Kobe (3j.) speelt Bella Bloempje

Kobe ontdekte Bella Bloempje op SPIEL 2018 en was meteen enthousiast. Het spelletje is zeer toegankelijk en dankzij de eenvoudige spelregels ben je er meteen mee weg.

Bella het schaap begint op één van de gekleurde velden. Als je aan de beurt bent dobbel je met de dobbelsteen en zet je Bella 1 tot 3 stappen verder. Liggen er bloemen bij het veld waar je stopt? Dan zijn die voor jou! Je eindigt je beurt door een nieuwe bloem van de stapel te nemen en bij de juiste kleur te leggen. Het spel gaat verder tot de stapel bloemen leeg is, de speler met de meeste bloemen wint het spel. Op deze manier oefen je zowel de kleurherkenning als het tellen tot drie.

Bella Bloempje is zeker een aanrader voor 2,5/3-jarige: het ziet er leuk uit, zit in een klein doosje en is eenvoudig uit te leggen. Toch was Kobe zijn enthousiasme van korte duur, wellicht omdat hij er te weinig uitdaging in vond.

Bella Bloempje, HABA, 5 min., 2 – 4 spelers, vanaf 3 jaar

‘Boomgaard’ is ongetwijfeld één van de bekendste kinderspellen van Haba. Het originele spel verscheen in 1986 voor het eerst op de markt. Sindsdien heeft het niet alleen de harten van vele kinderen verovert, maar is ‘Boomgaard’ uitgegroeid tot een begrip. Er bestaat inmiddels ook een spelvorm aangepast voor de jongste spelertjes, beter gekend onder ‘Eerste Boomgaard’ en een kleinere variant ‘Boomgaardje’. Er is nog veel meer, maar om te beginnen leggen we deze drie even naast elkaar.

Eerste Boomgaard werd eerder al op onze website beschreven, ook voor Kobe was dit één van zijn eerste spelletjes. Nog voor hij het begrip winnen of verliezen begreep speelde hij met veel plezier mee: dobbelen en fruit verzamelen, en dat voordat de zwarte raaf ons tuintje bereikt! Winnen of verliezen doen we als team, en gaandeweg ontdekken jonge spelertjes de eerste kleuren en fruitsoorten. Er is inmiddels een vrij groot aanbod voor jonge kleuters, maar Eerste Boomgaard blijft er voor ons met kop en schouders bovenuit steken. Ook Matteo schuift sinds zijn eerste verjaardag dolgraag aan tafel voor een spelletje, ze zijn er verrassend snel mee weg!

Boomgaard is het originele spel uit 1986, qua opdracht en spelvorm exact hetzelfde als ‘Eerste Boomgaard’. Het enige verschil is het spelmateriaal dat aangepast is aan de leeftijd (3+). De fruitsoorten zijn wat verfijnder, het spelbord is groter en de raaf zet geen stapjes meer vooruit maar bestaat uit een eenvoudig puzzeltje van 9 stuks. Winnen of verliezen doen we nog steeds samen, en als je het mandje (joker) dobbelt mag je nu twee fruitsoorten naar keuze verzamelen i.p.v. één. Het spel is exact hetzelfde, maar als je de eerste versie niet in huis hebt koop je voor een 3-jarige maar beter meteen deze. Zelfs al was ‘Eerste Boomgaard’ één van zijn eerste spellen, is Kobe nog steeds helemaal zot van het ‘grote boomgaardspel’.

Boomgaardje mag dan wel deel van de familie uitmaken, maar is toch een heel ander spel dan de twee voorgaande. Het verhaal erachter blijft wel hetzelfde: we proberen alle kersen te plukken voordat de raaf de boom bereikt! De manier waarop is daarentegen heel anders: we dobbelen, draaien een bloemetje om en voeren uit wat er op de kaart staat. Zo kan je soms kersen plukken maar zal je andere keren de raaf moeten verplaatsen. Aan jullie om te onthouden waar de raaf verstopt zit dus! Bovendien kan je nu ook kiezen voor een competitief spel, om ter meeste kersen. Dit spel valt bij ons minder in de smaak dan de vorige twee.

Kobe (3j.) speelt Happy Bunny

Ik moet toegeven, toen ik Happy Bunny voor het eerst in mijn handen had (en nog niet zo héél goed bekeken had) vond ik het niet zo aantrekkelijk. Ook Kobe was er – ondanks de mooie en kleurrijke doos – niet meteen tot aangetrokken. Toen de doos een tijdje later open ging was de verrassing eens zo groot wanneer bleek dat Happy Bunny een 3D bord heeft!

Rond het kleurenpad staat de tuin namelijk vol met uitstekende wortels! De spelers vormen samen een team en nemen de rol van meneer Konijn in. Ons konijn eet graag wortels, maar vooral die wortels waar al een hap uit gebeten is! De speler rolt de kleurendobbelsteen en verplaatst het konijn naar het eerstvolgende veld in die kleur. Daar staat een getal van 1 tot 4 geschreven, dat is dan ook het aantal wortels dat de speler uit de doos mag trekken! Lekkere wortels? Dan heb je geluk, deze komen in je verzamelplaats. Wortels zonder hap gaan terug in de doos: aan jou om te onthouden waar ze zitten dus! Als team trachten jullie zoveel sappige wortels te verzamelen als aangegeven op de rand van de doos. Lukt dat niet vooraleer het konijntje boer Jan bereikt? Dan zijn jullie samen verloren.

Happy Bunny ziet er niet alleen leuk uit, het is ook super leuk en spannend! Daarnaast is het ook leerrijk: kindjes leren niet alleen de kleuren, maar ook de getallen tot 4 herkennen. Bovendien leren ze de afstand mee in te schatten, aangezien hun buit (alle wortels op een rij) minstens even lang moet worden als de lat op de doos.

Kobe is een voorzichtig type en kan de wortels er zonder kleerscheuren insteken of uithalen, de vraag is natuurlijk of ze ook bestendig zijn tegen iets hevigere kleuters. Kobe is in elk geval een heel grote fan van dit schattige konijnenspel!

Happy Bunny, Blue Orange Games, 2-4 spelers, vanaf 3 jaar

Kobe (33 mnd.) speelt De Seizoenen

De Seizoenen is het eerste spelletje uit de reeks ‘spelen & leren’ dat Kobe testte. De tekeningen op de doos zien er best leuk uit, maar bij het openen van de doos zie je al snel dat de kwaliteit niet is wat we gewoon zijn. Heel erg dun karton dat bij ons dan ook nog eens krom stond, het bord zelf lag dus allesbehalve stabiel.

In plaats van een dobbelsteen is er een draaischijf in het midden van het bord die bepaalt hoeveel stappen (1 tot 5) je jouw mannetje mag verplaatsen in een richting naar keuze. Die draaischijf is wel eens leuk, maar niet als het bord niet stevig genoeg is. Kobe is nochtans van voorzichtige aard, ik vraag me af welke driejarige enthousiast aan die draaischijf kan draaien zonder dat alles door elkaar vliegt!

Het spelprincipe zelf is wel oké, eenvoudig maar heel leerrijk. Daar waar je eindigt mag je een kaartje nemen. Op deze manier leren ze veel over de verschillende seizoenen, vb. dat het sneeuwt in de winter, dat het Halloween is tijdens de herfst en nog veel meer. Van natuurverschijnselen tot seizoensgebonden activiteiten of gebeurtenissen. Diegene die er als eerste in slaagt om van elk seizoen (of in elke kleur) een kaartje te bemachtigen wint het spel.

Om écht iets over de seizoenen bij te leren is het wel eens leuk, maar het is geen spel dat je gaat kiezen onder het motto ‘we spelen een spel vanavond!’.

De Seizoenen, Ravensburger, 2 – 4 spelers, vanaf 3 jaar

Kobe (3j.) speelt Doornroosje

Doornroosje wordt het vierde (en hoogstwaarschijnlijk laatste) sprookje dat Smartgames vertaalt naar een spel. Wij waren benieuwd of het even goed zou zijn als dat het eruit zag en Kobe kreeg de kans om dat te proberen.

Eenvoudige doolhoven op papier interesseren hem al langer, maar nu kan dat dus ook in spelvorm! Met het klaarzetten van het bord helpen we wel, daarna is het aan Kobe om de ridder tot bij Doornroosje te helpen (of omgekeerd). Hij vindt het een super spannende zoektocht en vliegt met volle concentratie het doolhof in. De ene keer vindt hij het meteen, de andere keer loopt hij wat verloren en moet hij eens terugkeren, in het ergste geval begint hij gewoon nog een keer opnieuw. Maar opgeven? Dat staat niet in zijn woordenboek, de ridder moet en zal Doornroosje kussen!

Doornroosje is de eerste smartgame die hem zo hard weet te boeien dat hij het altijd wel zou kunnen spelen: voor of na school, moe of niet moe. Het grote voordeel van een smartgame is natuurlijk dat hij het alleen kan spelen. Kobe heeft inmiddels het grootste deel van de opdrachten al eens gedaan, en daarna beginnen we toch gewoon opnieuw!

Het is zo’n type spel waarvan je ’s avonds (als de kindjes in bed liggen) zin krijgt om het stiekem ook eens te proberen. Vooral ook de opdrachten met de draak (vanaf 5 jaar) die nog wat te moeilijk zijn voor Kobe. Slaag jij er in om de draak zo in het doolhof te plaatsen dat de ridder niet meer bij Doornroosje kan geraken? Als volwassene was het een fluitje van een cent, maar kleuters beleven hier ongetwijfeld veel plezier aan!

Doornroosje, Smartgames, 1 speler, 3 tot 7 jaar

Kobe (3j.) speelt Lucky Cake

Toen Kobe in april 2018 op school startte begon hij het begrip verjaardag steeds beter te begrijpen. Sommige klasgenootjes vierden hun 3e verjaardag, maar hij moest nog even wachten. Dag en nacht klonk het “lang zal hij leven, lang zal hij leven…”. De ideale moment voor Lucky Cake, hét ultieme verjaardagsspel voor kleuters!

Om te beginnen ziet het er super mooi uit: een indrukwekkende verjaardagstaart. De houten onderdelen worden gelijk verdeeld onder de spelers. De actieve speler mag de kleurendobbelsteen rollen en met wat geluk kan hij één van zijn onderdelen op de taart plaatsen. De gele vlammen kunnen pas geplaatst worden als er minstens één kaars is dat bestaat uit twee stukken.

Het plaatsen van de stukken vraagt enige precisie, kort na zijn tweede verjaardag was het nog net te moeilijk, maar een paar maand maakten hier een groot verschil.

De speler die als eerste al zijn onderdelen op de taart heeft kunnen plaatsen wint het spel en mag de kaarsjes uitblazen!

Mooi, eenvoudig, spannend en leuk. Meer moet dat niet zijn!

Lucky Cake, Logis Spiele, 2-4 spelers, vanaf 3 jaar

Kobe (32 mnd.) speelt ‘Al mijn dieren’

Al rond zijn 2e verjaardag was de tiptoi interessante bezigheidstherapie, geluiden en liedjes ontdekken in het boek ‘Wereld van de muziek’. Met ‘Al mijn dieren’ kan hij er nu ook een spel mee spelen, en dat zowel alleen als in groep.

Het ‘puzzelspel’ is de favoriete variant van Kobe. Elke speler kiest een dierenmoeder, de stift zegt gedurende het hele spel wat je moet doen. Als je aan de beurt bent zoek je een puzzelstuk dat past bij je dierenmoeder: de jongen, het voedsel, de vacht/huid en de leefomgeving (vijver/hondenhok/stallen/..). De stift zal ook zeggen of het al dan niet juist is, de kinderen kunnen dit dus helemaal alleen spelen! Na afloop volgt er telkens een leuk liedje over je dier. Kobe puzzelt graag, maar het liedje is voor hem dé motivatie om dit spel steeds weer opnieuw te spelen, telkens met een ander dier. Het enige nadeel is dat je best een grote tafel nodig hebt om alle puzzelstukken open te leggen.

Het spel voorziet ook een variant om te leren tellen. Je zoekt het getal en moet vervolgens het aantal jongeren op het puzzelstuk aanstippen terwijl de stift telt. Deze variant spreekt Kobe niet aan. Hij ontdekte al heel snel dat het niet uitmaakt waar je juist tipt, als je 6 keer op dezelfde puppy tikt zal de stift even goed tot 6 tellen.

De laatste variant is een quiz. De stift stelt een vraag vb. “Zoek een dier dat in een vijver leeft”, of “Zoek een dier dat graag gras eet”, … . Antwoorden doe je door op het juiste puzzelstuk te tippen, als het juist is mag je dat houden als punt. Leuk voor af en toe, maar Kobe zal zelf niet voorstellen om de quiz te spelen.

Al mijn dieren, Ravensburger, 1+ speler, vanaf 3 jaar

Van sommige spellen kan je op voorhand al min of meer raden of het al lukt of niet, bij Hop in Galop wist ik niet wat te verwachten. Hier krijgt hij voor het eerst de keuze wat hij wilt doen. De allereerste keer begreep hij het nut niet van twee dobbelstenen. “Eén voor mij, één voor Mammie, maar welke krijgt Mama dan?”

Kobe (30 mnd.) speelt Hop in Galop!

 Je dobbelt met twee dobbelstenen gelijktijdig, daarna mag je kiezen: ofwel neem je het voorwerp vanop de blauwe dobbelsteen, ofwel verzet je je paard x-aantal stappen (rode dobbelsteen) richting de stal. Om het spel te winnen moet je paard in de stal zijn én moet je alle voorwerpen verzameld hebben. Kobe vond de extra keuzemogelijkheid wel leuk en vond er helemaal niets moeilijk aan. Of toch wel: onthouden wélk paard van hem is. Geel is inmiddels zijn favoriete spelerskleur geworden, maar hier heb je de keuze tussen zwart, wit, beige of bruin. Hij wisselt wel eens af en vergeet dan af en toe met welk paard hij aan het spelen was. Het was opvallend hoe hij één dobbelsteen automatisch links liet liggen van zodra hij die opdracht had vervuld. Je kan je verwachten aan een spannende finish!

“Galop” behoorde meteen tot zijn favoriete spelletjes, als hij wint kun je je verwachten aan een vreugdedansje mét een denkbeeldig stokpaardje. De spellen worden nu ook voor ons steeds interessanter, meer van dat graag!

Hop in galop!, Haba, 2-4 spelers, vanaf 3 jaar

Kobe (29 mnd.) speelt Kleine vogel, grote honger.

Nadat kleine regenboogrups behoorlijk was tegengeslagen waagden we een nieuwe kans met kleine vogel, grote honger. Hij eigende zich de gele vogels meteen toe en was al enthousiast voordat het spel begon!

Je vogel heeft grote honger en wilt in eerste instantie twee dingen om te eten. Als je één van die dingen dobbelt mag je ze meteen op je kaartje leggen. Het voelde alsof hij dit spelletje kende uit een vorig leven, hij was er meteen mee weg. Hetgeen hem vooral siert is dat hij niet alleen zijn vogel in de gaten houdt, maar ook die van ons. “Ohneeee, Mammie weer pech! Jij moet nog besjes dobbelen hé Mammie, geen vliegje!”.

Als je kaartje vol is dan groeit je vogel en komt er een nieuwe opdracht tevoorschijn. Om het spel te winnen moet je vogel als eerste helemaal volgroeid zijn. Ook bij dit dobbelspel speelt geluk een grote factor. Ondanks het feit dat Kobe toch wel heel vaak de grootste pechvogel is, heeft dit spel zich ontpopt tot Kobe’s grootste favoriet! Dit is één van de eerste spellen dat hij opnieuw en opnieuw wilt spelen, als het van hem afhangt zo’n 10 keer per dag.

Winnen en verliezen beseft hij inmiddels maar al te goed. Dat hij niet wint vindt hij nog niet zo heel erg, maar hij moet en zal zijn vogeltje ook laten groeien. Dus als één iemand wint speelt Kobe op zijn gemakje alleen verder tot ook zijn vogel kan vliegen.

Kleine vogel, grote honger, Haba, 2-4 spelers, vanaf 3 jaar

Kobe (27 mnd.) speelt UNO Junior!

UNO is een klassieker, dat kon niet ontbreken in Kobe zijn collectie! We haalden de kaarten uit en nog voor we iets konden uitleggen riep hij al: “Ikke geel hé!”. Hij wilde zich de gele kaartjes al toe eigenen en was dan ook even in de war wanneer hij vijf random kaarten in de plaats kreeg.

Kaarten mooi en verzorgd in de hand houden is geen simpel kunstje voor een 2-jarige, dus haalden we snel onze kaarthouders boven. UNO junior is net dat tikkeltje gemakkelijker dan de gewone UNO doordat elk cijfer zijn eigen dier heeft. Als je aan de beurt bent kan je ofwel een kaart met hetzelfde dier (cijfer) of met dezelfde kleur afleggen. Kleuren en dieren herkennen is inmiddels een koud kunstje, maar het principe van kaarten afleggen is volledig nieuw. In de meeste spellen moet je namelijk voorwerpen verzamelen, dit is de eerste keer dat het de bedoeling was om alles kwijt te spelen.

De eerste keren vroegen we telkens aan Kobe: “Heb je een rode kaart of een kaart met een olifant?”, waarop hij zelf kon besluiten of hij kon of niet. Als dat niet het geval was moest hij een nieuwe kaart nemen, die hij indien mogelijk nog mag afleggen. De speciale kaarten (kleur veranderen, +2/+4 kaarten, …) laten we er voorlopig nog uit, die maken het wellicht nog wat te ingewikkeld. “UNO” roepen is zo wat het leukste moment van het spel, dat doet hij in alle trots en glorie! Hij is een grote UNO-fan en gaat meteen de kaarthouders uit de kast halen van zodra iemand nog maar aanstalten maakt het spelletje te nemen.

UNO Junior, Mattel, 2-4 spelers, vanaf 3 jaar