Kobe en Matteo spelen Mycelia

We duiken de natuur in met het prachtige spel Mycelia, in Nederland alvast bekroond met de titel ‘Speelgoed van het Jaar 2023’! In Mycelia begint elke speler met een bos vol dauwdruppels en daarbij één simpele opdracht: zorg ervoor dat alle dauw verdwijnt van je speelbord! Dat gaan we doen d.m.v. het spelprincipe deckbuilding.

Je begint het spel met een deck van 6 kaarten. Elke keer als je aan de beurt bent kan je drie handkaarten uitspelen door de afgebeelde acties uit te voeren. Gespeelde kaarten gaan naar de aflegstapel tot het moment dat je alle kaarten uit je deck hebt gebruikt; dan worden ze opnieuw geschud tot een nieuwe trekstapel. Door de acties uit te voeren kan je enerzijds dauwdruppels over je bord verplaatsen en anderzijds bladeren verdienen. Het verplaatsen (of verwijderen) van dauwdruppels is cruciaal om het spel te winnen; je laat de dauwdruppels daarbij bewegen tot aan het tempelveld, waarna je ze van je speelbord mag verwijderen. Alle verdampte druppels worden verzameld in een grote tempel, die er ook voor zorgt dat er af en toe weer nieuwe druppels in ons bos terechtkomen! Toch moet je niet alleen op je druppels focussen, maar kan je ook een heleboel bladeren verzamelen. Die kan je dan weer gebruiken om nieuwe/betere kaarten aan te schaffen. Op die manier krijg je steeds een krachtiger deck en probeer je de juiste combinaties te zoeken om als eerste je speelbord vrij te krijgen!

Mycelia trok in eerste instantie onze aandacht omwille van het prachtige spelmateriaal met o.a. een geknutselde tempel die als mini-dobbeltoren functioneert. Mycelia was het eerste deckbuilding-spel voor Kobe en Matteo, en wat zijn wij dankbaar dat ze dat met dit spel hebben kunnen ontdekken! Mycelia is voor ons dan ook hét perfecte spel om kennis te maken met deckbuilding. De acties worden heel duidelijk geïllustreerd waardoor je in één oogopslag begrijpt wat je met zo’n nieuwe kaart kan doen. Dat zorgt ook meteen voor een vlot spelverloop. Het aanbod aan nieuwe kaarten is eerder beperkt en willekeurig; iets wat voor ons ideaal was maar waardoor doorwinterde spelers mogelijks wat op hun honger blijven zitten. Kobe en Matteo vonden het geweldig om hun eigen deck steeds te kunnen upgraden en zo op zoek te gaan naar een perfecte combinatie van kaarten. Door al je acties goed op elkaar af te stemmen zal je die dauwdruppels steeds efficiënter kunnen aanpakken en transformeert Mycelia zowaar tot een leuke race. Hoewel elke speler focust op zijn eigen spelersbord zijn er een heleboel kaarten die toch voor wat interactie zorgen en je medespelers (deels) laten meegenieten van jouw voordelen. De kaarten bevatten overigens ook (Engelstalige) tekst op de kaarten, maar dat zijn louter anekdotes die spelinhoudelijk geen meerwaarde vormen. Mycelia is dus ook perfect speelbaar met kinderen die nog geen Engelse tekst kunnen lezen. Kobe heeft inmiddels ook de solovariant van Mycelia uitgeprobeerd, en ook deze zit heel leuk in elkaar!

Mycelia is voor ons hét perfecte spel om kennis te maken met deckbuilding en bovendien hét ideale familiespel. Wij zijn absoluut fan en zullen Mycelia ongetwijfeld nog héél vaak opnieuw spelen. Ongetwijfeld één van onze beste aanwinsten van dit najaar!

Mycelia

Ravensburger, 45min., 1-4 spelers, vanaf 9 jaar


Matteo speelt Robo Factory

Wie ons verslag van Spiel 2023 las, die wist het stiekem al: Robo Factory was dé release die Matteo kon betoveren in Essen. Het is een familiespel van de jonge Nederlandse uitgeverij Formula Games, bij ons eerder bekend van hun gelijknamig spelletje Formula. Het logisch denken zit hen in het bloed, want ze komen nu met een intelligent deductiespel. We spelen als eigenaars van een robotfabriek, maar de klanten zijn nogal kieskeurig. Bovendien zijn ze heel schaars met hun aanwijzingen en zal je zelf theorieën moeten afleiden om dé perfecte robot te kunnen produceren.

De jongste speler mag beginnen als klant; concreet krijgt hij daarvoor één geheime robotkaart en kan hij vervolgens aangeven hoeveel eigenschappen die gelijk heeft met de afgebeelde robots op het spelbord. Dit geeft alvast enkele aanwijzingen voor de andere spelers. Die krijgen bovendien meteen de kans om meer informatie te kopen. Ze betalen één energieblokje en komen zo te weten hoeveel eigenschappen hun gekozen kaart gemeen heeft met de gewilde robot. Daarna is de productiefase aangebroken! Alle producenten ontwerpen één robot in hun fabriek. Wie dit correct doet, verdient maar liefst 4 energieblokjes (of zelfs meer als ze hun sirene lieten afgaan!). In het geval dat niemand de gevraagde robot kon produceren ontvangen de spelers een nieuwe tip en volgt er een tweede productiefase. Er wordt aangeraden om elke speler tweemaal klant te laten zijn, daarna wint de speler met de meeste energieblokjes.

Robo Factory is dus een deductiespel, d.w.z. dat je alle opties gaat schrappen tot je nog maar één mogelijkheid over hebt. Deductie spellen is één van onze favoriete spelprincipes, dus het was geen toeval dat Matteo meteen zo’n grote fan was van Robo Factory! Dit spelprincipe heb je in heel wat verschillende niveaus, en daar zit Robo Factory zeker niet bij de moeilijkste in zijn categorie. Robo Factory is heel toegankelijk en snel uitgelegd, waardoor het in onze ogen vooral geschikt is voor families die houden van een beetje nadenkwerk maar toch geen zware strategische klepper zoeken. Een nadeel waar wij snel op stootten is de lay-out van de briefjes. Eén briefje (niet dubbelzijdig bedrukt) kan je slechts één ronde gebruiken. Voor een spel met 4 spelers heb je dan al gauw 24 briefjes nodig voor één speelsessie. Ons plan is alvast om de briefjes te plastificeren zodat je ze makkelijker kan hergebruiken. De combinatie van kaarten op tafel maakt dat het de ene keer vrij eenvoudig is om de correcte robot te achterhalen en het andere keren toch een kleine gok blijft. Aangezien een ronde snel en vlot verloopt zagen we dit niet als een obstakel, aangezien die ‘geluksfactor’ voor alle spelers gelijk is. Aangezien iedereen gelijktijdig speelt blijft de downtime in Robo Factory beperkt en speelt het over het algemeen best vlot. Al heb je altijd wel spelers die wat langer nadenken dan andere; zo was bij ons Matteo kampioen treuzelaar, maar stiekem won hij dan ook elke speelsessie die we tot hiertoe achter de rug hebben! De leuke en kleurrijke illustraties maken het helemaal af en passen perfect bij de doelgroep!

Robo Factory

Formula Games, 30 minuten, 2-6 spelers, vanaf 8 jaar

Kobe speelt TIME Collectors

TIME Collectors is een titel die alvast volledig prijsgeeft wat we in dit spel gaan doen: reizen door de tijd en een heleboel kaarten verzamelen! Het spel bevat Nederlandstalige spelregels en is inmiddels ook verkrijgbaar in de betere speciaalzaken. Het speelbord stelt een groot zakhorloge voor met hier en daar een belangrijk jaartal. Daarnaast heeft elke speler een eigen spelersbord om schatten te bewaren, een afschermkaart en 4 tienzijdige dobbelstenen in de eigen spelerskleur.

We beginnen het spel (en straks ook alle volgende ronden) door stiekem onze vier dobbelstenen te dobbelen en met dat resultaat een jaartal te vormen. Vervolgens zullen de spelers aan de beurt komen in de aflopende volgorde van de gekozen jaartallen. Dat jaartal bepaalt echter niet alleen de spelersvolgorde, maar ook welke schatkaart je zal kunnen bemachtigen! Als je er bovendien in slaagt om één van de belangrijke jaartallen te vormen heb je niet één, maar twee schatkaarten verdiend. Door een jaartal groter dan 8053 te vormen kan je naast een kaart ook tijdskristallen verdienen, die zijn dan weer handig om de waarde van je dobbelstenen aan te passen. Er zijn verschillende types kaarten die je kan verzamelen, die worden elk op een andere manier gescoord. Tuinen leveren bijvoorbeeld goed op als ze verspreid over je spelersbord liggen, terwijl dieren juist wél naast elkaar worden gelegd voor een hogere score. Er zijn 5 types kaarten en tellingen, maar de symboliek is heel duidelijk waardoor je met een korte uitleg wel begrijpt hoe ze gescoord worden.

Het thema in TIME Collectors helpt minimaal om het abstracte spel wat vorm te geven, maar voor ons voelde het toch eerder aan als een “hoger/lager”-spelletje. Ben jij iemand die graag goochelt met getallen? Dan is TIME Collectors absoluut iets voor jou! Dat is namelijk dé truc om de kaarten te verzamelen die jij graag wilt. Misschien leg je eerst een hoog getal om eerst aan beurt te komen, maar gebruik je daarna een tijdskristal om het aan te passen naar het tijdslot van jouw voorkeur? De 10+ op deze doos slaagt dan ook niet op de complexiteit van het spel, maar vooral op de getallenkennis (tot 10.000) die een kind nodig heeft om dit vlot mee te kunnen spelen. TIME Collectors is een spel dat heel snel en vlot speelt. De geluksfactor is zowel bij de kaarten als bij de dobbelstenen aanwezig, maar er zijn toch voldoende tactische mogelijkheden om alles wat naar de hand te zetten. Een klein puntje van kritiek op de spelersfiches; die zijn best klein en hadden misschien beter gefunctioneerd in de vorm van een kleine pion. Kobe houdt enorm van getallen en was ook meteen fan van de manier waarop je hier alles naar je hand probeert te zetten om de beste combinaties bij elkaar te sprokkelen. TIME Collectors is voor ons een laagdrempelig en fijn familiespel, maar een éxtra aanrader voor alle families die houden van getallen!

TIME Collectors

Lubee, Geronimo Games, 30 min., 2-4 spelers, vanaf 10 jaar

Kobe en Matteo spelen Azul

De laatste jaren is Azul één van de nieuwe bordspel-pareltjes op de markt. Wat meteen opvalt zijn de mooie kleurrijke (en kwalitatieve!) tegels. Onze opdracht: verfraai de muren van het Koninklijke Paleis in Evora!

Azul is een familiespel met een heel toegankelijke uitleg, zo krijg je iedereen binnen een paar minuten aan het spelen! In je beurt verzamel je mozaïektegels: de eerste speler kiest één van de fabrieksschijven en neemt alle tegels van dezelfde kleur. De overige tegels worden in het midden van de tafel gelegd. Vanaf dan kan je tijdens je beurt kiezen of je één kleur tegels van een fabrieksschijf, of vanuit het midden van de tafel neemt. De verzamelde tegels leg je op je tableau, maar let op: per kleur mag je slechts één rij vullen. Overtollige tegels leg je onderaan en zorgen helaas voor minpunten! We spelen deze fase verder tot alle tegels van de tafel zijn genomen, dan starten we met de muurbekleding. Elke volledige rij op je tableau zorgt ervoor dat je een tegel op de muur kan plaatsen en op die manier punten kan sprokkelen. Door tactisch te plannen probeer je combinaties te maken waarbij je extra punten kan scoren.

Voor ons is Azul een perfecte instapper: enerzijds de spelregels die zo eenvoudig uit te leggen zijn, anderzijds toch dat strategische verhaal dat je tijdens het spel kan schrijven. Dé perfecte manier om niet-spelers kennis te laten maken met de bordspelwereld. Ondanks het thema voelt Azul wel aan als een abstract puzzelspel, iets waar wij thuis allemaal heel erg van houden en dus grote fan van zijn! Bovendien is Azul ook zeer geschikt om met twee spelers te spelen.

Afgelopen zomer kwam ook Azul Mini op de markt, dat werd bij ons alvast gebombardeerd tot hét favoriete reisspel! Prachtig om te zien hoe ze dit mooie spel op een zeer functionele manier hebben uitgebracht in een formaat dat in elke reistas past!

Azul

Asmodee, 2-4 spelers, 30 min., vanaf 8 jaar

Het verhaal van Koning Schaak

Tegenwoordig worden we overspoeld met nieuwe, moderne bordspellen. De koning der bordspellen is in onze ogen echter nog steeds het klassieke schaakspel. Schaken wordt nog (te) vaak geassocieerd met ‘moeilijk’, en daar brengt Het Verhaal van Koning Schaak verandering in. Hiermee kan je kinderen vanaf 3 jaar op een heel leuke en toegankelijke manier de basisprincipes van het schaakspel aanleren. Wat ons als eerste opviel aan de doos was de hoeveelheid van prijzen dat het spel gewonnen heeft, nooit eerder zagen we een speldoos met ZO veel gewonnen prijzen. Dat belooft!

In de doos vind je uiteraard een boek met het verhaal. Een verhaal dat leuk is om voor te lezen aan de allerjongsten (met veel kleurrijke tekeningen erbij), maar zeker ook nog boeiend is om zelf te lezen voor iets oudere kinderen. Elk hoofdstuk brengt het verhaal van één speelstuk uit het schaakspel, gevolgd door een mini-game om de aangeleerde beweging op een speelse manier in te oefenen. Om alles visueel te houden bevat het spel ook kartonnen figuren om aan de schaakstukken te bevestigen, die kan je later (indien gewenst) uiteraard weglaten. De handleiding raadt aan om elke mini-game een 3-tal keer te spelen vooraleer verder te gaan met het volgende spel/verhaal, maar uiteraard is dit heel erg afhankelijk van de leeftijd van het kind. Leren schaken met Koning Schaak is ook zeer geschikt voor ouders zonder voorkennis.

Kobe kon al schaken, hij vond het leuk om het verhaal eens te lezen maar toonde verder weinig interesse in het spel. Matteo kende enkele basisbewegingen en vond Koning Schaak dé ideale manier om alles nu ‘eindelijk’ te kunnen leren. In een mum van tijd was hij er helemaal door en beheerst hij nu de basisprincipes van het spel. Een klein minpunt voor ons was dat de uitleg zeer minimaal is: je leert hier de basisbewegingen van elk figuur, maar verder geen strategieën of gevorderde bewegingen. We hebben ons echter laten vertellen dat er nog een tweede deel in de maak is, wij zijn dus alvast super benieuwd!

Wij raden Het Verhaal van Koning Schaak absoluut aan voor alle (jonge) kinderen die nog geen voorkennis hebben, en graag willen leren schaken!

Het Verhaal van Koning Schaak
Megableu, vanaf 3 jaar

Gardeners

Zoals de titel al laat vermoeden gaan we in Gardeners aan de slag als tuinier. Samen nog wel! Met z’n allen werken we op één perceel van 6 op 6. Overleggen is verboden, maar toch heeft één iemand exact in gedachten hoe de tuin er achteraf uit moet zien. Moeilijk (om foutloos te doen)? Wees maar zeker! Gelukkig voorziet Gardeners enkele oefeningen én een beginnersvariant zodat elke beginnende tuinier de tijd krijgt om alle kneepjes van het vak te leren.

Aan het begin van het spel krijgen alle spelers een blind stapeltje met tuintegels. Na het startsignaal kan iedereen vrijblijvend tegels toevoegen aan de tuin, maar zoals we al aangaven is het daarbij verboden om verbaal te communiceren. Om duidelijk te maken dat je het met de plaatsing van bepaalde tegels niet eens bent mag je ook tegels weer weghalen en in het speelgebied van een medespeler leggen. Je mag hem dus niet zélf verleggen zoals je het graag zou willen! Aan het begin van het spel is er slechts één speler die een speciale regelkaart op hand heeft, maar gaandeweg kunnen er ook twee of zelfs drie kaarten gelijktijdig in omloop zijn. Die eisen heb je in verschillende soorten. Sommige kaarten hebben invloed op het tuinpad terwijl andere kaarten dan weer aangeven welke bloemen of planten wel of niet aan elkaar mogen grenzen. Ook de tuinbankjes zijn van belang, want de richting waarin die geplaatst worden kunnen ook belangrijk zijn! Binnen een tijd van 15 minuten probeer je op deze manier aan zoveel mogelijk opdrachten te voldoen om de verschillende scenario’s in het spel te doorlopen.

Hoewel Gardeners geen complex spel is om te spelen, zijn de spelregels dat wel. Die zijn zo ingewikkeld en complex geschreven waardoor je ze vaak moet herlezen voor je iets of wat begrijpt hoe het spel in elkaar steekt. Wij zijn nochtans ervaren spelregel-lezers! Het real-time coöperatief spelen kennen we uit Magic Maze, een spelletje dat we hier allemaal heel leuk vinden. Aangezien Gardeners van dezelfde auteur afkomstig is hadden we op een gelijkaardig succes gehoopt, maar dat bleef een beetje uit. Hoewel er veel kaarten en scenario’s zijn voelt het spel toch eentonig aan. Het kon ons dus helaas weinig motiveren om het opnieuw te blijven spelen.

Gardeners

Geronimo Games, 15 min., 1-4 spelers, vanaf 10 jaar

7 Wonders Edifice

Dit jaar werd “Edifice” voorgesteld als de nieuwste uitbreiding op 7 Wonders. 7 Wonders Edifice is dan ook niet afzonderlijk te spelen, maar enkel in combinatie met het basisspel. Edifice bevat twee nieuwe wonders, waarvan één ook gespeeld kan worden zonder de andere nieuwigheden in deze uitbreiding. Een nieuw wonder, nieuwe opties, altijd leuk!

Wat écht nieuw is zijn de vijftien nieuwe gebouwkaarten: voor elk tijdperk wordt er voortaan één gebouw voorgesteld als gemeenschappelijk project. Zo’n project kost je best wat geld en bouw je bovendien niet in je ééntje, dus als je wilt profiteren van de winst zal een medespeler mee op de kar moeten springen. Wie echter beslist om NIET mee te werken zal (enkel) beboet worden als het project niet af is tegen het einde van het betreffende tijdperk. De straf is voor elk gebouw verschillend, vaak moet je geld/kaarten/overwinningsfiches verwijderen. Wie de straf niet kan aflossen krijgt bovendien nog extra minpunten!

In praktijk voelt Edifice aan als een heel kleine uitbreiding. Je hebt een extra keuzemogelijkheid op het moment dat je aan je wonder bouwt: werk jij mee aan het project, ja of nee? Edifice heeft geen invloed op het spelmechanisme, noch op de spelduur. Het is niet complex en vraagt iets meer interactie tijdens het spel. Het is een leuke extra, maar persoonlijk zullen we 7 Wonders even graag zonder als met deze uitbreiding spelen.

7 Wonders Edifice, Asmodee, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar

Kobe speelt 7 Wonders

Kobe (7j.) speelt 7 Wonders

7 Wonders is al bijna een oldie te noemen, maar absoluut een klassieker binnen het betere bordspelgamma. De eerste editie dateert van 2010 en ik denk dat wij het al ongeveer even lang in onze kast hebben staan, het pré-Spellenmolen-tijdperk, toen er dus nog geen recensies van onze hand verschenen. De tijd ook waarin we steeds gebrek hadden aan een derde speler, en hoewel er een 2-speler-variant was, was 7 Wonders toch vooral leuk met een iets groter groepje.

Ondertussen zijn we dus ruim 10 jaar verder en is Kobe in het 7 Wonders universum getuimeld. Hij ontdekte 2 jaar geleden 7 Wonders Architects was toen al laaiend enthousiast. Tijd voor de gewone 7 Wonders! Zoals de naam zegt heb je ook hier 7 Wonderen, waarvan elke speler er één kan kiezen om het spel te spelen.

Het spel verloopt doorheen drie tijdperken, elk tijdperk start met 7 handkaarten. Je kiest er één en geeft de overige door aan je buur. Als de kaarten op zijn volgt er een conflict tussen spelers vooraleer we verder gaan met het volgende tijdperk. In 7 Wonders heeft bovendien ALLES te maken met je buurman of buurvrouw. Niet alleen krijg je zijn/haar kaarten, maar je kan er ook grondstoffen gaan kopen als je iets ontbreekt. Je zal conflicten met hen voeren, voordelen (door hen) ontvangen en aan het einde misschien zelfs punten door verdienen!

Tussen die beschikbare kaarten vind je grondstofkaarten in verschillende soorten, die zijn belangrijk om andere kaarten (of delen van je wonder) te kunnen bekostigen. Want hoe later in het spel, hoe duurder de kaarten! Sommige kaarten leveren pure overwinningspunten op terwijl andere dan weer de militaire macht geven die je kan helpen zo’n conflict te overwinnen. Al snel ontdek je ook nog andere types kaarten die het spel alleen maar leuker maken.

Samengevat: in 7 Wonders draait alles om keuzes maken. Alles is goed, maar wat is in dit geval het béste? Terwijl je je eigen wonder uitbouwt ben je continu aan het waken over je linker- en rechterbuur. 7 Wonders voelt aan als een ‘groots’ spel, en toch duurt het hooguit 30 minuutjes. Dat allemaal doordat alle speler gelijktijdig nadenken en gelijktijdig spelen. Wij waren 10 jaar geleden al enthousiast en overtuigd, vandaag de dag is ook Kobe hélemaal in de ban van 7 Wonders. Hij speelde het al met vriendjes, en ook zij waren enthousiast. Wat leuk om deze klassieker bij ons (verdiend) te zien heropleven. Al wie 7 Wonders nog niet in huis heeft, maar houdt van snelle, doordachte en vooral héél leuke spelletjes: snel naar de winkel! Oh, en ervaren spelertjes die zorg kunnen dragen voor speelkaarten kunnen ongetwijfeld al vroeger meespelen!

7 Wonders, 3-7 spelers, 30 min., vanaf 10 jaar

Kobe speelt Creature Comforts

Kobe (7j.) speelt Creature Comforts

In Creature Comforts kruipen we in de huid van een bosdierenfamilie. Met vier bosdiertjes gaan we ons 8 maanden lang voorbereiden op de winter, en dat in het prachtige decor van de Esdoornvallei! De prachtige illustraties brengen ons al meteen in de stemming voor deze vernieuwende workerplacement!

Voor wie niet bekend is met het spelconcept ‘workerplacement’: je hebt vier werkers die je elke ronde opnieuw op een andere locatie kan inzetten om bepaalde acties voor jou te laten uitvoeren. Zo kan je in de vallei, rivier of op de markt grondstoffen verzamelen die je op andere locaties kan gebruiken om goederen te maken. Wil jij graag een bordspel aanschaffen? Of ga je toch eerder voor een schommelstoel en een potje thee? Door je goederen slim te combineren verdien je niet alleen de basispunten, maar maak je telkens kans op bonuspunten. Want geef toe, een kommetje soep is toch NOG beter met wat vers brood erbij? Elke maand is er bovendien een andere reiziger te gast in de Herberg, goed voor elke maand vernieuwende en exclusieve actiemogelijkheden! Tenslotte kan je nog investeren in werkplaatsen, en ook hier probeer je de beste combinaties te vormen. Door eigenaar van een bos te worden profiteer je mee als medespelers hout komen sprokkelen, maar met een bureau kan je dan weer punten verdienen voor verlichtingskaarten van je medespelers. Interactie is in Creature Comforts vrij beperkt, maar dit soort kleine dingen geeft wel een leuke draai aan het spel.

Wat Creature Comforts echter écht uniek maakt is niet het geweldig leuke thematische verhaal, maar de manier waarop je werkers aan het werk gaan. Een dobbelsteenwaarde zal namelijk bepalen of (en hoe) je bepaalde acties überhaupt kán uitvoeren! Op het moment dat je je vier werkers inplant ken je slechts de 2 waardes van je familiedobbelstenen, de algemene dobbelstenen – die je ook nodig hebt – zal je pas daarna ontdekken. Op die manier wordt het uitzenden van je werkers een (berekende?) gok. Noem het de X-Factor, die Creature Comforts meteen naar een hoger niveau tilt!

Creature Comforts is een spel dat echt tot de verbeelding spreekt. Wij houden heel erg van spellen die thematisch goed uitgewerkt zijn. Het helpt niet alleen om de spelregels ervan goed te begrijpen, maar het is gewoon dubbel zo leuk dat je écht iets aan het opbouwen bent. De prachtige illustraties en het mooie spelmateriaal maken het natuurlijk helemaal af. De tekst op de kaarten maakt een eerste spel wat onoverzichtelijk, je wilt steeds altijd alle beschikbare kaarten gelezen hebben waardoor je best wat tijd verliest. Dat, in combinatie met het feit dat iedereen best veel tijd nam om de beschikbare dobbelstenen aan een werker te koppelen, maakt dat ons eerste potje behoorlijk langer duurde dan aangegeven op de doos. De keren daarna kenden we de kaarten wat beter en speelde het best vlot. De grote hoeveelheid aan wisselende kaarten zorgt ervoor dat Creature Comforts elke keer weer anders aanvoelt. Creature Comforts is geen spel dat je op tafel legt voor jonge kinderen en is uitermate geschikt voor een avondje onder volwassenen, met zowel gelegenheids- als veelspelers. Uiteraard kunnen ook jonge, ervaren spelers zoals Kobe hier ten volle van genieten. Kobe was op slag verliefd op dit leuke familiespel, de manier waarop je ‘hoopt’ op een goed dobbelresultaat en tegelijkertijd de beste combinaties probeert samen te stellen maakt het helemaal af! Alles samen maakt Creature Comforts een variërend, aangenaam en toegankelijk familiespel. Eéntje die wij maar al te graag op tafel leggen met ervaren spelers!

Creature Comforts, Happy Meeple Games, 1-5 spelers, 45 min., vanaf 8 jaar

Kobe en Matteo spelen Doodle Dash

De doos en titel zeggen eigenlijk al genoeg: Doodle Dash is een tekenspel! Elke speler krijgt een bordje en een uitwisbare stift. Nu denk je misschien: Jamaar, ik kán helemaal niet tekenen! Wel: in Doodle Dash kan dat zelfs een voordeel zijn, dus lees nog even verder.

Kobe (7j.) en Matteo (5j.) spelen Doodle Dash

Elke ronde is er één speler de actieve speler die zal moeten raden wat de andere spelers aan’t tekenen zijn. Hij noemt een getal en duidt zo onwetend aan wélk woord zij moeten tekenen. Terwijl de actieve speler zijn ogen toe houdt gaan de anderen aan de slag. Wie eerst klaar is grijpt de totem, wie als tweede klaar is neemt de dobbelsteen en gaat aan het dobbelen. Van zodra hij STOP dobbelt stoppen ook de overige spelers met tekenen. Tenslotte mag de actieve speler de tekeningen in diezelfde volgorde bekijken en telkens één gok doen. Bij een juist antwoord krijgt zowel de tekenaar als de actieve speler een punt. Zeer gedetailleerd tekenen kan dus best in je nadeel spelen, want misschien krijgen ze jouw tekening nooit te zien? Elke keer opnieuw moet je afwegen of je voor details of voor de snelheid gaat. Eindelijk een tekenspel waar niet de beste kunstenaar uit de groep steeds wint!

Doodle Dash werd hier vanaf dag één heel enthousiast onthaald. De 10+ op de doos is best misleidend, want in onze ogen kan je Doodle Dash toch heel wat vroeger meespelen. Van zodra je zelf kan lezen (je kan de opdracht natuurlijk niet luidop voorlezen), kan je Doodle Dash meespelen. Dat maakt Doodle Dash een leuk en vlot party/familiespel. Jong en oud samen aan tafel, plezier gegarandeerd! De grote hoeveelheid aan woordkaarten maakt Doodle Dash elke keer weer anders. Na veel spelen zien de bordjes en de stiftjes wel af, maar dat is natuurlijk een nadeel van z’n eigen succes. Doodle Dash komt ongetwijfeld nog vaak op tafel, dit soort creatieve spellen wordt hier altijd gesmaakt!

Doodle Dash, Geronimo Games, 3-7 spelers, 15 min., vanaf 10 jaar