Spelbeschrijving

De Gloobz zijn de kleine, schattige wezentjes die in het midden van de belangstelling staan in dit korte reactiespel. Wie is er het snelst en grijpt de juiste Gloobz?

De speler die aan de beurt is draait de bovenste kaart van de stapel om en roept tegelijkertijd ‘de meeste’ of  ‘de minste’. De spelers proberen dan zo snel mogelijk én met één hand de bijpassende gloobz te nemen, de gloobz die dus het meest of het minst aanwezig zijn op de gedraaide kaart. Een Gloobz wordt voorgesteld door zijn vorm (witte figuren) én een verfpot die de kleur zal bepalen, er zijn dus altijd minstens twee figuren die een punt zullen opleveren! Het is niet toegelaten om figuren terug te plaatsen wanneer je beseft dat je fout bent, elke juiste figuur levert je een punt op, elke foute figuur kost je één strafpunt. De punten worden aangeduid op scoretellers.

Om wat meer variatie in het spel te brengen zijn er ook enkele speciale kaarten. Zo heb je Megagloobz, een speciale, veelkleurige figuur. Telkens wanneer Megagloobz op de kaart staat (onafhankelijk van het aantal keer of de grootte!) is er maar één juiste oplossing: Megagloobz! Diegene die er als eerste in slaagt om de juiste figuur te nemen ontvangt deze keer drie punten. Wanneer er op de gedraaide kaart een vergrootglas is afgebeeld begint de jacht op de Gloobz en probeer je zo veel mogelijk figuren te nemen! De vorm en de kleur zijn dan niet meer van belang, élk figuurtje levert je één punt op.

Van zodra één speler het gevraagde aantal punten heeft verzameld eindigt het spel en is dit de winnaar. Dat aantal punten varieert van 18 tot 36, afhankelijk van het aantal spelers.

Onze mening

Gloobz is een erg leuk kinderspel dat bij iedereen in de smaak viel, zelfs bij de kinderen die er eigenlijk niet zo goed in waren. Om te beginnen ziet het er gewoon heel leuk uit: leuke figuren, mooie en schattige tekeningen en vooral heel kleurrijk. Het spel kan worden aangepast aan het niveau van de kinderen, met de jongste kinderen kan je best de variant spelen waarin enkel de meest afgebeelde Gloobz genomen worden, je kan er ook voor kiezen om het vergrootglas en Megagloobz uit het spel te halen. Het afwisselen tussen meest/minst zorgt voor wat verwarring bij de kinderen, maar dat maakt Gloobz juist een leuk partyspel voor volwassenen. Toen we Gloobz speelden met enkele kinderen werd al snel duidelijk hoe zij in hun snelheid erg hard op die figuren duwen, daar hebben ze zeker rekening mee gehouden want de kwaliteit van de figuren is zeer goed! De scoretellers zien er leuk uit maar veranderen iets té gemakkelijk van getal. Zo zou je wel eens kunnen vals spelen zonder dat je het zelf beseft. Het spel speelt met alle spelersaantallen even leuk, of je nu met 2 bent of met 6, het blijft spannend! Het was een leuke ervaring om te merken dat de meeste kinderen zo enthousiast waren over Gloobz. Een achtjarige noemde het een ‘stress-spel’, maar speelde het wel heel graag!

Conclusie: Gloobz is een leuk, mooi en spannend reactiespel!

Gloobz

Auteur: Alexandre Droit
Uitgever: Gigamic
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 6 jaar

Spelbeschrijving

Je raadt het nooit … in dit spel gaan we de illegale toer op! Als dealer probeer je jouw materiaal kwijt te geraken, en dan liefst in ruil voor een voorwerp dat je erg interesseert. Onderhandel met je tegenspelers en maak goede deals maar zorg er vooral voor dat ze niet doorhebben wie je bent, want dat zou in de rechtbank wel eens tegen jou gebruikt kunnen worden!

Elke speler krijgt van de spelmeester twee specifieke rollen toegewezen. De ene rol geeft aan wat je dealt, de andere wat je wilt aankopen in de loop van dit spel. Zo heb je de autodief die illegale luxeauto’s dealt, de wapenhandelaar, de juwelendief, de alcoholdealer en nog veel meer. Voor elke dealer-rol zit er uiteraard een tegenovergestelde koper-rol in het spel. Alle spelers krijgen aan het begin vijf hulpbronnen van hetgeen ze in dit spel moeten dealen, zo krijgt de hacker vijf geheime bestanden om het spel te beginnen. Om te voorkomen dat je je rollen niet meteen moet prijsgeven krijg je ook één voorwerp dat helemaal niets met je rollen te maken heeft. Daarna kan het onderhandelen beginnen! Weg van tafel, in de donkere hoekjes van de kamer, liefst ergens in een andere ruimte waar niemand jullie geheime en illegale handel kan afluisteren. Maak deals met je tegenstanders, maar wees eerlijk over wat je ruilt en verkoop geen kat in een zak! Meestal wordt er met elke tegenstander minstens één kaart tegen één andere kaart geruild, maar niets houd je tegen om meerdere voorwerpen aan te bieden, al zal je dan wel minder kaarten op zak hebben!

Na drie minuten roept de spelmeester iedereen samen rond tafel, de nieuwe lading goederen is gearriveerd! Elke speler krijgt één kaart bij. Welke kaart? Dat kies je zelf, maar eerst is eerst! Daarna kan de volgende transactieronde weer beginnen, opnieuw krijgen de spelers drie minuten om goede deals te maken. De spelers krijgen zo op vier momenten tijdens het spel nieuwe goederen, na de laatste transactieronde volgt de slotfase van het spel en gaat iedereen naar de rechtbank!

De spelmeester toont vervolgens twee verdachtenkaarten, een dealer en een koper die schuil gaan onder één van de personen rond tafel. De spelers hebben eventjes tijd om mekaar te beschuldigen, waargebeurde verhalen te vertellen of onwaarheden te verzinnen in de hoop zichzelf in een beter daglicht te zetten. Wie kan je vertrouwen, wie niet? Na één minuut steekt iedereen zijn arm in de lucht, op aangeven van de spelmeester zal elke speler een andere speler moeten aanduiden die volgens hem de verdachte rollen heeft. Als er een meerderheid is voor één persoon worden de verdachtenkaarten voor deze persoon gelegd, bij een gelijk aantal stemmen worden de kaarten uit het spel gehaald. Dit proces wordt herhaald tot wanneer alle verdachtenkaarten aan beurt zijn geweest. Daarna volgt de puntentelling en maakt elke speler zijn rollen bekend. Elke speler die vals beschuldigd werd krijgt een punt per verkeerde verdachtenkaart, maar per correcte beschuldiging verlies je maar liefst vijf punten. Tenslotte krijg je nog één punt per voorwerp in je bezit dat verband houdt met je rol als aankoper.

Onze mening

Eerlijk gezegd stonden we er aanvankelijk niet voor te springen om ILLEGAL te testen, het is niet meteen ons type spel. Praatspellen zijn niet meteen ons ding, de aanduiding 18+ liet ons al vermoeden dat we het niet met iedereen moesten spelen en het feit dat het pas speelbaar is vanaf 5 spelers maakte het moeilijk om het spel snel en vaak te testen. Het spel is ons later wel erg goed bevallen en we zijn nu ook blij dat we de kans kregen om ILLEGAL te testen! We speelden het niet zo strikt volgens de drie-minuten-regel maar hebben het spel over een hele avond gespreid op een feestje. Spelers hadden een kwartier, of soms langer, de tijd om te onderhandelen. Het onderhandelen werd zo geen ‘must’ maar zorgde voor grappige taferelen, sommige mensen werden opeens achtervolgd wanneer er drinken gehaald moest worden e.d. Af en toe riep de spelmeester iedereen samen om nieuwe kaarten te verdelen. Het spel maakte het familiefeestje zowaar nog leuker en het was een manier om de niet-spelers toch mee te laten doen. Alle spelers waren achteraf heel enthousiast en vroegen om het spel bij volgende familiefeestjes weer mee te brengen, en dat gaan we zeker doen!

Op een spellenbeurs en op een drukke spellenclub zullen we niet snel geneigd zijn om dit partyspel te spelen, ook op een doorsnee spelavond komt het spel niet volledig tot zijn recht. Maar op een leuk, gezellig (familie)feestje is het voor ons een perfecte sfeermaker, voor herhaling vatbaar! Daarnaast hebben we de indruk dat het spel beter wordt naarmate er meerdere spelers deelnemen. Wij speelden met 4 spelers (+ 1 spelmeester) en het kwam in de rechtbank regelmatig voor dat er gelijkstand was bij het stemmen, de verdachtenkaarten werden dus vervolgens uit het spel verwijderd en dat vonden we jammer. Met meerdere spelers is de kans wellicht kleiner dat dit gebeurd. Meestal vinden we het jammer als een spel een spelmeester nodig heeft, er is dus steeds iemand die eigenlijk niet aan het spel kan deelnemen. In dit geval was dat niet zo erg, het was als spelmeester heel leuk en grappig om iedereen bezig te zien. Het feit dat de verdachtenkaarten in de rechtbank als koppel worden voorgesteld maakt het voor sommige spelers makkelijker om iemand te beschuldigen, maar in de gevorderde variant kan je er voor kiezen om de verdachtenkaarten niet als koppel voor te stellen maar per rol. De namen van de verschillende rollen zijn erg leuk en passend, dat maakt het dan weer jammer dat de namen niet op de kaarten vermeld staan. Maar dat is wellicht te wijten aan het feit dat dit een meertalige editie is, met maar liefst spelregels in zes talen, waaronder Nederlands!

Conclusie: ILLEGAL geeft je komende (familie)feestjes een heel ander en leuk karakter!

ILLEGAL

Auteur: Christophe Bœlinger
Uitgever: Ludically / Asmodee
Aantal spelers: 5 – 9
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 18 jaar

Spelbeschrijving

Maak je medespelers maar eens duidelijk welk woord jij in gedachten hebt. Niet door iets te tekenen of uit te beelden deze keer, maar door blokjes op het speelbord plaatsen! Daarnaast is er maar één belangrijke spelregel: zwijgen.

De spelers worden verdeeld in verschillende teams. De teams nemen ieder om beurt een kaart met daarop 9 begrippen, verdeeld in drie categorieën: gemakkelijk – moeilijk – uitdagend. Je vindt er voorwerpen, personages, gebeurtenissen,…  Kies als team één van de begrippen dat je gaat proberen uitleggen aan je medespelers en overleg hoe je dat zal doen. Plaats het vraagteken en de bijhorende blokjes om het hoofdconcept duidelijk te maken. Als voorbeeld zouden we 4 dingen aanduiden op het bord: voeding – groen – bolvormig – klein. Het team dat er als eerste in slaagt om te raden dat we het over een erwt hadden ontvangt twee punten, wij krijgen één punt omdat het geraden is.

In sommige situaties kan het begrip niet geraden worden met alleen een hoofdconcept en zal je dus nog een sub concept moeten toevoegen door een pion en blokjes in een andere kleur te gebruiken. Hierdoor kan je iets meer over je onderwerp proberen duidelijk te maken. Tijdens één van onze spellen probeerden we spinazie uit te leggen. We plaatsen blokjes voor: voeding – groen – klein, zonder effect. Een poging tot een sub concept zag er zo uit: film – fictief personage – man – arm. We hadden het over Popeye, en één van de spelers slaagde er in om spinazie te raden. Die speler ontvangt twee punten, wij ontvangen opnieuw één punt. Het spel eindigt van zodra er één team 12 punten heeft verzameld, dit team wint het spel.

Onze mening

Over het algemeen zijn partyspellen niet aan ons besteed maar Concept was een aangename verrassing! De doos is heel anders dan wat we gewoon zijn, een witte doos met kleine symbolen die samen een vraagteken vormen. Tussen alle kleurrijke dozen valt Concept ongetwijfeld op! Ook het speelbord is erg sober gehouden, een wit bord met de symbolen die we nodig hebben om het spel te spelen, niet meer en niet minder. Top! Bij het lezen van de spelregels waren we (nog) niet overtuigd, tijdens het spelen merkten we al snel waarom dit spel in de prijzen is gevallen het voorbije jaar. Het raden naar het concept van een tegenspeler is erg spannend, maar iets/iemand uitbeelden door blokjes op het bord te plaatsen is op zijn minst even leuk! Je kan het spel perfect zonder punten spelen, gewoon voor het plezier van het uitbeelden en raden naar voorwerpen en personen. Speel zo lang je wilt, het plezier is in dit partyspel veel belangrijker dan de punten.

Op de doos zie je ‘voor 4 tot 12 spelers’ staan. Laat je alvast niet afschrikken, want ook met 2 en 3 spelers hadden wij ontzettend veel plezier met Concept. Het is bedoeld voor teams en grotere groepen maar wij vonden het niet nodig om in teams te spelen, je kan even goed zelf beslissen welk begrip je kiest en waar je blokjes plaatst. Het spel is (voorlopig) nog niet in het Nederlands verkrijgbaar en de begrippen op de kaarten zijn niet altijd even duidelijk. Jammer, maar toch geen probleem! Verzin gerust zelf wat begrippen, het eerste wat in je opkomt, met het bord van concept kan je alles duidelijk maken. De kans is heel groot dat Concept een onderdeel zal worden van komende (familie)feestjes, we weten nu al dat het ook daar in de smaak zal vallen.

Concept: Concept behoort tot de beste partyspellen dat we kennen!

Concept

Auteur: G. Beaujannot & A. Rivollet
Uitgever: Repos Productions
Aantal spelers: 4 – 12
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 10 jaar

 

Spelbeschrijving

Bliksemsnel toeslagen als je twee dezelfde dieren ziet is één ding, maar daarbij nog tellen en het juiste dierengeluid maken is al wat anders. Let daarbij op van het varken, want als het zwijn verschijnt zal je als eerste Oink moeten roepen, ook al is er maar één!

Elke speler krijgt een stapel met even veel kaarten, op de kaarten staan 7 verschillende diersoorten afgebeeld: honden, katten, koeien, ezels, schapen, kuikentjes en varkens. Alle dierkaarten hebben een waarde van 0 tot 6, enkel de varkens hebben een waarde van 7. Als je aan de beurt bent draai je de bovenste kaart van je stapel rechtstreeks op de stapel in het midden, je moet de kaart daarbij zo draaien dat je tegenspelers de kaart eerst zien en je zelf dus geen voordeel hebt aan je eigen beurt. De handenregel zegt dat je met één hand kaarten moet omdraaien en je andere hand plat op tafel moet leggen, enkel die hand mag je gebruiken om op de stapel te slaan.  Wanneer twee dezelfde diersoorten op elkaar komen te liggen proberen alle spelers zo snel mogelijk op de stapel te kloppen en het bijhorende dierengeluid te maken, diegene die dat als eerste correct doet wint de stapel kaarten. Als echter de som van de bovenste twee kaarten zeven is, moet iedereen ook zo snel mogelijk kloppen en Oink roepen! Het varken heeft als enige diersoort een waarde 7, als het varken op de stapel verschijnt moet dan ook onmiddellijk geklopt worden en Oink geroepen worden, onafhankelijk van de voorgaande kaart. Diegene die de stapel gewonnen heeft begint de volgende ronde. Als je geen kaarten meer hebt liggen gaat de ronde gewoon verder, de andere spelers blijven elk om beurt kaarten draaien en jij mag nog steeds mee kloppen. Van zodra de stapel dan door iemand gewonnen is eindigt het spel. De speler die de hoogste stapel kaarten heeft gewonnen wint het spel.

Onze mening

We speelden Oink! eerst met 3 veelspelers en we vonden er niets aan, al heeft het spelletje wel een leuke twist aangezien er zoveel dingen zijn waar je op moet letten. Enerzijds let je op twee dezelfde dieren, anderzijds zit je continu te tellen zodat je kan kloppen als de som van twee kaarten zeven is, dat zorgt er voor dat het spel toch wel anders is dan andere spellen in deze categorie. Daarnaast is dit ook het type spel dat je als veelspeler uit je comfortzone brengt, reactiespellen zijn al niet ons ding, laat staan dat we daar dan plots dierengeluiden moeten bij roepen. Iets later kwamen er niet-spelers op bezoek en kwam het spel weer op tafel, en eerlijk: we hebben ons rot geamuseerd. Er werd ontzettend veel gelachen, het gebeurde meer dan eens dat iemand zich vergistte en het verkeerde geluid maakte. Met de juiste medespelers en op bepaalde gelegenheden kan het dus een erg leuk partyspel zijn. We speelden het meteen enkele keren na elkaar en het is zeker en vast één van de spelmomenten dat we niet snel zullen vergeten. Verrassend hoe je mening over een spel zo snel kan omslaan, gewoon door het te spelen met anderen. Met twee spelers hadden we eerst de indruk dat het telkens diegene is die recht tegenover je zit die als eerste kan kloppen, maar als je er voor zorgt dat je snel genoeg je kaart omdraait is dat toch niet altijd het geval.

Voor kinderen is het best een uitdaging om te tellen en op dezelfde dieren te letten, wellicht ideaal voor lage schoolkinderen. Zoals bij alle reactiespellen is dit dan ook wel een spel dat niet leuk is om als volwassenen tegen een (jong) kind te spelen, je moet je dan heel de tijd inhouden om niet telkens de eerste te zijn.

Conclusie: Oink! is het ideale spel voor kinderen of voor op feestjes!

Oink!

Auteur: Inon Kohn
Uitgeverij: Abacusspiele
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 6 jaar

Spelbeschrijving

De titel van het spel, La Boca, verwijst naar een wijk in het Argentijnse Buenos Aires. Deze wijk staat vooral gekend voor zijn kleurrijke huizen, en die inspireerden Markus en Inka Brand tot het ontwerpen van dit abstracte spel. Belangrijk: een huis bouw je niet alleen! Je zal dus nauw moeten samenwerken in afwisselende duo’s, maar uiteindelijk zal er één winnaar zijn die onder het gejuich van het Argentijnse publiek wordt onthaald!

Tijdens het spel zal je met élk van je medespelers twee keer een team moeten vormen om samen een bouwwerk te vervolledigen. Aan het begin van het spel krijgt iedereen naast een grote fiche met zijn eigen spelerskleur dan ook een kleine fiche voor de kleuren van zijn tegenstanders. Als je aan de beurt bent draai je één van je fiches om, die bepaalt met wie je deze ronde zal spelen. Beide spelers van het team gaan tegenover elkaar zitten en plaatsen de doos tussen hen op tafel. Nadat een kaart in de voorziene gleuf werd geschoven en iemand op START heeft geduwd kunnen beide spelers beginnen bouwen. Op de kaart zien ze hoe het bouwwerk er langs die zijde uit zal moeten zien, ze mogen met elkaar praten en overleggen maar niet aan de andere zijde gaan kijken. Tijdens het bouwen moeten alle bovenliggende blokken steunen op blokken daaronder, er mogen dus geen gaten ontstaan, ook al blijft de blok liggen. Bovendien moeten alle blokken gebruikt worden, blokken die niemand ziet zullen dus in het midden verstopt moeten worden. Wanneer beide spelers tevreden zijn over het eindresultaat duwt één van hen op STOP. Daarna krijgen ze allebei even veel punten, afhankelijk van de tijd die ze nodig hadden om het bouwwerk te vervolledigen. Het spel gaat op deze manier voort tot wanneer alle spelers hun fiches hebben omgedraaid. De spelers tellen dan hun punten op, diegene met de meeste punten wint het spel.

Er zijn twee moeilijkheidsgraden en je kan aan het begin van het spel kiezen of je met de gemakkelijke (licht blauwe) of moeilijke (donker blauwe) kaarten speelt. Bij de gemakkelijke opdrachten wordt de rode blok niet gebruikt.

Onze mening

Het voornaamste bij La Boca is dat we ontzettend veel plezier beleefden aan al onze speelsessies! La Boca is het ideale partyspel of de ideale filler voor diegenen die houden van dit soort abstracte puzzelspellen. De gemakkelijke opdracht kaarten waren erg gemakkelijk, we haalden daarbij ook meestal tussen de 7 en 10 punten (minder dan 30″). Maar die zijn wellicht ideaal voor jongeren of voor mensen die het spel een eerste keer spelen. De moeilijkere opdrachten vormden meer uitdaging en de punten hier lagen dan ook heel uiteenlopend, in sommige gevallen werden er zelf geen punten toegekend omdat we langer dan 2 minuten nodig hadden om het bouwwerk te vervolledigen. Bij dit soort spellen is het, net als bij Ubongo, belangrijk of je het meteen ziet of niet. Je kan erg goed beginnen zodat alles klopt en je heel snel klaar bent. Andere keren zie je het gewoon niet, begin je helemaal verkeerd en voor je het weet zijn die twee minuten voorbij. Daarom is de ene opdracht nog niet moeilijker dan de andere. Het toeval bepaalt dat je soms enkele keren na elkaar aan beurt bent en daarna een tijdje zit toe te kijken, echter stoorde dat hier helemaal niet. Als je toekijkt is het eens zo spannend en moet je op je tanden bijten om niet mee te helpen, ook al zie je precies wat de spelers fout aan het doen zijn. Uiteraard wordt die ‘downtime’ langer naarmate je met meer spelers speelt, we hebben La Boca tot hiertoe slechts met 3 en 4 spelers gespeeld en daar ben je dan ook erg vaak aan de beurt.

Het spel voelt als een combinatie van Ubongo 3D met Gepakt en Gezakt, maar dan met het semi-coöperatieve element erbij. Het materiaal is erg kwalitatief en alles past bovendien netjes in de doos. De bijgevoegde timer werkt op batterijen, we hebben uiteraard geen idee hoe lang die meegaan. Als het spel lang in de kast staat zou het dus wel eens kunnen dat je het opeens niet meer kan spelen wegens een platte batterij, en dat type batterijen (LR 44) hebben de meeste mensen dan ook niet standaard in huis. Maar laat ons hopen dat dat niet te snel gebeurd, want bij ons mag het op familiefeestjes en met vrienden nog geregeld uit de kast komen als afsluiter!

Conclusie: La Boca is een abstract, semi-coöperatief spel dat hier alvast erg in de smaak valt!

La Boca

Auteurs: Inka & Markus Brand
Uitgeverij: KOSMOS
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

De terreur dreigt in Meeplecity, er zijn monsters op komst die maar één doel voor ogen hebben: de stad afbreken en zo veel mogelijke lekkere meeples smullen! Liefst knokken ze daarbij ook nog de andere monsters hun tanden uit zodat die minder kunnen eten, en tegelijkertijd lijken die tanden aan het einde ook nog waardevol! In Rampage kruipen de spelers elk in de huid van één van deze monsters.

Als je aan de beurt bent heb je twee actiepunten te besteden, hiervoor kan je kiezen uit 4 mogelijke acties. Je kan bijvoorbeeld de poten van je monster weg knipperen met je vingers, daar waar de poten eindigen kan je je monsterlichaam terug plaatsen. Let wel op: als je monster van het bord vliegt breek je één van je kostbare tanden af! Als je aan de stoeprand van een flatgebouw staat kan je monster dat gebouw vertrappelen, waarvoor je het lichaam van je monster op dat gebouw laat vallen. Als je in dezelfde wijk als een voertuig staat kan je monster dat voertuig wegslingeren, hiervoor leg je het voertuig op je monster waarna je het voertuig kan weg knipperen. De laatste actiemogelijkheid is dat je je kin op je monster legt en zo veel mogelijk schade probeert aan te richten door je longinhoud leeg te blazen!

Als er door jouw actie verdiepingen zonder meeples komen te liggen eet je monster die op, daarnaast eten ze ook één tand van elk ander monster dat door jouw actie gevallen is. Meeples die uit de stad zijn gevlucht (van het bord zijn gevallen) komen op een apart bordje te liggen, bij een bepaald aantal vluchtelingen volgt er een straf voor het monster dat dit veroorzaakte. Die straf kan inhouden dat je tanden verliest, maar ook dat je eerder gewonnen meeples moet afgeven enz.

Om je beurt te beëindigen eet je monster een aantal meeples op die in dezelfde wijk liggen als het monster zelf. Hoeveel meeples je op deze manier maximum kan op smullen wordt bepaald door het aantal tanden dat je nog hebt: per tand kan je één meeple opeten! Elk monster heeft 2 vaste tanden en 4 tanden die afgebroken kunnen worden. Het spel eindigt wanneer het laatste gebouw volledig met de grond gelijk gemaakt werd of wanneer het bord met vluchtelingen vol ligt. In beide gevallen krijgen alle spelers nog één beurt, daarna volgt de puntentelling. Als het bord met vluchtelingen vol ligt dan is de speler die dit veroorzaakte de grote verliezer, zijn punten worden niet geteld. Je krijgt punten voor elk set van meeples in 6 verschillende kleuren, voor alle verdiepen én voor de tanden van je tegenstander dat je hebt gesmuld.

Elke speler krijgt ook nog 3 kaarten: een kaart die je extra punten oplevert aan het einde van het spel indien je aan de gevraagde voorwaarde voldoet, een extra kracht waar enkel jij gebruik van kunt maken en die geldig is gedurende het hele spel, en tenslotte een geheime superkracht die je één keer in het spel kan benutten.

Onze mening

Na het lezen van de spelregels hadden we schrik dat het wat te kinderachtig zou zijn, maar dat bleek niet het geval en we hebben ons telkens héél goed geamuseerd! Er werd tijdens dit spel héél wat afgelachen en het creëerde een erg leuke sfeer, daarvoor alleen al verdient het spel een pluim! Het is geen spel dat je speelt op een doorsnee spelavond met veelspelers, maar wel het ideale spel met familie of op een feestje. Ook wij als veelspeler konden van dit spel genieten en hopen dat nog vaak te kunnen doen! Het is niet zomaar alles afbreken maar je hebt altijd een doel voor ogen. Je probeert setjes te verzamelen en je wilt dus van alle kleuren enkele meeples verzamelen, daardoor ga je gerichter te werk. Ook je tegenstanders aanvallen kan interessant zijn: je verdient niet alleen een waardevolle tand, maar je zorgt er tegelijkertijd voor dat je tegenstander minder meeples kan eten! Niemand wil het vluchtelingenbord vol met meeples, maar dat is in onze spellen nooit vol geraakt… misschien waren wij te voorzichtig. De kaarten voegen iets leuk toe, iedereen heeft zijn eigen kracht en doel. Zo wilt de ene speler vb. zo veel mogelijk rode meeples en de andere vb. allemaal koppeltjes. Er zijn zoveel kaarten in het spel dat we nog lang niet alle mogelijkheden hebben gezien, maar er zitten best leuke bij! Wat opviel was dat de blaas-actie zelden of zelf niet gebruikt werd tijdens onze spellen, we zagen het nut er niet zo goed van: als je meeples wilt eten wil je ze niet verder weg blazen, je wilt ze juist in jouw wijk laten vallen!

De mooie lay-out en het kwalitatieve spelmateriaal verdienen het ook extra vermeld te worden. Het spel is erg kleurrijk en de illustraties zijn tot in de details afgewerkt en erg mooi! Een klein minpuntje is voor ons dat het maximum aantal spelers 4 is, maar dat is tegelijkertijd een teken dat we het spel erg leuk vinden voor in een familiekring, want minder leuke spellen komen zelden op tafel met 4 of meer spelers. Daarnaast hebben we gemerkt dat het spel met drie spelers iets minder goed werkt dan met 2 of 4. Als 2 spelers elkaar opzoeken of dezelfde kant opgaan dan haalt de derde gemakkelijk meer meeples/punten. Bij de even spelersaantallen lag dat beter in balans.

Conclusie: Rampage is een uniek spel dat voor een geweldig leuke sfeer zorgt!

Rampage / Terror in Meeple City

Auteur: Antoine Bauza & Ludovic Maublanc
Uitgeverij: Asmodee / Repos Production
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar