Spelbeschrijving

Vanavond vindt het zoveelste feestje in de nachtclub ‘Beasty Bar’ plaats. Deze feestjes zijn legendarisch en ‘the place to be’ voor alle dieren, groot of klein! Helaas is het aantal bezoekers beperkt, enkel de eersten in de rij zullen het geluk hebben binnen te mogen. Sommige dieren schuiven geduldig aan, andere gebruiken smerige trucs in de hoop sneller vooraan in de rij te komen. De speler die het meest aantal dieren in zijn spelerskleur binnen hielp wordt de winnaar van Beasty Bar.

In het midden van de tafel zal een file aan dieren komen te liggen, als je aan de beurt bent plaats je één van je vier handkaarten rechts in de rij. Van zodra de file bestaat uit 5 dieren gaan de deuren naar de legendarische nachtclub open, de eerste twee dieren mogen naar binnen, de laatste in de rij geeft het op en de twee overblijvers gaan nu vooraan aanschuiven. Vervolgens neem je een nieuwe kaart op hand. Elk dier heeft een unieke eigenschap waardoor de rij steeds zal veranderen! De leeuw kan zich als grootste van het gezelschap meteen vooraan plaatsen terwijl een nijlpaard elke beurt opnieuw alle dieren die kleiner zijn zal voorbijsteken. De krokodil staat een trapje lager, zij steekt de kleinere dieren niet alleen voorbij maar eet ze ook nog op, alle dieren met een waarde lager dan 10 worden dus uit de rij verwijderd. Een slang zal de volgorde helemaal omgooien en rangschikt iedereen van groot naar klein, terwijl een giraf elke beurt opnieuw een klein dier kan voorbijsteken. De zebra’s nemen het op voor de kleine dieren en beschermen hun (kleine) voorgangers tegen het brute geweld van de krokodil en het nijlpaard. De zeehond lijkt wel de slimste uit het gezelschap en zorgt ervoor dat de ingang plots aan de andere kant staat, wat een kameleon dan weer kan nadoen aangezien die in de huid van elk ander dier op tafel kan kruipen. Apen zijn alleen sterk van zodra ze met twee of meer zijn, kangoeroes springen bij aankomst meteen één of twee dieren voorbij en de papegaai werkt zo op de zenuwen dat één dier naar keuze uit de rij zal gaan lopen. Tenslotte heb je het stinkdier dat de twee grootste diersoorten wegjaagt met zijn vervelende geur.

Elke speler heeft van elke diersoort één dier in zijn spelerskleur: vier handkaarten en acht kaarten in zijn gedekte trekstapel. Nadat alle kaarten gespeeld zijn eindigt het spel. Diegene die de meeste dieren in de Beasty Bar kreeg wint het spel, bij gelijke stand wint diegene die het kleinste dier binnen liet gaan.

Het spel bevat ook een variant voor gevorderden. In deze variant verwijderen alle spelers vier dieren voor de start van het spel, zonder elkaar te vertellen wélke dieren! Aan het einde is het niet het aantal dieren dat telt, maar wel de waarde. De kleine dieren vinden moeilijker hun weg richting de ingang en zullen met gevolg dus ook meer punten opleveren dan de grotere dieren als leeuwen en nijlpaarden.

Onze mening

We waren erg benieuwd om Beasty Bar te proberen. De tekeningen op het doosje sprongen meteen in’t oog, het verhaal/de spelregels klonken leuk en passend, en het zag er bovendien mooi uit. Grote kaarten van een goede kwaliteit met erg duidelijke symbolen. Alle dieren hebben een unieke eigenschap, maar na een korte uitlegronde was iedereen er snel mee weg dankzij die symbolen. Het spel voorziet ook een overzichtskaartjes met een samenvatting van alle dieren en hun functies, maar zo vind je er maar één in elke taal. We speelden het spel eerst met twee en dat viel tegen, het kwam niet echt tot zijn recht en we dachten dat het beter zou zijn met meerdere spelers. Een volgend potje, met vier spelers, viel helaas ook tegen. Telkens je denkt een goede kaart te spelen werd je dier terug verwijderd door één van de volgende spelers. Je hebt helemaal niets in de hand, en de kans dat een tegenspeler je plannetje verknoeid is uiteraard groter dan met twee spelers. Het spel met drie spelers kwam uiteindelijk het beste tot zijn recht, maar nog steeds hadden we het gevoel dat er ‘iets’ ontbrak. De variant voor gevorderden is spannender aangezien je niet weet welke dieren nog in het spel zitten en welke niet. Je kan niet zomaar voorspellen of er nog een zeeleeuw op komst is om de ingang te veranderen e.d., maar als je het vaak met dezelfde mensen speelt dan weet je na een tijdje wel wie welke dieren het liefst verwijdert. De puntentelling aan het einde maakte bij ons geen verschil, het was toch diegene met de meeste dieren die het spel won.

Conclusie: Beasty Bar heeft een leuke verhaallijn en mooie lay-out, maar het spel zelf kon ons niet overtuigen.

Met dank aan Zoch Verlag!

Beasty Bar

Auteur: Stefan Kloß
Uitgeverij: Zoch Verlag
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Beasty Bar werd in het Nederlands uitgegeven door 999 Games

Spelbeschrijving

We zitten aan tafel met een stelletje inbrekers, maar wie is de meest sluwe en laat zich niet oppakken door de politie? Probeer de grootste buit te verzamelen en zonder opgepakt te worden, de speler die uit de gevangenis kan blijven wordt de winnaar van Alarm!

Als je aan beurt bent neem je telkens de bovenste kaart van de stapel en je geeft ze aan een speler naar keuze, je gaat op deze manier verder tot je elke speler (inclusief jezelf) een kaart hebt gegeven. In die stapel kaarten vind je vier verschillende soorten hinderniskaarten: de politie, een waakhond, een deurketting en een hangslot. Als je een bepaald aantal van deze hinderniskaarten bezit dan word je opgepakt en vlieg je de gevangenis in. Dat aantal is afhankelijk van de soort hindernis, zo word je bij 2 politiekaarten al opgepakt terwijl je 4 deurkettingen kan verzamelen vooraleer dat gebeurd. Ook wanneer je 2 waakhonden, 2 deurkettingen en 2 hangsloten bezit wordt je gevat door de politie. Wanneer je de eerste keer opgepakt wordt kan je je advocaat inroepen en je laatst gekregen kaart verwijderen, maar onthoud dat die advocaat je maar één keer zal komen helpen! Gelukkig zitten er ook uitrustingskaarten in de stapel, zo kan je met een kniptang een deurketting verwijderen en kan je met een bot de waakhond afleiden. Als je een uitrustingskaart krijgt maar geen bijhorende hindernis hebt kan je deze uitrusting gewoon bewaren, deze wordt dan automatisch gebruikt om je eerstvolgende hindernis te verwijderen. Met een klavertje vier kan je dan weer twee hindernissen verwijderen terwijl iedereen bij de ‘Paniek kaart’ een kaart zal moeten doorgeven aan zijn/haar buur. Uiteraard zal je in de stapel kaarten ook een grote buit aan geldkaarten vinden. Iedereen wilt een zo groot mogelijke buit, want in de finale – als er slechts twee spelers over blijven – zal je elke beurt opnieuw tijd moeten kopen om in het spel te blijven en mee te mogen spelen. Als je geen geld meer kan betalen dan lig je er uit en wint de overblijver! Anderzijds moet je wel voorzichtig zijn dat je niet té veel geld op zak hebt, want als je 5 geldkaarten bezit word je ook opgepakt door de politie! Diegene die als laatste overblijft en dus niet in de gevangenis werd opgesloten wint het spel.

Alarm nu ook als app!

Sinds vorige maand is Alarm nu ook beschikbaar als app voor Android en iOS! De app werkt volledig naar behoren. Je kan de snelheid aanpassen naar je eigen wensen. Wat wij wel misten in de app is een tutorial. De spelregels staan dan wel uitgelegd, maar als alles tijdens een eerste spelletje wordt getoond via een eenvoudige tutorial zijn de meeste spelers er sneller mee weg. Dat gaat dan niet alleen over de spelregels maar ook over de bediening: moet je een kaart slepen of gewoon tikken, wat moet je doen bij de kaart paniek, … Eens je weet hoe alles werkt is dat uiteraard geen probleem meer en kan je gewoon genieten van dit leuk en verslavend spelletje. Het is ook dé ideale manier om te testen of het spelletje iets voor jou is alvorens je het echte kaartspel zou aankopen, en het voordeel van de app is dat je het ook alleen kan spelen. Maar uiteraard gaat niets boven een écht kaartspel!

Onze mening

We wisten aanvankelijk niet goed wat te verwachten van Alarm, maar dit kort kaartspelletje heeft ons positief verrast! Alarm is een korte filler met heel eenvoudige spelregels en toch de nodige spanning. Het is in een paar minuten uitgelegd en iedereen kan meteen meespelen. Toch is het niet ‘zomaar’ een geluksspelletje, maar zit er meer in dan je zou verwachten bij de uitleg. Aan wie geef je welke kaart? En vooral: wanneer neem je een kaart voor jezelf? Hoe langer je wacht om zelf een kaart te nemen, hoe groter de kans dat het een slechte kaart is. Soms ben je genoodzaakt een goede kaart aan een tegenspeler te geven, andere keren ben je genoodzaakt een tegenspeler naar de gevangenis te sturen. Het is een spelletje waar je elkaar niet moet sparen. Daarnaast is Alarm gewoon een verslavende filler, het is vaak nét niet en dan wil je graag revanche.

Naarmate er meer spelers deelnemen wordt het spel alleen maar leuker, maar in zekere zin ook verwarrend. Je moet er echt de aandacht bijhouden want anders komt al snel de vraag “wie heb ik nu al een kaart gegeven en wie niet?”. Ook de kaart ‘paniek’ zorgt letterlijk wel eens voor chaos, iedereen geeft elk om beurt een kaart door, maar daarna wordt er wel eens vergeten wie nu nog een kaart moest krijgen. Dat wilt uiteraard niet zeggen dat het een verwarrend spel is, maar wel dat het geen spel is om te spelen terwijl iedereen ook nog volop aan het praten is en de aandacht er niet bij kan houden. Aangezien het spel helemaal niet lang duurt is het ook niet storend dat sommige spelers al eerder uit het spel vallen. Het thema klopt, de spelregels zijn duidelijk geschreven, de lay-out past perfect bij het spel en het speelt gewoon heel leuk. Alarm heeft ons dus zeker kunnen overtuigen!

Conclusie: Alarm is een leuk, snel en verslavende filler!

Met dank aan SandTimer!

Alarm

Auteurs: Sander Vernyns & Tim De Rycke
Uitgeverij: SandTimer
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Scharfe Schoten, wat vrij vertaald ‘pittige pepers’ betekend, is een slagenspel. In tegenstelling tot vele andere slagenspellen gaan de spelers deze keer niet proberen het meeste of het minste slagen te halen, maar te voorspellen in welke kleur ze de meeste én minste slagen denken binnen te halen. De achterzijde van de kaarten verklapt alvast welke kleur kaarten je tegenstanders op hand hebben, maar daarmee weet je nog niet welke waarde die kaarten hebben. Daarnaast heb je nog de gemeenschappelijke voorraad waar je een kaart moet nemen telkens je een slag wint, een geschenk of juist niet?

Aan het begin van een ronde krijgt elke speler een aantal handkaarten en wordt er een gemeenschappelijke voorraad gevormd. Daarna worden ook de troefkaarten bepaald: bij elke kleur komt één waarde te liggen, die vier kaarten zullen troef zijn in de komende ronde. Dit bepaalt ook welke kleuren het hoogst gewaardeerd worden deze ronde. Op de afbeelding is rood het hoogst gewaardeerd en groen het laagst, de rode 10, gele 7, zwarte 5 en groene 4 zijn troefkaarten. Elke speler zal vervolgens bekend maken van welke kleur hij vermoedelijk de meeste én de minste kaarten zal verzameld hebben aan het eind van die ronde, dankzij de gekleurde achterzijden kan je deze informatie gebruiken tijdens je voorspelling.

Eén speler komt uit, daarna zullen de andere spelers een kaart moeten uitspelen in diezelfde kleur. Pas als ze de kleur niet kunnen volgen is het toegelaten een kaart in een andere kleur te spelen. De speler die een troefkaart heeft uitgespeeld wint de slag, in het geval dat er meerdere troefkaarten gespeeld werden wint diegene met de hoogst gewaardeerde troefkaart. Als er geen troefkaarten uitgespeeld werden dan wint diegene met de hoogste waarde in de hoogst gewaardeerde kleur, dat hoeft dus niet de kleur te zijn waarin de slag begonnen was! Diegene die de slag wint kiest een extra kaart uit de voorraad en verdeelt de gewonnen kaarten per kleur in zijn persoonlijke voorraad.

Nadat alle kaarten zijn uitgespeeld wordt er gecontroleerd of je een correcte voorspelling hebt gemaakt. Als je de meeste/minste kaarten bezit in de kleur dat je had voorspeld dan verdien je per juiste voorspelling 5 punten, bij een gelijke stand (even veel kaarten in een andere kleur) 3 punten. Als je beide voorspellingen correct had kan je bovendien nog bonuspunten verdienen! Er worden even veel ronden als het aantal spelers gespeeld, diegene die daarna de meeste punten behaalde wint het spel.

Onze mening

Scharfe Schoten sprak ons onmiddellijk aan door de mooie illustraties en de kleurrijke kaarten. Het blijft fascinerend hoe ze een het aloude principe van een slagenspel nog steeds kunnen omvormen tot een vernieuwend spelletje! Doordat je in Scharfe Schoten probeert te voorspellen welke slagen je gaat binnenhalen voelt het heel anders dan wat we gewoon zijn. Soms wil je een slag binnenhalen, maar soms juist niet! Probeer goed te redeneren aan de hand van de kaarten van jezelf en die van je tegenstanders, maar vergeet geen rekening te houden met die uit de algemene voorraad, want daar zal je élke keer één moeten nemen als je een slag wint. Vaak kunnen deze kaarten helpen om te voldoen aan je voorspelling, maar soms maken ze het probleem alleen nog groter. Je kan je tegenstanders op deze manier ook dwarszitten. Het feit dat je openlijk de voorspellingen van je tegenstanders kan zien voegt in dat opzicht wel wat tactiek toe in deze filler, al blijft de geluksfactor wel belangrijk.

De nieuwe twist aan Scharfe Schoten maakt het speciaal, maar ook wat ingewikkelder. Niet iedereen is er meteen mee weg: enerzijds moet je die voorspelling maken. Troefkaart wint altijd, anders is het de hoogste kaart in de hoogst gewaardeerde kleur, ook al is dat niet de kleur waarin de slag begonnen is. Dat zorgt wel voor verwarring tijdens een eerste rondje. Op zich geen probleem, na één ronde ben je er mee weg. Anderzijds verwacht je bij zo’n kort slagenspel dat iedereen meteen kan meespelen en dat is bij Scharfe Schoten niet altijd het geval.

Conclusie: Scharfe Schoten is een slagenspel vanuit een andere hoek bekeken, een leuke filler!

Met dank aan Zoch Verlag!

Scharfe Schoten

Auteur: Arve D. Fühler
Uitgeverij: Zoch Verlag
Aantal spelers: 3 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

De titel zegt het al: Kumbu is een dubbelzijdig kaartspel. Je zal je kaarten dus langs beide zijden moeten bekijken en één zijde is uiteraard ook zichtbaar voor je medespelers. Dit kaartspel bevat vele varianten, alle varianten staan beschreven op hun website en de creatieven onder jullie kunnen er misschien nog wel één bij verzinnen. Wij zullen het vooral hebben over Kumbu Pesten, Kumbu Kadi en Kumbu Zabuni.

In Kumbu Pesten probeert elke speler als eerste zijn hand leeg te spelen. Tijdens je beurt heb je twee opties: een kaart spelen of een kaart op handen nemen. Als je een kaart speelt moet de bovenste kaart van de stapel een koppel vormen met de onderkant van jouw gespeelde kaart. Je kan een koppel vormen door twee dezelfde getallen op elkaar te leggen of door ervoor te zorgen dat de som van beide getallen gelijk is aan tien. Een 0 geldt als joker en kan je aan alles koppelen. De bovenkant van je kaart bepaalt vervolgens niet alleen welke kaarten de volgende speler zal kunnen spelen maar zorgt soms ook voor iets extra! Als dat een zes is mag je namelijk nog een beurt uitvoeren, bij een 7 moet de volgende speler zijn hand aanvullen tot 5 kaarten en bij een 8 moet de volgende speler een beurt overslaan. De 9 verandert de speelrichting. Van zodra een speler slechts één kaart op handen heeft roept hij ‘Kumbu!’, als hij die kaart uitspeelt eindigt het spel en is deze speler de winnaar.

Kumbu Kadi is een slagenspel. Elke speler ontvangt 5 kaarten, ook in deze variant zien je medespelers één zijde van je kaarten. Elke speler speelt om beurt één kaart, daarna worden de getallen aan beide zijden van de kaarten opgeteld. Diegene die de kaart speelde met in totaal de hoogste waarde wint de slag! Er worden 5 ronden gespeeld, diegene die daarna de meeste slagen heeft gewonnen wint het spel.

Kumbu Zabuni is een variant op het populaire dobbelspel Perudo. Ook hier krijgt elke speler 5 kaarten. Ook hier kan je je eigen kaarten volledig zien en zie je één zijde van die van je medespelers. Tijdens je beurt kan je bieden of uitdagen. Als je biedt dan probeer je te raden hoeveel keer één bepaalde afbeelding op dat moment op tafel ligt. De volgende speler kan het bod vervolgens verhogen door te zeggen dat er meer kaarten van die afbeelding liggen of dat er even veel kaarten van een hogere waarde liggen. Riskeer echter maar niet te veel, want als de volgende speler je niet gelooft dan kan hij je uitdagen en wordt er gecontroleerd of je bod klopt of niet. De speler die ongelijk had (de laatste bieder of de uitdager) krijgt in de volgende ronde een kaart minder, als je een vierde keer verliest dan lig je uit het spel. Op deze manier spelen de spelers verder tot er één winnaar over blijft.

Onze mening

Kumbu: Dubbelzijdig Kaartspel was heel anders om te testen dan alle andere spellen op onze blog. Het is niet zozeer één spel maar eerder één idee waar je verschillende spellen mee kan doen. Het idee van die dubbelzijdige kaarten is erg leuk gevonden, eenvoudig maar met veel mogelijkheden. Dit kaartspel is dus zeker leuk om in huis te hebben of mee te nemen op vakantie. Als je het na vele speelbeurten dan toch beu bent dan speel je gewoon een andere variant, of je verzint er gewoon een nieuw spel mee. Het kan allemaal! Je kan het ook met iedereen spelen, al zorgen de getallen soms voor wat verwarring. De getallen zitten namelijk mooi verwerkt in een tekening waardoor het getal zelf soms moeilijker te herkennen is. Na enkele speelsessies ken je ze uiteraard wel van buiten, maar onze grootmoeder zou er alvast problemen mee hebben. Het herkennen van de getallen is vooral belangrijk in de variant Kumbu Pesten, maar dat is nu toevallig de variant die wij het liefst spelen. De geluksfactor is aanwezig maar vormt tegelijkertijd het spannende in dit soort korte familiespelletjes. Door de juiste kaart op het juiste moment te spelen probeer je het geluk wat naar je handen te zetten. Kumbu Zabuni is leuk voor diegenen die houden van gokken en bieden, maar dat is over het algemeen niet aan ons besteed. We spelen dan wel graag Perudo, maar houden toch graag vast aan de dobbelsteentjes. Al is Kumbu Zabuni zeker een leuke (en goedkopere) variant.

Met twee spelers is dit kaartspel niet zo geslaagd voor ons. In Kumbu Pesten komen de acties als ‘spelersvolgorde veranderen’ en ‘volgende speler een beurt overslaan’ niet tot zijn recht en een slagenspel heeft ons met twee spelers nog nooit kunnen overtuigen. Met meerdere spelers worden alle varianten meteen veel leuker. Misschien nog een uitdaging om een variant te verzinnen die optimaal is voor twee spelers? De lay-out is erg leuk, opvallende kleurtjes en simpele maar leuke lijntekeningen die gevormd zijn rond de getallen. Steek dat in het kleine doosje en je hebt een spelletje dat nooit meer uit je binnenzak hoeft te verdwijnen.

Conclusie: Kumbu: Dubbelzijdig Kaartspel kan je overal mee naartoe nemen en zal je veel leuke en afwisselende familiemomenten bezorgen!

Met dank aan Rielekst!

Kumbu: Dubbelzijdig Kaartspel

Auteurs: Kees Meis & Dennis Merckx
Uitgeverij: Rielekst
Aantal spelers: 2 – 8
Tijdsduur: ± 5 min.
Vanaf 5 jaar

Spelbeschrijving

In dit snelle kaartspel zullen de spelers steeds opnieuw een klavertje vormen volgens één heel eenvoudige spelregel: die bepaalde kleur mag op het moment dat je een kaart speelt nog niet open op tafel liggen. De symbolen op de kaarten zorgen voor bijkomende opdrachten of spelregels. Elke speler heeft maar één doel voor ogen: de eerste zijn om al zijn handkaarten uit te spelen!

Elke speler begint het spel met vier handkaarten. Alle kaarten bevatten één blaadje van een klavertje en een gekleurde achtergrond. Door vier kaarten in het midden te leggen wordt een klavertje vier gevormd. De spelers hebben in hun beurt twee opties: een kaart op één van de vier blaadjes van het klavertje leggen (op voorwaarde dat de achtergrondkleur er nog niet lag) of een nieuwe kaart op hand nemen. Op vele kaarten staat een symbool en geldt de volgende regel: zolang dat symbool zichtbaar is moet dit elke ronde opnieuw uitgevoerd worden. Zo’n symbool kan o.a. de spelersvolgorde veranderen, de volgende speler verplichten om een beurt over te slaan of alle spelers verplichten om hun handkaarten open te leggen. Andere symbolen bepalen dan weer op welke plaats de volgende kaart gespeeld moet worden of dat elke speler een kaart (of zelfs alle kaarten!) moet doorgeven aan zijn linker of rechter buur. Tenslotte heb je nog het geluksklavertje, deze kaart kan je beschermen tegen enkele acties zoals ‘beurt overslaan’ of ‘open spelen’ maar kan je ook als joker gebruiken. Van zodra één speler al zijn kaarten heeft uitgespeeld eindigt het spel.

Onze mening

Onze eerste indruk van Clover was positief. Heel eenvoudige spelregels die met behulp van een paar eenvoudige symbolen omgevormd worden tot een leuk, snel en spannend kaartspelletje. We speelden het in Essen met één van de ontwerpers en namen het enkele dagen later mee op weekend. Toen volgde een (kleine) teleurstelling: het spel bevat geen spelregels. Op het doosje staat vermeld dat je de spelregels op internet kan vinden, maar als je ergens op vakantie bent en geen internetverbinding hebt, heb je dus pech. Aan de hand van het overzichtskaartje kan je de spelregels niet helemaal afleiden, gelukkig staan de symbolen wel extra uitgelegd op die kaart. Één extra kaart met de (korte) spelregels had in dit geval geen overbodige luxe geweest.

Het spel zelf is zeker leuk om eens te spelen en zal in vele gezinnen wellicht in de smaak vallen. Het doet ons wat denken aan UNO, niks voor de veelspelers onder ons, maar hét spel dat elk gezin wel eens graag speelt. Het kleine doosje draagt ook zijn steentje bij, het is eenvoudig om mee te nemen. Zit je ergens te wachten? Speel dan gerust een spelletje Clover, veel tijd en plaats heb je er niet voor nodig! De herspeelbaarheid is voor ons helaas niet zo groot. Het ligt nogal voor de hand dat er bij een spel met dit thema een (grote) geluksfactor is, al kan je die soms wel naar je hand zetten. De illustraties zijn eenvoudig gehouden, wat past bij het spel. Maar mits een paar kleine aanpassingen zou de lay-out volgens ons naar een hoger niveau gebracht kunnen worden waardoor het spel meteen veel meer zou aanspreken.

Conclusie: Clover is het ideale reisspel voor een doorsnee gezin!

Met dank aan Rielekst!

Clover

Auteurs: Kees Meis & Dennis Merckx
Uitgeverij: Rielekst
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

De volgende lading containers is gearriveerd, alle spelers komen met een volle portefeuille langs op de veilingen, klaar om de koop van hun leven te doen! Eventjes kijken in de container, goed overwegen hoeveel je wilt uitgeven en we gaan van start. Eenmaal, andermaal? Verkocht!

Gedurende het spel zullen 6 containers worden geveild, elk van die containers bevat 10 voorwerpen. Zes van die voorwerpen zitten in een open doos die je snel kan bekijken, de vier andere zitten in een gesloten doos. Als je die laatste wilt bekijken zal het dus meer tijd kosten! Elke potentiële koper mag 7 tijdspunten besteden om een kijkje te nemen in de container, als je daarbij een gesloten doos wilt openen kost dat 2 punten, een open doos kost maar één punt. Zowel in de open als in de gesloten dozen zitten waardevolle voorwerpen, maar het meest waardevolle (het goud) zal je énkel in een gesloten doos vinden! Naar het einde toe wil je ook setjes verzamelen en een set is pas compleet van zodra je een kaart van 250 ECU (in de juiste kleur) bezit, en uiteraard… ook deze voorwerpen zullen in een gesloten doos zitten. Nadat elke speler een idee heeft van wat er zoal in de container zit begint de veiling. De veilingsmeester van dienst bepaalt of het een open of gesloten veiling wordt. Bij een gesloten veiling zullen alle spelers gelijktijdig een bod opmaken, diegene die het meeste geboden heeft krijgt alle voorwerpen uit die container mee naar huis! Tijdens een open veiling gebeurd alles per opbod, de veilingmeester brengt een startbod uit en iedereen kan in zijn beurt beslissen of hij/zij meer wilt bieden of past. Nadat op één na alle spelers gepast hebben wint de speler met het hoogste bod.

Alle voorwerpen (én je overige geld) bewaar je achter je scherm. Aan het einde van het spel wint de rijkste onderhandelaar, daarbij telt de waarde van je geveilde voorwerpen en het geld dat je hebt overgehouden. Als je bovendien een set van voorwerpen met dezelfde kleur hebt verzameld zijn deze nog meer waard! Als je set uit 3 tegels bestaat en daarbij minstens één voorwerp t.w.v. 250 ECU bevat wordt de waarde van dat set met maar liefst 250 ECU verhoogd.

Onze mening

Boxes spreekt allereerst al aan door het uiterlijk. Het doosje werd in de vorm van een container gemaakt en de lay-out laat duidelijk zien wat je van het spel kan verwachten. Elke speler krijgt een scherm om zijn/haar voorwerpen achter te bewaren, deze schermpjes zijn tegelijkertijd ook de spelregels in vier verschillende talen. Leuk gevonden! Boxes voelt tijdens het spelen heel realistisch, je mag even kijken in die donkere container, maar je weet nooit 100% wat er allemaal in zit. Je kan wel redeneren of je nu meer gesloten of open dozen wilt bekijken, maar toch. Misschien heb jij allemaal waardeloze items gezien maar zit in die ene gesloten doos toch dat goud t.w.v. 500 ECU? Is dat dan de reden dat je tegenstanders zoveel bieden? Of drijven ze gewoon de prijs naar omhoog om jou in de val te lokken? Je hebt uiteraard ook gezien welke dozen je tegenstanders bekeken hebben, je zal moeten afwegen of jij dan dezelfde dozen wilt bekijken of juist niet! Dit soort biedspelletjes is heel erg afhankelijk van de spelers waarmee je speelt. Sommige spelers zullen overdreven veel bieden, bij andere zal er nooit veel geboden worden en houden de spelers aan het einde nog een flinke som geld over! Biedspellen zijn over het algemeen niets voor ons, het is gewoon iets wat we niet graag doen. Desondanks vinden we het concept achter Boxes wel leuk gevonden, maar het zal nooit bij ons favorieten gaan behoren.

Het bieden zelf is met twee spelers iets minder spannend dan met drie of vier spelers, die laatste twee spelersaantallen zijn volgens ons dan ook meer geschikt voor dit spel. Het materiaal van het spel is van goede kwaliteit en over de service van Art of Games kunnen we ook alleen maar tevreden zijn. In onze versie ontbraken toevallig 3 tegeltjes, maar na één mailtje vonden we die een dag later al in onze brievenbus.

Koop het spel in SPIEL 2014 en ontvang een hamer!

Diegenen die Boxes aankopen in Essen krijgen er een echte, houten hamer bij. Hier zijn echter maar 250 stuks van beschikbaar, zorg dus dat je op tijd bent als je graag een exemplaar mee naar huis wilt nemen.

Met dank aan Art of Games!

Boxes

Auteur: Benoît Remy
Uitgeverij: Art of Games
Aantal spelers: 2 – 8
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In dit dobbelspel kruipt elke speler in de huid van één van de zes karakters uit Alice in Wonderland. Alice, de kolderkat, de gekke hoedenmaker of de hartenkoningin? Ze hebben allemaal hetzelfde doel: het witte konijn grijpen voor iemand anders er mee gaat lopen! Elk karakter heeft bovendien zo zijn goede en slechte eigenschappen, als je met het voordeel én het nadeel goed kan omgaan word je de winnaar van het spel. Jabberwocky schuilt echter achter de hoek en komt het spel misschien helemaal veranderen!

Het doel van Play Me is om de eerste te zijn met een oplopende rij dobbelstenen, met de waardes 1 t.e.m. 6. Alle spelers spelen tegelijk en hoeven niet op elkaar te wachten om hun acties uit te voeren. Na elke worp kan je één van de drie mogelijke acties uitvoeren. Met de eerste actie leg je een dobbelsteen op je karakter, te beginnen met waarde 1. In een latere worp kan je daar een 2 aan toevoegen, dan een drie enz. Het is belangrijk dat je steeds luidop zegt aan welke waarde je zit, zodat je tegenstanders een idee hebben van wat je aan het doen bent. Met een andere actie kan je een tegenstander blokkeren door een dobbelsteen op hun karakter te leggen, deze waarde moet wel volgen op de laatst toegevoegde waarde. Als een tegenspeler al 1-2-3 heeft liggen kan je er dus een 4 bij leggen, die speler zal dan eerst jouw 4 moeten verwijderen alvorens hij verder kan opbouwen. Het verwijderen van een dobbelsteen is meteen de derde actie, met dezelfde waarde kan je die blokkade opheffen en geef je de dobbelsteen terug aan de bewuste speler. In ons voorbeeld heeft onze tegenspeler dus een 4 nodig om jouw 4 terug te verwijderen, pas na een volgende worp kan hij weer verder opbouwen. Als je je laatste dobbelsteen (met waarde 6) hebt afgelegd ben je deze ronde gewonnen, als meerdere spelers samen klaar zijn wint diegene die als eerste op het witte konijn klopt.

Om het spel te winnen zal je twee rondes moeten winnen, één keer met de positieve kant van je karakter, één keer met de negatieve kant. De positieve kant levert je vanzelfsprekend een voordeel op, zo kan de kolderkat niet geblokkeerd worden, begint de rups met een voorsprong en kan de hoedenmaker twee dobbelstenen tegelijk gebruiken om op te bouwen. Als je een ronde wint draai je je karakterkaart om en speel je met het nadeel. Alice zal bij de 4 moeten wachten met opbouwen tot iedereen haar voorbij gestoken is, meneer Morse zal na de twee opnieuw moeten beginnen met opbouwen en de hoedenmaker heeft een dobbelsteen minder tot hij aan de 4 zit.  Als je voor de tweede keer een ronde wint eindigt het spel meteen en ben jij de winnaar.

Er is een half coöperatieve variant voorzien met Jabberwocky wanneer alle spelers met het negatieve gedeelte van hun karakter spelen. De speler die laatste gewonnen is wordt dan Jabberwocky, de andere spelers mogen vanaf dan het voordeel van hun karakter terug gebruiken. Het is nu Jabberwocky tegen alle andere spelers. De groep wint als zij er x-aantal keer in slagen om Jabberwocky te verslaan, ze moeten zoveel keer winnen als het aantal spelers in hun groep. Jabberwocky wint een ronde als hij kan opbouwen tot 5 en wint het spel als hij x-aantal rondes wint.

Onze mening

Play Me is een spel dat veel drukte en snelheid met zich meebrengt. De spelers waarmee je dit spel speelt bepalen meteen je eerste indruk. Speel dit dobbelspel met rustige medespelers en op een tafel dat niet veel lawaai maakt en je hebt een ontzettend leuke tijd, maar met spelers die zich snel opwinden en op een tafel waar dobbelstenen veel lawaai maken en je hebt er al snel genoeg van. Met de juiste medespelers is dit spelletje een erg leuke filler voor diegene die houden van snelheid en reactiespellen. Het idee is erg leuk, gewoon twee keer een rijtje maken van 1 tot 6 en je wint deze filler! Sommige voordelen lijken erg sterk, maar het nadeel van dat karakter brengt alles weer in evenwicht. We hebben alle rollen uitgeprobeerd en hebben het gevoel dat ze allemaal met elkaar in evenwicht zijn, wat toch altijd belangrijk is bij dit soort spellen. Het is de perfecte filler om iedereen wakker te maken aan het begin van een heuse spelavond, of om met familie en vrienden te spelen op een feestje.

De variant met Jabberwocky vinden we minder geslaagd. Deze korte filler is goed zoals het is en hoeft voor ons niet opeens te veranderen in een half coöperatief spel. Het maakt het spel langer en bovendien is het toch minder leuk als je zo’n filler ‘samen’ moet winnen. Wij spelen het nu zonder die Jabberwocky-regel, diegene die als eerste twee rondes kan winnen wint het spel, punt gedaan. We hebben het spel niet kunnen proberen met 5 en 6 spelers, maar we denken dat dat voor ons iets te druk zal zijn. Als controlefreaks proberen we iedereen in de gaten te houden zodat je kan blokkeren als ze te ver voorop lopen, als je met zoveel spelers bezig bent lukt dat wellicht minder. Al kunnen we ons best voorstellen dat anderen het juist leuk vinden om het met een grotere groep te spelen. Met drie en vier werkt het perfect, met 2 is het ook leuk maar zal het hier minder op tafel komen. Afhankelijk van je karakter verliest het spel veel aan interactie, denk maar aan de kolderkat die je niet kan blokkeren. Het spel is van zeer goede kwaliteit, het doosje is mooi gedrukt, de grote kaarten zijn voorzien van erg mooie illustraties die de link naar Alice in Wonderland nog versterken en de dobbelsteentjes zijn gewoon super leuk!

Conclusie: Play Me is een heel snelle, interactieve filler!

Een exemplaar van Play Me via Kickstarter OF in Essen?

Er loopt momenteel een Kickstarter campagne waarop je de Engelse versie van het spel kan backen en Aldébaran kan helpen om Play Me wereldwijd te lanceren! Aldébaran zal in Essen aanwezig zijn maar heeft nog niet de middelen om een eigen stand te huren. Hij zal 60 exemplaren bij hebben van de eerste, Franse versie, voorzien van de Engelstalige spelregels. Wil jij één van de gelukkige zijn die deze eerste versie aan je collectie kan toevoegen én ga je binnenkort naar Essen? Neem dan snel contact op via aldebaran@wonderdice.com! De kickstarter campagne vind je hier: Play Me op Kickstarter

Play Me: Alice in Wonderdice

Auteur: Aldébaran Geneste
Uitgeverij: Wonderdice
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 5 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In een korte Japanse les leren we al meteen twee woordjes: “Machi = de stad” en “Koro = dobbelen”. Deze vatten al bijna het hele spelletje samen, want in Machi Koro gaan we al dobbelend geld verdienen waarmee we gebouwen kunnen aankopen om onze stad uit te breiden. Hoe meer gebouwen je hebt, hoe groter de kans dat je veel inkomen zal krijgen! Een groot inkomen brengt je dan alweer een stap dichter bij de aankoop van de vier grote projecten, de speler die als eerste deze projecten volbrengt wint het spel.

Als je aan de beurt bent dobbel je met de dobbelsteen, het dobbelresultaat geeft aan welke ondernemingen jou en/of je tegenstanders geld zullen opleveren. Boven elke kaart staat namelijk een getal, als dat getal gedobbeld wordt is de onderstaande tekst van toepassing. Boerderijen, tarwevelden en andere bedrijven uit de primaire sector leveren altijd één munt op als de gewenste waarde gedobbeld werd, ook als één van je medespelers aan de beurt is. Met winkels en fabrieken kan je een groter inkomen vergaren, maar enkel wanneer je zelf aan de beurt bent. Een bakkerij levert vb. één munt op telkens je een 2 of 3 dobbelt. Fabrieken leveren munten op naar gelang het aantal bedrijven dat je bezit, zo zal je met de zuivelfabriek 3 munten krijgen per tarweveld in jouw stad! Met een stadion of kantoorgebouw krijg je dat inkomen niet van de bank maar van je medespelers en met het café of restaurant krijg je zelf een inkomen van je medespelers die het aangegeven getal dobbelden.

Na de inkomstenfase kan je één van de 15 verschillende gebouwsoorten aankopen of één van je vier grote projecten financieren. Deze vier projecten hebben elk hun eigen voordeel, zo kan je er voor kiezen om met twee dobbelstenen te werpen van zodra je een station hebt gebouwd. Voor sommige gebouwen zal je namelijk hogere waarden moeten dobbelen en heb je twee dobbelstenen nodig. Het inkoopcentrum levert meer inkomen op voor bepaalde gebouwen, het pretpark levert je een extra beurt op als je twee gelijke getallen dobbelt en de radiotoren geeft je de mogelijkheid om opnieuw te dobbelen. Diegene die er in slaagt om als eerste deze vier grote bouwprojecten te financieren wint het spel onmiddellijk.

Het spel is ook voorzien van een variant waarbij alle gebouwen aan het begin geschud worden, daarna komen er kaarten open te liggen tot er 10 verschillende gebouwsoorten liggen. Wanneer er een kaart gekocht is en er slechts 9 kaarten over blijven wordt de rij weer aangevuld enz.

Onze mening

Machi Koro is een heel vlot spelletje, de spelregels zijn erg eenvoudig en het is ook gewoon heel leuk. Na onze eerste sessie waren we alvast enthousiast, al vreesden we wat voor de herspeelbaarheid. Toevallig gebruikten we beide dezelfde tactiek en leek dan ook voor de hand te liggen dat iedereen steeds hetzelfde zou willen doen en de dobbelsteenworp dus zou bepalen wie er als eerste in slaagde. Maar niets is minder waar, in onze tweede sessie merkten we al dat er ook andere mogelijkheden waren! Terwijl we in ons eerste spel allebei gingen voor de hoge kaarten (met twee dobbelstenen) won nu diegene die heel het spel zweerde bij de lage kaarten en dus heel het spel met één dobbelsteen bleef spelen. Daarnaast kan je er ook bewust voor kiezen om voor de bedrijven te gaan die je punten opleveren bij een worp van je tegenstanders, of voor de gebouwen waarbij je geld van je tegenstanders moet krijgen! Er zijn dus heel wat mogelijkheden, zelfs na 5 spelletjes hebben we het gevoel dat er nog dingen zijn die we kunnen proberen, we zijn het dus nog lang niet beu! Er is wel één strategie die erg goed is als je tegenstanders er niet in meegaan. De mini-markt levert namelijk 3 munten op telkens je een 4 werpt, als je meerdere mini-markten bezit kan je wel eens geluk hebben en erg veel vergaren met één worp, zeker als je er dan ook nog eens het inkoopcentrum bijkoopt. Met drie en vier spelers gebeurd dat niet zo snel omdat elke speler wel één mini-markt zal aankopen maar met twee spelers kan je zomaar even 5 of 6 mini-markten kopen als je medespeler zich op andere kaarten focust. Die laatste kan het dan meestal wel vergeten om nog te winnen.

Op dat kleine minpuntje na speelt het spel zowel met 2, 3 als 4 spelers even goed. Met vier spelers kan het gebeuren dat een bepaalde stapel gebouwen uitgeput is, meestal zullen alle spelers dan ook een verschillende strategie moeten kiezen. Om het probleem van de mini-markt te voorkomen kan je (zeker met 2 spelers) de variant spelen, ook deze is erg leuk. Aangezien er minder kaarten beschikbaar zijn is het meer vechten om de kaarten, eerst is eerst. Je zal je tactiek moeten aanpassen naar gelang de kaarten die er getrokken worden en je kan dus niet van in het begin bepalen hoe je gaat proberen winnen. Zeker een heel geslaagde variant voor diegenen die het spel al kennen! De kaarten bevatten wel wat tekst, maar dat kan geen probleem zijn aangezien White Goblin Games dit najaar een Nederlandstalige versie zal uitbrengen.

Conclusie: Hoe vaker je Machi Koro speelt, hoe leuker het wordt! Het mag hier zeker nog op tafel komen!

Met dank aan KOSMOS!

Machi Koro

Auteur: Masao Suganuma
Uitgeverij: KOSMOS
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Machi Koro werd in het Nederlands uitgebracht door White Goblin Games

Spelbeschrijving

Je bent chef-kok op het grote ‘wok muziek festival’ en wilt de bezoekers overheerlijke gerechten serveren. Helaas heeft een dief al je standaard ingrediënten gestolen en zal je dus creatief uit de hoek moeten komen. De ingrediënten worden vervangen en de koks gaan op zoek naar nieuwe gerechten met de grote woksterren zoals Tina Tuna, Freddie Broccoli of Ozzy Octopus.

Aan het begin van het spel krijgen alle spelers 3 muntkaarten. In het midden van de tafel liggen 4 rijen ingrediënten met daarnaast enkele muntkaarten, de muntkaarten bepalen de kostprijs van de bijhorende ingrediënten. Als je aan de beurt bent kan je kiezen tussen de drie verschillende acties: een munt nemen, ingrediënten aankopen of een wokkaart nemen. Door een munt te nemen zal de prijs van de ingrediënten dus goedkoper worden, maar dit is de enigste manier om aan geld te geraken. Als je een rij ingrediënten wilt aankopen betaal je de huidige prijs en leg je deze munten bij de muntkaarten die er al lagen, de volgende ingrediënten zullen dus weer erg duur zijn in het begin. De laatste actie dat je kan uitvoeren is een wokkaart nemen, daarvoor zal je ingrediënt-kaarten moeten neerleggen waarop in totaal vier keer hetzelfde symbool staat afgebeeld. Er zijn heel wat verschillende wokkaarten, deze bepalen hoe je aan het einde van het spel punten kan verdienen. De dichte woks leveren gewoon een bepaald aantal punten op, voor andere wokkaarten heb je uiteraard ingrediënten nodig. Zo zijn er woks die punten opleveren voor een combinatie van verschillende ingrediënten maar ook woks waar je zoveel mogelijk dezelfde ingrediënten voor nodig hebt. Met de restjes wok kan je nog één punt verdienen per ingrediënt dat je over hebt en met de handwok kan je nog punten verdienen voor je overige handkaarten.

Van zodra beide rijen naast een groep munten zijn uitverkocht eindigt het spel, alle spelers krijgen daarna nog één actie. Voor de puntentelling mogen alle spelers hun verzamelde ingrediënten verdelen over hun verschillende woks, daarvoor mogen ze zowel de ingrediënten op hand gebruiken als die ingrediënten dat ze eerder gebruikt hebben om hun woks aan te kopen. Afhankelijk van het aantal ingrediënten dat je in je woks hebt liggen verdien je punten, de speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Toen het spel een heel tijdje geleden verscheen waren we al meteen erg geïnteresseerd bij het zien van de cover, het is dan ook een erg aantrekkelijk doosje met heel leuke illustraties! De leuke namen maken het alleen nog leuker, naast de bovengenoemde heb je ook nog Chick’n Jagger, Mariah Carrot en Elvis the King Prawn. Het visuele plaatje klopte dus al helemaal. Het spel zelf vinden we ook heel interessant, het is vaak een spannende keuze of je een munt wilt nemen of toch al ingrediënten gaat aankopen. Je wilt de prijs uiteraard niet te goedkoop maken voor je tegenstanders, maar je wilt uiteraard ook wel wat geld verzamelen. Ook het nemen van de wokkaarten is spannend, er is namelijk van elke wok maar één exemplaar en wie eerst is heeft uiteraard de beste keuze. Het aantal wokkaarten is verschillend naar gelang het aantal spelers, maar wat nog beter is is dat nooit alle wokkaarten gebruikt worden. Elk spel kan dus een beetje verschillend zijn. Ook van de ingrediëntkaarten worden er bij 2 en 3 spelers uit het spel gehaald, als je dus wilt redeneren hoeveel ingrediënten er nog in het spel zijn kan je wel eens pech hebben! We Will Wok You heeft erg eenvoudige spelregels maar bevat toch meer diepgang dan wat je op het eerste zicht zou vermoeden.

Het spel is naar ons gevoel op z’n best met drie spelers, maar ook met vier leggen we het graag op tafel als filler. Met twee komt het spelletje niet uit de kast. Je kan alles dan uiteraard wel beter inschatten en je kan je vaak wat meer permitteren dan in een spel met 3 of 4 spelers, maar het wordt dan al snel saai.

Conclusie: We Will Wok You is een smaakmakende en leuke filler dat zeker nog op tafel zal verschijnen!

We Will Wok You

Auteur: Sebastian Bleasdale
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In de Schotse hooglanden heerst er een grote strijd tussen de clans van MacBlue en de koninklijke tiran Royal Red. Het beslissende treffen vindt plaats in 1298, wie zal hier het laatste woord hebben? Liefdesperikelen maken de strijd nog ingewikkelder, want de prinsen zijn allebei smoorverliefd op de dochter van de andere prins. Wint de sterkste troep of wordt er een prins verleid door de charmes van de prinses?

Elke speler heeft een set van acht personages met waarden van 0 tot 7 die elk een speciale eigenschap hebben. De spelers zullen allebei een kaart kiezen en gelijktijdig bekend maken, daarna wordt de strijd uitgevochten. Gewoonlijk wint de kaart met de hoogste waarde maar heel vaak verandert dit door de speciale eigenschap van de kaarten. Zo zegt de sluipmoordenaar (waarde 3) dat de laagste waarde die ronde wint en de muzikant (waarde 0) dat de ronde onbeslist eindigt! De prins heeft met 7 de hoogste waarde en wint de ronde altijd, tenzij de andere speler de prinses speelde… want dan kan hij niet weerstaan aan de charmes. De speler met de prinses wint dan niet alleen deze ronde maar meteen het hele spel! Tussen de andere personages heb je ook nog een generaal die de waarde van je volgende personage met twee verhoogt en een raadsheer die zijn gewonnen ronde als twee rondes laat meetellen.  De spion eist dat je tegenspeler in de volgende ronde eerst zijn kaart bekend maakt vooraleer jij moet kiezen en de tovenaar maakt dan weer alle speciale eigenschappen ongeldig. Diegene die de ronde verliest draait zijn kaart een kwartslag zodat je gemakkelijk kan bijhouden hoeveel rondes beide spelers gewonnen hebben, maar soms eindigt een ronde ook onbeslist doordat twee spelers dezelfde kaart gekozen hebben of doordat iemand de muzikant heeft gespeeld. De volgende ronde wordt dan eens zo belangrijk want deze zal ook beslissen wie de vorige (onbesliste) ronde(n) gewonnen heeft!

Het spel eindigt meteen van zodra één speler vier ronden gewonnen heeft, dit is dan ook de winnaar van het spel. Het spel kan ook eerder gedaan zijn als een prins en een prinses op hetzelfde moment gespeeld worden, de speler die de prinses speelde wint dan het spel.

In de spelregels zijn ook heel wat varianten voorzien. Zo kan je vb. een trekstapel vormen van je 8 kaarten en er telkens drie op handen nemen. Je kan de twee sets ook onder mekaar schudden en elke speler willekeurig 8 kaarten geven, of de kaarten verdelen via draften.

Onze mening

BraveRats is een super korte filler, ons kortste sessie duurde ongeveer 10 seconden (we speelden in het begin meteen de prins & de prinses) en onze langste sessie duurde misschien 3 minuten. Het speelt heel vlot en is dan ook wel leuk om voor of na een groter spel te spelen. Wil je Love Letter spelen maar vind je het niet leuk met twee? Dan is BraveRats de oplossing! We speelden nooit eerder zo’n korte filler dat je enkel met twee spelers kan spelen. Bij ons komen er best wel wat fillers op tafel, meestal omdat ze zo verslavend kort zijn dat je meteen revanche wilt. Dat gevoel hebben we bij BraveRats dan weer minder. Leuk om een keer te spelen maar het hoeft geen paar keer onmiddellijk na elkaar op tafel te komen want dan zijn we het al snel beu. Al wilt dat niet zeggen dat het hier niet meer op tafel zal komen. Het spel is ideaal om een startspeler te bepalen, al is het dan wel jammer dat je het niet met meerdere spelers kan spelen.

Zoals bij vele fillers komt ook hier geluk bij kijken, maar als je je tegenstander goed kent kan je soms al wel vermoeden wat hij/zij gaat spelen. Zeker na enkele speelsessies werd het hier wel grappig, we konden bijna zo voorspellen wat de ander zou gaan spelen. De momenten dat er één of meerdere onbesliste rondes zijn wordt het best spannend, de volgende ronde beslist dan ook de winnaar van de vorige ronden! Als je het spel voor de eerste keer speelt voelt het heel anders aan omdat je de kaarten nog niet goed (genoeg) kent. Daarom is het in het begin wel leuk om slechts drie kaarten op hand te hebben, dat maakt de keuze gemakkelijker, al komt er dan nog wat meer geluk bij kijken uiteraard. Met kinderen zullen we sneller deze variant spelen. Ook de andere varianten zijn best leuk, die waarbij de kaarten eerst via draft worden verdeeld behoort zeker tot onze favorieten.

Op de kwaliteit is hier niets aan te merken, integendeel! De kaarten hebben erg mooie en leuke illustraties en zijn bovendien van een goede en stevige kwaliteit! Ook het doosje is van goede kwaliteit en heeft een mooi afgewerkte fluwelen inleg waar de titel van het spel ingedrukt staat, een positieve verrassing bij de aankoop! Wel grappig dat 999 Games er een sticker bijvoegt met het logo van Blue Orange, de uitgever die het spel eerder dit jaar in het Engels en Frans uitbracht. De tekst op de kaarten is duidelijk tijdens het spelen, voor de uitzonderingen raadpleeg je vooraf best even de spelregels.

Conclusie: BraveRats is een snel kaartspel om een gezellige spelavond mee te beginnen!

BraveRats

Auteur: Seiji Kanai
Uitgeverij: 999 Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: ± 5 min.
Vanaf 8 jaar