SPELLENMOLEN

Omdat het vandaag Internationale TableTop Day is, willen we het vandaag niet over één spel hebben, maar over meerdere spellen! Of beter gezegd: onze jaarlijkse challenge.

Sinds vorig jaar stellen we in januari een uitdaging op voor het komende jaar. Ons eerste idee was om het jaartal te verwerken in het idee. Voor 2013 zouden we dan een 13×13-challenge willen maken: 13 spellen in 13 verschillende categorieën. In totaal zouden dat 169 verschillende spellen zijn.. Dat leek ons wel erg veel aangezien we op dat moment niet eens zoveel spellen in onze collectie hadden.. We speelden op veilig en kozen toch maar een 12×12-challenge.

We begonnen met veel enthousiasme en vervolledigden onze uitdaging al op 5 april! Het bleek dus uiteindelijk toch gemakkelijker dan we hadden verwacht en beslisten om onze challenge om te dopen naar ons originele idee: de 13×13-challenge. Ook dit ging vrij vlot, want op 1 mei 2013 was ook deze vervolledigd!

Begin januari 2014 besloten we om verder te gaan met deze gewoonte en stelden we een 14×14 challenge op. Je zou denken: wat is daar zo bijzonder aan? Wel: wij vinden de challenge op zich ook een spel. Welk spel zetten we in welke categorie? Geraken we wel aan 196 verschillende spellen? Passen ze wel in onze categorieën? Eén spel past soms in verschillende categorieën, maar toch moeten we één categorie kiezen omdat we allemaal verschillende spellen willen.. Onze challenge heeft er zowel vorig jaar als dit jaar voor gezorgd dat we spellen uit de kast halen die er anders misschien niet/amper zouden uit komen.. Spellen die wel de moeite waard zijn maar om één of andere reden toch te weinig gespeeld wordt.

Onze 14 categorieën zijn:
1: Speel 14 spellen die ooit genomineerd werden voor ‘Spiel des Jahres’
2: Speel 14 spellen met ons 5-jarig neefje
3: Speel 14 tweepersoonsspellen
4: Speel 14 spellen die nog niet in onze collectie zaten op 1 januari 2014
5: Speel spellen op 14 verschillende locaties
6: Speel 14 spellen die starten met een verschillende letter
7: Speel spellen met 14 verschillende personen
8: Speel 14 uitbreidingen
9: Speel 14 kaartspellen
10: Speel 14 dobbelspellen
11: Speel 14 spellen die nieuw zijn in 2014
12: Speel 14 spellen die passen in het thema ‘voedsel’
13: Speel 14 spellen die minstens 60 min. duren
14: Win 14 coöperatieve spellen

Tot hiertoe hebben we al 2 categorieën vervolledigd en zijn we erg benieuwd hoe het dit jaar en volgende jaren nog zal lopen.. Als jullie ook benieuwd zijn kunnen jullie op boardgamegeek meelezen hoe onze challenge vooruit gaat: Our goal for 2014: the 14×14-challenge!  Al zullen we hier ook regelmatig een update plaatsen..

Ohja… nog 1 klein iets…
Vergeten jullie vandaag geen spelletje te spelen?

Spelbeschrijving

Elke speler kruipt in de huid van een avonturier en samen probeer je de 4 schatten te pakken te krijgen, naar de Dwazenplaats te gaan en met de helikopter te ontsnappen. Terwijl is het eiland echter aan het zinken, dus de tijd dringt!

Als je aan de beurt bent kan je 4 acties besteden. Je kan dan o.a. jouw avonturier verplaatsen of een schatkaart doorgeven aan een tegenstander.. Maar je kan ook een tegel droogleggen om te voorkomen dat het eiland wegzinkt of één van de 4 schatten vinden! Om een schat te vinden heb je 4 dezelfde schatkaarten nodig en moet je op de juiste locatie op het eiland staan, je zal dus zeker moeten samenwerken! Op het einde van je beurt krijg je 2 nieuwe kaarten op hand en zinkt het eiland een beetje dieper..

Bovendien heeft elke avonturier een unieke eigenschap.. Zo kan de Verkenner diagonaal bewegen en de Piloot één keer per beurt ergens naartoe vliegen, terwijl de Ingenieur dubbel zoveel tegels kan droogleggen!

Wanneer alle avonturiers met de 4 schatten kunnen ontsnappen is het spel gedaan en is iedereen samen gewonnen! Het spel eindigt ook wanneer één van de schatten, de Dwazenplaats of één van de avonturiers wegzinkt, dan is iedereen verloren..

Onze mening

Het Verboden Eiland is een erg leuke instapper als je nog nieuw bent in de spellenwereld. Het concept van een coöperatief spel vinden we erg leuk: allemaal winnen of allemaal verliezen. Het was ook ons eerste coöperatieve spel en we zullen het  altijd aanraden aan mensen die met een gemakkelijk spel willen beginnen.. Als je echter al meer ervaring hebt in dit genre is Het Verboden Eiland een gemakkelijk spel! Je kan wél de moeilijkheidsgraad aanpassen (beginner, normaal, elite en legendarisch) waardoor het toch nog wat moeilijker wordt.. Maar nu zouden wij toch ook eerder kiezen voor een spel met wat meer uitdaging. We komen hier in latere reviews zeker nog op terug met meer uitdagende coöps.

Conclusie: Het Verboden Eiland is een vrij gemakkelijk coöperatief spel, maar een ideale instapper! 7/10

Het Verboden Eiland

Auteur: Matt Leacock
Uitgever: White Goblin Games
Speelduur: ± 30 min.
Aantal spelers: 2 – 4
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Packet Row vertegenwoordigt iedere speler een handelsbedrijf en probeert zoveel mogelijk winst te maken met de trans-Atlantische handel. Je moet echter een goed evenwicht zoeken want met alleen geld ben je niets, dit ga je moeten uitgeven aan de stad om overwinningspunten te halen!

Elke ronde kiest de havenmeester één van de 4 locaties waar kaarten uit gekocht kunnen worden. Dan vraagt hij aan zijn medespelers één voor één of zij een kaart van de gekozen markt willen kopen of niet. Wanneer iedereen beslist en/of gekocht heeft kan de havenmeester beslissen of hij er zélf een kaart wilt kopen. Doet hij dat niet? Dan mag hij een nieuwe locatie kiezen en de medespelers die nog niets gekocht hadden weer bevragen. Koopt de havenmeester wél een kaart uit die locatie, dan is de ronde afgelopen. Pech voor diegenen die niets gekocht hebben.

Je wilt vooral contracten vervullen.. Naast je contractkaart heb je daar ook de juiste scheepskaart en enkele goederen voor nodig. Naast deze kaarten kan je ook opteren voor kaarten met geld, en als je al genoeg geld hebt kan je de kaarten met overwinningspunten kopen.

Het spel is afgelopen wanneer een aantal locaties (afhankelijk van het aantal spelers) niet meer kan worden aangevuld met kaarten.

Onze mening

Het zit best leuk in elkaar: als havenmeester kies je soms een locatie waar je niets van wilt kopen, in de hoop dat enkele medespelers dat wél doen zodat jij later op een andere locatie meer keuze hebt. Als niemand van je tegenstanders een kaart koopt is het ook wel slim om als havenmeester wel een kaart te kopen, want dan ben jij die ronde de enigste die een kaar gekocht heeft! Te veel wachten is in dit spel geen goed idee, want dan gebeurd het regelmatig dat je een ronde geen kaart hebt gekocht.. Je moet ook wat geluk hebben dat de juiste kaart op de juiste moment tevoorschijn komt op de markt, en dan maar hopen dat een medespeler er niet mee gaat lopen!

En toch is het niet overtuigend.. De keuzes die je kan maken zijn vrij beperkt en het geeft niet onmiddellijk een gevoel van ‘dit wil ik nog eens spelen’.. We zouden het zeker nog eens meespelen wanneer iemand anders dat wilt, maar we zullen er zelf niet naar vragen.. Dat beschrijft een beetje het gevoel dat we aan Packet Row overhouden..

De mooie illustraties van Michael Menzel zijn wel het vermelden waard in dit spel!

Conclusie: Packet Row is een eenvoudig familiespel met een beperkt aantal keuzes, maar niet helemaal overtuigend. 6/10

Packet Row

Auteurs: Åse & Henrik Berg
Uitgeverij: White Goblin Games
Tijdsduur: ± 45 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Cappuccino is een abstract spel waar iedereen met één kleur van koffiebekertjes speelt. Alle bekertjes staan in het begin van het spel in een soort honinggraatvormig veld. De spelregels zijn heel eenvoudig:

Wanneer het jouw beurt is mag je een beker of stapel bekers van jouw kleur (bepaald door de beker bovenaan) bovenop een aangrenzende beker/stapel plaatsen. De enige voorwaarde is dat de stapel die je ‘overneemt’ kleiner of even hoog is.

Als niemand meer kan spelen (als alle stapels geïsoleerd staan) stapelt iedereen zijn stapels tot één grote stapel. Diegene met de hoogste stapel wint het spel.

Onze mening

Cappuccino is een abstract spel maar speelt heel leuk. Bij de eenvoudige variant (hierboven uitgelegd) ben je best wat afhankelijk van de plaats waar je bekers staan aan het begin van het spel. Je kan hiermee pech hebben waardoor het spel minder leuk wordt. De geavanceerde versie biedt hier een oplossing voor: Dan begin je het spel door om de beurt één van je bekers op tafel te zetten, het spel begint dan van zodra alle bekers op tafel staan.

Ondanks de eenvoudige spelregels komt er toch best wat tactiek bij kijken. Ongetwijfeld gaan enkele van je bekers verdwijnen in de stapels van je tegenstanders, maar vooral je ‘grotere’ stapels wil je zo goed mogelijk beschermen en tegelijkertijd ook zo hoog mogelijk maken!

Het is erg mooi materiaal, kwalitatieve bekertjes met leuke motiefjes bovenaan, en ook de doos zelf is van mooie kwaliteit! Els was erg enthousiast om dit spel te spelen (dit komt vooral door de koffie :-)) en het spel viel zeker in de smaak! Als je op zoek bent naar een abstract, kort spel is dit zeker een aanrader!

Conclusie: Cappuccino is een abstracte filler dat in enkele minuten uit te leggen is maar toch wat strategie vraagt! 7/10

Cappuccino

Auteur: Charles Chevallier
Uitgeverij: Pegasus Spiele
Tijdsduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 4
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In dit spel bouwen de spelers aan de ‘Via Appia’, een weg uit het Romeinse Rijk die Rome verbindt met Brindinsi.

Tijdens je beurt kan je kiezen uit één van volgende acties:
1. Inkomen: krijg stenen en/of geld
2. Steengroeve: Duw je stenen in de steengroeve in de hoop dat er langs de andere kant stenen uitvallen, deze kan je omzetten in tegels.
3. Bouw aan de weg met je verzamelde tegels
4. Reis met je ontdekker over de reeds aangelegde weg

Je krijgt punten door aan de ‘Via Appia’ te bouwen of wanneer je aankomt in een stad. Op het einde van het spel krijgen diegenen die het meeste aan de weg gebouwd hebben nog extra punten. Het spel eindigt wanneer de ‘Via Appia’ volledig gelegd is of wanneer een speler arriveert in Brindinsi.

Onze mening

Via Appia is een echt familiespel. Het is snel uitgelegd en gemakkelijk te begrijpen aangezien alles logisch in elkaar zit volgens de thematiek. Het speelt erg vlot en vooral de steengroeve is erg leuk. Op het materiaal valt ook helemaal niets aan te merken, zoals we van Queen Games gewoon zijn.

Echter hebben we ook wat minpunten aan dit spel gevonden. Op sommige momenten kan je gewoon niets nuttig doen: wanneer je op je weg geblokkeerd staat door iemand die voor je staat, wanneer de steengroeve niet vol genoeg ligt en het dus geen nut heeft om er iets door te duwen, .. Ook als je geld nodig hebt (om te reizen) kan het best een tijdje duren eer je genoeg verzameld hebt aangezien je vaak maar één muntje kan nemen als je kiest voor actie 1 (inkomen).  Voor een familiespel is dat misschien niet zo erg, al wil je het soms gewoon wat beter in handen hebben..

Conclusie: Via Appia is een heel vlot en thematisch leuk spel. Het is niets voor diegenen die graag alles in handen hebben, maar een ideaal spel in een rustige sfeer. 7/10

Via Appia

Auteur: Michael Feldkötter
Uitgeverij: Queen Games
Speelduur: ± 45 min.
Aantal spelers: 2 – 4
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

Polterfass is een soort ‘dobbelspel’, maar dan zonder dobbelstenen. Er wordt gedobbeld met (bier)tonnetjes!

Om de beurt is er één iemand ‘cafébaas’ en zijn de andere spelers de cafégangers. Als cafébaas schudt je de beker met tonnetjes en draait die dan op zijn bierviltje; de tonnetjes die blijven recht staan zijn geldig en bepalen hoeveel bier er getapt werd.

Daarna maken de andere spelers hun bestelling op en maken ze samen bekend hoeveel ze bestellen. Dan is het de keuze aan de cafébaas: dobbelt hij verder, of stopt hij?! Let wel op: als er geen tonnetje meer blijft rechtstaan heeft hij zelf niets! Wanneer de cafébaas stopt wordt het bier verdeelt. Is er genoeg om iedereen te bedienen? Dan krijgt iedereen zijn bestelling en mag de cafébaas de rest houden. Is er niet genoeg? Pech, dan mag de cafébaas alles voor zich houden! De meest gulzige speler wordt bovendien nog eens gestraft en moet eerder verkregen pintjes weer inleveren.

De speler die als eerste 75 pintjes (onder de vorm van punten) heeft verzameld wint het spel!

Onze mening

Het idee achter Polterfass vinden we best leuk: je wilt zo snel mogelijk veel punten halen, maar je moet wel opletten dat je niet té gulzig bent. Vaak kan je als cafébaas de meeste punten verzamelen door nét niet aan de bestelling te voldoen.

Helaas is er ook wel héél veel geluk bij betrokken. Soms blijven er erg veel tonnetjes recht staan en andere keren ben je bij een 2de worp al uit omdat er niets blijft rechtstaan. Ook zijn de getallen op de tonnetjes soms moeilijk te lezen, en het rekenwerk vertraagt het spel wel wat.

Conclusie: Polterfass is een gok/geluksspelletje, er bestaan zeker leukere spellen in dit genre. 6/10

Polterfass

Auteur: Andreas Schmidt
Uitgeverij: Zoch Verlag
Speelduur: ± 20 min.
Aantal spelers: 3 – 6
Vanaf 8 jaar

Spelbeschrijving

In Viticulture is elke speler een wijnboer in het rustige Toscanië en droom je ervan om van je wijngaard een groot succes te maken. Het voornamelijke doel is om kwalitatieve wijn te produceren, je bestellingen af te maken en zo punten te scoren! Hiervoor zetten de spelers hun werknemers in gedurende het jaar, elk seizoen is anders:

In de lente bepaalt iedereen hoe laat ze opstaan om aan het werk te gaan. Sta je vroeg op? Dan kan je als eerste je acties bepalen.. Maar als je later opstaat krijg je wel bepaalde voordelen! In de zomer kan je je wernemers inzetten om bepaalde acties te doen. Je kan vb. een rondleiding geven op je wijngaard (om zo extra inkomsten te krijgen) of een nieuwe druivenplant planten. Ook druiven verkopen of gebouwen bouwen behoren tot de mogelijkheden. Er zijn 7 mogelijke gebouwen die je kan bouwen en deze geven je allerhande voordelen bij bepaalde acties. In de herfst krijg je nieuwe bezoekerskaarten, je kan kiezen tussen zomer- of winterbezoekers. Deze bezoeken zijn vaak kort maar geven je wel extra voordelen. In de winter kan je net als in de zomer je werknemers inzetten, maar dan nu op de ‘winter-acties’. Dan kan je o.a. nieuwe contracten verkrijgen, een wijnveld oogsten of druiven omzetten in wijn. Daarnaast is het nu ook mogelijk om nieuwe werknemers in dienst te nemen of je huidige werknemers op te leiden! Op het einde van het jaar rijpt je wijn en komen je arbeiders terug.

Wat belangrijk is: alle werknemers die je in de zomer inzet kan je niet meer gebruiken in de winter.. Dus je zal goed moeten overwegen welke acties je in de zomer wilt doen (of eerder: níet wilt doen) zodat je in de winter nog werknemers over houdt om daar enkele acties te doen. Bovendien leveren sommige acties nog een bonus op als je ze als eerste kan uitvoeren!

Het spel eindigt wanneer iemand meer dan 20 punten haalt.

Onze mening

Het is al een tijdje geleden dat we Viticulture gespeeld hebben, en het zit nog steeds zo vers in ons gedachten.. Dat is een goed teken! Het spel zit ontzettend leuk in elkaar! Een workerplacement is vaak leuk, maar hier komt er nog een trapje bij aangezien je je werknemers moet verdelen over de verschillende seizoenen. Alle acties zijn erg aanlokkelijk maar je wilt ook nog wel iets kunnen doen in de winter.. Een dilemma waar je elke ronde opnieuw mee zit! Er zijn zoveel dingen dat je wilt doen en je komt (zoals in elk goed spel) weeral tijd te kort!

Het zijn heel wat regeltjes en mogelijke acties, maar doordat het spel thematisch zo goed in elkaar zit voelt het helemaal niet aan als een moeilijk spel. Het is allemaal erg logisch! Daarnaast is ook het mooie materiaal het vermelden waard: de rustige lay-out, de mooie houten figuurtjes en een dubbelzijdig speelbord: één kant met tekst en één kant zonder tekst. Er zijn heel wat strategieën mogelijk in dit spel en iedereen zal het anders proberen. Je kan soms op korte termijn wel wat punten sprokkelen, maar geleidelijk aan opbouwen en op het einde veel punten halen is ook een goed idee.. Er is misschien een beetje geluk aanwezig bij het trekken van de kaarten, maar dat kan het plezier niet bederven!

Conclusie: Ondanks dat we geen wijnliefhebbers zijn, zijn wij héél erg enthousiast over Viticulture. Het heeft alle kenmerken van een goed spel en we kijken er zelf alvast naar uit om het nogmaals te spelen!

Voor de geïnteresseerden: er loopt momenteel een Kickstarter-project voor de uitbreiding, waar je ook het basisspel bij kan verkrijgen! Kickstarter: Tuscany Expansion for Viticulture

Viticulture

Auteurs: J. Stegmaier & A. Stone
Uitgeverij: Stonemaier Games
Tijdsduur: ± 60 min.
Aantal spelers: 2 – 6
Vanaf 10 jaar

Spelbeschrijving

Het kaartspel van Qwixx heeft natuurlijk heel wat weg van het dobbelspel dat vorig jaar heel wat prijzen gewonnen heeft!

Ook nu proberen we op ons scoreblad zoveel mogelijk getallen in de vier kleuren aan te kruisen.. Hoe meer kruisjes, hoe meer punten! Wanneer je een getal aanduid in de rij moet dit altijd van links naar rechts, al ben je uiteraard niet verplicht om alle getallen aan te kruisen.Van zodra dat je minstens 5 kruisjes in een rij hebt mag je ook het laatste getal aanduiden (rode en gele 12; groene en blauwe 2). Wanneer je dit doet sluit je die bepaalde kleur, maar anders dan in het dobbelspel sluit je deze kleur enkel voor jezelf en niet voor je medespelers. Wanneer één iemand 2 kleuren heeft gesloten (of 4 mislukte rondes heeft) is het spel onmiddellijk gedaan.

Je hebt kaarten van 2 tot 12 in alle vier de kleuren, en dan nog één set jokers van 2 tot 12. Belangrijk detail: op de voorkant van de kaart zie je de kleur én het getal, op de achterkant zie je enkel het getal. Er liggen 4 kaarten in het aanbod met de rugzijde naar boven en daarnaast ligt de stapel. In het begin van je beurt vul je je hand aan tot 5 kaarten met behulp van de kaarten uit het aanbod. Wanneer je dan ook het aanbod hebt aangevuld wordt er gekeken naar de bovenste kaart van de stapel: dit getal mag iedereen aanduiden in een kleur naar zijn keuze. Daarna mag je tot max. 3 kaarten uitspelen van dezelfde kleur en kan je kiezen of je deze getallen ook wilt aankruisen. Wanneer je meerdere getallen aankruist mag er maar max. één vakje opengelaten worden tussen het hoogste en laagste getal dat je aanduid. 8 – 6 – 5 mag dus omdat je dan enkel de ‘7’ open laat. 8 – 6 – 4 mag niet. Heb je géén kruisje kunnen/willen zetten deze ronde dan vink je een vakje ‘mislukte ronde’ aan.

Wanneer de stapel op is wordt deze geschud. Met 2 spelers is dat meestal niet van toepassing, met 4 spelers was dit soms wel nodig.

Onze mening

Het kaartspel van Qwixx heeft uiteraard veel gelijkenissen met het dobbelspel, maar toch voelt het heel anders. Terwijl de dobbelstenen een grote geluksfactor zijn in het dobbelspel kan je het kaartspel iets beter controleren. Wanneer je kaarten kiest weet je op zijn minst het getal al en is enkel de kleur een verassing. Bovendien kan je ook in de gaten houden welke kaarten al gespeeld zijn en dat kan je helpen met bepaalde keuzes.. Al kan je natuurlijk ook gewoon op het gevoel spelen zoals bij het dobbelspel 🙂

Het is vaak interessant om meerdere kaarten uit te spelen (uiteraard van dezelfde kleur), ookal kan je ze niet allemaal aankruisen. Dan kan je namelijk meer kaarten nemen in je volgende beurt en is de kans groter dat je interessante kaarten op hand krijgt.

Conclusie: Het kaartspel is even snel uitgelegd als het dobbelspel, maar je hebt het iets meer in de hand. Wij vermoeden dat ook dit een toppertje zal worden, ter afwisseling met het dobbelspel 🙂 8/10

Qwixx – het kaartspel!

Auteur: Steffen Benndorf & Reinhard Staupe
Uitgeverij: White Goblin Games
Speelduur: ± 15 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 8 jaar

Het begon in 2009 toen we leerden elkaar kennen tijdens een gesprek over gezelschapsspelen. Beiden konden we daar meer van genieten dan van een avondje uit. Het eerst spel dat we samen speelden was Boonanza en ze was er meteen heel enthousiast over. Samen wilden we onze boonanza-collectie verder uitbreiden met alle mogelijke varianten en uitbreidingen. Boonanza werd ons favoriete spel, het kwam ontzettend vaak op tafel en heeft er uiteindelijk ook voor gezorgd dat we voor de volle 100% in deze hobby gerold zijn. (dat verhaal kan hier lezen: Tafelporselein – deel 2)

Op 24 oktober 2013 waren we exact 4 jaar samen. Die dag zouden we voor het eerst naar de grote spellenbeurs ‘SPIEL’ gaan. We keken er erg uit naar deze dag, en ik misschien nog wel meer dan zij vermoedde. Als we ‘s avonds terug thuis waren wou ik Els namelijk ten huwelijk vragen, en dat op onze eigenste manier: tijdens een spel! 😀

Ik was de laatste 10 maanden erg druk bezig geweest met het ontwerpen, illustreren en afwerken van onze eigen variant op Boonanza: CUPIBOON. En dat allemaal stiekem tijdens de uren dat zij gaan werken was. Cupiboon heeft dezelfde basisspelregels als Boonanza maar speelt door de kleine aanpassingen toch heel anders.

De bonen en illustraties waren de grootste uitdaging en zijn allemaal gebaseerd op onze hobby’s en onze relatie. Zo werden onze hobby’s omgetoverd tot boonsoorten: de pianoboon, fotoboon, knutselboon en de spelletjesboon. Daarnaast komen we ook zelf voor in het spel, de naam van deze boonsoorten is gebaseerd op onze troetelnaampjes en voor deze illustraties werden onze vaste spelerskleuren gebruikt, zo ontstond de zwarte lieftjesboon en de rode schattieboon. Daarnaast heb je uiteraard ook Cupiboon en Regenboogboon, een noodzakelijke boon voor het verdere verloop van het spel.

De 8 boonsoorten

Het grote verschil tussen Cupiboon en Boonanza is de toevoeging van de opdrachtkaarten, deze zorgen er voor dat je ook op andere manieren punten kan scoren tijdens het spel. Wanneer je bonen oogst ter waarde van 3 thalers of meer krijg je een eenvoudige opdracht die je 1 thaler/punt kon opleveren als je er in slaagt de gevraagde opdracht uit te voeren. Daarnaast zijn er ook de 6 ‘speciale’ opdrachtkaarten die je kan krijgen door het oogsten van de regenboogboon. Er zijn zes regenboogbonen, drie per speler. Elke speler zal dus ook 3 speciale opdrachtkaarten hebben aan het einde. Doorheen het spel probeer je naar deze opdrachtkaarten toe te werken in de hoop zo veel mogelijk punten te scoren aan het einde.
Op 24ste oktober had ik wel een klein beetje ‘gefoefeld’ bij het schudden van de kaarten. Ik had ervoor gezorgd dat Els haar laatste regenboogboon helemaal onderaan de stapel lag en ze haar laatste speciale opdrachtkaart dus pas helemaal op het einde van het spel kreeg. Zo had ik een reden om haar ervan te overtuigen dat dat niet eerlijk was, er was namelijk maar één opdrachtkaart meer over. Zoals verwacht ging ze daar helemaal in mee.

Dan was het tijd om de promo boven te halen,  het kleine doosje dat haar aandacht al had getrokken toen ze het spel cadeau kreeg. Er stond duidelijk op dat ze dat niet mocht openen, dus de inhoud bleef een grote verrassing! Ik haalde de kaarten uit het promo-doosje en zei dat ze één van die zes speciale opdrachtkaarten mocht trekken. Op die kaarten stond echter niets dat met het spel te maken had, er stond: “Wil je met me trouwen?”

Ze was helemaal onder de indruk. Ze was al heel de tijd zo verbaasd van het spel, de illustraties en dat het geheel ook nog zo leuk speelde. En dan dit …

Ohja, ze antwoordde JA! 😀

Spelbeschrijving

 In Bruxelles kruipt elke speler in de huid van een 19e eeuwse architect en ontwerpt een gebouw in de Art Nouveau stijl.

Elke beurt kan een speler één van zijn poppetjes inzetten om een actie te doen. Het aantal beschikbare acties is elke ronde anders en wordt bepaald door één van de kaarten. Met die acties kan je kunstwerken maken die je later weer kan verkopen voor geld en/of punten. Je kan ook bouwmateriaal ophalen dat je later kan gebruiken om te bouwen. Met de laatste actie kan je bepaalde personages om hulp vragen en daarna beslissen of je die personages al dan niet in dienst houdt, maar elk personage in dienst zal je aan het einde van het spel moeten betalen! Daarnaast zijn er ook nog acties op het “Bruxelles-bord”, maar hier riskeer je één van je poppetjes kwijt te geraken: diegene die op het einde van de ronde de meeste poppetjes op dat bord heeft staan verliest er één. Met deze acties kan je o.a. geld verzamelen, je personeel aan het werk zetten of één actie naar keuze uitvoeren.

Daarnaast is het ook nog belangrijk waar je je poppetje zet voor een actie! Je kan er namelijk geld onder leggen, en op het einde van de ronde wordt per kolom gecontroleerd wie het meeste geld heeft betaald. Diegene wordt beloond met een kaart die verschillende voordelen geeft. Ook elk wapenschild wordt gecontroleerd : diegene die de meeste poppetjes rond een wapenschild heeft staan krijgt een aantal punten!

Eén ronde is gedaan wanneer iedereen gepast heeft (meestal wanneer je poppetjes op zijn). Er worden 5 ronden gespeeld.

Onze Mening

In dit spel moet je vooral erg veel in’t oog houden. De acties doen is één ding, maar daarnaast wil je je actie ook op de juiste plaats doen voor punten aan de wapenschilden, of om geld te betalen omdat er een kaart ligt die je erg graag wilt halen! De acties op het “Bruxelles-bord” zijn ook erg leuk, maar als er niet veel tegenstanders die acties doen dan wil je het ook niet telkens doen omdat je dan wellicht weer een poppetje verliest, en die krijg je niet zo gemakkelijk terug. Het is ook een erg druk bord en dat maakt het soms minder overzichtelijk..

Daarnaast is het wel een intrigerend spel en zijn er erg veel dingen die je nog zou willen doen maar waar je niet toe komt. Dat is meestal een goed teken. Bovendien speelt het spel goed met zowel 2, 3 als 4 spelers! Met 5 spelers hebben we helaas nog niet kunnen proberen. Het is ook wel leuk om een spel te spelen over een stad waar je meermaals per week bent: je herkent de bekende gebouwen (vb. Het Muziekinstrumentenmuseum), je herkent de architecten en de bekende personen,.. 🙂

Conclusie: Bruxelles 1893 is een goede workerplacement waar je erg veel aspecten in de gaten moet houden. Zeker voor herhaling vatbaar!

  Bruxelles 1893

Auteur: Etienne Espreman
Uitgeverij: Pearl Games
Speelduur: ±90 min.
Aantal spelers: 2 – 5
Vanaf 13 jaar