Lost Seas is zo’n spelletje waarvan de illustraties op de cover ons niet meteen aanspraken. Een blik op de achterkant geeft echter al snel een idee van het spel, waardoor we het toch snel een kans gaven. De spelregels zijn heel simpel, of zoals Kobe het zelf omschreef: “Dit is eigenlijk gewoon een rekenrooster!”. Juist, een rekenrooster, of een matrix. Die gaan we zo correct mogelijk proberen in te vullen!

Matteo (4j.) en Kobe (7j.) spelen Lost Seas

De buitenste randen van dat rooster kiezen we deels zelf. Elke tegel heeft een makkelijke en een moeilijkere zijde, waar die laatste je vanzelfsprekend ook meer punten kan opleveren. Ga jij voor wat risico? Of speel je op safe? Aan jou de keuze! Vanaf dan worden er elke beurt 4 tegels omgedraaid waar elke speler er één van mag kiezen. Die probeer je passend in je matrix te leggen, maar eens ze neerliggen mag je achteraf geen wijzigingen meer aanbrengen. De opdrachten zijn best uiteenlopend, zo kan het gaan over het totaal aantal voorwerpen in die rij/kolom, maar ook over bepaalde soorten die er wel/niet/in bepaalde hoeveelheden moeten zijn. De spelregels zijn ook voorzien van een variant voor jongere kinderen, zij proberen dan een 4×4 veld te maken met zoveel mogelijk dezelfde elementen in een rij/kolom. Deze variant hebben wij niet uitgetest.

Lost Seas is zo’n type spel dat je snel op tafel kan leggen. Een gezonde portie geluk kan helpen, maar hoofdzakelijk draait het hier rond de juiste keuzes te maken op het juiste moment. Het thematische heeft inhoudelijk weinig te maken met het speelprincipe, waaronder het toch vrij abstract wordt. We laten het vallen in de categorie familiespellen met wat strategie. Voor kinderen in de lagere school is het bovendien heel geschikt om te leren werken met matrixen. Een absolute aanrader, wat ons betreft!

Lost Seas, Blue Orange Games, Geronimo Games, 20 min., vanaf 7 jaar