Yak heeft een kleurrijke cover, een cover waarbij we moeilijk konden inschatten welk type spel we mochten verwachten. De doos weegt opvallend zwaar, met een berg aan houten blokken en 4 prachtige yaks met hun handelskarren. We duiken het Himalaya gebergte in, waar de yaks af en toe het noorden kwijt zijn door de dichte mist. De dorpsoudste vroeg ons om een stenen toren te bouwen, dus we gaan snel aan de slag!

De komende dagen (= speelrondes) gaan we zorgvuldig aan die opdracht besteden. In de ochtend beslissen we wat te doen, in de namiddag voeren we onze plannen uit. Er staat telkens één yak voor ons klaar. Als je de actie bevoorraden koos kan je één voedselsoort uit de handelskar nemen, voor de actie bouwen moet je dan met die voedselfiches betalen. Op die manier koop je stenen om je piramide te bouwen. Elke kar heeft z’n eigen restricties van voedselfiches die niet aanvaard worden, wat het handelen er niet gemakkelijker op maakt! Tenslotte kan je ook naar de markt om maximaal 2 (verschillende) voedselfiches te halen.

In Yak probeer je continu vooruit te kijken. Je weet dat de yaks bij zonsondergang hun tocht verderzetten en welke mogelijkheden dat voor jouw volgende beurt zal meebrengen. Maar af en toe (op onvoorspelbare momenten!) brengt de opkomende mist alles in de war en lopen de yaks plots de andere richting uit. Kan jij snel schakelen, of zat je hier stiekem al op te wachten na jouw berekend risico? Het vormt zeker ook een kleine geluksfactor in het spel, hoewel je toch steeds het gevoel behoudt de touwtjes in handen te hebben. Bij het bouwen van die toren probeer je rekening te houden met de kleur van je bouwstenen; de grootte en het aantal kleuren van je bouwstenen zal bepalend zijn bij de eindscore.

Yak brengt interessante spelprincipes met zich mee, ideaal om kennis te maken met het betere spel. Wij beschouwen Yak dan ook als een licht familiespel, een leuke instapper (zoals bijvoorbeeld Ticket to Ride) en zeer geschikt voor jonge gezinnen! Yak verdient voor ons absoluut een prijs voor het prachtige materiaal: de yaks, de houten stenen, de spelersbordjes, de karren, zélfs het zakje is geweldig! Wij vonden Yak het leukst met 4 spelers, met 2/3 spelers ontbreekt er namelijk één kar waardoor de geluksfactor groter aanvoelde en het plannen vaak stroever verliep. Yak werd bij ons door iedereen positief onthaald en zal dus zeker nog vaker gespeeld worden!

Yak, Asmodee, 45 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar

Die Wandelnden Türme was op Spiel 2022 nieuw bij het Duitse Abacusspiele, een uitgever die de laatste jaren al heel wat toppers op de markt bracht. De leuke 3D-torens en de vele gekleurde mannetjes uit dit spel trokken meteen onze aandacht en speelden ons eerste potje dus meteen op de beurs!

De bedoeling is eenvoudig: drop al je meeples in het zwarte kasteel en win het spel! De spelregels zijn ook op 2 minuten uitgelegd. Tijdens jouw beurt kan je namelijk 2 actiekaarten uitspelen, daarmee kan je torens en/of meeples over het landschap verplaatsen. Door zo’n toren over andere meeples te verplaatsen kan je één van je toverdrankjes vullen, die heb je namelijk allemaal nodig om je laatste meeple in het zwarte kasteel te kunnen droppen! Continu alert blijven is dus de boodschap, want voor je het weet zijn jouw meeples verstopt onder één van de vele torentjes en verlies je kostelijke acties om ze terug te vinden. Tegelijkertijd ben je de hele tijd aan het plannen, kan je het aantal stapjes met die torens en je meeples zo uittellen zodat er een meeple in het kasteel eindigt? Klein detail: dat kasteel beweegt ook nog eens elke keer er een meeple in komt, soms rendeert het dus om je meeple gewoon even te laten wachten. Aan jou om de juiste beslissing te nemen op het juiste moment! De uitgever voorziet meteen ook heel wat extra acties die je (mits het gebruik van toverdrankjes) kan inzetten voor een uitdagender spel!

Vrij eenvoudige spelregels, maar tijdens het spelen voel je al snel meer diepgang dan je op het eerste zicht zou verwachten. Dat is bij ons toch vaak een succes-recept voor een licht familiespel. De manier waarop je die regels naar je hand probeert te zetten en steeds het onderste uit de kan probeert te halen smaakt naar meer. 3D elementen in een spel zijn altijd leuk, maar het concept om meeples mét hun torens te verplaatsen of te verstoppen is toch best vernieuwend. Die Wandelnden Türme speelt best vlot en hier geld vooral: hoe meer spelers, hoe meer vreugd! Voor 2 spelers zouden we het niet meteen aanraden, maar het kan. Dit spel is voor ons zeker een aanrader voor gezinnen die houden van niet al te complexe spellen, stiekem hopen we dat er snel een Nederlandstalige versie volgt!

Die Wandelnden Türme, Abacusspiele, 30 min., 2-6 spelers, vanaf 8 jaar

Zombie Kidz is één van onze meest gespeelde spelletjes het afgelopen anderhalf jaar. In het begin was vooral Kobe fan, maar al snel was Matteo even enthousiast. Zombie Kidz ging al mee naar familie, vrienden én school; dat wilt al wat zeggen! Nu Zombie Kidz was uitgespeeld waren we klaar voor het volgende avontuur: Zombie Teenz! En wat blijkt? Thematisch gezien is dit ook een vervolg op het verhaal. Nu de zombies verbannen zijn uit de school, maken ze de hele stad onveilig. Het is aan ons, tieners, om de zombie-gekte onder controle te houden door een tegengif te brouwen.

Daarvoor moeten we 4 kratten uit de gebouwen naar onze thuis-locatie (de school) brengen. Die kratten zijn echter te zwaar om te dragen, we moeten dus een menselijke ketting vormen om ze aan mekaar door te geven. Een aspect dat we in gezelschapsspelletjes nog maar zelden tegen kwamen maar meteen een leuke twist geeft aan dit spel! Terwijl we ons focussen op die kratten moeten we ook proberen te vermijden dat de zombies alle gebouwen onder controle krijgen, want zij hebben inmiddels indrukwekkende bewegingstechnieken! Net als bij Zombie Kidz heeft ook Zombie Teenz heel eenvoudige spelregels. Eenvoudige spelregels willen echter niet zeggen dat je ook gemakkelijk kan winnen, en laat dat nu net dé kracht zijn van deze Zombie-reeks! Die eenvoudige spelregels probeer je zodanig naar de hand te zetten dat je met zo weinig mogelijk tijdsverlies slaagt in je opdracht. Het heeft een soort verslavend effect, je moet het echt proberen om te begrijpen!

Ook Zombie Teenz is een legacy-spel, dus een spel dat evolueert doorheen de spelsessies. Na elke sessie mag je een stickertje kleven, zo zie je op het evolutiespoor wanneer je een nieuw envelopje mag openen. Met 14 enveloppen staat er ons nog een heel avontuur te wachten! Als dat avontuur even boeiend wordt als Zombie Kidz dan gaan we hier ongetwijfeld weer heel veel plezier aan beleven. Je hoeft Zombie Kidz niet vooraf gespeeld te hebben, maar wij zijn stiekem wel blij dat we dat wél gedaan hebben en zo het volledige verhaal mee hebben. Zombie Teenz is qua moeilijkheidsgraad moeilijker te winnen dan Zombie Kidz, wat ook mooi in de evolutie past. Het materiaal is opnieuw van mooie kwaliteit, en fijn dat ze (o.a door een speelfiguur in een rolstoel) ook aan diversiteit gedacht hebben. Na 20 speelsessies nog enthousiast zijn en de indruk hebben dat het spel nét nieuw is? Bij Zombie Teenz kan dat! Hier zijn niet enkel de jongens, maar ook de mama’s weer enthousiast!

Zombie Teenz Evolutie, Asmodee, 2-4 spelers, 15 min., vanaf 8 jaar

Cactus Town is voor ons dé grote verrassing van Spiel 2022 geworden. We ontdekten het spelletje dankzij de opvallend leuke cover, de 7+ aanduiding deed ons meteen vermoeden dat het qua niveau wel zou passen om met ons ganse gezin te spelen. Het spelmateriaal is best eenvoudig: een hoop kaarten en wat kartonnen stand-ups. Voor alle duidelijkheid: dan heb ik het over de basis-versie. Wij hadden het geluk om de Deluxe-versie te testen en kregen er dus ook minifigures, een speelbord en andere extra’s bij.

De spelregels waren een uitdaging, voor mij waren ze niet heel duidelijk geschreven. Hoewel het spel nochtans wel logisch in elkaar zit hebben we toch een filmpje opgezocht voor wat extra duiding. Daarna kon de pret beginnen! Cactus Town is alvast uniek omdat elke speler dit spel op een andere manier zal ervaren, spelen én winnen. Elke speler speelt zijn eigen verhaal, maar wel in dezelfde stad én met veel interactie. Wij hebben het spel eerst met twee spelers uitgetest, daarbij zijn enkel de sherrifs en de dieven in het spel. De dieven kennen 4 geheime locaties en krijgen als opdracht deze locaties te vinden, te overvallen en met de buit te ontsnappen. De sherrifs willen dat echter voorkomen door 2 dieven te overmeesteren in een duel en vervolgens achter slot en grendel te steken!

Alsof dit nog niet voor genoeg spektakel zorgt gaan we dit spel ook per ronde plannen: elke speler legt zijn actiekaarten in volgorde, daarna start het echte spel. De startspeler voert zijn eerste actiekaart uit, waarna ook de andere speler zijn eerste kaart speelt, enz. Je gaat dus niet zomaar rechtuit voor je doel, maar je probeert ook continu in te schatten wat je tegenstander wanneer zou doen zodat je daar zo goed mogelijk op kan inspelen. Dit zorgt voor een super spannende ervaring: klopt jouw plannetje of word je toch gedwarsboomd door je tegenstander? De acties zijn (dankzij het thematische plaatje) heel duidelijk en dus snel uit te leggen aan jong en oud. Al snel werd duidelijk dat Cactus Town een gewéldige nagelbijter was voor 2 spelers, maar wat dan met die derde en vierde speler? Kobe en Matteo waren al fan van bij de speluitleg, aangezien zij het spel quasi meteen onder de knie hadden haalden we er snel de premiejagers en de danseres bij!

Ook die twee rollen hebben natuurlijk elk hun eigen spelmateriaal en doelstellingen. De komst van de premiejagers zet de boel op zijn kop: hij zit de sherrifs dwars doordat hij een gevangene terug kan vrijlaten, maar zit de dieven nog steeds achterna want hij wilt er óók één gevangen nemen! Bij de toevoeging van deze rol wordt pas duidelijk hoe goed dit spelletje is getest en uitgebalanceerd. Geen enkele rol heeft een betere startsituatie dan de andere, geen enkel moment heb je het gevoel dat je machteloos bent tegenover je tegenstander. De spanning wordt alleen nog meer opgedreven, waardoor je bij Cactus Town meestal tot het bittere eind op het puntje van je stoel zit!

De Can-Can danseres voegt op haar beurt ook weer een leuke bijdrage. Zij is ieders vijand en wilt drie willekeurige duels winnen. Als ze dan ook haar schulden is gaan aflossen kan zij er zomaar eens met de winst vandoor gaan. Tijdens onze speelsessies won er telkens een andere rol of speler. Niemand van ons heeft een voorkeur voor één bepaald figuur, de afwisseling maakt het eens zo leuk omdat je elke keer het gevoel hebt een ander spel te spelen.

Dit is het basis-principe van Cactus-Town, maar het spel biedt nog veel meer. Zo is er bijvoorbeeld een alternatieve methode voorzien om de acties te plannen of wordt er in de cactus-variant een bepaald gebouw geblokkeerd. Een grotere verandering is het andere kaarten-deck dat allerlei symbolen toevoegt aan de gebouwen in Cactus Town. Hierdoor kan je in die gebouwen nu ook voorwerpen vinden (vb. extra kogels) of extra acties verkrijgen. Na heel wat sessies zijn wij nog lang niet uitgekeken op het basisspel en spelen we met veel plezier nog héél wat potjes om het spel verder te ontdekken. Stiekem zijn we zelfs al benieuwd naar de drie uitbreidingen!

Cactus Town is op dit moment nog niet in het Nederlands verkrijgbaar. Het spelmateriaal is echter wel taalonafhankelijk en de NL- spelregels zijn online te downloaden op hun site. Wij hopen stiekem dat Cactus Town in de toekomst ook de Nederlandstalige spellenmarkt weet te bereiken, want dit pareltje wilt elk gezin in huis!

Cactus Town, Second Gate Games, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 7 jaar

Galaxy Trucker werd gelanceerd in 2007, maar kreeg vorig jaar een make-over met heel kleurrijk en sprekende illustraties. Het ruimte-thema spreekt kinderen snel aan waardoor Kobe al snel geïnteresseerd was! Voor een spel van 30 minuten viel wel op dat het een behoorlijk dik regelboekje bevat. Dat wilt niet meteen zeggen dat de spelregels moeilijk zijn, maar wel dat je in Galaxy Trucker heel veel opties hebt.

We gaan namelijk elk ons ruimteschip bouwen om in een latere fase een (gevaarlijke!) vlucht door het sterrenstelsel te maken. Het bouwen van dat schip gebeurt realtime, alle spelers bouwen gelijktijdig en onder tijdsdruk. In het midden van de tafel ligt een gedekte verzameling van componenten. Alle componenten hebben hun eigen specifieke voorwaarden of doelen, vandaar dus ook het dikke regelboek. Spelers die Galaxy Trucker voor de eerste keer spelen krijgen best wat informatie te verwerken (en zijn in een licht nadeel tov ervaren spelers), hoewel alles wel best logisch in elkaar zit. Zo zijn er cabines voor de astronauten en cargo-ruimten voor goederen, maar ook motoren en kanonnen. Voor de beste exemplaren moet je logischerwijs ook batterijen voorzien, en om je schip tegen buitenaardse aanvallen te beschermen zijn schilden ook geen overbodige luxe. Je wilt dus véél, maar niet eender waar: het zou nogal stom zijn om je motoren bovenaan te plaatsen en je kanonnen op een cargo-ruimte te richten.

Na die hectische bouwfase worden de bouwwerken geëvalueerd (en fouten verwijderd), dan zijn we klaar voor de eerste vlucht. Die doen we als groep, wie eerst klaar was met bouwen vliegt vooraan. Vooraan vliegen heeft zo zijn voor- en nadelen: je bent er als eerste bij om goederen op te pikken als je een planeet voorbijvliegt, maar je wordt ook als eerste geraakt wanneer er buitenaardse schepen op jullie afstormen! Elke kaart die opengedraaid wordt heeft ook weer zijn eigen effect, hoewel er veel verschillende kaarten zijn krijg je dat principe wel snel onder de knie. Op planeten kan je goederen verzamelen maar verlies je tijd, op verlaten ruimteschepen kan je geld verzamelen maar verlies je crew. Meteorietenzwermen zijn gevaarlijk: tegen de kleine meteorieten kan je je nog beschermen maar de grotere exemplaren brengen ongetwijfeld schade aan. Gaandeweg zie je je schip veranderen: eindig jij met een mooie verzameling van goederen of valt je ruimteschip in brokjes uit elkaar? Het kan allemaal! De spelregels geven zelf aan dat overleven belangrijker is dan winnen: als jij het spel kan eindigen met minstens 1 credit, wat maakt het dan uit dat de anderen meer haalden?

Het eerste spelletje, met de spelregels bij de hand, duurde gevoelig langer. Onze schepen vlogen nochtans al snel in stukken uit elkaar, maar bij Galaxy Trucker gaan we leren uit onze fouten (en hopen dat we de volgende keer ook nét iets meer geluk hebben tijdens de reis)! Een tweede keer ging al behoorlijk beter. Kobe gaat hier helemaal in op: meteorieten afschieten, planeten bezoek en aliens verwelkomen: hélemaal zijn ding! Een meteoriet incasseren was iets minder zijn ding, maar dat kon hem toch niet van de wijs brengen. Galaxy Trucker speelt gewoon heel fijn. Enerzijds heb je dat snelle en beredeneerde puzzelen, anderzijds heb je het spannende avontuur dat letterlijk alle kanten op kan gaan.

Eens je het basisprincipe onder de knie hebt biedt Galaxy Trucker ook heel wat variatiemogelijkheden. Zo zijn er drie niveaus van ruimtereizen, zowel de grootte van de ruimteschepen als het gevaar van de vluchten gaat dan in stijgende lijn. De échte fanaten kunnen zelfs voor een “Transgalactische trip” kiezen, waarbij ze drie vluchten na mekaar spelen en tussendoor allerhande titels kunnen verdienen.

Galaxy Trucker, CGE Games, 2-4 spelers, 30min., vanaf 8 jaar

Project L was zo’n spelletje dat we al een tijdje in het vizier hadden. Niet omwille van de weinigzeggende zwarte doos, wel door de leuke foto’s met al die kleurrijke Tetris-blokjes. Het materiaal ziet er in het echt NOG leuker uit dan op foto’s. Tegels met een handig uitgesneden vorm, felgekleurde blokjes van een aangename kwaliteit en voor elke speler een spelerskaart met een korte samenvatting van de spelregels (in het Engels, Duits of Frans).

De spelregels zijn eenvoudig genoeg om meteen aan iedereen uit te leggen. Het komt erop aan om zoveel mogelijk punten te verzamelen door de ‘grotere’ puzzelkaarten te vervolledigen. Vooraleer je deze kan oplossen zal je wel eerst een heleboel kleinere opdrachten moeten volbrengen, hiermee verdien je namelijk extra blokken en bouw je standvastig op. Naast je ‘lange termijnplanning’ kan je ook tijdens je beurt strategisch te werk gaan om je drie acties zo slim mogelijk te benutten. De “Master Move” mag je slechts één keer per beurt gebruiken, maar kan zeer waardevol zijn omdat je dan op al je puzzels tegelijk een puzzelstukje kan leggen. Aan jou dus om de volgorde van je acties zo te kiezen dat alles perfect op zijn plaats valt.

In dit spel zit een mooie groeimarge. Zowel Kobe als Matteo spelen het perfect mee, maar waar Matteo nog grotendeels van kaart tot kaart denkt is Kobe al aan het experimenteren met meerdere kaarten tegelijkertijd en het strategische gebruik van de “Master Move”. Hij kan op zijn beurt nog groeien in de langetermijnplanning: welke kaarten kies ik, zodat ik daarna bepaalde andere kaarten kan vervullen. Het spel speelt gewoon heel erg leuk, want hoewel er veel in verborgen zit, blijft het ook gewoon een heel laagdrempelig puzzelspelletje. Het speelt erg vlot en voelt qua feeling aan als Splendor. Absoluut een aanrader voor wie houdt van snelle spelletjes met heel wat mogelijkheden!

Project L, Asmodee, 1-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

We moeten heel eerlijk bekennen: Karak is niet het type spel dat we op basis van het uiterlijk zelf zouden kiezen. De spelregels lezen bovendien ook niet zo gemakkelijk, wat naar mijn gevoel meer te maken heeft met de lay-out dan met de schrijfwijze. Maar toch werd Karak een verrassing van formaat!

Een nauwere blik op het spel maakte al snel duidelijk dat het alle potentieel heeft om hier in huis een echt top spel te worden. Het doet denken aan een combinatie van enkele favoriete spelletjes ten huize Spellenmolen: het tegel-leggen van Carcassonne en het ‘verslaan van monsters’ uit Andor. Karak is echter geen coöperatief spel, je leidt je held door duistere catacomben op zoek naar waardevolle schatten. Om die schatkisten te openen zal je eerst sleutels moeten bemachtigen, en dat doe je dan weer door monsters te verslaan. Het ultieme doel is het verslaan van de draak, maar voor je daar ook maar in zou kunnen slagen zal je je held moeten voorzien van een heleboel extra wapens en/of krachten. Ook deze kan je enkel bemachtigen door monsters te verslaan. Het spel eindigt van zodra iemand de draak heeft kunnen verslaan, de speler met de meeste punten (schatkisten) wint het spel!

Monsters verslaan gebeurt met behulp van twee dobbelstenen en eventuele extra wapens. Daar ligt meteen de grootste geluksfactor in het spel, zo had Matteo de allereerste keer brute pech bij elke worp. Door steeds zo laag te dobbelen maakte hij geen schijn van kans, en toch bleef hij het spel geweldig vinden en had hij meteen zin in een tweede potje. Dat zegt eigenlijk voldoende. Ook Kobe was meteen 100% overtuigd en zet het meteen in zijn lijstje met favoriete spellen. Karak is het ideale familiespel: eenvoudig en leuk genoeg zodat alle kinderen kunnen meespelen en tegelijkertijd zeker niet kinderachtig en boeiend genoeg voor ouderen. De geluksfactor (dobbelstenen/tegels) kan wel eens roet in het eten gooien, maar die hoort er nu eenmaal bij in een familiespel. Tenslotte nog een complimentje voor het mooie artwork en het prachtige materiaal, met o.a. die uitsneden in het spelersbordje.

Karak, Geronimo, 2-5 spelers, 45min., vanaf 7 jaar

Museum Suspects is een detective spel. Alle spelers gaan op zoek naar de dief (of dieven?) van het grote museumstuk. Om dat te doen kan je hints verkrijgen door onderzoeksfiches in te zetten, waarmee je meteen bepaalt hoe ‘duur’ je de hint achterlaat voor de volgende detective. De hints vertellen je op basis van hun uiterlijk of locatie welke verdachten het niet kunnen zijn (vb. hij heeft geen sjaal). Je sluit je beurt telkens af met een gokje te wagen op één van de 16 verdachten, of vermoed jij dat de dief ontsnapt is? Met onderzoeksfiches kan je dus zowel hints betalen als verdachten aanduiden, je moet dus bewust kiezen welke waarde je waaraan spendeert. Hoe hoger de waarde op de juiste verdachte, hoe meer punten je scoort op het einde van het spel.

Museum Suspects doet thematisch wat aan Cluedo denken, al is de manier van spelen totaal verschillend. Wij hebben Museum Suspects alle vier op een andere manier ervaren. Matteo (4j.) vindt het spel gewéldig, hij gaat helemaal op in het verhaal en wilt kost wat kost onderzoeken wie de dief is. Een tip voor zichzelf houden is nog een werkpuntje, want in zijn enthousiasme heeft vaak iedereen door dat de verdachte géén muts op heeft. Kobe (6j.) gaat op zijn beurt veel doordachter te werk. In stilte doktert hij uit wie het kan zijn en van zodra hij een vermoeden heeft gaat hij er voor de volle 200% voor. Het detective-gehalte in dit spel spreekt hem heel erg aan. Dankzij de tips en de extra verdachten is het spel elke keer weer anders en blijft het keer op keer leuk! Als volwassene was ik de eerste speelsessies ook wel enthousiast omwille van het vernieuwende spelprincipe, maar na een paar spelletjes hoefde het toch niet meer opnieuw en opnieuw.

Museum Suspects, Blue Orange Games, Geronimo Games, 2-4 spelers, 20 min., vanaf 8 jaar

Onlangs maakten we kennis met 7 Wonders: Architects. Wij als ouders zijn erg vertrouwd met de klassieker 7 Wonders, voor Kobe was dit zijn eerste kennismaking. Al bij het openen van deze doos word je enthousiast: voor elk wonder is er een mooi doosje voorzien waarbij elke speler al het nodige materiaal verzamelt: een houdertje met kaarten en de kartonnen puzzeldelen om je wonder te bouwen. Ook voor het overige materiaal werd een handig doosje voorzien. De spelvoorbereiding was nooit eerder zo leuk en eenvoudig!

Het materiaal alleen al doet je zin krijgen om het spel uit te proberen, Kobe was werkelijk vanaf minuut 1 helemaal in de ban. De speluitleg kan al even vlot gebeuren: in deze versie van 7 Wonders bouwen we elk aan een eigen wonder, van zodra één speler zijn wonder af heeft eindigt het spel. Telkens wanneer je aan de beurt bent kies je één van de voor jou beschikbare kaarten. Je kan daarbij kiezen tussen de bovenste (zichtbare) kaart van de stapels links en rechts van je of van de onzichtbare stapel in het midden van de tafel. Zo ben je al tijdens het nemen van de kaarten in lichte concurrentie met je naaste buren, die wordt doorheen het spel steeds belangrijker. Je verzamelt vooral grondstoffen die je nodig hebt om je wonder te bouwen, maar ook de wetenschapskaarten (om bepaalde voordelen te vergaren), de waardevolle overwinningspunten en schilden kan je best niet uit het oog verliezen! Wanneer zich een conflict opdringt gaat elke speler een gevecht aan met zijn twee buren, waarbij diegene met de meeste schilden weer enkele overwinningspunten vergaart. Van zodra iemand zijn wonder klaar heeft volgt de puntentelling.

7 Wonders Architects speelt bijzonder vlot. Ondanks de eenvoudige spelregels biedt het spel toch heel wat diepgang, je komt voor heel wat keuzes te staan en élke keer als je speelt verloopt het weer anders. Veel opties, veel variatie, veel diepgang, maar vooral: véél speelplezier. 7 Wonders Architects duikt met veel overtuiging binnen in Kobe zijn huidige TOP 3 aan bordspellen. Vrienden en familie die langskomen mogen allemaal 7 Wonders met hem meespelen, en wij als mama’s zijn heel blij dat we nog zo vaak mogen meespelen. Bovendien is dit (net als de oorspronkelijke 7 Wonders) één van de weinig spellen die je met veel spelers kan spelen en desondanks toch nog vlot speelt. 7 Wonders Architects is een top spel voor jong en oud. Bovendien is dit spel dé ideale introductie in de spellenwereld, beschikbaar voor een breed publiek. Wij zijn grote fans!

7 Wonders Architects, Asmodee/Repos Productions, 2-7 spelers, 25min., vanaf 8 jaar

Planet verscheen in 2018 op de markt, de doos alleen al spreekt Kobe – als ruimtefreak – heel erg aan. In Planet gaat iedere speler zelf een planeet creëren. De speler die de meeste dieren aantrekt zal het spel winnen!

Aan het begin van het spel krijgt elke speler een 12-zijdige planeet. In 12 ronden kiezen we steeds een nieuwe magneet om strategisch op onze planeet te plaatsen. Vanaf de 3^e ronde doen ook de dieren hun intrede in het spel, zij kiezen elke ronde een planeet die het meest voldoet aan hun natuurlijke habitat (bos, zee, woestijn, ijs, bergen, …). Bij het plaatsen van een magneet probeer je dus steeds strategisch te plannen in de hoop zoveel mogelijk diersoorten binnen te halen. Elk spel doen er 19 diersoorten hun intrede tot ons universum, met een voorraad van 45 dierkaarten verloopt elk spel dus weer anders.

Eens je de basis-spelregels beheerst kan je ook de natuurlijke habitat-kaarten toevoegen. Op deze manier heeft elke speler een eigen (en geheime) habitat waarvoor hij aan het einde van het spel extra punten zal scoren. Bovendien is er ook een variant voorzien waarbij er elke ronde een geheime diersoort zijn intrede doet. Dit zorgt ervoor dat je minder kan vooruit plannen en voegt ook een extra portie geluk toe aan het spel.

Kobe was meteen heel enthousiast over Planet. Enerzijds is het thema een voltreffer (planeten en diersoorten), maar anderzijds is het materiaal (die planeet vol magneten) ook erg leuk om mee te werken/puzzelen. Een (groot) minpunt was het feit dat de exacte namen van de diersoorten niet op de kaarten vermeld staan. Een groot voordeel is dan weer dat de basis-spelregels zo eenvoudig zijn dat werkelijk iedereen kan mee doen. Matteo (3j.) kan dit spel perfect meespelen, hij hoeft immers ‘gewoon’ elke ronde een magneetje te kiezen en op zijn wereldbol te plakken. Hij maakt liefst zo groot mogelijke gebieden van eenzelfde soort en haalt daardoor toch elke keer opnieuw enkele diersoorten binnen. Kobe speelt het spel op zijn beurt veel strategischer: hij kijkt welke dieren er op komst zijn, welke gebieden zij verkiezen en werkt daar vervolgens naartoe. Al durft hij wel eens de focus te leggen op zijn lievelingsdieren, want alle zee- en ijsdieren wilt hij kost wat kost binnenhalen! Dat maakt van Planet het perfecte familiespel: de kleintjes hebben het gevoel een ‘groot’ spel te kunnen meespelen en de oudere spelers kunnen er alsnog een tactisch en strategisch spel van maken. Een absolute voltreffer voor ons!

PLANET, Blue Orange Games, 2-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar