Spelbeschrijving

Er was eens een zeug dat besloot haar drie biggetjes op pad te sturen om de wereld te ontdekken. Ze maakten steeds ruzie en lukten er niet in samen een huis te bouwen, er zat dus niets anders op dan elk een eigen huis te maken … Iedereen kent het sprookje van de drie biggetjes wellicht. Elke speler droomt ervan een mooi en sterk huis te bouwen om te overwinteren, maar vergeet niet dat de wolf ook nog rond dwaalt in het grote bos, wie weet komt hij net jouw huisje omver blazen!

Als je aan de beurt bent kan je de vijf dobbelstenen tot 3 keer rollen, je kan daarbij kiezen of je dobbelstenen aan de kant wilt houden of niet, maar telkens je een wolf gooit ben je verplicht deze aan de kant te leggen! Als je besluit te stoppen met dobbelen kan je verder bouwen naargelang je dobbelresultaat. Op de dobbelstenen staan, buiten de wolven, de drie bouwdelen van de huisjes: deuren, ramen en daken. Afhankelijk van het aantal keer dat je hetzelfde symbool dobbelde bouw je één of meerdere huistegels, zo kan je met 2 identieke symbolen een onderdeel van stro bouwen, met 3 een houten en met 4 een stenen. Elk huis begint steeds met een deur of een raam en zolang je geen dak hebt geplaatst kan je naar believen onderdelen toevoegen, maar je kan uiteraard slechts één deur en één dak hebben per huis. Anders dan in het sprookje kan je onderdelen van stro, hout en steen combineren in één huis. Wanneer je twee wolven hebt gedobbeld kan je deze beurt echter niet bouwen want dan is de wolf op komst! Je kiest een huis van één van je tegenstanders en blaast daarna het wiel. Het resultaat op het wiel bepaalt het type van materiaal dat weggeblazen wordt van het gekozen huis. De kans dat je daarbij alle onderdelen van stro wegblaast is 1 op 2, terwijl je maar één kans op zes hebt dat je stenen onderdelen kan wegblazen. Zijn er geen onderdelen van dat materiaal in het gekozen huis? Pech, dan gebeurt er niets en is je beurt voorbij.

Het spel eindigt als een bepaald aantal stapels is uitgeput, afhankelijk van het aantal spelers. Daarna volgt de puntentelling waarbij alle varkenshoofdjes op de afgewerkte huizen geteld worden, een onderdeel van stro zal dus minder punten opleveren dan één van steen. De huizen die niet afgewerkt zijn leveren geen punten op. Daarnaast zijn er ook nog punten te verdienen voor de bloempotten die op je bouwtegels staan, iets waar je tijdens het spel dus ook rekening probeert mee te houden tijdens het bouwen.

Er is ook een variant voorzien waarbij je 6 bonuskaarten mee kan verdienen. Drie van deze kaarten kunnen tijdens het spel gewonnen worden door een compleet afgewerkt huis te bouwen in één van de drie materiaalsoorten. De eerste die daar in slaagt krijgt het bijhorende kaartje ter waarde van 2 punten. Het bonuskaartje kan je niet meer kwijtspelen, ook al wordt je huis later omgeblazen. De andere drie bonuskaarten zorgen elk voor drie bonuspunten aan het einde van het spel: voor diegene met de meeste bloempotten, diegene met de meeste huisjes en diegene met het hoogste huis!

Onze mening

Het concept van deze reeks is erg leuk: spellen rond sprookjes die je uit je kindertijd kent. Bovendien ziet de doos er ook erg fraai uit: het ziet er uit als een boek en heeft binnenin ook nog een handige inleg. Naast de spelregels zit er ook een afzonderlijk boekje bij met het verhaaltje, een erg leuk detail. Het spel valt in de smaak bij kinderen maar ook als tussendoortje bij volwassenen. De variant met kaarten laat je bij de kinderen gewoon weg, en dan kan het wat ons betreft al vroeger gespeeld worden dan de aangegeven 7 jaar. Ons neefje van bijna 5,5 jaar speelt het spel vrolijk mee, maar ook vrienden en familie kunnen zich wel eens amuseren met het spel.

Soms lijkt het spel niet volledig tot zijn recht te komen. In de 15 sessies dat we achter de rug hebben is er erg weinig geblazen. De wolven staan enkel op de zwarte dobbelstenen (3 van de 5) en deze worden al gauw aan de kant gehouden om te vermijden dat je moet blazen. Als er geblazen wordt ben je nooit zeker dat je effectief iets zal afbreken, tenzij je een huis kiest waar alle materiaalsoorten aanwezig zijn, maar zo’n huizen zijn er niet altijd aanwezig! Bovendien kan je die beurt zelf niets bouwen en lijkt het een verloren beurt. Sommige spelers proberen bewust de zwarte dobbelstenen te bewaren in de hoop wel te kunnen blazen, soms moet je dat ook wel doen om te vermijden dat de grote geluksvogel zomaar wint, maar of je daarmee zelf gaat winnen is maar de vraag. Je wilt dus vooral zelf opbouwen en daar zijn wel enkele keuzes te maken: ga je voor de stenen onderdelen, die meer punten opleveren én amper kunnen afgebroken worden? Of ga je voor meerdere goedkopere onderdelen? Als je meerdere huisjes kan afwerken heb je misschien ook meer punten. Het geluk moet ook een beetje aan je kant staan, want zonder dak kan je je huis nooit afwerken, en een onafgewerkt huis telt helemaal niet mee bij de puntentelling. Uit onze speelsessies blijkt dat diegene met de meeste stenen huisjes wel een erg grote kans maakt om het spel te winnen. Het blazen zorgt steeds voor veel lachbuien en ontzettend veel plezier, maar toch zijn er steeds spelers die liever het pijltje met de vingers wegtikken i.p.v. te blazen.

Conclusie: The Three Little Pigs is een leuke filler dat wellicht nog regelmatig op tafel zal komen met verschillende leeftijden!

The Three Little Pigs

Auteur: Laurent Pouchain
Uitgeverij: IELLO
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In Dead Man’s Draw probeer je de grootste buit te vergaren, maar als je te gulzig bent riskeer je alles te verliezen! Elk om beurt zullen de spelers kaarten trekken in de hoop zoveel mogelijk verschillende schatten te verzamelen zonder twee keer dezelfde te nemen. Dat is uiteraard nog niet alles, want elke gevonden schat heeft een unieke eigenschap. Daarnaast kruipt elke speler in de huid van één van de 17 personages, elk personage heeft zijn eigen unieke vaardigheid.

De trekstapel bestaat uit 50 kaarten: 10 verschillende kleuren, elk met een waarde van 3 t.e.m. 7 (op de groene na). De 9 kaarten met waarde twee en de groene 4 liggen op de (gedekte) aflegstapel. Als je aan de beurt bent trek je een kaart van de stapel, leg je deze open op tafel en voer je de bijhorende actie uit. Daarna beslis je of je verder speelt of stopt, maar pas op: als je twee keer dezelfde kleur trekt is je beurt voorbij. Je bent verplicht om de bijhorende actie uit te voeren indien mogelijk, ook al zorgt die actie ervoor dat je beurt eindigt. Met het anker bescherm je eerder gespeelde kaarten zodat je ze niet verliest als je beurt over is, met het kanon verwijder je een kaart van je tegenstander en met het zwaard neem je een kaart van je tegenspeler om zelf te spelen. Het orakel zorgt ervoor dat je de volgende kaart van de stapel kan bekijken voor je beslist om verder te spelen, de landkaart laat je toe een kaart te zoeken uit de bovenste drie kaarten van de aflegstapel en met de haak moet je een kaart uit je eigen voorraad terug spelen. De zeemeerminnen hebben geen speciale actie maar hebben waardes van 4 t.e.m. 9, de kraken verplichten je om twee extra kaarten te trekken en als je zowel de schatkist als de sleutel verkrijgt worden je kaarten verdubbelt als je stopt! Als je beslist te stoppen neem je alle kaarten en sorteer je ze in je voorraad per kleur, waarbij de hoogste waarde telkens bovenaan ligt. Het spel eindigt zodra de kaarten uitgeput zijn, daarna tellen de spelers de waarde van hun zichtbare kaarten, de hoogste waarde van elke kleur dus. Diegene met de meeste punten wint het spel, bij gelijke stand wint diegene met de meeste kaarten.

Elke speler kan aan het begin ook uit twee personages kiezen, deze hebben allemaal een voordeel dat enkel jij gedurende het spel kan benutten. Zo mag de navigator steeds uit de volledige aflegstapel kiezen als hij een schatkaart trekt, mag de casanova de zeemeerminnen onmiddellijk in zijn voorraad leggen en kan de visser hetzelfde doen met de krakens. De mystieke kan na een orakelkaart de komende drie kaarten bekijken i.p.v. één en de schatzoeker kan het aantal kaarten met drie vermenigvuldigen als hij een schatkist en sleutel verzamelt, …

Onze mening

Wij kenden Dead Man’s Draw om te beginnen via de app, dat we beiden ontzettend veel keren speelden (en nog steeds spelen). We waren dan ook heel geïnteresseerd in het kaartspel (dat gebaseerd is op de app), en ook dat viel in de smaak! Het is een heel leuke en verslavende filler. Het is uiteraard een geluksspelletje, maar het push-your-luck gedeelte is in dit spel toch spannender dan anders. Bovendien zorgen de bijkomende acties voor meer dynamiek, je twijfelt niet alleen of je nog een kaart zou nemen, maar je wilt nog graag die ene kleur… of misschien wil je de sleutel aangezien je al een schatkist hebt getrokken, want het is wel erg leuk als je kaarten verdubbeld worden. Ook zit er wel wat logica in en hebben we niet het gevoel dat het geluk volledig bepaald wie het spel wint, er zijn zeker combo’s te vinden: met mijn haak neem ik eerst een zwaard zodat ik een kaart van een tegenspeler kan spelen, als ik dan een kanon van een tegenspeler neem kan ik bovendien nog een kaart van de tegenstander verwijderen! En zo zal je wellicht nog wel leuke combo’s ontdekken in het spelletje. Het heeft bij ons een heel hoog ‘nog eens’-gehalte, en dat moet een goede filler toch hebben. Je kan het spel perfect spelen zonder de personages, om vb. met kinderen te spelen, maar de personages zorgen er wel voor dat het spel elke keer anders aanvoelt. Alle 17 vaardigheden zijn leuk en zorgen ervoor dat je het spel telkens op een andere manier gaat beleven. Als je medespelers het spel nog niet kennen zijn de samenvattingskaarten (stretch goal $35,000) erg handig, maar de kans is wel heel erg groot dat deze er bij zullen zitten.

Het echte kaartspel heeft een paar kleine verschilpunten met de app. Het grootste verschil is dat de app als tweepersoonsspel gemaakt is, het kaartspel kan je ook met 3 en 4 spelen. Als je twee spellen hebt kan het zelf van 5 tot 8 spelers, maar dat hebben we niet kunnen proberen. Het spel werkt erg goed met 2 spelers, maar ook met 3 en 4 spelers viel het zeker in de smaak als filler. Doordat je alle kaarten in je voorraad per kleur moet sorteren heb je best wel wat plaats nodig om die 10 stapeltjes te leggen, het is dus geen filler dat je snel op een kleine salontafel zal spelen.

Conclusie: Dead Man’s Draw is voor ons een erg spannende en verslavende filler!

Dead Man’s Draw

Uitgeverij: Mayday Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 13 jaar

Let op: Dit spel is nog NIET verkrijgbaar in de winkel. Je kan het nog tot 27 augustus backen op Kickstarter: Dead Man’s Draw op Kickstarter

Spelbeschrijving

In Continental Express verzamelen alle spelers wagons met de bedoeling een waardevolle trein op te bouwen. Elk onderdeel van je trein zal je punten opleveren op basis van hun zeldzaamheid. Daarnaast staan er ons ook enkele gebeurtenissen te verwachten, een stationsbrand kan bijvoorbeeld heel je plannetje in het water gooien…

In je beurt kan je maximum twee acties uitvoeren. Tijdens de eerste, verplichte actie moet je één van de beschikbare kleine kaarten aankopen. De kaarten in de meest rechtse kolom zijn gratis, die in de middelste kolom kosten 1000 Amerikaanse dollar (= 1 biljet), de meest linkse kaarten 2000 dollar. Deze kleine kaarten zijn meestal wagons, maar ook geldbiljetten (allemaal van 1000 dollar) en personages. Je aangekochte wagon- en geldkaarten leg je zichtbaar voor je neer, de personages moet je onmiddellijk uitvoeren. Daarmee kan je o.a. geld van tegenstanders stelen, wagonkaarten ruilen, bedrijfsfiches nemen,… Daarna schuiven alle kaarten in die rij naar rechts en komt er een nieuwe kaart bij. Als tweede actie mag je één van de drie beschikbare treingedeeltes aankopen, daarvoor moet je de nodige wagonkaarten inleveren. Op al deze treingedeeltes staat een puntenaantal en een bedrijfsfiche afgebeeld. De vermelde punten krijg je aan het einde van het spel, het bedrijfsfiche kan je helpen om je geheim contract te vervullen.

Aan het begin van het spel krijgt iedereen 2 stationskaarten met achteraan een geheime contract, je kiest er één om het spel mee te spelen. Al deze contracten hebben te maken met de bedrijfsfiches, zo geven sommige je 2 punten per fiche van een bepaalde kleur of 3 punten per paar van twee dezelfde fiches, andere contracten geven je 5 punten voor 3 verschillende fiches,… Het spel eindigt wanneer één speler zijn 4de treingedeelte heeft aangeschaft, de andere spelers krijgen daarna elk nog één beurt.

Onze mening

Continental Express is een eenvoudig tussendoortje met meer diepgang dan je op het eerste zicht zou denken. Sommige treinen zijn erg zeldzaam, maar leveren meer punten op. Andere kan je dan makkelijker halen maar leveren je minder punten op… als je daarmee het spel sneller kan doen eindigen maak je zeker nog een grote kans om het spel te winnen. Anderzijds wil je ook rekening houden met je contract, je wilt misschien wel treingedeeltes met veel punten, maar op zo’n makkelijke staat nu juist het bedrijfsfiche dat jij nodig hebt… De contracten zijn allemaal haalbaar, maar zeker niet eenvoudig, je zal dus goed moeten afwegen wat je wilt doen. Vergeet niet dat je slechts 4 treingedeeltes kan aanschaffen in het spel, dat maakt de keuzes nog belangrijker! Daarnaast komt nog het feit dat de kaarten opschuiven, en als jij een kaart koopt wordt de volgende kaart dus goedkoper voor de volgende speler. Je ziet openlijk wie welke wagonkaarten heeft en je kan vast vermoeden voor welk treingedeelte je medespelers gaan, aarzel dus niet om een beetje tegen te werken.

Continental Express is kort, eenvoudig, interactief en heeft voldoende diepgang voor een spel van die tijdsduur. We vinden amper negatieve dingen dat we kunnen zeggen, los van het feit dat het spel moeilijk verkrijgbaar is. Een klein minpuntje is dat er in het mooie, tinnen doosje geen plaats voorzien is voor de bedrijfsfiches, terwijl de kaarten er verder perfect in passen. De heel mooie illustraties (vooral dan van de personages) zijn ook nog het vermelden waard!

Conclusie: Continental Express is een filler dat hier zeker in de smaak valt en nog vaak op tafel mag komen!

Met dank aan Asmodee België!

Continental Express

Auteur: Charles Chevallier
Uitgeverij: Bombyx
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 20 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

De spelers proberen een machtig koninkrijk te stichten, ze willen vruchtbare velden en hebben uiteraard boeren nodig om de velden te onderhouden. Anders zal je geen winst maken, maar verlies doen. Dit alles op de motor van een slagenspel, en je speelt UGO!

De startspeler komt uit met één van de tien kaarten die hij op hand heeft, daarna moeten alle andere spelers om beurt één kaart spelen. Als je kaarten in dezelfde kleur op hand hebt ben je verplicht de kleur te volgen, als dat niet het geval is mag je een kaart in een andere kleur spelen. De speler die de hoogste waarde heeft gespeeld wint de slag en krijgt al de gespeelde kaarten, die moet hij per kleur sorteren in zijn koninkrijk. Bij gelijke stand wint diegene die in de slagenkleur speelde. Diegene die de slag gewonnen heeft moet nu uitkomen, en zo speel je 10 slagen tot wanneer alle handkaarten zijn uitgespeeld. Als je een kleur kaarten krijgt die je reeds in je koninkrijk hebt liggen van een vorige slag ben je verplicht de nieuwe kaarten daar bovenop te leggen. Als je een slag wint ontvang je niet alleen de kaarten maar win je ook het aantal boeren die vermeld staan op de kaart waarmee je de slag won, dat kan van 0 tot 2 gaan. Met de kaarten 1 en 2 kan je boeren verdienen als je de slag verliest, en daarbij is het beter als de slag gewonnen wordt in een andere kleur dan jouw 1 of 2.

Na 10 slagen volgt een puntentelling, daarbij tel je de waarde van de kaarten die bovenaan op je speelbord liggen, op voorwaarde dat er genoeg boeren aanwezig zijn! Als er niet voldoende boeren aanwezig zijn verlies je 5 punten per ontbrekende boer, als er op de drie laatste velden wél voldoende boeren zijn maar je er geen kaarten hebt kunnen leggen krijg je de vermelde punten. De punten worden genoteerd en er worden in totaal vier rondes gespeeld, diegene die na 4 ronden de meeste punten behaalde wint het spel.

Onze mening

UGO! is voor ons een ‘klassiek’ slagenspel in een modern jasje. Slagenspellen zijn er in alle soorten en maten, maar deze springt er wel echt bovenuit. Het is niet ‘zomaar’ een slagenspel, soms wil je een slag winnen maar andere keren juist niet! Daarnaast ben je ook erg bezig met het verzamelen van boeren, want dat is misschien wel het meest belangrijke in het spel. Als je namelijk niet veel boeren hebt mag je ook niet te veel kleuren winnen, want anders doe je alleen maar minpunten op. Elke ronde en elk spel is dus steeds verschillend, afhankelijk van je handkaarten en de kaarten dat je tegenspelers spelen. Als je zeker bent dat je de slag niet wint kan je een kaart spelen dat nadelig is voor je tegenspelers, maar je wilt uiteraard vermijden dat iemand je een 0 bezorgt terwijl je in die kleur net een 8 bovenaan hebt liggen! Die spanning en interactie maakt het spel natuurlijk juist speciaal en heel leuk. Het spel speelt over 4 ronden, al kan je uiteraard ook beslissen om minder ronden te spelen. Bij ons bleek dat de scores na 4 rondes altijd erg dicht bij elkaar eindigden, het bleef steeds spannend tot de allerlaatste ronde.

De spelregels zijn vrij thematisch geschreven, dat had voor ons niet gemoeten. Het is niet nodig om een thema te plakken op een slagenspel, en zeker niet als het spel uit zichzelf zo goed is als bij UGO! het geval is. Dankzij de vele voorbeelden zijn de spelregels wel heel erg duidelijk en kan er geen twijfel over bestaan. De kaarten zijn voorzien van mooie illustraties en héél kwalitatief gedrukt, we hebben het niet geprobeerd, maar de kaarten lijken zelf waterbestendig. 😉

Hoe meer spelers, hoe moeilijker het is om aan boeren te geraken, maar dat is dan voor iedereen hetzelfde. Met 3 spelers is het even goed als met 4. Met 4 spelers zitten bijna alle kaarten in het spel en kan je gaan redeneren welke kaarten je medespelers nog op hand kunnen hebben. Met twee spelers wordt het spel gereduceerd tot een ‘hoger-lager’ spelletje, een slagenspel met 2 werkt niet voor ons.

Met dank aan PLAYthisONE!

Conclusie: UGO! is een verslavend slagenspel dat uniek is in zijn soort.

UGO!

Auteurs: Ronald Hoekstra, Thomas Jansen & Patrick Zuidhof
Uitgeverij: PLAYTHISONE
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min
Vanaf 9 jaar

Spelbeschrijving

In dit dobbelspel kruipt elke speler in de huid van een piraat die zijn schatkisten veilig naar Tortuga wilt verplaatsen, want enkel daar zijn ze veilig en kunnen ze niet gestolen worden door andere piraten. Op het vasteland en op zee moet je waakzaam zijn en je schatkisten zo goed mogelijk proberen te beschermen, en terwijl kan je ook proberen schatkisten van je medespelers te stelen. Je wilt uiteraard ook graag extra schatkisten verkrijgen, extra bemanningsleden inhuren of je schepen upgraden. Tot één iemand er in geslaagd is 6 schatkisten naar Tortuga te brengen, maar dan is het nog steeds de vraag wie de meest waardevolle lading heeft?

Elke speler dobbelt zijn 5 dobbelstenen gelijktijdig achter zijn schermpje en beslist welke dobbelstenen hij daarvan aan de kant wilt houden. Daarbij kan je zoveel dobbelstenen houden als je wilt, zolang ze maar hetzelfde symbool hebben. Je bent echter niet verplicht om alle dobbelstenen van een zelfde symbool te kiezen, de doodshoofden gelden als joker en kan je draaien naar een symbool naar keuze. Daarna maken alle spelers samen bekend welke en hoeveel dobbelstenen ze hebben gekozen, die worden bij de bijhorende acties op je eigen speelbord geplaatst. Bij 3 van de 5 actiemogelijkheden is het aantal dobbelstenen onbeperkt, bij de 2 aanvallende acties wordt het aantal mogelijke dobbelstenen bepaald door de positie van je schip en je bemanningsleden. Er wordt verder gedobbeld tot wanneer iedereen zijn 5 dobbelstenen heeft ingezet, als een speler alle dobbelstenen heeft ingezet terwijl anderen nog moeten dobbelen krijgt die speler een bonusfiche in de plaats. Deze fiche kan hij inzetten op zijn speelbord waardoor de waarde van zijn dobbelstenen bij die actie met één verhoogt wordt. Daarna volgt de actiefase, de 5 acties worden één voor één uitgevoerd door de twee spelers die de hoogste waarde aan dobbelstenen hebben gelegd bij die bepaalde actie. Met de eerste twee acties kan je je schepen verbeteren en nieuwe bemanningsleden inhuren, concreet betekent dit dat je het bijhorende figuurtje één of twee plaatsen naar rechts mag verschuiven waardoor je in volgende beurten meer dobbelstenen kan inzetten om aan te vallen. Met de derde actie kan je schatkisten of schatfiches verzamelen en met de laatste twee acties kan je je medespelers aanvallen en met gevolg schatkisten stelen. Met de kanonnen kan je op zee aanvallen, je kiest daarbij een slachtoffer en steelt een schatkist naar keuze. Het schip van het slachtoffer wordt daarbij ook beschadigd en moet één plaats naar links verplaatst worden, het kan dus gebeuren dat je hierdoor in de volgende beurt minder dobbelstenen met kanonnen zal kunnen inzetten. Als je slachtoffer echter óók kanonnen heeft ingezet zal die hoe dan ook terugvuren en wordt ook jouw schip beschadigd! Als je tweedes bent voor deze actie ben je verplicht een ander slachtoffer te kiezen, verder verloopt de actie hetzelfde met het enige verschil dat de gestolen schatkist niet in jouw voorraad komt maar op het eiland in het midden. Met de laatste actie kan je aanvallen op land, deze actie loopt op dezelfde manier als een aanval op zee, maar dan sneuvelen er bemanningsleden. De tweede die deze actie mag uitvoeren kiest een slachtoffer wiens bemanningsleden hij aanvalt, maar mag geen schatkist stelen, in plaats daarvan neemt hij een schatkist op het middelste eiland, indien beschikbaar.

Aan het einde van de ronde worden alle schatkisten verplaatst richting Tortuga. Elke speler ontvangt een nieuwe schatkist, die samen met eventueel ander verkregen schatkisten op land bij de bemanningsleden wordt gelegd. Schatkisten die hier al lagen worden op ons schip gelegd, en schatkisten die op het schip lagen worden verscheept naar Tortuga. Van zodra iemand minstens 6 schatkisten naar Tortuga heeft verscheept eindigt het spel en volgt de puntentelling, anders volgt er een nieuwe ronde.

Tijdens de puntentelling krijg je punten naar gelang de plaats waar je schatkisten zijn geraakt, zo zijn alle kisten op Tortuga 3 punten waard, die op je schepen 2 en die op land slechts 1. Bovendien krijg je dubbele punten voor de paarse kisten, en kan je 3 bonuspunten verdienen voor elk setje van een blauwe, gele én rode kist op je spelersbord. De witte schatkisten kunnen hiervoor als joker dienen. Ten slotte krijg je ook nog punten voor de positie van je zwarte piraat en je schepen, de speler met de meeste punten wint het spel.

Onze mening

Er zitten heel wat leuke elementen in Tortuga, dat het beste speelt met 4 spelers. Met twee spelers is het niet overtuigend, met drie spelers lijkt het soms niet goed uitgebalanceerd, maar met vier spelers lijkt alles in zijn plooien te vallen. Het is uiteraard een geluksspel en je bent afhankelijk van je dobbelresultaat, los daarvan is het ook belangrijk om de borden van je tegenspeler(s) in de gaten te houden. Zo kan je soms met een mindere worp toch nog iets nuttig doen. Elke dobbelsteen heeft dezelfde symbolen, maar telkens met andere waarden. Op het spelersbordje staat een handige tabel voor de verschillende dobbelstenen, daar kan je je ook op baseren bij het kiezen van je dobbelstenen en vooral wanneer je je jokers wilt gebruiken. Je kan in elk spel vals spelen, maar in Tortuga is dat wel héél eenvoudig aangezien je achter je schermpje kan kiezen welke dobbelstenen je wilt houden. Je zal dus meer dan ooit moeten vertrouwen op de eerlijkheid van je medespelers.

De tijdsduur die op de doos staat klopt bijna exact, en zowel met 2,3 als met 4 spelers kan je het spel perfect binnen de 35 minuten spelen. Door de korte tijdsduur van het spel stoort de geluksfactor niet. Soms bouwen de spelers rustig op door hun schepen te verbeteren en meer bemanningsleden in te huren, andere keren wordt er van in de eerste ronde meteen veel aangevallen. Als één speler begint met aanvallen kunnen de andere spelers op zijn minst proberen ook een dobbelsteen te leggen bij die actie, daardoor wordt de aanvaller ook geraakt. Over het algemeen is Tortuga een leuk en vlot dobbelspel dat tussendoor wel is op tafel kan komen, maar zeker geen uitschieter.

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Tortuga is een dobbelspel dat op zijn best is met 4 spelers!

Tortuga

Auteurs: Jay Cormier & Sen-Foong Lim
Uitgeverij: Queen Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 35 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Piña Pirata begint elke speler met 8 kaarten met daarop piraten in de gedaante van verschillende dieren. Die piraten vormen je crew, je wilt ze zo snel mogelijk allemaal aan het werk zetten op zoek naar de schat! De speler die er als eerste in slaagt om al zijn handkaarten kwijt te spelen wint de ronde en ontvangt een deel van de schatkaart. Elke volgende ronde komt er één van de 40 nieuwe regels bij.

Op sommige kaarten staan twee verschillende piraten, op andere maar één. Om een kaart te spelen moet je een piraat kunnen afleggen die momenteel zichtbaar is bovenop de aflegstapel, als je niet kan ben je verplicht om een nieuwe kaart te trekken. Aan het begin van het spel worden er 2 avontuurkaarten open gelegd met bijkomende spelregels. Deze mini-regeltjes zijn heel uiteenlopend, zo is er een regel waardoor je met 2 aflegstapels kan spelen en zijn er ook regels waarbij je ‘iets extra’ mag doen bij het spelen van een bepaalde piraat. Enkele voorbeelden: Als je een walrus speelt mag je een extra kaart spelen, als je een krokodil speelt moet de volgende speler zijn beurt overslagen, als je een pinguïn speelt verandert de speelrichting, … Er zijn ook regels waarbij een bepaalde piraat (in sommige situaties) als joker gebruikt kan worden, of waardoor er nog een mogelijkheid bijkomt om de ronde te winnen: vb. als je exact 3 kaarten op hand hebt met daarop minstens 1 krokodil, 1 walrus en 1 octopus win je deze ronde.

De winnaar van deze ronde mag twee avonturenkaarten trekken, hij kiest er één van dat een nieuwe regel wordt tijdens de volgende ronde, de andere houdt hij als deel van de schatkaart. Zo komt er elke ronde een nieuwe regel bij, in de avontuurmodus is het aantal bijkomende regels beperkt tot 6, vanaf dan moet de winnaar kiezen welke regel verdwijnt en welke in de plaats komt.

Er zijn twee verschillende manieren om het spel te spelen. Je kan elke ronde als een apart spel beschouwen waarbij elke ronde een winnaar is. Je kan zoveel rondes spelen als je zelf wilt, diegene die de meeste rondes wint is uiteindelijk de grote overwinnaar. In deze cruise-modus kan je elke ronde een nieuwe regel toevoegen tot het te ingewikkeld wordt. In de avontuurmodus proberen de spelers hun schatkaart te vervolledigen, daar hebben ze 4 tegels voor nodig en moeten ze dus 4 ronden winnen. Diegene dat er als eerste in slaagt zijn schatkaart af te maken wint het spel.

Onze mening

Piña Pirata viel bij ons erg in de smaak als snelle filler. De basisregels zijn super eenvoudig en zijn binnen de 2 minuten uitgelegd, iedereen kan het spel meespelen! Het idee dat er elke ronde een extra regel bijkomt maakt het spel voor ons echt speciaal, en aangezien er 40 verschillende avonturentegels zijn speelt het ook telkens heel anders. Na zo’n 5-tal speelbeurten zijn er nog tegels die we niet gebruikt hebben tijdens het spel! Ook de combinatie van de tegels maakt het spel verschillend: sommige tegels zijn dan wel meerdere keren aan bod gekomen, maar doordat ze telkens in combinatie met andere tegels voorkwamen was het toch elke keer anders. Op die tegels staat uiteraard een stukje tekst, meestal vrij kort, maar wel in het Engels of Frans (afhankelijk van je versie). De tekst is duidelijk en geeft geen problemen, maar het zorgt er wel voor dat we het niet snel met kinderen kunnen spelen. De verschillende regels staan trouwens niet extra uitgelegd in de spelregels, wel een korte samenvatting van vaak gebruikte begrippen. Bij twijfel moet je onderling overeenkomen hoe je de regel interpreteert, maar ze zijn zo duidelijk dat dat bij ons nooit nodig was.

Met 2/3 spelers verkiezen we de avontuurmodus waarbij we doorspelen tot één speler 4 rondes heeft gewonnen, met 4 spelers of meer kan het soms lang duren vooraleer iemand 4 delen van de schatkaart heeft gewonnen. Met 6 spelers moet je in het ‘slechtste’ geval 19 rondes spelen tot er iemand gewonnen heeft, vandaar dat we met meer dan 4 spelers dan ook de zogenaamde cruise-modus verkiezen. Op dit na is het spel zowel met 2 als met meer spelers erg leuk! Met twee spelers heb je het soms iets meer in de hand: als je dan een solitaire piraat speelt waarvan je er nog meer op hand hebt weet je al zeker dat je de volgende beurt kan spelen, want je tegenspeler kan dan uiteraard enkel dat type van piraat spelen. Of het zou moeten zijn dat één van de bijkomende regels daar een stokje voor steekt! Het blijft uiteraard wel een geluksspelletje.

De illustraties zijn echt heel erg mooi, maar door de drukte van de tekeningen is het in je eerste ronde wel eventjes wennen: je moet goed kijken om te zien of je kaart past. De cirkeltjes boven- en onderaan de kaarten zijn daarbij heel nuttig, en na een ronde gaat het al heel wat sneller. De kwaliteit van het spel verdient ook vermeld te worden: mooie kaarten en een speciaal afgewerkt doosje, zoals we van IELLO stilaan gewoon worden. Ook hebben de 40 avontuurtegels allemaal een andere achterkant, erg mooi! Het spel zal wellicht nog vaak op tafel komen als tussendoortje of als afsluiter, ik kijk alvast uit naar het volgende potje!

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Piña Pirata is een erg leuke en mooie filler!

Piña Pirata

Auteur: Donald X. Vaccarino
Uitgeverij: IELLO
Aantal spelers: 2 – 6
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

In deze middeleeuwse academie worden schildknapen opgeleid tot ware ridders, daarvoor zullen ze verschillende disciplines moeten beheersen. Dappere ridders kunnen altijd extra macht uitoefenen, dat kan helpen bij steekspelen of toernooien. Naast het gewone onderwijs en de spannende zoektochten moet je ook leren hoe je de koning moet dienen en hoe je barmhartig moet zijn. Al deze disciplines worden voorgesteld door 7 verschillende borden waarop je telkens probeert zo ver mogelijk te geraken, want enkel de 1ste, 2de en 3de plaats worden beloond met punten of andere voordelen.

Het spel wordt gespeeld over 6 ronden, op het einde van elke ronde volgt een korte puntentelling. Vier borden worden in het basisspel elke ronde gescoord, een vijfde bord wordt halverwege en op het einde gescoord, de andere twee borden worden enkel op’t einde van het spel gescoord. Aan het begin van elke ronde krijgen alle spelers 5 kaarten op hand, daarna volgt een draftronde. Daarvoor kies je één kaart uit je hand, de overige kaarten geef je door aan de speler links van je, dat wordt herhaald tot wanneer alle spelers 5 kaarten gekozen hebben. Daarna volgt de actiefase, waar alle spelers elk om beurt één van hun kaarten uitspelen. Al deze kaarten hebben een waarde van 2 tot 5 en een kleur dat gelinkt is aan een bijhorend speelbord. Wanneer je een kaart uitspeelt verplaats je je schijfje het aangegeven plaatsen op het bijhorende speelbord. Er worden slechts 4 kaarten uitgespeeld, je zal dus altijd een kaart overhouden die niet wordt uitgespeeld!

Daarna volgt een puntentelling, waarbij enkel de 1ste, 2de en 3de plaats iets krijgen. Op het galanterie bord kunnen de drie beste ridders één van hun andere schijfjes nog wat verplaatsen, op de andere borden worden plus- of minpunten uitgedeeld! Op enkele borden worden pluspunten uitgedeeld aan de beste drie, op andere borden worden minpunten uitgedeeld aan de slechtste drie. Na de derde ronde worden enkele borden terug op nul gezet.

De varianten die in de spelregels beschreven staan zijn eigenlijk een gevorderde versie waarbij de tegels worden omgedraaid en elk bord een extra regel toevoegt aan het spel. Zo moet je voor het galanterie bord aan het begin van de ronde bepalen op welk bord je vooruit wilt gaan als je bij de top drie hoort aan het einde van de ronde, of wordt één bepaald bord gescoord van zodra iemand de rol perkament heeft bereikt. Op een ander bord moet de winnaar puntenfiches ruilen met de verliezer, waarbij de winnaar negatieve punten mag weggeven terwijl de verliezer verplicht is een positief fiche af te geven. De twee lichtblauwe borden hangen nu samen, er beweegt een trofee van het ene naar het andere bord naar gelang op welk bord een ridder verplaatst wordt, afhankelijk van de plaats van de trofee wordt aan het eind van de ronde beslist welk van beide borden het beste scoort.

Er zijn ook twee varianten voor 2 spelers. In één variant speelt een imaginaire 3de speler het spel mee: elke ronde kiest één van de spelers de kaarten voor deze speler tijdens de draft fase. In de andere variant speelt elke speler met 2 kleuren, de punten van je twee kleuren worden op het einde samengeteld. De draft fase verloopt op een andere manier. Je krijgt nu 6 kaarten op hand en moet deze verdelen in twee stapeltjes van 3 kaarten: één van deze stapels mag je tegenstander kiezen, het andere mag je zelf houden. Het spel wordt gespeeld met de 6 kaarten dat je dan hebt: 3 daarvan voor je ene kleur, de andere 3 voor je andere kleur.

Promo verkrijgbaar bij aankoop

Om te vieren dat Blue Cocker Games zijn eerste spel uitbrengt krijg je de komende weken een 8ste speelbord bij aankoop van het spel. Dit bord kan je op twee manieren gebruiken. Langs de ene kant is het een vervanging voor het galanterie bord, hier kunnen de 3 beste ridders nu 1 of 2 acties naar keuze kiezen. Met die acties kan je o.a. bepalen wie de nieuwe startspeler wordt, je 5de kaart uitspelen of een schijfje op een ander bord laten vooruitgaan. De andere kant van het bord is het magische bord, dat als 8ste bord wordt gebruikt tijdens het spel. Je kan op dit bord vooruitgaan met eender welke kaart, en als beloning kan je bij de puntentelling een ridder op een ander bord verplaatsen. Het grote verschil met het galanterie bord: het aantal stappen dat je je schijfjes kan verplaatsen kan oplopen tot 8, afhankelijk van hoe ver je ridder op dit bord is geraakt, en bovendien kan je die stappen verdelen over de verschillende speelborden!

Onze mening

De basis spelregels van Medieval Academy zijn erg eenvoudig maar abstract. Het thema dat eraan vast hangt klopt maar voel je niet echt tijdens het spelen, je probeert gewoon op zoveel mogelijk borden bij de top 3 te horen. De eerste keer dat je het spel speelt valt het wel mee, maar springt het er niet uit. Na een 5-tal keer was het enthousiasme minder, de herspeelbaarheid is bij ons niet zo groot. De gevorderde regels maken het spel leuker, we raden gevorderde spelers dan ook aan meteen met deze regels te spelen. Die staan in de spelregels allemaal als aparte varianten vermeld, waardoor je in het begin niet meteen geneigd bent om alle ‘varianten’ te gaan lezen. Dat hadden ze beter gewoon ‘Regels voor gevorderden’ of dergelijke genoemd. Aangezien ze zo als aparte varianten staan vermeld is het dan wel duidelijker dat je deze regels niet allemaal in één keer hoeft toe te passen, je kan de borden naar believen omdraaien en zo spelen met de regels die je zelf verkiest. Er zitten best leuke principes in het spel: ‘wanneer speel je welke kaart?’ met het idee dat de bovenste als eerste wordt beschouwd en je je schijfje dus liefst bovenaan ziet bij een gelijkspel. Er zijn best wel wat keuzes te maken, maar je bent natuurlijk ook erg afhankelijk van de kaarten dat je op hand krijgt.

Het spel valt mee met 3, 4 of 5 spelers, maar de 2-speler varianten hoefde niet voor ons. De variant met een imaginaire 3de speler was niet zo leuk en zorgde voor veel verwarring bij het draften. De variant waarbij je met 2 kleuren speelt is wel iets strategischer en leuker. Je weet welke kaarten je tegenstander heeft, maar je weet niet voor welk van zijn kleuren die gebruikt gaan worden… en je wilt natuurlijk dat jouw twee kleuren de eerste twee plaatsen veroveren. Dat denkwerk is wel eens leuk in deze filler, maar toch kon het spel ons niet volledig overtuigen en zal het wellicht niet zo vaak uit de kast komen. De vermelde tijdsduur van 30 minuten is haalbaar met 2/3 spelers, maar vanaf 4 spelers duurde het bij ons toch gemakkelijk 50 minuten.

De illustraties zijn erg mooi, maar jammer dat de drukkwaliteit niet optimaal is, vooral op de kartonnen fiches. Het spelregelboekje en de speelborden zijn dan wel goed gedrukt. Misschien storend voor mensen met een grafische achtergrond, maar de gemiddelde speler zal het wellicht niet opmerken 😉 Dat hoeft het spelplezier dan ook niet te bederven.

Met dank aan Blue Cocker Games!

Conclusie: De gevorderde variant van Medieval Academy is wel eens leuk voor 3-5 spelers.

Medieval Academy

Auteur: Nicolas Poncin
Uitgeverij: Blue Cocker Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Las Vegas Boulevard is de eerste uitbreiding op het dobbelspel Las Vegas. De uitbreiding bevat verschillende onderdelen, je kan kiezen of je één of meerdere van die elementen aan het spel toevoegt. Daarnaast is er ook een volledig nieuwe soloversie en een hierop gebaseerd spel voor 2 tot 4 spelers.

Dankzij 3 setjes nieuwe dobbelstenen kan het spel nu ook tot en met 8 spelers gespeeld worden. De paarse dobbelstenen kunnen gebruikt worden als blokkeerstenen: elke speler ontvangt één dobbelsteen die je samen met de dobbelstenen van jouw kleur mag dobbelen. Je kan de paarse dobbelsteen inzetten om een eerder geplaatste dobbelsteen van jezelf of je tegenstander, met dezelfde waarde, uit een casino te halen. Een grotere dobbelsteen in je spelerskleur kan ook worden toegevoegd en telt bij de eindtelling als 2 dobbelstenen. Er zijn nu ook bankbiljetten met waarde 100.000, en tussen de bankbiljetten worden jokerkaarten geschud. Als je zo’n kaart wint mag je de bovenste kaart van de stapel trekken. Daarnaast zijn er nog actiekaarten die je kan inzetten tijdens je beurt, hiermee kan je o.a. een overwinning bij gelijkspel forceren, eerder geplaatste dobbelstenen weer op hand nemen, andere spelers verplichten om op twee casino’s te leggen, … Er is nu ook een 7de casino waar je dobbelstenen van alle waarden mag inleggen (al moet je je wel aan je eigen waarde houden eens je in die casino begonnen bent), het enige verschil bij het waarderen is dat bij gelijkstand nu de hoogste waarde wint. Als laatste zijn er ook nog kaarten die je extra geld opleveren als je de gevraagde bankbiljetten kan winnen aan het einde van de ronde.

De nieuwe versie van het spel verandert het spel volledig. Alle 8 spelerskleuren doen mee. Aan het begin van een ronde worden er 2 dobbelstenen van elke kleur gedobbeld en in de casino’s gelegd. Alle spelers krijgen twee kaarten waarop hun kleuren staan, deze worden geheim gehouden! Als je aan de beurt bent dobbel je met 8 dobbelstenen: van elke kleur één. Net zoals in het basisspel kies je daarna één cijfer waarvan je alle dobbelstenen in de bijhorende casino legt, maar na elke beurt wordt er onmiddellijk gewaardeerd! Als er een meerderheid is voor een bepaalde kleur worden deze dobbelstenen meteen op het gewonnen bankbiljet gelegd. Pas aan het einde van de ronde maken de spelers bekend met welke kleuren zij speelden en nemen ze de gewonnen biljetten. Na twee rondes is het de speler met het meeste geld die wint.

Onze mening

In Las Vegas Boulevard zit voor elk wat wils: de nieuwe variant speelt heel anders en is veel strategischer dan het basisspel, de andere onderdelen voegen ook leuke elementen toe. Wat die onderdelen betreft: sommige onderdelen maken het spel voor ons echt leuker, anderen hoefden er voor ons niet bij te zijn. De opdrachtkaarten vonden we bijvoorbeeld niet leuk… ten eerste zien ze er vrij saai uit met enkele zinnetjes tekst in drie talen, daarnaast lijken die kaarten gewoon niet thuis te horen in een dobbelspel… al zitten er wel leuke acties tussen. Die 7de casino is op zich leuk gevonden maar valt dan weer wat tegen door het materiaal: het kaartje valt niet op tussen de 6 andere kartonnen casino’s. De joker kaarten in de bankbiljetten zijn daarentegen wel erg leuk, zo kan je onverwacht toch nog een groot bedrag binnenhalen. Ook de grote dobbelsteen (die voor twee telt) en de kaarten waarbij je beloond wordt voor de juiste bankbiljetten vinden we leuk. De paarse dobbelstenen waarbij je dobbelstenen van je tegenstander uit de casino’s kan halen vinden wij ook minder leuk, maar we kunnen ons inbeelden dat velen dat juist leuker gaan vinden. Dat is dan ook het leuke aan deze uitbreiding, je kiest zelf wat wel of niet meedoet. Zo speelden wij zonder de paarse dobbelstenen en zonder de opdrachtkaarten, wat voor ons de perfecte uitbreiding is!

De nieuwe variant speelt heel anders, je lijkt plots een ander spel te spelen! Je denkt langer na en het spel duurt meteen ook veel langer. Je wilt je dobbelstenen zo leggen zodat jouw dobbelstenen die bankbiljetten kunnen winnen. Tegelijkertijd wil je niet te veel laten opvallen wat jouw kleuren zijn, zodat andere spelers niet teveel kunnen blokkeren. Je wilt uiteraard ook geen biljetten geven aan andere kleuren, want je weet niet wie van je medespelers je daarmee helpt. Het wordt dus telkens een lastige keuze! Door die vele dobbelstenen is het soms lastig om overzicht te houden, maar het is wel een erg leuke, tactische variant op Las Vegas. Bij 2 of 3 spelers kan je nog geluk hebben, als je om één of andere reden toch bankbiljetten (moet) geven aan een andere kleur kan je hopen dat die kleur gewoon niet in het spel zit en je dus niemand helpt, bij 4 spelers help je altijd één van je tegenstanders.

Conclusie: Las Vegas Boulevard brengt veel variatie aan het basisspel én een volledig nieuwe, iets meer tactische variant!

Met dank aan Ravensburger!

Las Vegas Boulevard

Auteur: Rüdiger Dorn
Uitgeverij: alea / Ravensburger
Aantal spelers: 1 – 8
Tijdsduur: 20 – 60 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Varkentjes voelen zich pas echt gelukkig als ze in de modder kunnen ploeteren, we willen dus uiteraard dat al onze varkens gelukkig zijn en proberen ze in de modder te zetten. Helaas zijn er ook factoren die het geluk van onze varkens in de weg kunnen staan, zo worden ze terug proper als het regent en zijn er ook jaloerse boeren die je varkens terug komen wassen. Gelukkig bestaat ook hier een oplossing voor: een stal bouwen en de deur op slot. Dan is het alleen nog hopen dat onze stal niet afbrand bij bliksem, of voor de veiligheid toch maar een bliksemafleider op het dak plaatsen!

Elke speler heeft een aantal propere varkens voor zich liggen en probeert de eerste te zijn om er allemaal moddervarkens van te maken. Hiervoor heb je drie actiekaarten op hand, elke keer je aan de beurt bent mag je één van deze kaarten uitspelen. De meest gespeelde actie is de modderkaart waarmee je één van je varkens kan omdraaien en dus in het modder kan zetten. Met de regen kaart begint het overal op het land te regenen en worden alle varkens zonder onderdak weer proper, inclusief die van jezelf! Een stal kan je boven een varken bouwen zodat het beschermd is tegen de regen, maar de boer kan nog steeds binnendringen om het varken te komen wassen. Met de barricade kaart kan je je stal dan weer op slot doen en is je varken weer een stuk veiliger. Het enige wat je dan nog kan overkomen is dat iemand een bliksem kaart speelt en net jouw stal kiest die wordt afgebrand, om dat te voorkomen kan je een kaart met een bliksemafleider op je stal leggen, pas dan is je varken helemaal veilig. Let er wel op dat je de poort van je stal pas op slot doet wanneer je varken vuil is! Nadat je één van deze actiekaarten hebt gespeeld neem je een nieuwe kaart op hand en is het aan de volgende speler.

Het spel eindigt onmiddellijk van zodra één speler allemaal gelukkige moddervarkens bezit.

Onze mening

Voor ons eerste spelletje stonden we nogal sceptisch tegenover Moddervarkens: het doosje en de kaarten zien er echt leuk uit, maar misschien meer gericht op kinderen, ook de leeftijdsaanduiding 7+ wees erop dat het erg eenvoudig was. Na één spelletje waren we blij dat we het spel toch een kans hadden gegeven, en na 20 speelsessies kunnen we wel zeggen dat het kleine spelletje hier wel gesmaakt wordt! Het is niet zozeer alleen een kinderspel want het viel hier zeker al in de smaak bij heel wat bezoekers, zij het meer bij de gelegenheidsspelers dan bij de veelspelers. We hebben het ook al met kinderen gespeeld en ook bij hen valt het wel in de smaak, al is het voor te jonge kinderen soms moeilijk in te schatten dat bij de regen ook hun eigen varkentjes weer proper worden. Het is dus een kort kaartspel dat jong en oud in de smaak valt, een goed teken!

Het is geen strategisch spel, maar een luchtig tussendoortje waarbij je een gezonde portie geluk nodig hebt. Je hebt verschillende mogelijkheden: sommigen winnen het spel door allemaal modderkaarten te spelen zonder hun varkens onderdak te bieden in een stal, anderen bouwen hun spel rustig op door eerst stallen te bouwen en dan alle varkens vuil te maken. Je moet ook steeds overwegen of je een kaart speelt om je tegenstander te boycotten of dat je je eigen weg kiest, al moet je op sommige momenten uiteraard ingrijpen om te voorkomen dat een andere speler wint. Dit alles is uiteraard afhankelijk van de kaarten die je op hand krijgt, want soms valt er niet veel te kiezen. In de spelregels staat er ook een variant waarbij elke speler 4 kaarten op hand krijgt, daardoor heb je het iets meer in de hand. Ondanks dat het geluk een grote rol speelt in dit spel hebben we er toch al talloze keren plezier aan beleefd en voelt het toch elke keer weer spannend of jij al dan niet de eerste gaat zijn met allemaal moddervarkens!

Conclusie: Een leuk en spannend kaartspel voor jong en oud!

Moddervarkens

Auteur: Frank Bebenroth
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2-4
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 7 jaar

Spelbeschrijving

Basari draait om het onderhandelen met je medespelers, probeer zoveel mogelijk edelstenen en werkers te verzamelen!

Elke speler krijgt één kaart met daarop werkers, punten en edelstenen. Daarna kiest iedereen op hetzelfde moment één van de actiekaarten. Ben jij de enige die deze actie wilt doen? Dan heb je geluk en kan je de actie uitvoeren.. Als twee spelers dezelfde actie hebben gekozen zullen deze onderling moeten onderhandelen met edelstenen. Diegene die het meeste bied mag de gekozen actie uitvoeren, de andere krijgt de geboden edelstenen. Als drie spelers voor dezelfde actie kozen mag niemand ze uitvoeren en wordt er ook niet onderhandeld. Je legt altijd alle kaarten onder elkaar zodat je alle werkers kan tellen.

Er zijn drie mogelijke acties. Zo kan je de actie ‘werkers’ kiezen waarbij je een extra kaart krijgt en dus meer werkers hebt, je kan ook kiezen voor de punten en op deze manier de punten verdienen die op je huidige kaart staan. De laatste mogelijkheid is de actie ‘edelstenen’ waarbij je de edelstenen krijgt die op je huidige kaart staan.

In de volgende ronde krijgt iedereen een nieuwe kaart en legt die op de vorige kaarten zodat enkel de werkers op de kaarten zichtbaar zijn. Van zodra één van de spelers 15 werkers heeft eindigt de ronde en is er een puntentelling. Alle spelers met meer dan 15 werkers krijgen 12 punten. Daarnaast worden er punten gegeven voor diegene die de meeste rode/gele/groene/blauwe edelstenen heeft. Na 3 ronden eindigt het spel, diegene met de meeste punten wint.

Onze mening

Als je van onderhandelen houdt is dit zeker een leuk, snel spelletje. Het is erg gemakkelijk uit te leggen door de eenvoudige spelregels. In dit spel probeer je vooral je tegenstanders goed in te schatten.. Als jij altijd acties kiest dat de rest niet kiest dan heb je geluk en moet je nooit onderhandelen. Je kan dus je actie gewoon uitvoeren zonder dat je daarvoor edelstenen gaat moeten afgeven… Als je veel voor de werkers kiest zorg je ervoor dat de ronde snel gedaan is en je al zeker 12 punten binnenhaalt. Maar ook veel voor de punten gaan kan een goede keuze zijn.. Alles hangt af van wat je medespelers kiezen!

Basari is niet meteen het type van kaartspellen dat wij liefst spelen, misschien vooral omdat onderhandelen in spellen niet ons sterkste punt is. Daarnaast spreekt de  lay-out van de kaarten ons minder aan, het is jammer dat de lay-out van het doosje niet is doorgetrokken. We kunnen het spelletje wel appreciëren en zullen zeker niet weigeren als iemand het voorstelt.

Conclusie: Basari is een leuk tussendoortje voor onderhandelaars! 6,5/10

Basari

Auteur: Reinhard Staupe
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur : 30 min.
Aantal spelers: 3 – 5
Vanaf 10 jaar