Spelbeschrijving

We laten het vasteland achter ons en trekken samen naar de exotische wereld met het goddelijke fruit. Elke speler staat aan het hoofd van een stam die naam en roem wilt vergaren met de handel van cacaobonen. Verzamel cacaobonen en verkoop ze met zo veel mogelijk winst, maar met wat geluk kan je je stamleden ook goud laten sprokkelen in één van de goudmijnen. Vergeet ook niet om waterdragers op te leiden om je cacaobonen te transporteren én af en toe een stamlid naar een tempel te sturen, als oppermachtige handelaar is het belangrijk om af en toe eens onder het volk te komen!

Aan het begin van het spel liggen er twee jungle-tegels op tafel, tijdens het spel zullen de spelers een zeker dambord patroon maken waarbij de jungle-tegels afgewisseld worden met de persoonlijke stamtegels van de verschillende spelers. Elke speler heeft drie tegels op hand, als je aan de beurt bent leg je één van deze tegels aan. Als je daarbij een open plaats creëert voor een jungle-tegel (= tussen twee stamtegels), mag je één van de twee beschikbare jungle-tegels kiezen om op deze plaats te leggen. Het aantal meeples op je stamtegel bepaalt vervolgens hoeveel acties je mag doen, wélke acties je mag doen wordt dan weer bepaald door de aangrenzende jungle-tegel. Als de twee meeples op jouw stamtegel bvb. grenzen aan een veld met een cacaoboon, dan mag je die actie twee keer uitvoeren: in dit geval krijg je dus twee cacaobonen. Op deze manier worden alle acties afgehandeld en kan je die dus één, twee of drie keer uitvoeren, naar gelang het aantal meeples aan die zijde van je stamtegel. Grenst er (nog) geen jungle-tegel aan de andere kant van je stamtegel? Dan kan je dat stamlid nog niet gebruiken, als er  later in het spel een jungle-tegel wordt aangelegd kan je die actie op dat moment meteen uitvoeren.

Met de verschillende acties kan je o.a. cacaobonen gaan oogsten die je dan met een andere actie weer kan verkopen. Uiteraard heb je dan liefst het marktkraam waar je vier goudmunten krijgt voor een cacaoboon, en als het even kan wil je ook het beste cacaoveld waarbij je twee cacaobonen krijgt per actie! In een goudmijn kan je gewoon één of twee goudmunten per actie nemen en op een andere tegel kan je dan weer een zonnefiche nemen. Zo’n fiche laat je toe om later in het spel een tegel op één van je eerder gelegde tegels te leggen en bepaalde acties dus nog een keer uit te voeren, als je de fiche niet gebruikt levert hij aan het einde van het spel één punt op. Tenslotte heb je nog de tegels met het water en de tempels. De watertegels laten je toe om de meeple op je persoonlijk spelersbordje één of meerdere plaatsen verder te zetten. Als je dat niet doet heb je aan het einde 16 minpunten, maar als je meeple ver gevorderd is kan dat oplopen tot 16 bonuspunten! De tempeltegels zijn de enige tegels die geen effect hebben tijdens het spel, aan het einde kan je hier 6 punten verdienen als je een meerderheid aan stamleden hebt die grenzen aan zo’n tegel, voor de tweede plaats zijn er nog 3 punten voorzien. Het spel eindigt nadat alle spelers hun tegels hebben neergelegd. De punten (= goudmunten) die je tijdens het spel hebt verzameld worden opgeteld bij eventuele min- of bonuspunten van je waterdrager en de punten die je in de tempels verzamelde. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Cacao is een spel dat ons van de eerste sessie meteen kon overtuigen, de speelsessies die daarop volgden konden dat alleen maar bevestigen. De spelregels zijn heel eenvoudig, enkele minuten uitleg en het spel kan meteen beginnen. Ondanks de eenvoudige spelregels zit er toch net genoeg diepgang in het spel om het interessant te maken voor veelspelers: je wilt de beste acties inpalmen! Enerzijds wil je cacaobonen verzamelen en die tegen een hoge prijs weer verkopen, maar niet iedereen heeft het geluk/de kans om aan dat goede marktkraam aan te schuiven. De water-actie mag zeker niet over het hoofd gezien worden, net als de tempels. Je wilt zowat overal op spelen, maar je hebt slechts een beperkt aantal tegels en je zal dus goed moeten afwegen welke tegel je voor welke actie(s) wilt gebruiken. Het aantal tegels in het spel wordt bepaald naargelang het aantal spelers, een kleine aanpassing die weinig moeite kost maar er meteen voor zorgt dat het spel met alle mogelijke spelersaantallen erg leuk blijft. Met twee spelers zou je bijna denken dat het speciaal voor twee spelers ontwikkeld is, want het is wel heel goed uitgebalanceerd. Maar daar is niets van waar want met drie en vier spelers speelt het eens zo goed!

Het materiaal en de illustraties zien er weer prachtig uit, net als de inleg van de doos. Als we dan één kleine opmerking moeten geven, gaat die toch ook wel over diezelfde doos: alles past er netjes in, maar als je wilt dat al het materiaal mooi blijft zitten én je spelregels niet krom komen te staan kan je maar beter je lege stansramen in de doos laten zitten na je eerste speelsessie. Na een 5-tal speelsessie zijn wij Cacao nog lang niet beu en kijken we er al naar uit om het nog vaker op tafel te leggen, de toekomst zal uitwijzen of dat ook effectief zal gebeuren.

Conclusie: Cacao is een kort en eenvoudig familiespel met voldoende diepgang!

Met dank aan ABACUSSPIELE!

Cacao

Auteur: Phil Walker-Harding
Uitgever: Abacusspiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Ook voor de piraten komt er een dag dat ze stoppen met plunderen, maar wat doen ze op hun oude dag? Grog Island is een eiland waar alle piraten op pensioen hun kapitaal hebben geïnvesteerd in nieuwe zaken en hun oude bemanningsleden aan het werk zetten. Je kan er speciale investeringen doen, denk maar aan een voodoo workshop of een studio van kapitein éénoog, of misschien wil jij wel de eigenaar worden van de fameuze ‘Grog kroeg’? Doe mee tijdens de veilingen maar ook passen kan je mooie beloningen opleveren.

In Grog Island draait alles rond het vernieuwende biedsysteem. De dobbelstenen worden gedobbeld en op de bijhorend gekleurde vakjes gelegd, deze zal je moeten gebruiken om te bieden! Wil je “4” bieden? Dan kan je één dobbelsteen van 4 kiezen, of twee van twee. Je kan uiteraard enkel kiezen uit de waarden die deze ronde gedobbeld zijn, maar je mag verschillende dobbelstenen combineren om zo de waarde te vormen dat jij wilt bieden. De volgende speler heeft de keuze: hij kan passen of het bod verhogen. Als hij het bod gaat verhogen mag hij de combinatie van de dobbelstenen aanpassen en veranderen, zolang het uiteindelijke bod maar hoger is dan het bod van de vorige speler. Bij het passen krijg je grondstoffen: hoe meer dobbelstenen de speler voor jou voor zijn bod heeft gebruikt, hoe meer goederen! Voor elke dobbelsteen waarmee geboden werd krijg jij namelijk het goed in de bijhorende kleur! Vervolgens moet je een handelsschip kiezen waar je wilt gaan handelen. Je kan je goederen omruilen tegen geld, schatkaarten, piratenkaarten of doelkaarten. Schatkaarten vormen je geheim kapitaal, je hebt dus vaak net iets meer geld dan hetgeen je tegenstanders kunnen zien. De piratenkaarten laten je tijdens de biedfase toe om de waarde van een dobbelsteen te veranderen en de doelkaarten geven aan waarmee je op het einde punten kan scoren. Op het handelsschip kan je ook steeds vier dezelfde goederen gebruiken om een eigendom in het bijhorende gebied aan te kopen. Hierdoor ontvang je meteen een inkomen, al hangt dat af van de populariteit van je vestiging en verdien je niet overal even veel.

Nadat iedereen gepast heeft betaald de winnende speler zijn laatste bod, vervolgens mag hij acties uitvoeren. Hoeveel acties? Dat wordt bepaald door het aantal dobbelstenen dat je hebt gebruikt bij je bod. Bij de eerste twee acties mag je een gratis eigendom innemen, zolang je maar niet twee eigendommen van hetzelfde type inpalmt tijdens dezelfde beurt. Bovendien kan je niet vrij kiezen in welk gebied je zo’n eigendom inneemt, dat wordt bepaald door de kleur van de dobbelstenen waarmee je geboden hebt! Met de laatste drie acties kan je punten verdienen of een gebouw op het speelbord blokkeren. Daarna wordt het bord voorbereid voor een nieuwe ronde. Wanneer één van de spelers zijn laatste bemanningslid op het speelbord heeft geplaatst eindigt het spel aan het einde van de ronde. Tijdens de eindtelling krijgen de spelers nog één overwinningspunt voor elke schatkaart en elke 5 dubloenen, maar de doelkaarten zijn uiteraard de belangrijkste bron van punten. Sommige doelkaarten leveren punten op naargelang de grondstoffen die je nog in je bezit hebt, voor andere kaarten moet je bepaalde eigendommen hebben. Soms is daarvoor het type van belang, andere keren moet je de meerderheid bezitten op één van de vijf gebieden.

Onze mening

Grog Island sprak ons al een hele tijd aan, we waren dan ook erg blij deze te kunnen testen de afgelopen weken. Het lezen van de spelregels beloofde al vast veel goeds. Over het algemeen zijn we geen grote liefhebbers van spellen waarbij er veel geboden wordt, maar daar is Grog Island zeker een uitzondering op. Het is veel meer dan alleen maar bieden. Dankzij de dobbelstenen kan je ook gerichter beslissen hoeveel je wilt bieden, maar naast het totale bedrag is nu ook het aantal dobbelstenen van belang! Enerzijds wil je veel dobbelstenen gebruiken, als je wint wil je graag zoveel mogelijk acties kunnen uitvoeren. Anderzijds wil je je tegenspelers niet zomaar alles cadeau doen, hoe meer dobbelstenen jij gebruikt om te bieden, hoe meer goederen ze krijgen als ze op dat moment passen. Een keuze die je gedurende het hele spel achtervolgt. Een ander element wat dit biedspel anders maakt dan de rest is dat je ook een interessante beurt kan hebben als je past. Het is namelijk de enige manier om aan goederen te geraken én je kan ze gaan omruilen voor geld of andere zaken, op die manier doe je een zekere voorraad op dat je later weer kan gaan inzetten om hoger te kunnen bieden. Naar het einde van het spel wil je misschien liever passen dan aan beurt zijn, je moet dan wel goederen betalen om een eigendom aan te kopen, maar je bent dan ook eerder aan de beurt dan de speler die de biedfase uiteindelijk wint. Als winnaar van de biedfase kan je twee gratis eigendommen innemen, uiteraard blijft ook dit zeer belangrijk. Je zal een goede balans moeten vinden tussen het passen en het winnen van de biedfase.

Biedspellen zijn meestal niet geschikt voor twee spelers, maar ook daarin verschil Grog Island van zijn soortgenoten. Ook hier blijft het belangrijk om af te wegen hoeveel je bied en hoeveel dobbelstenen je daarvoor gebruikt, dat is met twee spelers net zo interessant als met drie of vier. Bovendien is er een extra schip met zogenaamde geesten, de speler die past mag na de beurt van de winnende speler één geest op het speelbord zetten. Tijdens het behalen van meerderheden is ook deze derde spelerskleur van belang! Een eenvoudige variant die het niet ingewikkelder maakt maar toch belangrijk is voor het evenwicht. Wij leggen Grog Island dus zowel met twee, drie als vier spelers graag op tafel! Als we één minpunt moeten opsommen dan zijn het de doelkaarten, daar komt toch wel wat geluk bij kijken. Tot het bittere eind heb je meestal geen idee wie het spel zal winnen, de punten die je tijdens het spel kan verdienen zijn erg schaars en de doelkaarten zijn allesbepalend. Grog Island is een typisch familiespel, met eenvoudige spelregels en een aangename speelduur. Je kan het met beginnende spelers op tafel leggen en het speelt altijd vlot, maar het feit dat er pas aan het einde gescoord wordt maakt het voor sommige beginners dan weer moeilijker.

Conclusie: Grog Island is een leuk familiespel dat we graag nog op tafel leggen!

Met dank aan Pegasus Spiele!

Grog Island

Auteur: Michael Rieneck
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Het populaire ‘Spiel des Jahres 2013’ mag hier uiteraard niet ontbreken. Haal het beste uit jouw dobbelresultaat en profiteer mee van de worpen van je tegenstanders, zet zoveel mogelijk kruisjes op jouw blaadje en je staat een stapje dichter bij de overwinning. Ben je er klaar voor?

Als je aan de beurt bent dobbel je zes dobbelstenen, vervolgens zeg je luidop de som van de twee witte dobbelstenen. Dat getal mag iedereen aanduiden op zijn of haar scoreblaadje, in een kleur naar keuze. Vervolgens mag alleen jij nog een extra getal aanduiden, daarvoor combineer je een witte dobbelsteen met één van de gekleurde om vervolgens het getal in die kleur aan te duiden. Als je een rode 2 combineert met een witte 3, mag je dus een rode 5 aanduiden. Als je aan de beurt bent dan ben je ook verplicht om minstens één kruisje te zetten: in fase één (som van de witte dobbelstenen) of in de zonet besproken tweede fase. Wil of kan je dat niet doen? Dan moet je een kruisje zetten bij mislukte worp, maar dat zijn helaas vijf minpunten aan het einde van het spel. Je bent bijna klaar om aan het spel te beginnen, maar er is nog één belangrijke regel die we niet mogen vergeten: de kruisjes moeten steeds van links naar rechts aangeduid worden! De rode en de gele lijn getallen gaan van 2 tot 12, als je meteen de gele 7 aanduid betekent dit dat je de gele 2, 3, 4, 5 en 6 nu niet meer zal mogen aanduiden, je mag enkel rechts van de 7 nog aanduiden in die rij. Hetzelfde geldt uiteraard ook voor de rode, de groene en de blauwe rij, waarbij de twee laatste kleuren van groot naar klein (12 naar 2) gerangschikt staan.

Het laatste getal in de rij (rode/gele 12 of de blauwe/groene 2) mag je pas aanduiden als je in die rij minstens vijf andere kruisjes geplaatst hebt. Hierdoor sluit je deze rij niet alleen af voor jezelf, maar ook voor al je tegenspelers! Van zodra jij dus de blauwe 2 aanduid, mag geen enkele andere speler nog een kruisje zetten in de blauwe rij. De blauwe dobbelsteen wordt uit het spel gehaald en jij krijgt als beloning een extra kruisje op het slot van de blauwe rij. Van zodra er twee kleuren gesloten zijn eindigt het spel meteen, het kan dus gebeuren dat er in fase één van jouw beurt een kleur wordt gesloten en je dus geen tweede kruisje meer mag zetten. Het spel eindigt ook wanneer één speler 4 kruisjes bij mislukte worpen heeft. Alle spelers tellen nu per kleur hoeveel kruisjes ze hebben aangeduid en krijgen daarvoor de punten zoals aangeduid op hun scoreblaadje. Diegene met de meeste punten wint het spel!

Qwixx Mixx

Qwixx Mixx is de naam van een mini-uitbreiding op Qwixx, het brengt je niet zomaar twee nieuwe scoreblokken, maar vooral twee nieuwe varianten! In de eerste variant staan de getallen zoals we gewoon zijn in het basisspel, van laag naar hoog of omgekeerd. De kleuren staan echter niet meer in dezelfde rij, in elke rij vindt je de vier verschillende kleuren! Wanneer een rij gesloten wordt verdwijnt ook nu de bijhorende dobbelsteen uit het spel, maar je kan de getallen in deze kleur in de andere rijen alsnog aanduiden met behulp van de witte dobbelstenen. De andere variant behoudt de vier kleuren maar rangschikt de getallen niet meer in een op- of aflopende volgorde, alles staat nu door elkaar! De basisregel dat je steeds van links naar rechts moet aanduiden blijft uiteraard geldig. Ook voor het afsluiten van een rij (waarbij je minstens 5 andere kruisjes in je rij moet hebben) werkt op dezelfde manier, maar i.p.v. een 2 of een 12, moet de rij nu afgesloten worden met andere getallen.

Onze mening

Toen onze blog het levenslicht zag was Qwixx al één van de meest gespeelde spellen ten huize Spellenmolen, maar aangezien het toen al niet meer zo nieuw was kwam het er nooit van een recensie te plaatsen. Het kaartspel was daarentegen één van onze eerste recensies. Ook in de reeks Tafelporselein kon je al lezen dat Qwixx hier erg in de smaak viel, de 73 speelsessies die we daar vernoemden zijn inmiddels gestegen naar 89, en nu we erover spreken krijgen we al weer zin om Qwixx te spelen. Het is voor ons een uniek dobbelspel, er komt uiteraard wel wat geluk bij kijken, maar je probeert steeds het beste uit je worp te halen. Durf je het aan om die 7 al aan te duiden en daarbij de 5 en de 6 over te slaan? Of wacht je toch nog even af? Soms speelt het in je voordeel, soms in je nadeel. Nog een sterker element in dit spel is dat je ook tijdens de beurt van je tegenspelers steeds aandachtig blijft, af en toe wat kruisjes meepikken tijdens hun beurt kan sterk in je voordeel spelen! De herspeelbaarheid is erg groot, want we leggen Qwixx nog steeds met plezier op tafel. De Qwixx-time is dan wel wat minder dan pakweg twee jaar geleden toen het net verscheen, maar desondanks zijn we nog steeds even enthousiast over Qwixx en behoort het nog steeds tot de beste en leukste fillers die we in huis hebben. Het aantal spelers maakt bij Qwixx echt geen verschil, zowel met 2 als met 5 spelers is het leuk. Het is zelfs mogelijk om met meer dan 5 spelers op tafel te leggen, je komt dan alleen minder vaak aan beurt.

De nieuwe varianten waren een hype in Essen, de zogenaamde ‘Qwixx Gemixxt’-blokjes waren een kwartier na opening reeds uitverkocht! Inmiddels zijn de bloks ook hier verkrijgbaar en kwamen ze bij ons zo’n 7-tal keer op tafel. Of we er even enthousiast over zijn als over het basisspel? Niet meteen. Het is een leuk hebbedingetje, een afwisseling als je Qwixx al vele keren hebt gespeeld. Voor ons was het meteen een must-have, maar achteraf blijkt dat we het spel even graag op tafel blijven leggen zonder die varianten. Beide varianten zijn leuk, sommigen hebben een voorkeur voor variant A, anderen voor variant B. Het enige wat we afraden is om beide varianten meteen na elkaar te spelen, dat maakt het gewoon verwarrend.

Conclusie: Qwixx is een top-filler, Qwixx Mixx zorgt af en toe voor wat afwisseling.

Qwixx & Qwixx Mixx

Auteur: Steffen Benndorf
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Er is een open vacature als dokter, de kans waar je al een hele tijd op zit te wachten! Nu is het belangrijk om te bewijzen wat je in je mars hebt. Ben je een harde werker? Verzorg de binnenkomende patiënten zo goed mogelijk, dien de juiste medicatie toe en toon dat je geïnteresseerd bent om steeds bij te leren. Maar hou ook je medespelers in de gaten: misschien is één van je concurrenten op een illegale manier punten aan het sprokkelen, kan jij hem/haar betrappen en straffen?

Tijdens de eerste fase zullen alle spelers één voor één een actie kiezen en uitvoeren, de kleur van de actie maakt duidelijk of één of meerdere spelers deze actie kunnen kiezen. De belangrijkste actie is wellicht het verzorgen van patiënten, de eerste keer dat je deze actie kiest kan je een patiënt kiezen om onder jouw hoede te nemen. Tijdens de volgende acties kan je jouw patiënt verzorgen, maar wellicht moet je dan eerst wat medicijnen gaan halen bij de apotheker. Door nachtdiensten te draaien verdien je wat extra centjes. Als je als eerste speler voor zo’n nachtdienst kiest krijg je ‘maar’ 2 euro, maar je krijgt er dan wel de startspelerfiguur bij. De volgende spelers zullen met dezelfde actie 3 of 4 euro verdienen! Je kan ook gaan bijstuderen, maar dat kost natuurlijk geld. 3 euro betaald? Dan kan je één van de vier onderwerpen kiezen, een stage op intensieve zorgen zorgt ervoor dat je voortaan wat sneller werkt en jouw patiënt een extra pleister kan geven. Ook de stages in de apotheek of op de financiële dienst zijn erg nuttig. Als je denkt genoeg gestudeerd te hebben kan je ook een eindexamen afleggen, hoe meer stages je hebt afgelegd, hoe meer punten je zal verdienen: dit kan alleen maar in je voordeel spelen! Naast deze keuzemogelijkheden heb je ook de illegale manieren om te werken, met wat sabotage-technieken kan je medicijnen en/of geld van je concurrenten stelen en met wat omkoperij kan je op een illegale manier punten kopen. En dan maar hopen dat je tegenspelers je niet betrappen, want met de laatste overgebleven actie kunnen zij geld verdienen door dit te doen én worden alle spelers die op een illegale manier gewerkt hebben bestraft!

Nadat alle spelers een eerste actie gekozen en uitgevoerd hebben mogen ze ook hun tweede actiesteen op dezelfde manier benutten. In fase 3 worden alle patiënten gecontroleerd, diegenen die genoeg verzorgd zijn leveren punten op en mogen naar huis. De patiënt die al het langst in de wachtrij ligt heeft het helaas niet overleefd en levert de verzorgende dokter geen punten op. Alle andere patiënten schuiven door naar rechts en er komen nieuwe patiënten binnen. Daarna nemen alle spelers hun actiefiches terug en mag de speler met het startspelerfiguur beginnen aan de volgende ronde ronde. Van zodra minstens één speler de 10 punten heeft bereikt eindigt het spel aan het einde van de ronde. De speler met de meeste punten krijgt de felbegeerde job!

Onze mening

Het spel klinkt leuk bij het lezen van de spelregels. Het is een thema waarover we nog niet veel spellen kennen en springt daardoor toch wel in het oog. Ook lijkt het thematisch helemaal te kloppen waardoor dit eenvoudige spel zowaar nog gemakkelijker wordt om uit te leggen en te spelen. Eens we – vol verwachtingen – aan Hospital Rush begonnen verdween ons enthousiasme steeds meer. Het spel heeft te weinig inhoud om ons echt te kunnen boeien, het lijkt alsof het spel zichzelf speelt want je hebt erg weinig in de hand. Het is zo’n type van spel waarbij je er kan voor kiezen om je concurrenten (wellicht de speler die momenteel vooraan staat) serieus dwars te zitten, maar daar staat dan tegenover dat je zelf zo goed als niets kan opbouwen. Je kan die andere speler dan wel boycotten om er dan uiteindelijk voor te zorgen dat een derde speler wint, want zelf zal je het dan niet kunnen halen. Puur theoretisch zit het echter leuk in elkaar, als je vroeg aan de beurt komt kan je de beste acties uitkiezen, als je later aan de beurt komt kan je er van profiteren om de illegale acties uit te voeren met een kleine kans dat iemand je betrapt, of je kan de spelers die dat wél gedaan hebben nu naar hartelust bestraffen en zelf wat geld bijverdienen. Het gevoel na onze eerste speelsessie was bij iedereen hetzelfde: jammer. We gaven het spel achteraf uiteraard nog een kans, maar ook toen bleven we op onze honger zitten. Het was opvallend dat de winnaar telkens diegene was die niet ging bijstuderen, bovendien won die persoon steeds met heel wat voorsprong op de andere spelers. Het was dan zeker niet zo dat de andere speler haar hebben laten winnen, integendeel. Slecht zouden we het niet noemen, maar het is té middelmatig om er nog bovenuit te kunnen springen in deze tijd.

Conclusie: Een rush naar 10 punten die jammer genoeg niet zo leuk is als hij klinkt.

Met dank aan Pegasus Spiele!

Hospital Rush

Auteurs: T. K. Laursen, K. Storgaard & S. Thomsen
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 3 – 5
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Probeer als eerste jouw pion aan de overzijde van het speelbord te krijgen. Stap voor stap, diegene die er eerst in slaagt wint het spel. Simpel? Dat dacht je maar, je tegenstander(s) hebben hetzelfde doel én kunnen je serieus dwarszitten door hekjes op het bord te plaatsen. Soms zal je moeten rondlopen, andere keren hebben ze bijna een doolhof voor jou gevormd. Of heb jij je tegenstander in de maling genomen en is hij diegene die moet rondlopen?

Als je aan de beurt bent heb je twee mogelijkheden: je verplaatst je pion of je zet een hek als obstakel voor je tegenstander(s). Bij het verplaatsen van je pion mag je steeds één stap vooruit, achteruit, naar links of naar rechts. Het spreekt voor zich dat je daarbij niet over de hekjes kan lopen! Over je tegenstanders kan je dan wel weer springen, als je pion tegen een pion van je tegenstander staat kan je achter of naast die pion verder gaan. Bij het plaatsen van de hekjes is maar één spelregel: je mag de doorgang voor je tegenstander(s) niet helemaal afsluiten. Je kan je tegenspelers wel verplichten om omwegen te maken, zolang je dus niets afsluit. Van zodra één speler de tegenoverliggende eindlijn heeft bereikt eindigt het spel onmiddellijk, deze speler wint het spel.

Onze mening

Ook bij Quoridor Pocket zijn we erg enthousiast over het materiaal, alweer een leuke reisversie die je eenvoudig overal mee naartoe kan nemen zonder schrik te hebben dat je pionnen of hekjes zal verliezen. Bovendien ziet het er nog mooi en kwalitatief uit ook! Het spel zelf kon ons echter niet overtuigen, dat heeft voornamelijk te maken met de ‘pestfactor’ in dit abstracte spelletje. Het is wel strategisch, vooral als je het enkele keren gespeeld hebt. Je kan je tegenstanders verplichten om – soms onverwacht – serieuze omwegen te maken, tot vervelens toe. Niet dat we hiermee willen zeggen dat het geen goed spel is, want er zullen zeker liefhebbers zijn van dit soort abstracte, tactische spellen, maar wij zijn over het algemeen niet voor spellen waarbij je de tegenstander voornamelijk probeert dwars te zitten, ook al zijn we liefhebbers van abstracte spellen.

Conclusie: Abstract en compact voor spelers die mekaar wel eens willen dwarszitten.

Met dank aan Gigamic!

Quoridor Pocket

Auteur: Mirko Marchesi
Uitgever: Gigamic
Aantal spelers: 2 of 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Vier op een rij voor gevorderden, slaag jij er in om vier stukken met éénzelfde eigenschap op rij te plaatsen? Dan is de kans groot dat je met de overwinning naar huis gaat. Één klein detail: je kiest niet zelf welke stukken je op het bord plaatst, dat zal je tegenstander wel voor jou kiezen!

Als je aan de beurt bent neem je één van de 16 speelstukken en geef je deze aan je tegenspeler, die mag het stuk vervolgens op een plaats naar keuze op het speelbord zetten. Vervolgens kiest deze speler een speelstuk voor jou, … Zo gaat het spel verder. Je hebt geen eigen spelerskleur, je mag dus zowel de rode als de witte stukken doorgeven. Bovendien maakt het ook niet uit wie de stukken op het bord zet, als jij maar diegene bent die het vierde stuk van de rij plaatst. Je kan vier op een rij maken door vier rode of vier witte stukken naast elkaar te plaatsen (verticaal, horizontaal of diagonaal), maar ook door vier stukken die vierkant, rond, klein, hoog of hol zijn! Er zijn dus heel wat zaken waar je aandachtig moet voor zijn.

Roep ‘QUARTO’ van zodra je vier op een rij gevormd hebt en je wint het spel meteen. Heeft je tegenstander – dankzij het door jou gekozen speelstuk – een rij gevormd zonder dat hij/zij het gezien heeft? Dan heb je geluk: op het moment dat de speler jou een nieuw speelstuk geeft kan jij meteen QUARTO roepen en win je het spel. Als niemand de gevormde rij heeft gezien gaat de waarde van de rij verloren en spelen jullie gewoon verder tot er wél een winnaar bekend is.

Onze mening

De pocket-versie van dit abstracte spel ziet er alvast erg leuk uit: een stevig doosje dat je gemakkelijk mee op reis kan nemen zonder dat je schrik moet hebben dat je speelstukken verliest onderweg. Pas als je het speelbord open klikt kan je de twee schuifjes met speelstukken er uitschuiven. Alle speelstukken worden bovendien steeds vastgeklikt op het speelbord, ideaal om op de trein te spelen! Het spel zelf is uiteraard zeer abstract, maar best leuk. Enerzijds heb je de verschillende elementen, er zijn zoveel zaken waar je op wilt letten: de kleur, de vorm, de grootte, … Voor je het goed beseft staat er vier op een rij op het speelbord! Anderzijds heb je het feit dat jij de speelstukken kiest voor je tegenstander, let goed op dat je de overwinning niet weggeeft. En als je dat dan toch doet? Dan maar hopen dat je tegenspeler het niet gezien heeft zodat jij met de pluimen kan gaan lopen. Voor ons is dit een ideaal reisspel, leuk genoeg om te spelen als je onderweg bent, je kan het gerust enkele keren na elkaar spelen want je wordt er steeds beter in. Thuis zal het wellicht niet vaak op tafel komen, daarvoor springt het er niet genoeg uit tegenover het goede aanbod, ook al spelen wij best wel graag abstracte spellen.

Conclusie: Deze vier op een rij voor gevorderden is leuk om mee te nemen op reis.

Met dank aan Gigamic!

Quarto Pocket

Auteur: Blaise Muller
Uitgever: Gigamic
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Der 7bte Zwerg, een animatiefilm die eind vorig jaar de Duitse bioscopen onveilig maakte. 7 schattige dwergen die voor heel wat chaos zorgen. Pegasus Spiele bracht een bijpassend dobbelspelletje uit, waarbij je Bubi, Ralphy, Speedy en co wat structuur bijbrengt. Kan jij ze de baas en rangschikken naargelang hun grootte? Veel succes!

De actieve speler neemt het bord en de 7 dobbelstenen voor zich. Vervolgens rolt hij één dobbelsteen naar keuze en geeft hij deze dobbelsteen een plaats op het speelbord. Zo zullen alle dobbelstenen één voor één gekozen en gerold worden en een plaats op het bord aangewezen krijgen. De bedoeling? Alle dobbelstenen (dwergen) te rangschikken van groot naar klein, of van klein naar groot! Bij het plaatsen van je tweede dobbelsteen kies je dus of je in dalende of stijgende richting zult gaan. Ook de andere medespelers kunnen maar beter alle aandacht er bij houden, want na de derde worp zullen zij moeten voorspellen of de actieve speler in zijn opdracht zal slagen of niet. Daarvoor leggen ze hun pinnemuts gedekt op het bord. Als één van de dobbelstenen niet meer op het bord gelegd kan worden moet je hem bij de draak leggen, dat betekent helaas dat je niet in je opdracht bent geslaagd en je dus geen punten zal verdienen. Enkel en alleen als je alle 7 de dobbelstenen op het bord hebt kunnen plaatsen zal je punten kunnen scoren, je krijgt dan al meteen 7 punten als beloning! Als je bovendien nog de juiste dobbelstenen bij de juiste kleur hebt kunnen leggen krijg je nog één bonuspunt per correcte kleur, maar als je de twee uiterste plaatsen van de rij hebt genuttigd kost elk van deze plaatsen je wel twee minpunten. Vervolgens kunnen ook je tegenspelers punten verdienen: drie punten per correcte voorspelling! Op deze manier krijgen alle spelers drie keer de kans om de dwergen te rangschikken, daarna eindigt het spel. De speler met de meeste punten wint.

Onze mening

We kennen de film niet maar we hebben altijd interesse in een leuke filler, en dat bleek het uiteindelijk ook te zijn. Gewoon dobbelen, wat geluk hebben, wat gokken en hopen dat alles mee zit. Het is leuk dat je ook buiten je beurt een reden hebt om mee te volgen en je ook punten kan verdienen door het (on)geluk van je tegenspelers! Je zal steeds de juiste keuzes moeten maken, want als je té veel punten wilt scoren en alle kleuren overeenkomstig wilt plaatsen wordt de kans kleiner dat je in je opzet slaagt. Als je niet te veel op de bonuspunten mikt ga je misschien wel met 7 (of meer) punten lopen, uiteraard veel beter dan niets. Meer is er gewoon niet: simpel, leuk en kort. Wel ja, kort… dat hangt wat van het spelersaantal af. De spelregels zeggen dat elke speler drie beurten krijgt, wat met 2 à 3 spelers nog wel te doen is. Maar met 4 heb je al gauw het idee dat het wel genoeg is geweest, met 7 spelers willen we er liefst niet aan beginnen. Dan ben je wellicht een half uur (of langer) aan het dobbelen. Een top filler is het voor ons niet, in tegenstelling tot sommige andere fillers zal je deze geen 5 keer na elkaar spelen. Een leuke filler haalt bij ons erg gemakkelijk 20 speelsessies, deze zal dat niet halen en wellicht verdwijnen in de massa. Moest het tegendeel waar zijn, laten we het zeker nog weten!

Conclusie: Leuk voor een sessie dobbelplezier, lachen gegarandeerd!

Met dank aan Pegasus Spiele!

Der 7bte Zwerg

Auteur: Pegasu
Uitgever: Pegasus Spiele
Aantal spelers: 1 – 7
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

Terra Mystica: Vuur en IJs is een uitbreiding op Terra Mystica, waarvan er momenteel (nog) geen recensie op onze website staat. Deze uitbreiding bevat verschillende elementen, je kan zelf beslissen welke elementen je aan het spel toevoegt en welke niet. Één van die elementen is de nieuwe kaart. Aan de ene zijde van het bord heb je een volledig nieuwe kaart, de achterzijde is een variant op het bord in het basisspel. Er staat nu ook op hoe je geld aan het einde van het spel in overwinningspunten kan omzetten.

Je kan ook een nieuwe eindwaarderingstegel aan het spel toevoegen. Naast de gewone eindtelling kan je dan dus ook op een andere manier punten verdienen. Er zijn vier verschillende tegels, je kan er willekeurig één nemen of de leukste er uit kiezen. Met één van die tegels word je beloond voor nederzettingen aan de rand van het bord, met andere tegels kan je punten scoren voor elke cluster (van 1 of meer nederzettingen) of beloond worden als je Burcht en Heiligdom ver uit elkaar liggen.

De uitbreiding heeft ongetwijfeld zijn naam te danken aan de nieuwe volkeren in het spel, er zijn namelijk twee nieuwe ijsvolkeren, twee vulkaanvolkeren en twee variabele volkeren. Elk van deze volkeren heeft net zoals in het basisspel een speciale vaardigheid. Een ijsvolk kiest aan het begin meteen een startterein, met behulp van een zogenaamde ijsring duid je deze terreinsoort aan op je spelersbord. Bij het bouwen van je eerste twee nederzettingen mag je twee gratis transformatiecirkels leggen op dit terrein. Later in het spel zal je één spade nodig hebben om dit terrein en de aangrenzende terreinen in je transformatiecirkel naar ijs te transformeren. Ook de vulkaanvolkeren kiezen aan het begin een startterrein, maar mogen geen terrein kiezen dat eigendom is van een andere speler. Aan het begin mogen ze op dezelfde manier als de ijsvolkeren twee nederzettingen plaatsen, maar vanaf dan heeft je startterrein geen betekenis meer. Om terreinen te transformeren zal je voortaan geen spades meer kunnen gebruiken, afhankelijk van je volk zal je daar kracht of elementen voor moeten gebruiken! Tenslotte heb je nog de gedaanteverwisselaars en de waterwandelaars. De gedaanteverwisselaars kiezen net als bij de ijsvolkeren voor een thuisterrein, maar nu speel je ook effectief met de speelstukken van de gekozen kleur! Van zodra je je burcht hebt gebouwd kan je in ruil voor drie krachtblokjes van thuisterrein veranderen. Ook de waterwandelaars kiezen een startterrein en spelen met de gekozen kleur. Zij zullen tijdens het spel geen spades nodig hebben om terrein te transformeren, in plaats daarvan plaatsen ze bij het begin van het spel al hun priesters op de terreinen in hun transformatiecirkel. Wanneer ze een priester krijgen (de manier waarop is niet van belang) mogen ze die van deze cirkel nemen, vanaf dat moment kan je je ook gratis vestigen op het zojuist ontdekte terrein.

Daarnaast bevat de uitbreiding nog twee nieuwe speelmogelijkheden. Met de variabele beurtvolgorde is niet alleen de speler die als eerste past belangrijk, maar is het ook belangrijk wanneer de andere spelers passen. Je hoeft dan niet meer klokwijzerszin te spelen, je speelt gewoon in volgorde van het passen tijdens de vorige ronde. Tenslotte heb je nog het veilen van volkeren, waarbij er even veel volkeren uit de zak worden getrokken als dat er spelers zijn. De spelers beginnen met 40 punten en kunnen nu bieden op een bepaald volk.

Onze mening

Terra Mystica: Vuur en IJs is een uitbreiding in de pure zin van het woord. Het spel wordt helemaal niet veranderd, wat voor ons ook niet nodig was, het voegt gewoon nieuwe elementen toe. Terra Mystica was al een heel gevarieerd spel, met 14 verschillende volkeren was er steeds keuze genoeg. Nu kan je dus kiezen uit 20 verschillende volkeren, waarbij de zes nieuwe wel even wennen zijn. Vooral de vulkaanvolkeren zijn niet eenvoudig om meteen onder de knie te hebben, zeker de drakenmeesters die krachtblokjes moeten verwijderen om terrein te kunnen transformeren brachten ons in het begin wat uit balans. Maar uit het basisspel wisten we al dat niet alle volkeren even simpel zijn om mee te spelen, sommige moet je gewoon wat ‘leren’ kennen, dat is in deze uitbreiding dus ook het geval. Ook bij deze volkeren geldt: hoe beter je ze leert kennen, hoe leuker het wordt! De nieuwe kaart is oké, maar wij waren (zelfs na 13 speelsessies) het bord uit het basisspel zeker nog niet beu. Voor ons maakt het dus helemaal niet uit of we de nieuwe of de oude kaart gebruiken. Anderzijds had je op het bord uit het basisspel al een aantal vaste plaatsen waar je je startnederzettingen wilde plaatsen, door de nieuwe kaart kan je dus een compleet nieuwe weg op gaan. De nieuwe eindwaarderingstegels zijn wel leuk aangezien je je nu op drie dingen kan focussen om nog (veel) punten te scoren aan het einde. De fiches om volkeren te kiezen/trekken vinden we een goede toevoeging, wij hadden ook al iets gelijkaardigs thuis om willekeurig een volk te trekken. Leuk dat dit nu ook bij het spel hoort! Of je de volkeren aan het begin veilt kan je volledig zelf bepalen, maar voor ons hoeft dat niet. Spelers die van mening zijn dat het ene volk beter is dan het andere kunnen uiteraard wél voor de veiling kiezen. Ook de variabele beurtvolgorde is een geslaagde toevoeging.

Samenvattend is alles in deze uitbreiding gewoon leuk, maar het is niet zo dat het spel hierdoor echt beter/anders wordt. Terra Mystica komt hier de laatste tijd minder op tafel, op het eerste zicht lijkt het niet dat de uitbreiding daar verandering in zal brengen. Al zijn we wel blij dat we het spel – dankzij het willen spelen van de uitbreiding – toch wel weer op tafel kwam. Als Terra Mystica voortaan op tafel komt kan dat even goed zonder als met de uitbreiding zijn.

Conclusie: Terra Mystica Vuur & IJs voegt leuke elementen toe aan het basisspel.

Met dank aan White Goblin Games!

Terra Mystica: Vuur & IJs

Auteurs: Jens Drögemüller & Helge Ostertag
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 90 min.
Vanaf 12 jaar

Spelbeschrijving

In Roborama heb je maar één doel: je vier robots zo snel mogelijk in je finishvelden krijgen. Om dat als eerste voor elkaar te krijgen zal je echter strategisch te werk moeten gaan, gebruik je robotkaarten om één van je robots te verplaatsen en zorg ervoor dat je die gebruikte robotkaart zo snel mogelijk weer activeert of je kan er niets meer mee doen! Blokkeer de routes van je tegenstander en gebruik de grote Chaosbot om je daarbij te helpen. Het spel bevat drie verschillende niveau’s, genaamd ‘het basissprogramma’, ‘TerraByte’ en ‘YottaByte’.

Aan het begin van het spel plaatsen alle spelers hun vier robots diagonaal rechtover hun eigen finishveld, jouw startlocatie is dus het finishveld van een tegenstander. Je ontvangt vijf robotkaarten met een getalwaarde en één chipkaart. Als je aan de beurt bent gebruik je één van deze vijf kaarten. Een robotkaarten met een getal laat je toe één van je robots exact dat aantal (1 – 5) stappen te verplaatsen in een rechte lijn. Je kan daarbij je eigen robots passeren, maar niet die van je tegenstanders. Het vak waar je eindigt moet bovendien leeg zijn want er kan maar één robot per vak staan. De gebruikte robotkaart schuif je nu naar boven, naar de zogenaamde ‘inactieve’ rij. Deze robotkaart kan je niet meer gebruiken vooraleer je deze weer activeert. Dat activeren kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld door je chipkaart te gebruiken. Je verplaatst deze beurt dan géén robot maar je heractiveert een kaart in je inactieve rij. Je kan echter niet zomaar kiezen wélke kaart, je kan enkel kiezen uit die waarden waarop je vier robots momenteel op het spelbord staan. Een snellere manier van heractiveren is meteen na de verplaatsing: als het getal waarop je robot eindigt één van de kaarten in je actieve rij is mag je die meteen naar beneden schuiven, maar je mag op deze manier niet meteen de kaart heractiveren die je voor deze actie hebt gebruikt. Je mag je de finishvelden van andere kleuren niet betreden, ook wanneer je je startpositie hebt verlaten mag je niet meer terugkeren: dat is namelijk een finishveld voor een andere speler! Van zodra een tegenspeler één robot in jouw startveld (zijn finishveld) heeft geplaatst ben je verplicht om al je robots uit je startveld te verplaatsen gedurende je volgende speelbeurten, als je dat niet kan ben je helaas verloren. Op deze manier gaat het basisprogramma verder tot wanneer één speler er in geslaagd is al zijn robots in zijn finishvelden te krijgen. Deze speler wint het spel meteen.

In het tweede programma, TerraByte wordt de achterkant van de robotkaarten gebruikt. Het spel verloopt op exact dezelfde manier, maar nu kunnen al deze robotkaarten éénmalig worden gebruikt voor een speciale actie. Deze actie verschilt van kaart tot kaart, zo kan je de eerste kaart bijvoorbeeld gebruiken om een stap diagonaal te gaan of de tweede om een robot van een andere kleur te passeren. Met andere robotkaarten kan je dan weer halverwege je beweging veranderen van richting of het aantal stappen verdelen onder twee robots. Van zodra je deze actie gebruikt hebt draai je de robotkaart terug naar de voorzijde, de kaart fungeert nu zoals in het basisprogramma. In YottaByte wordt de Chaosbot geïntroduceerd, een grote, machtige robot die het je tegenstanders heel wat lastiger kan maken. Je krijgt aan het begin een aantal kaarten waarmee je deze Chaosbot kan gebruiken, deze kaarten kan je telkens inzetten na je beurt, op voorwaarde dat je niet de speciale actie van een robotkaart hebt gebruikt. Afhankelijk van de gespeelde kaart kan je Chaosbot verplaatsen of laten springen, als hij na een sprong eindigt op een robot dan wordt deze een vak opzij geschoven en neergelegd. Deze robot kan de eigenaar in zijn volgende beurt niet gebruiken, ook niet om (via de chipkaart) een inactieve robotkaart te heractiveren. Na de volgende beurt van de eigenaar wordt deze robot terug recht gezet. Ook door het gebruik van een laserstraal kan je een robot (van een tegenstander) laten neerleggen. Met andere Chaos-bot kaarten kan je andere robots vooruit duwen of zelfs een robot van je tegenstander verplaatsen.

Onze mening

De spelregels zijn snel gelezen en uitgelegd, je kan dus al heel snel aan het basisprogramma beginnen. Tijdens het spel zul je al snel merken dat het niet zo eenvoudig is als het lijkt, de spelregels zijn dan wel simpel, maar het is alles behalve simpel om het spel ook te winnen! Vaak komt het op één beurt aan en is het spannend tot het einde wie als eerste zijn vier robots in hun finishvelden kan brengen. Het basisprogramma is een leuk familiespel, eenvoudige spelregels en toch voldoende uitdaging. Als iedereen het onder de knie heeft vormt de ‘TerraByte’-versie een extra uitdaging, de nieuwe mogelijkheden maken het spel alleen maar interessanter. Je kan nu ‘af en toe’ eens een speciale actie doen dat je tegenstanders niet hadden zien aankomen, maar je moet goed overwegen wanneer je die actie uitvoert… dat kan namelijk slechts één keer tijdens het spel! Het derde programma is voor ons geen stapje hoger, integendeel, het voegt naar onze mening heel wat willekeur toe aan het spel. De acties met de Chaosbot zijn dan wel leuk, maar met de 3, 4 of 6 kaarten die je op hand krijgt bestaat de kans dat je er maar weinig mee kan doen. Misschien heb je enkel kaarten om de Chaosbot te bewegen, dan kan je Chaosbot nog wel als blokkage gebruiken voor je tegenstanders, maar als je enkel kaarten hebt om aan te vallen (laserstraal, het vooruitduwen van andere robots) of om Chaosbot zelf een ronde inactief te verklaren moet je hopen dat iemand anders zijn robot (of Chaosbot) mooi klaar zet zodat jij de actie kan uitvoeren. Die Chaosbot ziet er dan wel erg mooi uit, maar op deze manier mag deze voor ons gerust achterwege blijven, er komt meer tactiek bij kijken zonder deze bot. Het spel voorziet wel een variant waarbij je voordien bepaald met welke set kaarten er gespeeld wordt, iedereen krijgt dan diezelfde set. Dat maakt het al heel anders omdat je nu ook weet welke kaarten je tegenspelers (nog) op hand hebben, helaas kan deze variant enkel met 2 of 3 spelers. Voor ons is Roborama een ideaal familiespel, ook met veelspelers kan dit tactisch maar vrij abstracte spel wel eens op tafel komen.

Het materiaal en de illustraties ziet er net als bij de vorige spellen van Playthisone weer super uit, de robotjes zijn leuk en al het materiaal is mooi afgewerkt, met de Chaosbot als uitblinker. Het aantal spelers heeft wel invloed op het spel, maar niet in die mate dat het (minder) leuk is met een bepaald aantal. Met twee spelers staan er uiteraard minder robots op het bord die in je weg kunnen staan, wij hadden er geen problemen mee, maar voor de spelers die dit een nadeel vinden is er alvast een variant voorzien waarbij de ongebruikte kleuren ook op het bord komen. Met drie spelers heeft één speler het geluk dat niemand hem kan verplichten sneller te vertrekken vanuit zijn startvelden aangezien die kleur voor niemand een finishveld is. Maar we hebben niet de indruk dat dat de kans op overwinning voor die speler groter maakt. Roborama is een leuk spel, maar voor ons geen spel dat we heel wat keren na elkaar zouden spelen. Het is leuk om af en toe eens op tafel te leggen.

Conclusie: Roborama is een ideaal familiespel en heeft met drie programma’s voor ieders wat wils.

Met dank aan PLAYthisONE!

Roborama

Auteurs: D. Kirps, G. Pierson & P. Zuidhof
Uitgever: Playthisone
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Het bouwen van indrukwekkende tempels was dé manier om macht en welvaart uit te beelden. Nu ben jij aan de beurt, je bent één van deze heersers en je zal moeten bewijzen dat je de beste bent! Roep de hulp in van verschillende volksstammen en laat hen meewerken aan jouw statige tempels, maar wees voorzichtig… de volkeren van je tegenstander deinzen er niet voor terug om je tempels te vernietigen.

Aan het begin van je beurt neem je drie extra volkerenkaarten op hand, die kan je vervolgens meteen gebruiken om acties uit te voeren. Door een volkerenkaart in een bepaalde kleur te spelen kan je je speelstuk verplaatsen, in dat gedeelte van de stad kan je vervolgens volkerenkaarten neerleggen, zij zullen je later helpen om tempels te bouwen. Aan beide zijden van het speelbord liggen tempelkaarten, de bovenste kaarten zijn steeds beschikbaar om te bouwen. Daarvoor zal je genoeg volkeren moeten bezitten en rekening moeten houden met de etages, je kan namelijk niet meteen het bovenste verdiep bouwen als je de vier anderen nog niet hebt gebouwd! Één keer in je beurt kan je drie volkerenkaarten laten migreren naar een ander gedeelte van de stad en van zodra er drie leden van dezelfde stam bij elkaar liggen kan je één van deze kaarten spenderen om hun speciale eigenschap te benutten. Zo kunnen de Assyriërs een volledige tempel van je tegenstander vernietigen en kunnen de Hettieten een tempelniveau stelen, de Meden en de Soemeriërs hebben invloed op de volkeren van je tegenstander en de perzen laten je toe om een tempelniveau over te slaan bij het bouwen. In plaats van deze speciale eigenschap te gebruiken kan je je tegenstander ook verplichten om de helft van zijn handkaarten af te leggen. Wanneer je geen verdere acties meer wilt/kan uitvoeren trek je twee nieuwe tempelkaarten om in je voorraad te leggen, maar als je meer dan vier volkerenkaarten op hand hebt zal je aan je tegenstander moeten vertellen hoeveel kaarten je hebt!

Elke tempel heeft een waarde die gelijk is aan het tempelniveau, van zodra één speler een totale waarde van 15 of meer heeft en de andere slechts 9 of minder punten haalt eindigt het spel meteen. Als de tweede speler 10 of meer punten heeft komt het spel in de eindfase terecht en wordt er verder gespeeld tot één van de spelers een waarde van 9 of 20 heeft bereikt. De speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Onze eerste speelsessie van Babel was vooral verwarrend. De spelregels staan duidelijk uitgelegd, maar toch waren we er niet volledig mee weg, al kan dat uiteraard ook aan ons liggen. Op dat ogenblik kon het spel ons dus ook niet overtuigen. We gaven het nog een kans en moesten onze mening later herzien, het is een spel dat je moet leren waarderen. Eens je goed door hebt hoe het werkt heeft het spel heel wat mogelijkheden. Anderzijds moet je ook wel wat geluk hebben met de kaarten die je op hand krijgt, soms krijg je niet de kleuren die je wilt waardoor je eigenlijk niet verder kan en een nutteloze beurt hebt. Terwijl het spel langs ene kant tactische keuzes biedt hebben we langs het andere kant het gevoel dat het geluk van de kaarten wel eens kan bepalen wie het spel wint, zeker tegen het einde van het spel kan het zijn dat je weinig nuttigs kan doen in je beurt. De eigenschap van de Assyriërs is wel erg drastisch, ze kunnen een tempel met vijf etages zomaar vernietigen waardoor je plots 5 punten minder hebt… en zo’n tempel terug opbouwen is makkelijker gezegd dan gedaan. Je kan maar beter proberen voorkomen dat je tegenstander 3 Assyriërs bij elkaar krijgt, maar heel veel kan je daar niet aan doen. Het materiaal is van goede kwaliteit en de kaarten hebben mooie illustraties.

Conclusie: Babel is een spel met veel mogelijkheden.

Met dank aan White Goblin Games!

Babel

Auteurs: Uwe Rosenberg & Hagen Dorgathen
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 12 jaar