarten te spelen) en jullie willen de juiste kleur naar de juiste locatie brengen om een punt te scoren. Je zal doorheen het spel moeten onthouden welk ei welke kleur krijgt. Bovendien zijn je tegenspelers exact hetzelfde van plan en moet je dus opletten dat je niet te veel prijsgeeft. Naast onthouden ga je tijdens een spelletje MagaJaja vooral plannen om de eieren op het juiste moment op de juiste plaats te krijgen. De kaarten die je op handen krijgt vormen een kleine geluksfactor, maar dat was niet storend in onze spelletjes.

Het licht-effect van de eieren fascineerde Matteo meteen, de lichtjes geven bovendien ook genoeg licht waardoor het spel ook bij fel daglicht probleemloos gespeeld kan worden. Het spelprincipe is zeker leuk, maar in vergelijking met andere spellen van die leeftijdsaanduiding (6+) toch niet zo heel eenvoudig. MagaJaja is voorlopig nog niet verkrijgbaar in België, maar wij denken wel dat dit een groot succes zou kunnen zijn bij 6-8-jarigen en hopen daarom dat er toch een vertaling in de pijplijn zit!

MagaJaja Dinosaurs, Trefl, 2-4 spelers, 30 min., vanaf 6 jaar