Spelbeschrijving

24 glow-in-the-dark dobbelstenen, de lichten uit, en de Chupacabra’s gaan op jacht! Ze eten kippen, véél kippen zelf, maar ook geiten en koeien… Verover de dieren van je tegenstanders en win het spel door alle dobbelstenen te bemachtigen.

Elke speler begint het spel met 6 dobbelstenen. Elke ronde dobbelt iedereen al zijn dobbelstenen en sorteert deze per soort: kippen, geiten, koeien en de ogen van de chupacabra’s! Daarna kan elke speler, beginnend met de startspeler, aanvallen of passen. Aanvallen doe je met de dobbelstenen waarmee je ogen hebt gerold, als je er geen hebt kan je deze ronde ook niet aanvallen en ben je verplicht om te passen. Als je wél kan aanvallen kies je een dierengroep van één van je tegenstanders, maar pas op: je moet steeds de volledige groep aanvallen, je zal dus voldoende chupacabra’s moeten hebben! Met één chupacabra kan je 2 kippen of 1 geit aanvallen, om een koe aan te vallen heb je 2 chupacabra’s nodig. Je neemt de gewonnen dobbelstenen bij jou, deze kan een andere speler niet meer afnemen deze ronde. Nadat iedereen aangevallen of gepast heeft begint de volgende ronde. Iedereen (die nog dobbelstenen heeft) dobbelt al zijn overgebleven dobbelstenen enz.

Het spel eindigt wanneer één speler alle dobbelstenen heeft bemachtigd, dit is de winnaar.

Onze mening

Glow-in-the-dark dobbelstenen, het klonk als een leuke filler. Nu, om het spel volledig in het donker te kunnen spelen zal je ze toch héél lang onder het licht moeten leggen hoor, want meestal blijven ze zelf geen 10 minuutjes gloeien. Los daarvan is Chupacabra een spel waar je echt helemaal niets in handen hebt, zelf het gekende push-your-luck principe heb je niet bij deze filler. Je kan de pech hebben dat je geen enkele chupacabra gooit en je gewoon kan toekijken hoe andere spelers al je dobbelstenen wegsnoepen. Je kan er al in de eerste ronde uit liggen, gelukkig duurt het spelletje niet zo lang en moet je dus niet zo lang wachten. Iedereen die ons kent weet dat we wel eens graag een filler spelen tussendoor, maar deze zal toch wel bitter weinig uit de kast komen. Tenzij dan na heel een lange avond, om af te sluiten met een spelletje waarbij je hersenen alvast kunnen gaan slapen!

Het aantal spelers maakt geen verschil, het voelt altijd hetzelfde, of je het nu met 2, 3 of 4 spelers speelt. Zoals altijd zijn de dobbelstenen van Steve Jackson Games wel van goede kwaliteit. Het glow-in-dark effect werkt wel, maar zoals eerder vermeld niet lang genoeg.

Conclusie: Het licht van de chupacabra’s verdwijnt, net zoals het spel, helaas erg snel.

Chupacabra

Auteur: David Blanchard
Uitgeverij: Steve Jackson Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 10 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Dead Man’s Draw probeer je de grootste buit te vergaren, maar als je te gulzig bent riskeer je alles te verliezen! Elk om beurt zullen de spelers kaarten trekken in de hoop zoveel mogelijk verschillende schatten te verzamelen zonder twee keer dezelfde te nemen. Dat is uiteraard nog niet alles, want elke gevonden schat heeft een unieke eigenschap. Daarnaast kruipt elke speler in de huid van één van de 17 personages, elk personage heeft zijn eigen unieke vaardigheid.

De trekstapel bestaat uit 50 kaarten: 10 verschillende kleuren, elk met een waarde van 3 t.e.m. 7 (op de groene na). De 9 kaarten met waarde twee en de groene 4 liggen op de (gedekte) aflegstapel. Als je aan de beurt bent trek je een kaart van de stapel, leg je deze open op tafel en voer je de bijhorende actie uit. Daarna beslis je of je verder speelt of stopt, maar pas op: als je twee keer dezelfde kleur trekt is je beurt voorbij. Je bent verplicht om de bijhorende actie uit te voeren indien mogelijk, ook al zorgt die actie ervoor dat je beurt eindigt. Met het anker bescherm je eerder gespeelde kaarten zodat je ze niet verliest als je beurt over is, met het kanon verwijder je een kaart van je tegenstander en met het zwaard neem je een kaart van je tegenspeler om zelf te spelen. Het orakel zorgt ervoor dat je de volgende kaart van de stapel kan bekijken voor je beslist om verder te spelen, de landkaart laat je toe een kaart te zoeken uit de bovenste drie kaarten van de aflegstapel en met de haak moet je een kaart uit je eigen voorraad terug spelen. De zeemeerminnen hebben geen speciale actie maar hebben waardes van 4 t.e.m. 9, de kraken verplichten je om twee extra kaarten te trekken en als je zowel de schatkist als de sleutel verkrijgt worden je kaarten verdubbelt als je stopt! Als je beslist te stoppen neem je alle kaarten en sorteer je ze in je voorraad per kleur, waarbij de hoogste waarde telkens bovenaan ligt. Het spel eindigt zodra de kaarten uitgeput zijn, daarna tellen de spelers de waarde van hun zichtbare kaarten, de hoogste waarde van elke kleur dus. Diegene met de meeste punten wint het spel, bij gelijke stand wint diegene met de meeste kaarten.

Elke speler kan aan het begin ook uit twee personages kiezen, deze hebben allemaal een voordeel dat enkel jij gedurende het spel kan benutten. Zo mag de navigator steeds uit de volledige aflegstapel kiezen als hij een schatkaart trekt, mag de casanova de zeemeerminnen onmiddellijk in zijn voorraad leggen en kan de visser hetzelfde doen met de krakens. De mystieke kan na een orakelkaart de komende drie kaarten bekijken i.p.v. één en de schatzoeker kan het aantal kaarten met drie vermenigvuldigen als hij een schatkist en sleutel verzamelt, …

Onze mening

Wij kenden Dead Man’s Draw om te beginnen via de app, dat we beiden ontzettend veel keren speelden (en nog steeds spelen). We waren dan ook heel geïnteresseerd in het kaartspel (dat gebaseerd is op de app), en ook dat viel in de smaak! Het is een heel leuke en verslavende filler. Het is uiteraard een geluksspelletje, maar het push-your-luck gedeelte is in dit spel toch spannender dan anders. Bovendien zorgen de bijkomende acties voor meer dynamiek, je twijfelt niet alleen of je nog een kaart zou nemen, maar je wilt nog graag die ene kleur… of misschien wil je de sleutel aangezien je al een schatkist hebt getrokken, want het is wel erg leuk als je kaarten verdubbeld worden. Ook zit er wel wat logica in en hebben we niet het gevoel dat het geluk volledig bepaald wie het spel wint, er zijn zeker combo’s te vinden: met mijn haak neem ik eerst een zwaard zodat ik een kaart van een tegenspeler kan spelen, als ik dan een kanon van een tegenspeler neem kan ik bovendien nog een kaart van de tegenstander verwijderen! En zo zal je wellicht nog wel leuke combo’s ontdekken in het spelletje. Het heeft bij ons een heel hoog ‘nog eens’-gehalte, en dat moet een goede filler toch hebben. Je kan het spel perfect spelen zonder de personages, om vb. met kinderen te spelen, maar de personages zorgen er wel voor dat het spel elke keer anders aanvoelt. Alle 17 vaardigheden zijn leuk en zorgen ervoor dat je het spel telkens op een andere manier gaat beleven. Als je medespelers het spel nog niet kennen zijn de samenvattingskaarten (stretch goal $35,000) erg handig, maar de kans is wel heel erg groot dat deze er bij zullen zitten.

Het echte kaartspel heeft een paar kleine verschilpunten met de app. Het grootste verschil is dat de app als tweepersoonsspel gemaakt is, het kaartspel kan je ook met 3 en 4 spelen. Als je twee spellen hebt kan het zelf van 5 tot 8 spelers, maar dat hebben we niet kunnen proberen. Het spel werkt erg goed met 2 spelers, maar ook met 3 en 4 spelers viel het zeker in de smaak als filler. Doordat je alle kaarten in je voorraad per kleur moet sorteren heb je best wel wat plaats nodig om die 10 stapeltjes te leggen, het is dus geen filler dat je snel op een kleine salontafel zal spelen.

Conclusie: Dead Man’s Draw is voor ons een erg spannende en verslavende filler!

Dead Man’s Draw

Uitgeverij: Mayday Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 15 min.
Vanaf 13 jaar

Let op: Dit spel is nog NIET verkrijgbaar in de winkel. Je kan het nog tot 27 augustus backen op Kickstarter: Dead Man’s Draw op Kickstarter

Korte beschrijving van Lift Off! – Get me off this planet!

Momenteel loopt de campagne voor dit semi-coöperatief spel op Kickstarter. De planeet waarvan je altijd al dacht dat het je eeuwige thuis zou zijn staat nu op ontploffen! Een scenario dat niemand had kunnen voorspellen, je zal dus al je krachten uit de kast moeten halen om je tien aliens te helpen ontsnappen. De speler die daar als eerste in slaagt zal het spel winnen, maar ontploft de planeet eerder? Dan is iedereen verloren! Alle aliens beginnen in de kern van de planeet, ze zullen dus eerst naar het oppervlak moeten reizen om één van de vier lanceringsplatforms te kunnen bereiken. Elk lanceringsplatform is uniek, en elk spel kan je uit de 10 platforms kiezen welke je dit spel zal gebruiken. Eens aangekomen op een lanceringsplatform moet je onmiddellijk de aangegeven plaatsingskost kunnen betalen, meestal zijn dat grondstoffen. Als de maan in de juiste stand staat en er voldoende aliens en grondstoffen aanwezig zijn om de lancering te financieren, worden alle aliens op dat platform van de planeet gehaald en is het lanceringsplatform weer vrij. De lanceringskost, het aantal aliens en de stand van de maan die je nodig hebt om te lanceren zijn bij elk platform verschillend! Naast bewegen en kaarten ruilen kunnen spelers er ook voor kiezen actiekaarten te spelen in hun beurt, daarmee kunnen ze o.a. Garglore verplaatsen (een monster dat een lanceringsplatform kan blokkeren), een lanceringsplatform vervangen door één uit de doos, een U.F.O-aanval uitvoeren (waardoor andere spelers hun kaarten verliezen) of nog veel meer. Elke ronde wordt het zonnefiche één plaats verder gelegd. Als niemand er in slaagt om zijn aliens van de planeet te halen voordat de zon zijn eindpunt bereikt (afhankelijk van het aantal spelers) ontploft de planeet en wint er niemand.

Wij voerden een interview met de auteur van dit spel, Eduardo Baraf.
En een leuk detail: hij noemt ons E2, zijn gezin noemt hij E4 (Ed, Emily, Ethan en Evan).

Eduardo, stel jezelf even voor aan onze lezers.

Mijn naam is Eduardo Baraf en ik ben 33 jaar. Ik heb het geluk gehad dat ik gedurende mijn volledige carrière al videospellen heb kunnen ontwerpen. In mijn jeugd speelde ik al veel digitale spellen, en op de Universiteit van Michigan startte een campus een project om zelf digitale spellen te ontwikkelen. Sindsdien ben ik er niet meer mee gestopt. Later ben ik beginnen werken bij ‘Mind Control Software’ (een onafhankelijke studio voor het ontwerpen van videospellen), en daar begon ik meer en meer bordspellen te spelen. Niet enkel Amerikaanse spellen dat ik kende, maar ik ontdekte nu ook modernere spellen. Ik werkte samen met bedrijven zoals Blue Fang Games, Disney, Tabula Digita en Snapstick, en ontwierp later mijn eerste kaartspel: Murder of Crows.

Hoe kwam je op het idee om ‘Lift Off!’ te ontwikkelen?

Ik werd geïnspireerd door Het Verboden Eiland, Ticket to Ride, Smallword enz., allemaal instapspellen. Ik denk dat ik op dat moment ook erg gefascineerd keek naar ‘lost and survivor’. Ik wou een spel met coöperatieve elementen, maar wel met een competitief gevoel. Ik wou een spel maken waar iedereen voor zichzelf kon spelen.
In het begin ging het spel over een verlaten eiland. Iedereen moest proberen te ontsnappen met boten, vlotten, radio’s, rooksignalen, … Maar dan dacht ik: “Wie wilt er een spel spelen waar je sterft op een eiland?”. Ik speelde ook veel Super Mario Galaxy op dat moment, een spel met kleine planeten en palmbomen. Opeens wist ik het, en veranderde ik het hele thema naar “Lift Off! Get me of this Planet!”

Waarom een semi-coöperatief spel, en niet coöperatief?

Naast wat ik in de vorige vraag al vertelde, is er bij een coöperatief spel vaak één speler dat de groep leidt en alles beslist. Ik heb liever een natuurlijke flow en een progressie in het spel. Ik hou van spellen waar spelers hetzelfde doel hebben maar elkaar daarbij toch nodig hebben, om later weer hun eigen gang te gaan.

Je hebt al zoveel digitale spellen ontwikkeld, waarom nu opeens ook bordspellen?

Ik hou er van om dingen te ontwerpen en ik beschouw mezelf dan ook als een spelontwerper in het algemeen. Ik ben zeker nog niet gestopt met het ontwikkelen van digitale spellen, integendeel: ik heb er nog twee in ontwikkeling. Ik maak nu simpelweg ook bordspellen, want ook zo heb ik er nog twee in ontwikkeling. Bordspellen zijn leuk omdat je ze kan delen met vrienden, je kan het vastnemen en er echt van genieten. Je moet geen ingenieur zijn en de illustraties zijn WYSIWYG (what you see is what you get).

Speel je zelf vaak spellen? En zo ja, verkies je dan digitale spellen of bordspellen?

Ik hou van gamen in het algemeen, voor alle soorten spellen. Helaas heb ik erg weinig tijd om veel te spelen, maar ik zou zeggen dat ik even veel digitale als bordspellen speel.

Waarom zouden we ‘Lift Off!’ moeten backen op Kickstarter?

Als je backt op Kickstarter back je niet alleen mijn spel, maar ook mezelf.

Wat het spel betreft: Mensen moeten het spel backen omdat ze het aantrekkelijk vinden. Voor de look & feel, het semi-coöperatieve element, het plezier met aliens, het modulaire bord en het spelen met de maan. Bekijk vooral even de Kickstarter video om het materiaal te bekijken, ik denk dat deze goed werk levert om het spel te verkopen. Als je spellen zoals Ticket to Ride, Het Verboden Eiland, Takenoko of andere snelle en leuke familiespellen graag speelt, is Lift Off! wellicht ook iets voor jou!

Langs de persoonlijke kant kan je het backen omdat je in me gelooft en omdat ik zo gepassioneerd ben over voor dit spel. Ik geloof ook heel erg in mijn backers en de gemeenschap dat gecreëerd wordt. Ik ben met mijn project op Kickstarter omdat ik die hulp nodig heb. Ik ben geen uitgeverij die een spel in voorverkoop aanbied, Kickstarter is voor mij de enige manier om het spel echt werkelijkheid te maken, en deze kleine aliens verdienen het echt om tot leven te komen!

Zal Lift Off! na de Kickstarter campagne te koop zijn in Europa?

Ik plan momenteel een samenwerking met ImpressionsADV om het spel de distribueren. Ik heb begrepen dat zij ook verdelen in Europa, maar ik ken het exacte proces en de locaties daarvan nog niet.

Wil je zelf een vraag stellen aan Eduardo? Stel je vraag dan in een reactie op dit interview! (tot 28/08/2014)

De Kickstarter campagne voor Lift Off! loopt nog tot 28 augustus 2014: Lift Off! Get me off this planet! – Kickstarter.

Spelbeschrijving

New York, 1920. Je vindt een briefje in je binnenzak met daarop een plaats en tijdstip, een nieuwe opdracht? Geen idee, je zal het moeten uitvinden, want je hebt al toegezegd. Enkele andere professionals hebben echter hetzelfde aanbod gekregen, uiteraard wil jij de enige zijn die op de bestemming geraakt. Je zit op de trein van New York richting Staten Island samen met enkele van die professionals. 27 unieke personages zullen diezelfde trein nemen, maar heel wat passagiers hebben geen idee van wat er gaande is terwijl ze gewoon rustig in- en uitstappen. Terwijl de trein alsmaar verder reist ga je op onderzoek en smeed je sluwe plannen, maar vergeet niet dat je tegenstanders ook op zoek zijn naar jou! Je zal dus af en toe de tijd moeten nemen om jezelf te vermommen. Op het juist moment sla je toe: je vermoordt één van je tegenstanders! Maar let op! Vermoord een onschuldig slachtoffer, en je ligt er zelf uit…

Alle passagiers hebben een unieke combinatie van 3 kenmerken: de geur, de looks en de stem. Aan het begin van het spel ontvangt elke speler één kaart met daarop zijn personage. Elke ronde begint met een stationsfase waarin de trein halt houdt in het eerstvolgende station. Een vooraf bepaald aantal passagiers verlaat de trein, deze kaarten komen samen op een eerste veld te liggen. Kaarten die hier lagen van een vorige ronde schuiven door naar het volgende vakje. Pas na de 3de ronde komen die passagiers open op de aflegstapel en kan iedereen zien en aanduiden op zijn blaadje wie de trein verlaten heeft en dus onschuldig is. In deze fase wordt ook een gebeurteniskaart open gedraaid die enkel voor deze ronde geldig is.

Daarna volgt de reisfase. Elke speler kiest één van zijn actiekaarten en legt deze gedekt voor zich neer, daarna worden de acties van 1 t.e.m. 4 afgehandeld. Je maakt pas bekend welke actiekaart je gekozen hebt op het moment dat die bepaalde actie wordt uitgevoerd. Met de eerste actie kan je op onderzoek gaan naar een specifiek kenmerk van één van je tegenstanders. Neem daarvoor de drie kaarten van één van de kenmerken (geur – looks – stem) en geef deze aan een speler naar keuze, deze toont je welk van deze drie kaarten van toepassing is op zijn personage. Deze actie kan geblokkeerd worden met de 4de actiekaart (misleiding) of met een vermommingskaart. Als er onderzoek naar jou wordt gedaan terwijl je de actiekaart ‘misleiding’ voor je hebt liggen draai je deze om en gaat het onderzoek niet door, in de plaats daarvan steelt deze misleider een vermommingskaart van de onderzoeker. Vermommingskaarten kan je uitspelen als iemand onderzoek doet en kosten geen actie, maar afhankelijk van de kaart is er slechts één kenmerk dat je kan verstoppen: je geur, je stem of je looks. Met de tweede actie kan je een personage vermoorden, je noemt daarbij één van de 27 personages. Als dat personage aan tafel zit moet hij/zij zich bekend maken en is deze speler uitgeschakeld voor de rest van het spel, als dat personage niet aan tafel zit heb je een onschuldige vermoord en ben je zelf uitgeschakeld. Dankzij de derde actie kan je nieuwe plannen smeden, je kijkt naar de personages die zonet van de trein zijn afgestapt én naar het bovenste personage van de treinstapel. Daarna kan je bepalen of je dat laatste personage boven- of onderaan de stapel terug legt. De 4de en laatste actie is eerder een verdedigingskaart om een onderzoek te voorkomen. Als je deze gekozen hebt en er is geen onderzoek naar je gevoerd mag je toch nog twee vermommingskaarten van de stapel nemen om daar één van te kiezen. In het geval dat twee of meer spelers dezelfde actie gekozen hebben bepaald de initiatiefkaart die je aan het begin krijgt in welke volgorde de acties mogen uitgevoerd worden. Daarna kunnen deze initiatiefkaarten verwisseld worden. Bij de moordacties worden deze initiatiefkaarten niet gebruikt, iedereen schrijft dan op zijn blaadje wie hij vermoord, deze actie gebeurt gelijktijdig. Bovendien heeft elke speler twee vaardigheidskaarten die je een bepaald voordeel geven bij één van de acties. Je kan deze kaarten slechts één keer gebruiken.

Het spel eindigt als de trein zijn laatste halte bereikt heeft. Op het einde van deze ronde mogen alle overblijvende één moordactie uitvoeren, diegene die dit overleeft is de winnaar van het spel. Het spel kan ook vroeger eindigen als er nog maar één speler in leven is.

Onze mening

27th Passenger is een deductie spel, het genre van het alom bekende Cluedo. Als deductie spellen niets voor jou zijn, zal ook dit spel wellicht niet in de smaak vallen. Het is nu eenmaal een genre dat niet bij iedereen geliefd is, dan mag het spel nog zo goed zijn. Wij spelen wel graag eens een (goed) deductie spel en waren daarom ook blij dat we deze konden testen.

Het spel is zeer thematisch, en net als in het echt kunnen we zeggen: je moet op de juiste moment op de juiste plaats zijn. Je kan het nodige geluk gebruiken in dit spel, maar je zal op de juiste moment de juiste keuze moeten maken. Elke ronde opnieuw moet je de keuze maken: ga je op onderzoek, of wil je liever een aantal onschuldige passagiers kunnen uitsluiten? Of denk je dat je tegenspelers een onderzoek op jou plannen en speel je liever op veilig? Je zal op het juiste moment de juiste actie moeten kiezen om zo met wat geluk enkele spelers te kunnen elimineren. De spanning en interactie is zeker aanwezig in dit spel. Het is wel jammer dat het spel onbeslist kan eindigen. Als je aan het einde van de laatste ronde met twee (of meer) overblijft moet iedereen nog een laatste moordactie doen: als iedereen juist gokt is iedereen dood en dus niemand gewonnen, als iedereen fout gokt is ook iedereen dood en niemand gewonnen. Enkel in een situatie waarbij één speler juist en de andere fout gokt is er effectief een winnaar. Uiteraard kan er ook al eerder in het spel een winnaar zijn, en dan doet het probleem zich niet voor.

De spelregels zijn erg thematisch maar ingewikkeld geschreven, we hadden dan ook enkele leesbeurten nodig voordat we het spel volledig begrepen. Na een eerste ronde heb je meteen door dat de spelregels helemaal niet zo moeilijk zijn en best binnen 5 à 10 minuten uit te leggen zijn. De 27 personages zijn erg leuk gevonden en hebben ook erg passende eigenschappen, zo heb je een formeel geklede non met een neutrale geur en een zachte stem, een geparfumeerde barman met een diepe stem en casual kledij, en nog veel meer. Bovendien zijn de illustraties van deze personages ook erg passend, wat het leuk maakt om dit spel te spelen. Een nadeel is dan weer dat er in het basisspel geen schermpje inbegrepen is, je moet je notitieblaadje dus heel de tijd omdraaien of ergens verstoppen. Deze schermpjes vormen een stretchgoal in de kickstarter campagne maar zijn voor ons toch een echte must-have. Mede door het ontbreken van deze schermen is het een heel gedoe met de kaarten: je hebt actiekaarten, vermommingskaarten, vaardigheidskaarten, een initiatiefkaart én je personage op hand. Best veel kaarten om het overzicht te bewaren dus. Sommige dingen (zoals de initiatiefkaarten) hadden we vb. liever gezien als een kartonnen fiche. Uiteraard kunnen we over het materiaal en de kwaliteit hiervan nog niet oordelen, we speelden dan ook een prototype en daar kan nog veel aan veranderen tegen de productie.

Conclusie: 27th Passenger is een heel thematisch en spannend deductie spel!

27th Passenger: A Hunt on Rails

Auteur: C. Giannakoulas & M. Zachariadis
Uitgever: Purple Games
Aantal spelers: 3 – 6
Tijdsduur: ± 40 min.
Vanaf 10 jaar

Opgelet: Dit spel is NIET verkrijgbaar in de winkel, maar je kan het momenteel backen op Kickstarter: 27th Passenger: A Hunt on Rails – Kickstarter.

Spelbeschrijving

Als jonge piraat wil je jezelf bewijzen aan Madame Ching Shih, de meest beruchte en gevreesde van alle Aziatische piraten. Door nieuwe vaardigheden op te doen en indruk te maken zodat ze de leiding over haar schip China Pearl aan jou zal toevertrouwen, maar tegelijkertijd wil je verre expedities richting Hong Kong leiden en schepen van het keizerlijke vloot tot zinken brengen.

Het spel verloopt over verschillende ronden. Eerst kiezen alle spelers één van de vier navigatiekaarten dat ze op hand hebben en maken deze gelijktijdig bekend. Diegene met de hoogste kaart is als eerste aan beurt, daarna komen de andere spelers aan beurt in volgorde van de waarde op hun kaart, van hoog naar laag. Als je aan de beurt bent zijn er twee mogelijkheden, afhankelijk van het feit of je zonet gespeelde kaart hoger of lager is dan de laatst gespeelde kaart in je expeditie. Als de kaart hoger is gaat je expeditie verder, je legt de kaart op de expeditie en beweegt je schip. Je schip beweegt horizontaal als je nieuwe kaart dezelfde kleur heeft als de vorige, diagonaal als het een andere kaart is. Als je schip over één van de twee bepaalde lijnen beweegt ontvang je een ontmoetingskaart, als je op de velden 49 of 56 aankomt krijg je de kaart Hong Kong ter waarde van 10 punten, want dan heb je een heel moeilijke expeditie achter de rug. Als de kaart lager is eindigt je expeditie en begin je aan een nieuwe. Je kan dan een missietegel kiezen en de daarop afgebeelde ontmoetingskaarten, goudstukken en/of edelstenen nemen als beloning, de keuze uit missietegels wordt groter naarmate je een langere expeditie hebt afgelegd. Na deze actie kan je optioneel een ontmoetingskaart spelen en tenslotte neem je één van de beschikbare kaarten op hand. Aan het begin van de ronde liggen hier even veel kaarten als er spelers zijn, waarvan één kaart gedekt ligt en al de rest zichtbaar is. Hoe later je aan de beurt bent, hoe minder keuze je hebt bij deze kaarten. Met de ontmoetingskaarten kan je bepaalde acties uitvoeren zoals een kaart/edelstenen van een tegenspeler stelen of 3 nieuwe ontmoetingskaarten nemen, met de loodsen kan je zelfs een extra kleur aan je expeditie toevoegen in een poging om in Hong Kong te geraken en de heilige schatten kan je houden tot het einde en zijn 1, 2 of 3 punten waard.

Op de navigatiekaarten vind je niet alleen getallen en kleuren maar soms ook één van de vier verschillende symbolen, elk symbool staat voor één van de vaardigheden. Wanneer je een expeditie volbrengt en je hebt daarin 3 dezelfde symbolen gespeeld krijg je de bijhorende vaardigheid, bij 4 verschillende symbolen krijg je een joker kaart. De vaardigheden kunnen je later in het spel helpen, je kan er bv. een kaart toevoegen aan je expeditie, een extra kaart op hand houden of een kaart met je tegenstander ruilen. Als iemand er in slaagt om de vier verschillende vaardigheden de bemachtigen, al dan niet met het gebruik van jokers krijgt die speler de kaart China Pearl met een waarde van 5 punten. Die ronde wordt bovendien de laatste ronde, daarna volgt de puntentelling. Daarna tellen de spelers de waarde van hun kaarten, goudstukken en edelstenen op, diegene met de meeste punten wint het spel.

Voor twee spelers is er een variant voorzien waarbij elke speler met twee kleuren speelt. Daarbij kiezen de spelers elk twee kaarten, en die kaarten bepalen zoals steeds de beurtvolgorde. Wanneer je aan de beurt bent beslis je bij welk van je twee kleuren je deze kaart speelt, je tweede kaart zal bij het andere schip komen. Er is ook een team variant waarbij je een getrokken navigatiekaart mag doorgeven aan je teamgenoot, die zal dan in zijn eerstvolgende beurt ook een kaart aan jou moeten geven.

Onze mening

Madame Ching is een leuk familiespel met eenvoudige spelregels, het nodige geluk en de nodige diepgang. Het thema wordt strikt doorgevoerd in de spelregels, die trouwens goed geschreven en mooi afgewerkt zijn (én in het Nederlands), maar voel je niet echt tijdens het spelen. Een abstract spel kan je het ook niet noemen, maar je bent wel voortdurend bezig met kleuren en nummers. Je moet best wat keuzes maken in dit spel: ga je voor korte expedities en probeer je je te focussen op de vaardigheden en op die manier het spel snel te laten eindigen? of ga je voor lange expedities om goede missietegels, en bijgevolg waardevolle edelstenen te bemachtigen? of probeer je zelf in Hong Kong te geraken voor de gegeerde 10 punten? Wellicht kies je voor een combinatie en probeer je het beste te maken van je handkaarten, maar het is zeker niet zo dat de kaarten allesbepalend zijn. Die keuzes maken het spel juist leuk, en ook de interactie die je hebt door bepaalde ontmoetings- en vaardigheidskaarten. In Hong Kong geraken is niet eenvoudig en lukt zelden, maar toch zijn er altijd spelers die de reis wagen. Als het lukt kunnen die 10 punten misschien wel de doorslag geven, als het nét niet lukt heb je nog altijd een goede expeditie achter de rug en kan je een goede missietegel nemen.

Madame Ching is een goed spel dat perfect speelbaar is binnen het uur. Het spel speelt op zijn best met 3 en 4 spelers, maar kan ook met 2 spelers, al is dat laatste niet echt overtuigend. De twee-speler variant raden we niet aan als je het spel voor de eerste keer speelt, als je het al met 3/4 spelers gedaan hebt is het heel wat duidelijker om met twee kleuren te spelen. Het zal hier weinig uit de kast komen met twee spelers. Madame Ching is volgens ons een goede instapper waar iedereen plezier in kan vinden, bovendien is het mooi materiaal met mooie illustraties.

Met dank aan Asmodee België!

Conclusie: Madame Ching is een erg leuk familiespel!

Madame Ching

Auteur: Bruno Cathala & Ludovic Maublanc
Uitgeverij: Hurrican Games
Aantal spelers:  2 – 4
Tijdsduur: ± 45 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In deze middeleeuwse academie worden schildknapen opgeleid tot ware ridders, daarvoor zullen ze verschillende disciplines moeten beheersen. Dappere ridders kunnen altijd extra macht uitoefenen, dat kan helpen bij steekspelen of toernooien. Naast het gewone onderwijs en de spannende zoektochten moet je ook leren hoe je de koning moet dienen en hoe je barmhartig moet zijn. Al deze disciplines worden voorgesteld door 7 verschillende borden waarop je telkens probeert zo ver mogelijk te geraken, want enkel de 1ste, 2de en 3de plaats worden beloond met punten of andere voordelen.

Het spel wordt gespeeld over 6 ronden, op het einde van elke ronde volgt een korte puntentelling. Vier borden worden in het basisspel elke ronde gescoord, een vijfde bord wordt halverwege en op het einde gescoord, de andere twee borden worden enkel op’t einde van het spel gescoord. Aan het begin van elke ronde krijgen alle spelers 5 kaarten op hand, daarna volgt een draftronde. Daarvoor kies je één kaart uit je hand, de overige kaarten geef je door aan de speler links van je, dat wordt herhaald tot wanneer alle spelers 5 kaarten gekozen hebben. Daarna volgt de actiefase, waar alle spelers elk om beurt één van hun kaarten uitspelen. Al deze kaarten hebben een waarde van 2 tot 5 en een kleur dat gelinkt is aan een bijhorend speelbord. Wanneer je een kaart uitspeelt verplaats je je schijfje het aangegeven plaatsen op het bijhorende speelbord. Er worden slechts 4 kaarten uitgespeeld, je zal dus altijd een kaart overhouden die niet wordt uitgespeeld!

Daarna volgt een puntentelling, waarbij enkel de 1ste, 2de en 3de plaats iets krijgen. Op het galanterie bord kunnen de drie beste ridders één van hun andere schijfjes nog wat verplaatsen, op de andere borden worden plus- of minpunten uitgedeeld! Op enkele borden worden pluspunten uitgedeeld aan de beste drie, op andere borden worden minpunten uitgedeeld aan de slechtste drie. Na de derde ronde worden enkele borden terug op nul gezet.

De varianten die in de spelregels beschreven staan zijn eigenlijk een gevorderde versie waarbij de tegels worden omgedraaid en elk bord een extra regel toevoegt aan het spel. Zo moet je voor het galanterie bord aan het begin van de ronde bepalen op welk bord je vooruit wilt gaan als je bij de top drie hoort aan het einde van de ronde, of wordt één bepaald bord gescoord van zodra iemand de rol perkament heeft bereikt. Op een ander bord moet de winnaar puntenfiches ruilen met de verliezer, waarbij de winnaar negatieve punten mag weggeven terwijl de verliezer verplicht is een positief fiche af te geven. De twee lichtblauwe borden hangen nu samen, er beweegt een trofee van het ene naar het andere bord naar gelang op welk bord een ridder verplaatst wordt, afhankelijk van de plaats van de trofee wordt aan het eind van de ronde beslist welk van beide borden het beste scoort.

Er zijn ook twee varianten voor 2 spelers. In één variant speelt een imaginaire 3de speler het spel mee: elke ronde kiest één van de spelers de kaarten voor deze speler tijdens de draft fase. In de andere variant speelt elke speler met 2 kleuren, de punten van je twee kleuren worden op het einde samengeteld. De draft fase verloopt op een andere manier. Je krijgt nu 6 kaarten op hand en moet deze verdelen in twee stapeltjes van 3 kaarten: één van deze stapels mag je tegenstander kiezen, het andere mag je zelf houden. Het spel wordt gespeeld met de 6 kaarten dat je dan hebt: 3 daarvan voor je ene kleur, de andere 3 voor je andere kleur.

Promo verkrijgbaar bij aankoop

Om te vieren dat Blue Cocker Games zijn eerste spel uitbrengt krijg je de komende weken een 8ste speelbord bij aankoop van het spel. Dit bord kan je op twee manieren gebruiken. Langs de ene kant is het een vervanging voor het galanterie bord, hier kunnen de 3 beste ridders nu 1 of 2 acties naar keuze kiezen. Met die acties kan je o.a. bepalen wie de nieuwe startspeler wordt, je 5de kaart uitspelen of een schijfje op een ander bord laten vooruitgaan. De andere kant van het bord is het magische bord, dat als 8ste bord wordt gebruikt tijdens het spel. Je kan op dit bord vooruitgaan met eender welke kaart, en als beloning kan je bij de puntentelling een ridder op een ander bord verplaatsen. Het grote verschil met het galanterie bord: het aantal stappen dat je je schijfjes kan verplaatsen kan oplopen tot 8, afhankelijk van hoe ver je ridder op dit bord is geraakt, en bovendien kan je die stappen verdelen over de verschillende speelborden!

Onze mening

De basis spelregels van Medieval Academy zijn erg eenvoudig maar abstract. Het thema dat eraan vast hangt klopt maar voel je niet echt tijdens het spelen, je probeert gewoon op zoveel mogelijk borden bij de top 3 te horen. De eerste keer dat je het spel speelt valt het wel mee, maar springt het er niet uit. Na een 5-tal keer was het enthousiasme minder, de herspeelbaarheid is bij ons niet zo groot. De gevorderde regels maken het spel leuker, we raden gevorderde spelers dan ook aan meteen met deze regels te spelen. Die staan in de spelregels allemaal als aparte varianten vermeld, waardoor je in het begin niet meteen geneigd bent om alle ‘varianten’ te gaan lezen. Dat hadden ze beter gewoon ‘Regels voor gevorderden’ of dergelijke genoemd. Aangezien ze zo als aparte varianten staan vermeld is het dan wel duidelijker dat je deze regels niet allemaal in één keer hoeft toe te passen, je kan de borden naar believen omdraaien en zo spelen met de regels die je zelf verkiest. Er zitten best leuke principes in het spel: ‘wanneer speel je welke kaart?’ met het idee dat de bovenste als eerste wordt beschouwd en je je schijfje dus liefst bovenaan ziet bij een gelijkspel. Er zijn best wel wat keuzes te maken, maar je bent natuurlijk ook erg afhankelijk van de kaarten dat je op hand krijgt.

Het spel valt mee met 3, 4 of 5 spelers, maar de 2-speler varianten hoefde niet voor ons. De variant met een imaginaire 3de speler was niet zo leuk en zorgde voor veel verwarring bij het draften. De variant waarbij je met 2 kleuren speelt is wel iets strategischer en leuker. Je weet welke kaarten je tegenstander heeft, maar je weet niet voor welk van zijn kleuren die gebruikt gaan worden… en je wilt natuurlijk dat jouw twee kleuren de eerste twee plaatsen veroveren. Dat denkwerk is wel eens leuk in deze filler, maar toch kon het spel ons niet volledig overtuigen en zal het wellicht niet zo vaak uit de kast komen. De vermelde tijdsduur van 30 minuten is haalbaar met 2/3 spelers, maar vanaf 4 spelers duurde het bij ons toch gemakkelijk 50 minuten.

De illustraties zijn erg mooi, maar jammer dat de drukkwaliteit niet optimaal is, vooral op de kartonnen fiches. Het spelregelboekje en de speelborden zijn dan wel goed gedrukt. Misschien storend voor mensen met een grafische achtergrond, maar de gemiddelde speler zal het wellicht niet opmerken 😉 Dat hoeft het spelplezier dan ook niet te bederven.

Met dank aan Blue Cocker Games!

Conclusie: De gevorderde variant van Medieval Academy is wel eens leuk voor 3-5 spelers.

Medieval Academy

Auteur: Nicolas Poncin
Uitgeverij: Blue Cocker Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Kahuna is een hawaiiaans woord voor magie. Beide spelers kruipen in de huid van een Kahuna-priester en proberen deze magie zo goed mogelijk te beheersen om heerser te worden van de eilanden in de Stille Oceaan. Verbind de verschillende eilanden en plaats een Kahuna-steen op de eilanden waar jij de meeste macht hebt!

Als je aan de beurt bent mag je zoveel kaarten uitspelen als je wilt, maar je mag op het einde van je beurt slechts één kaart bij op hand nemen. Op die kaarten staat telkens één eiland vermeld. Door één kaart te spelen kan je een Kahuna-staafje leggen op een verbinding dat grenst aan het eiland op de kaart, door twee kaarten te spelen kan je een Kahuna-staafje van je tegenstander verwijderen. Daarna controleer je telkens per eiland of je de meerderheid van verbindingen bezit, in dat geval leg je een Kahuna-steen op het eiland. Op het einde van je beurt mag je één nieuwe kaart trekken, daarvoor kan je kiezen tussen 3 open liggende kaarten of de trekstapel.

Als zowel de trekstapel en de openliggende kaarten op zijn eindigt de ronde. Na de eerste ronde volgt er een korte puntentelling waarbij de speler met de meeste Kahuna-stenen 1 punt krijgt. Na de tweede ronde krijg je daarvoor 2 punten en na de derde/laatste ronde ontvang je het aantal punten gelijk aan het verschil van Kahuna-stenen op het bord. Wie na drie rondes de meeste punten behaalde wint het spel.

Onze mening

Kahuna is een abstract spel waar een thema rond gedraaid werd. Het is een vrij kort spel, maar behoort wel tot onze favoriete spellen voor 2 spelers. Het is een tactisch spel met eenvoudige spelregels! Ondanks dat er maar één eiland op een kaart staat heb je vaak toch veel mogelijkheden, aangezien de meeste eilanden toch een 5-tal verbindingen hebben. Het kan soms ook een verstandige keuze zijn om geen kaarten te spelen en zo wat op te sparen voor een volgende beurt, vooral als je dan later een staafje van de tegenstander kan verwijderen en meteen een nieuw staafje op diezelfde plaats kan leggen… dat kan je tegenstander niet zo gemakkelijk ongedaan maken. Een klein beetje geluk kan je in dit spel soms wel helpen, maar aangezien je steeds tussen drie openliggende kaarten kan kiezen heb je het toch wel grotendeels zelf in handen.

De eerste ronde is wat opbouwen: beide spelers leggen staafjes en proberen meerderheden te krijgen zonder veel interactie. Vanaf de tweede ronde worden er al vaker staafjes van de tegenspeler verwijderd, dan komt het spel pas echt op gang. De tweede ronde is daarnaast ook vaak de beslissende ronde aangezien je op het einde van die ronde twee punten krijgt als je de meerderheid bezit. In de derde ronde komt het vaak aan op één Kahuna-steen en wordt er dus maar één punt uitgedeeld. Bij een gelijke stand wint diegene die in de laatste ronde de meerderheid had, dus zo blijft ook die laatste ronde belangrijk!

Conclusie: Kahuna is een snel en tactisch spel voor 2 spelers!

Kahuna

Auteur: Günter Cornett
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2
Tijdsduur: 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In deze 2-speler-variant van Agricola kruipt elke speler in de huid van een boer(in). Je hebt 3 knechten die al het werk op de boerderij voor je zullen doen, maar het is aan jou om ze aan het werk te zetten. Laat ze stallen en omheiningen bouwen maar vergeet niet dat je ook dieren op je boerderij wilt onderbrengen. Op het einde zal de boer met de meest rendabele boerderij winnen, dat wil zeggen: massa’s aan dieren en waardevolle gebouwen!

Op het speelbord zijn 16 actievelden beschikbaar, en elk van deze acties kan maar één keer per ronde worden uitgevoerd. Elke boer zet om de beurt één van zijn knechten aan het werk op een actieveld naar keuze. Zo kan je o.a. nieuwe grondstoffen gaan halen die je later kan gebruiken om een omheining te plaatsen of een stalgebouw te plaatsen. Je kan ook varkens, schapen, runderen en paarden halen om onder te brengen op je boerderij, maar daar moet je uiteraard een omheinde wei en/of stallen voor hebben! Daarnaast zijn je knechten ook goed opgeleide bouwvakkers en kunnen ze je woning renoveren tot een echt vakwerkhuis waarin je ook 2 dieren kan houden. Daarnaast kunnen ze ook opslagplaatsen, schuilhokken of lage stalgebouwen bouwen.. Tenslotte kan je een knecht ook inzetten op het actieveld ‘startspeler’ waardoor jij de volgende ronde als eerste mag beginnen.

Het spel eindigt na 8 ronden. Elk dier op je erf is dan een punt waard, en daarnaast krijg je ook nog bonuspunten wanneer je meer dieren hebt dan aangegeven op de doos. Maar let op: als je van een bepaalde diersoort minder dan 3 dieren bezit krijg je 3 minpunten! Als laatste krijg je ook nog een aantal punten voor de gebouwen die op je boerderij staan. De boer met de meeste punten wint het spel!

Onze mening

Dit 2-speler spel van Agricola valt zeker in de smaak bij ons. Het is heel anders en veel lichter dan het originele spel van Agricola. Doordat het thematisch zo goed in elkaar zit is het erg gemakkelijk om uit te leggen en kunnen beginners onmiddellijk meespelen. Het spel speelt erg snel, binnen het half uur staat je boerderij vol met dieren!

We vinden het jammer dat de telling van de bonuspunten enkel op de doos staat. Deze staat op 2 zijkanten van de doos en je moet deze er dus altijd bij houden. Het zou gemakkelijker geweest zijn als deze puntentelling ook in de spelregels vermeld werd of zelf op de scoreblaadjes! Het materiaal is verder wel erg mooi en verzorgd.

Conclusie: Agricola: 2 Spelers is een leuk spel dat de nodige diepgang heeft en toch vlot speelt!

Agricola: 2 Spelers

Auteur: Uwe Rosenberg
Uitgeverij: 999 Games
Aantal Spelers: 2
Tijdsduur: ± 30 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

De handelaren in Istanbul zijn druk in de weer, ze zoeken de kortste weg om hun handkarren te vullen met handelswaren die ze dan kunnen leveren in de markt of in het paleis van de Sultan. Ze doen inkopen op de zwarte markt en proberen met het verdiende geld juwelen te kopen bij de juwelier. Gelukkig hebben ze assistenten die kunnen helpen met het vele werk. Alle handelaren hebben maar één doel: zij willen de eerste zijn die 5 robijnen kan bemachtigen op de bazaar van Istanbul!

Elke speler begint aan de fontein met 4 assistenten en daar bovenop zijn handelaar. Wanneer je aan de beurt bent kan je je handelaar op stap sturen en zet hij zijn assistenten aan het werk. Om dit te doen verplaats je je handelaar (mét zijn assistenten) 1 of 2 locaties. Op je bestemming heb je twee opties: je laat één van je assistenten achter om een opdracht uit te voeren of je neemt een assistent die daar nog aanwezig was terug mee. Als je een handelaar van je tegenspelers ontmoet op je eindbestemming moet je hem/haar 2 Lira betalen. Daarna kan je assistent de mogelijke actie van die locatie uitvoeren. Met die acties kan je o.a. je handkar uitbreiden zodat je meer ruimte hebt om handelswaren te bewaren. In de warenhuizen en het postkantoor kan je handelswaren verkrijgen die je dan op de markt weer kan verkopen voor Lira, of je kan ook al gokkend proberen bij te verdienen in het theehuis. In het politiebureau kan je een familielid bevrijden en deze een actie naar keuze laten doen terwijl je in de karavaanserie bonuskaarten kan verkrijgen. Dit alles heeft maar één doel: je wilt je goederen inleveren voor robijnen in het paleis van de sultan of robijnen aankopen bij de juwelier. De enige andere manier om robijnen te verkrijgen is door mee te helpen in de moskeeën door goederen in te leveren tegen een moskeetegel, want als je twee tegels van dezelfde moskee bezit ontvang je eenmalig een robijn.

Om al deze acties te doen zal je je handelaar goed moeten dirigeren: assistenten die je hebt achtergelaten wil je later namelijk terug ophalen aangezien je zonder assistenten geen acties meer kan uitvoeren. Wanneer iemand er in slaagt om 5 robijnen te verzamelen (bij 2 spelers: 6 robijnen) wordt de lopende ronde uitgespeeld en eindigt het spel. Diegene met de meeste robijnen wint, bij gelijkstand is het meeste geld van belang.

Onze mening

Istanbul is een heel leuk spel dat er toch wel bovenuit springt. Je zet je assistenten niet alleen aan het werk maar je moet ook nog eens zien dat je ze achteraf terug kan ophalen… Wanneer je een assistent terug komt ophalen kan je de actie gelukkig nog een keer uitvoeren en zo kan je dus op zoek naar de ideale combo’s. Bij het opzetten van het spel kan je kiezen in welke volgorde je de locaties legt, zo is er een startopstelling waar je met korte routes mooie combo’s kan maken, terwijl er ook een startopstelling ‘lange routes’ in de spelregels staat. Je kan er ook helemaal van afwijken en alle locaties gewoon willekeurig neerleggen waardoor elk spel steeds anders is en je elke keer opnieuw gaat zoeken naar de meest optimale manier om zo snel mogelijk die 5 robijnen te verzamelen! Dit spelprincipe hebben we nog niet eerder gezien en is erg intrigerend.

Het spel speelt heel vlot, is binnen het uur voorbij en is elke keer opnieuw heel spannend. Ook de interactie met je tegenspelers is zeker aanwezig… Elke keer een robijn wordt aangekocht bij de juwelier of in het paleis van de sultan wordt de volgende duurder, je wilt dus heel de tijd nét iets sneller zijn dan je medespelers. Geluk speelt in dit spel weinig/geen rol. Ook de 2-speler variant is erg leuk, hier kan je makkelijker in de gaten houden wat de plannen van je tegenspeler zijn.

Conclusie: Istanbul is één van de beste spellen die we dit jaar al ontdekt hebben! 9/10

Istanbul

Auteur: Rüdiger Dorn
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 5
Tijdsduur: ± 50 min.
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

In het 15e eeuwse Brugge zijn we kooplieden en proberen we onze relaties met de machthebbers in de stad te onderhouden. Zo proberen we zoveel mogelijk invloed en macht te hebben!

Een ronde bestaat uit 4 fasen: In de eerste fase kunnen alle spelers hun handen aanvullen tot 5 kaarten, daarbij kunnen ze kiezen uit één van de twee stapels waarvan ze enkel de rugkant en dus ook de kleur van de kaart kunnen zien. In de volgende fase worden de dobbelstenen gegooid en krijg je noodlotfiches voor alle 5’en en 6’en die gedobbeld werden. De derde fase is de belangrijkste: daarin kan je 4 van je kaarten gebruiken om acties te doen. Met zo’n kaart kan je arbeiders of geld nemen, maar ook kanaalfiches bouwen, noodlotfiches verwijderen of huizen bouwen. Tenslotte kan je de kaart ook gebruiken om de afgebeelde persoon aan te trekken. Deze personen geven je bepaalde voordelen tijdens het spel. In de laatste fase kan je nog een meerderheidsfiche ter waarde van 4 punten verdienen als je de meerderheid hebt op het ontwikkelingsspoor, de kanaalfiches en/of personen.

Als je 3 noodlotfiches in dezelfde kleur hebt dan vindt er een negatieve gebeurtenis plaats in je stad. Zo kan je geld kwijt geraken door een overval, een persoon verliezen door de pest enz .. Het is dus belangrijk om af en toe één van je noodlotfiches te verwijderen!

Het spel eindigt aan het einde van de ronde waarin de laatste kaart van één van de stapels is getrokken. Op het einde is er een puntentelling en kan je nog puntjes sprokkelen voor heel wat verschillende dingen, zoals we gewoon zijn bij een spel van Stefan Feld. Zo krijg je o.a. punten voor je huizen, personen, kanaalfiches, meerderheidsfiches, vooruitgang op het ontwikkelingsspoor, …

Onze mening

In Brugge kan je zoveel acties doen met je kaarten dat je continu in een dilemma zit. De kleur van je kaart is heel belangrijk, die bepaalt namelijk heel veel van je acties: wélke noodlotfiches je mag afleggen, hoeveel munten je kan nemen (afhankelijk van de gekleurde dobbelstenen), waar je een kanaalfiche kan aanleggen,… Er is wel een bepaalde geluksfactor in het spel bij het trekken van de kaarten. Doordat er zoveel acties zijn die je kan doen is deze geluksfactor niet allesbepalend en heb je toch ook veel zelf in de hand.

Wat we leuk vinden aan Brugge is dat elke actie zijn nut heeft aan het einde van het spel. Alle acties zijn goed, alleen zijn sommige nog beter op bepaalde momenten. Op het einde van het spel krijg je voor heel wat verschillende dingen punten en dat houdt het spel spannend tot het einde! Bovendien speelt Brugge goed onafhankelijk van het aantal spelers, en dat allemaal binnen 60 minuten!

Conclusie: Brugge is een heel goed spel dat nog vaak op tafel mag komen! 8/10

Brugge

Auteur: Stefan Feld
Uitgeverij: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 – 4
Tijdsduur: ± 60 min.
Vanaf 10 jaar