Spelbeschrijving

Alieneeples, zo noemen de figuurtjes die gelukkig leven op de planeet waar dit spel om draait. Of toch: tot gisteren… de planeet die tot voor kort een droomparadijs was staat nu op ontploffen. Er is maar één oplossing: ontsnappen. Verplaats je alieneeples naar de lanceerplatformen en probeer aan de voorwaarden te voldoen zodat de raketten vertrekken en je alieneeples naar een veilige plek in het heelal brengen. Je wint het spel door als eerste al je alieneeples in veiligheid te brengen, maar liefst voordat de planeet ook effectief ontploft!

Als je aan de beurt bent trek je om te beginnen twee nieuwe kaarten. Vervolgens kan je verschillende acties uitvoeren, daarbij kan je maximaal twee bewegingsacties doen. Of je daarbij twee verschillende alieneeple verplaatst of één alieneeple twee plaatsen verder zet maakt niet uit. Van zodra één van je alieneeples nabij een lanceerplatform staat kan je de aangegeven plaatsingskost betalen met de kaarten, die kost is verschillend voor elk lanceerplatform en heeft bovendien soms te maken met de stand van de maan. Sommige lanceerplatformen zijn duurder bij volle maan, andere dan weer met nieuwe maan. De lanceerplatformen zijn ook tijdens elk spel verschillend, van de 10 verschillende platformen worden er maar 4 gebruikt tijdens een spel. Wanneer een platform voldoet aan de lanceringsvoorwaarden worden alle alieneeples (van alle spelers) meteen gelanceerd. Ook deze voorwaarden zijn weer verschillend voor elk platform, soms heeft dat te maken met de stand van de maan, andere keren met het aantal alieneeples op het platform of soms enkel met het gereedschap dat ervoor betaald wordt.

Om je beurt te beëindigen wordt de stand van de maan één plaats vooruitgeschoven. Na acht beurten staat de maan terug op het sterretje en begint de volgende dag, afhankelijk van het aantal spelers hebben de spelers vier tot zeven dagen tijd om hun alieneeples in veiligheid te brengen. Diegene die daar als eerste in slaagt wint het spel, anders wint de speler die na x-aantal ronden de meeste alieneeples heeft gered. Het spel voorziet ook een familie-, team-, extra uitdagende en snelle variant.

Onze mening

Sinds het interview met de auteur in augustus 2013 was onze interesse voor Lift Off gewekt. Het spel heeft dan ook heel wat leuke ideeën: de verschillende lanceerplatformen waardoor elk spel weer anders is, het semi-coöperatieve element waarbij je regelmatig moet samenwerken met je tegenstanders om je alieneeples te lanceren. Maar toch komen die elementen niet genoeg uit de verf en blijft het min of meer bij ‘een leuk idee’. De lanceerplatformen verschillen inderdaad van elkaar, de illustraties zijn duidelijk genoeg zodat je elk platform meteen begrijpt en niet steeds naar de spelregels moet teruggrijpen. Anderzijds zijn ze niet allemaal even goed of leuk. Het semi-coöperatieve element kwam maar zelden tot uiting, vele lanceerplatformen kan je wel alleen de baas door er helemaal op te gaan spelen, waardoor vele speelsessies uitdraaien met elke speler die een eigen platform gebruikt en heel af en toe eens gebruik maakt van het werk van een ander. Daardoor wordt het na enig tijdje vooral saai, en dat was dan ook onze conclusie na elke speelsessie. Een leuk idee dat, althans bij ons en bij onze medespelers, niet werkt. Jammer! Het zijn heel eenvoudige spelregels, een familiespel (met een redelijke geluksfactor) dat gemakkelijk met kinderen op tafel kan komen… al kan de Engelse tekst op de kaartjes dan roet in het eten gooien. Los van het spelconcept vinden we de illustraties nog steeds erg leuk, en vooral heel apart tegenover andere spellen. Het materiaal is van goede kwaliteit, met leuke alieneeples en een modulair bord.

Conclusie: Een leuk idee dat helaas niet helemaal uit de verf komt.

Lift Off!

Auteur: Eduardo Baraf
Uitgever: Pencil First Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In ‘Between Two Cities’ gaan alle spelers aan de slag als architect in de 19de eeuw, een tijd waarin veel verstedelijkt werd. Voor zo’n immense steden is meer dan één architect vereist, dat kan je nu eenmaal niet in je ééntje oprichten. Je hulp werd ingeroepen voor twee steden in jouw buurt, je zal dus nauw moeten samenwerken met je buren om twee goede steden uit de grond te stampen. Uiteindelijk zal er maar één architect met de roem gaan lopen, het is dus van groot belang om je twee steden zo goed mogelijk te plannen en wie weet ben jij dan wel de beste architect aan tafel!

Het spel bestaat uit drie ronden, waarbij de eerste en de laatste ronde identiek verlopen. Na drie ronden hebben alle spelers links en rechts van hun een stad opgericht en worden al deze steden gewaardeerd, jouw ‘minst goede’ stad zal bepalen hoeveel punten je uiteindelijk krijgt. In de eerste (en laatste) ronde krijgen alle spelers 7 tegels op hand, vervolgens kiezen ze twee tegels en leggen ze de overige 5 tegels onder het stadsfiguur links van hen om aan te geven dat ze klaar zijn met kiezen. Nadat alle spelers hun keuze gemaakt hebben kunnen deze tegels in je steden geplaatst worden, één in de stad links van je, de andere in de stad rechts van je. Je kan daarbij overleggen met de buur waarmee je die bepaalde stad moet bouwen, je kan bijvoorbeeld aangeven waarom je die tegel op een bepaalde plaats legt, je kan een bepaalde strategie bespreken,… Het enige wat je niet mag verklappen is welke tegels die buur de volgende ronde op hand zal krijgen. Bij het aanleggen van tegels zijn er enkele regels waar je rekening moet mee houden, zo moeten alle tegels naast elkaar gebouwd worden en mag je niet plots aan de andere kant beginnen bouwen én moet het uiteindelijk een stad van 4 op 4 tegels worden. Je mag dus geen vijfde tegel aanleggen in een rij of kolom. Daarna gaat het spel gewoon verder, je neemt de 5 tegels die je van je rechterbuur gekregen hebt en kiest er weer twee uit om in je steden te bouwen. De keer erna krijg je nog drie tegels, één voor elke stad en één voor de aflegstapel. Daarna volgt een tweede ronde, waarbij de spelers drie rechthoekige tegels krijgen. Je raadt het al: één tegel voor elke stad en de andere verdwijnt uit het spel. Na deze korte tweede ronde krijgen de spelers weer zeven tegels op hand en gaat de laatste ronde van start. Na deze ronde bestaan alle steden uit 16 tegels en volgt de puntentelling.

Elke gebouwensoort wordt vervolgens op een andere manier gewaardeerd. De winkels leveren punten op als ze in rijen/kolommen naast elkaar liggen, terwijl fabrieken vooral veel opleveren als je stad meer produceert dan andere steden: als jullie de meeste fabrieken bezitten levert élke fabriek 4 punten op. Tavernes heb je in verschillende soorten, hoe meer verschillende soorten je bezit, hoe meer punten je krijgt. Ook bij de kantoren geldt ‘hoe meer hoe beter’, maar als die grenzen aan een taverne leveren ze zelfs nog meer punten op. Een parktegel levert in elk geval twee punten op, maar als je er in slaagt om grotere parken (van minimaal twee tegels) te maken kan je nog meer punten verdienen. Hoe meer verschillende parken (die dus niet aan elkaar grenzen), hoe beter. Tenslotte heb je nog de huizen, je inwoners zijn pas gelukkig als er veel variëteit is in hun stad, een huis wordt dus alsmaar meer punten waard naarmate je meer verschillende gebouwtypes in je stad hebt. Maar let op: bouw geen huis naast een fabriek, want dan zijn je inwoners ontevreden en levert dat huis maar één punt op. Nadat alle huizen gewaardeerd zijn worden de individuele scores bepaald: jouw score is gelijk aan die van je minst goede stad. Bij een gelijke stand wordt er gekeken naar je beste stad.

Onze mening

Het concept van Between Two Cities klinkt alvast speciaal: samenwerken met je buren, draften en slechts één winnaar. Verschillende principes die succesvol zijn samengesmolten tot een goed spel! Vergis je niet, na Viticulture en Euphoria krijgen we dit keer een erg kort spel, een filler die maximum 30 minuten in beslag neemt, uitleg inbegrepen. Ondanks die korte tijdsduur zit er toch erg veel in dit spel, het overleggen met je buren kan tot hilarische situaties leiden en is gewoon erg leuk. Er zit ook een zekere strategie in en je zal samen keuzes moeten maken: gaan jullie voor veel fabrieken, of voor variëteit en veel huizen? Of willen jullie een groene stad en kiezen jullie voor vele stadsparken? Het feit dat elk type gebouw op een andere manier gewaardeerd wordt maakt het zeer interessant, en je moet bovendien ook nog kijken wat er in de andere steden gaande is. Als je ziet dat ze rechts van je allemaal fabrieken aan het bouwen zijn wordt de kans kleiner dat jij er nog veel op hand zal krijgen, of kan je je linkerbuur saboteren en net die tegels achterhouden waar zij op zitten te wachten? Veel mogelijkheden in een kort maar leuk spel. Ondanks het logische achtergrondverhaal voelt het spel wel vrij abstract tijdens het spelen, gelukkig staan de verschillende manieren van puntentelling duidelijk weergegeven op de tegels. Het spel kon ons meteen overtuigen, we speelden het prototype nu enkele keren en kijken er naar uit om het nog meer te spelen. Door het draftprincipe is het spel met alle spelersaantallen even goed. Je zou denken dat het spel vaak op gelijke stand uitdraait, maar dat was bij ons toch niet het geval, en als dat dan wél het geval was gaf de tweede stad altijd uitsluitsel. In de variant voor twee spelers valt het coöperatieve element weg en bouw je helemaal alleen aan twee steden. In plaats van drie zijn er nu vijf ronden, en in plaats van je minst goede stad wordt je score nu bepaald door de som van beide steden. Ook met twee spelers blijft het gewoon een leuk spel, maar een héél leuk element (het samenwerken) valt helemaal weg en maakt het spel toch net iets minder speciaal. Het is ook leuk, maar lijkt een ander spel. De kwaliteit van het materiaal kunnen we helaas nog niet beoordelen, maar afgaande op de vorige spellen van Stonemaier Games en de foto’s die we al gezien hebben vermoeden we dat Jamey Stegmaier ook nu weer voor goede kwaliteit kiest. Als backer van voorgaande Kickstarter campagnes van diezelfde uitgever kunnen we ook zeggen dat hij erg veel aandacht besteed aan de wensen van de backers en kunnen we helemaal niet klagen.

Conclusie: Between Two Cities is een erg leuke filler dat we hier graag nog op tafel leggen!

 Between Two Cities

Auteurs: Ben Rosset & Matthew O’Malley
Uitgever: Stonemaier Games
Aantal spelers: 1 – 7
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Opgelet: Dit spel is nog niet verkrijgbaar in de winkel, er loopt nog tot 16 maart 2015 een Kickstarter-campagne: Between Two Cities op Kickstarter!

Lees ook: Interview met Jamey Stegmaier over Between Two Cities.

Spelbeschrijving

De titel van het spel, La Boca, verwijst naar een wijk in het Argentijnse Buenos Aires. Deze wijk staat vooral gekend voor zijn kleurrijke huizen, en die inspireerden Markus en Inka Brand tot het ontwerpen van dit abstracte spel. Belangrijk: een huis bouw je niet alleen! Je zal dus nauw moeten samenwerken in afwisselende duo’s, maar uiteindelijk zal er één winnaar zijn die onder het gejuich van het Argentijnse publiek wordt onthaald!

Tijdens het spel zal je met élk van je medespelers twee keer een team moeten vormen om samen een bouwwerk te vervolledigen. Aan het begin van het spel krijgt iedereen naast een grote fiche met zijn eigen spelerskleur dan ook een kleine fiche voor de kleuren van zijn tegenstanders. Als je aan de beurt bent draai je één van je fiches om, die bepaalt met wie je deze ronde zal spelen. Beide spelers van het team gaan tegenover elkaar zitten en plaatsen de doos tussen hen op tafel. Nadat een kaart in de voorziene gleuf werd geschoven en iemand op START heeft geduwd kunnen beide spelers beginnen bouwen. Op de kaart zien ze hoe het bouwwerk er langs die zijde uit zal moeten zien, ze mogen met elkaar praten en overleggen maar niet aan de andere zijde gaan kijken. Tijdens het bouwen moeten alle bovenliggende blokken steunen op blokken daaronder, er mogen dus geen gaten ontstaan, ook al blijft de blok liggen. Bovendien moeten alle blokken gebruikt worden, blokken die niemand ziet zullen dus in het midden verstopt moeten worden. Wanneer beide spelers tevreden zijn over het eindresultaat duwt één van hen op STOP. Daarna krijgen ze allebei even veel punten, afhankelijk van de tijd die ze nodig hadden om het bouwwerk te vervolledigen. Het spel gaat op deze manier voort tot wanneer alle spelers hun fiches hebben omgedraaid. De spelers tellen dan hun punten op, diegene met de meeste punten wint het spel.

Er zijn twee moeilijkheidsgraden en je kan aan het begin van het spel kiezen of je met de gemakkelijke (licht blauwe) of moeilijke (donker blauwe) kaarten speelt. Bij de gemakkelijke opdrachten wordt de rode blok niet gebruikt.

Onze mening

Het voornaamste bij La Boca is dat we ontzettend veel plezier beleefden aan al onze speelsessies! La Boca is het ideale partyspel of de ideale filler voor diegenen die houden van dit soort abstracte puzzelspellen. De gemakkelijke opdracht kaarten waren erg gemakkelijk, we haalden daarbij ook meestal tussen de 7 en 10 punten (minder dan 30″). Maar die zijn wellicht ideaal voor jongeren of voor mensen die het spel een eerste keer spelen. De moeilijkere opdrachten vormden meer uitdaging en de punten hier lagen dan ook heel uiteenlopend, in sommige gevallen werden er zelf geen punten toegekend omdat we langer dan 2 minuten nodig hadden om het bouwwerk te vervolledigen. Bij dit soort spellen is het, net als bij Ubongo, belangrijk of je het meteen ziet of niet. Je kan erg goed beginnen zodat alles klopt en je heel snel klaar bent. Andere keren zie je het gewoon niet, begin je helemaal verkeerd en voor je het weet zijn die twee minuten voorbij. Daarom is de ene opdracht nog niet moeilijker dan de andere. Het toeval bepaalt dat je soms enkele keren na elkaar aan beurt bent en daarna een tijdje zit toe te kijken, echter stoorde dat hier helemaal niet. Als je toekijkt is het eens zo spannend en moet je op je tanden bijten om niet mee te helpen, ook al zie je precies wat de spelers fout aan het doen zijn. Uiteraard wordt die ‘downtime’ langer naarmate je met meer spelers speelt, we hebben La Boca tot hiertoe slechts met 3 en 4 spelers gespeeld en daar ben je dan ook erg vaak aan de beurt.

Het spel voelt als een combinatie van Ubongo 3D met Gepakt en Gezakt, maar dan met het semi-coöperatieve element erbij. Het materiaal is erg kwalitatief en alles past bovendien netjes in de doos. De bijgevoegde timer werkt op batterijen, we hebben uiteraard geen idee hoe lang die meegaan. Als het spel lang in de kast staat zou het dus wel eens kunnen dat je het opeens niet meer kan spelen wegens een platte batterij, en dat type batterijen (LR 44) hebben de meeste mensen dan ook niet standaard in huis. Maar laat ons hopen dat dat niet te snel gebeurd, want bij ons mag het op familiefeestjes en met vrienden nog geregeld uit de kast komen als afsluiter!

Conclusie: La Boca is een abstract, semi-coöperatief spel dat hier alvast erg in de smaak valt!

La Boca

Auteurs: Inka & Markus Brand
Uitgeverij: KOSMOS
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 8 jaar